Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

U. ΣκIeo et qui una eo consontiunt Schol. Aristoph. in fu- κλησ. in . et Sitidas Torn. 3. p. Ja et Iae acta agam, Uzeco I legit undique Meursus in Graecia Periata lib. 6 p. ἱο. s. v. Σκείρα aut Σκiρα, quoi uin pritis inriti ibusdam repertum red-cit. Sed et ι praeter reliquos codice ex nonro etiana Iepe 'rit Eustathius ad Dionys. v. sti nec aliter naensis no :nen in

nar moribus ad postiar cernitur. Sed in seqhi ipsi ill curii es

hanc scriptu iana prachant. Ist repant. At Da an in sco vitio, cum OiDe dc scendat a 4-2ρευe, uti cum aliis diserto adfirmat Strabo. Tum per ει T: runt etiam Stephanias L . Κυχράδες ex hoc loco et qui cum ante oculos positunt habuit, Eustiathius ad Dionys. v. II. Cidare Κυχρεια recipiendi in eo magis putavi. Hinc et post dedi Κυχρείδης pro Κυχρίδης, es, ut Ullyo legi et Ur, υ ut ξορὰ 1c. At in ipso iternis nolui ne penultimam non omnes uno modo est erunt aliique vel si inpliciter Κwγχρευς cratiunt, et utra ai-que iocingat lixta ponilnt, M.ti ZetΤes ad Ibycophron. v. s P.

Sed de eo consuli possunt Bochari in Chanaan I, i. Vesie-ting. ad Diodor. Sic 4, 2. H yne ad Apollodor. 's, i . 7 Hoc pronomen pritnus inserinit .isaubonus adsent7enti bus M sstiς, cuin antea abesset. Valet idein, quo Γααν τοῦ adia υτω in seiuncta et divisi oratione. Tum cro cliana pollit abesse, uti πο ου μῖ sinpliciter etiam locum habet. 8 Vc n. Ἀθηνῶ τι λέγετα Σκιρα καἰ Κυχρία κα τοῦπός. 9 Paris. ἐπισ9αίρω et supra πισκίρω Mosc. di Uis ἐπὶ σκιρμ. Venet. τισκηρφ. H. ἐπὶ σκίρωσις Casauboni a conficit κἀντι σκίρωσις, et sic simpliciter hunc locum ex Strabone repetit

Meursius in Gr. Feriata c. I. Sed coclicua lectio adstrui possit

et Cyehreia, a quibusdam lao ras, et Selaalneus Atticae, et

362쪽

ex Stephiano s. v. Σκίρος, qui dicit, επὶ ΣικιρμΑθένται Meiar sus 'Aθ, ψῆ Θυετα, ipsum festum cui aliis vocat Σκίρα et post 'Eκίσκιραψ, pro quo lataien Meursius c. l. etia in eniendax ἔτι Σκίρα renitente uidem HOlsienio ad Stephan. p. 98. qui ct contra Casa ubi latim in Strabone vulgatana lectione a pro qhat. Desideraria utique non nomen ipsum primitivuin, sed deduci uir ab eo vocὰbulum. Tu in si Scirum, quod innutant illi codices id didissiat, notasset et latri, ut solet, diversiti loci huius sit uni. Ad si ruunt praeterea receptam formana non solum alii codices cum uarino, sed et Stephani Ex ἱσκιρα cisii in sine i repet. Ut igitur haec adpellatio locum involvitis alia Σκιροφόρια ab origine et ritu petita est. cf. Meursitis ς. l. Hesuchius h. v. et tu aera hi notantur Io Mosc. ο μεν ο Σιροφορια , praeter aliorum usum. Mispro μη, ac d apsu. ii Vulgo Κυχρεωδους Casaubonn. Pari s Moscov. Vatic Κυ-xρίδου e, ias Iorma etiam praeferenda vicitur, tantum levit acta in i mutatione, Κυχρείδ:G. Guarinus etiam vertit Cyehi ;-

. . Vix enim intelligitur, unde hic τὸ ω ad initum fuerit. Ut vero in libris Γυ ηριοι, pro Κυα ρείo, et, sica Untilia in Ioset transeunt in re: de quo monuit Sylla urg ad Pausan. 4, 3 . p. 36s. Tolato: quidem incia orat Stephanu sub V. σμευή, at recte monet, per et scribendum esse, uti et conspicitur in numis et a poetis, Ovidio maxime, prolatatur. Hic parui codicum auctoritati posuique κυχρείδης. Male post Aldus Γιχρίας. 1 a Codices cum uarino et editionibus Εὐρυκλου, etsi Xy- ρnder ὐei χλου, Casau b. a. et Ainstet. υρυ-ι Videtur a

clam, et mensis Sciropho Cyclare , esiodus ait alarion illine et velariodes Eurylocho profligatum suis.s,rpens, quem inlitum L se cum insulam infesta-

363쪽

inet hoc nomen ex compeia o sera betacli vita aiunt et legendum esse EJojλοχου, quod primum observassi Martu laguna Vid. In ruteri lampade critica T. a. p. o 9.hnoipvit ac Stepha Iau in p. 497. Berkelius. Acces; at Locriartiis in Clianaan , a I. cxtr. Quam coniecturam adiuvat ipse Strabo infra p. I s. et 2 . n. at is tamen conficinant , qui hunc Strabonis locutri repraesentant Stephanus s. v. Κυχρεῖος et Eustathius ad Diuiij s. v. II. Qui cu in codiciana vetustorum vice in sustineant, fide uique, ubi alia adsunt signa, praestent, recipere sum ausus. ia Paris Mosc. simplici . . Utramque rationem auctoriam usus ad inittit, quamvis prior ad pi a in formae orιguiem Propius accessit -

Ιε Casaub Pariis Mosc. Vat. Venet consentientem uatinoret receptrumque Eleusi ei Xeixes fuga donatim iam a Cerere in locum id contendit. Quin et Aegine. ministri Pityussa etiam in rae in partem Iloisam eo pinu, quae Giaecis est pitys, Pl eli in IaItam eveneruiat, dicta duit latuit auteni vicini et ritii dein ortabilem insula 'iaec cum implei praebvissent classem Ananis Aeacidas qui eam tetiue eit insulae Salaminae To-runt, praeseitin Aiacem cariis, es nunc Bocalias ap-Telanaonis F. tum quod ibi pellatur. victus navali praelio a Grae-ς, Io,

364쪽

Ἐλευσῖ. . Vulgata initur iectio debetur Aldo, quam tamenes ain Genn. letho retulis e videtur. Recte quidem Non enim intelligitur, Laid huc Eleusin faciat, cranti de Salamine exponat ita etiam hic legisle Eustallai una vel in aliis inve-

Iii:se inde adparet, quod ad Hornerui I l. 2, 37. . m. 233. marcis verbi Bocaruna hunc Σαλαμίνιον ποταμου Vocat. Et si einem ad Dionys. v. II. scribit Ela δὲ κα ποταμου Βωκαρον Accedit testi irionium Ibycophr. v. si . q.r se remoto Strabone, Κίχρῆος αντρον et Βωκάρου νάματα coniungit Minime igiture hic cum res ipsa et ita rationis summa relucteriir, o sic esaia cultat possunt et Iebent.

Is Uenet Mosc. Βωκαλία, quod etiam expressit uarinus. Eoo alteium Probo. a Paris Mosc. παρεγγρίζα, , troil sorte voluit Aldus suosaρεγρs αντα. Priu etiam legitii in Eustathio ad Homer. i. 2, 17. P. a. Is, οἶ. Et sic de eadein re Pluta lius in Solone cap. o. scit ἐμβαλειν, Diogen Laert. I, 48. ἐγγράψαμ, t iplanus admeniosili de falsa legat. ταρενθεῖνα . Non ν itur dubitavi pro vulgato παρα γρίφαι, etsi id omnino ni ininterim a Paras. Osc. αγε. Utra rnque lectionem in Homero stetisse notat Eustallitus c. l. at, qui αγε legerint, stibiecisse τρις-6. O. tum, aut in alii volunt So. Nun et Athenienses possi lonem, posit versuti foeo.

Megarent; litas de ea conteii, A Salaviani aderat cavi bis

deruntes feruntque Pisistra sex navit m Aliax,

365쪽

in Mosc. κρητικοί. π6 Ita Pro Πρωτεσιλάου recepi ex Molc. et Meclic uti legi, tu i Inlra P. 43S. '. et a ibi si alus. Uid Lennop. ad Phalariclis pii . 8ψ. p. st a. et qΠ.ie loca adtulit ita nempe loqui sobent, ubi ζω γενομενος lubintelliguntur. Attam rat, quod natriἰIn videatur sic nitivum etiam aliquoties a s hibuit p. 3 a. ut ii id. Alimi ποιεῖσθα υπό τινα, etsi et sic τι , adiectum reperitur.

7 Mosc. AIαντο νῆες. Vulgata seu uitur lectionem, quae prostat in Homero Il. 3, 6 I. 8 Paris. Mola per , uti Ald Hopper Viciose item ab ilia parte Xylande επιπωλής . Tum ante Αγαμέμkων ponia articulum Mosc.

366쪽

in 1 sse insertum est hoc verbii in iii Paris relicta la-HIn sirpersunt πλη αμφὶ si Mosc. o pro . io Aldus Hopper ἱής,κει, illud cum Holi: et o l. Φ, 3a9. alii libit; quod tamen 'Iακως pro πηκε ab Aristarcho profectum esse notat Scholiasstes in ed. illo is trahis lite forinae exonipla conlegit is cherus ad Velleri rana IN. r. . . p. 4ris. Post Aldus Hopper reluctante metro Κεφαλῆςων, uti in sela. ἰάντεσι. Ii Mosc. coniuncte, φιτίχε scribit. ia Venet cum Aldo et Hoppero λθον. Nec melius Xy-13 In Veneto plane deest, in Pariis et Mosco v substituit in Casau bonus ex libi is suis excitat χρι atri quae est fossa librarii ad expliςaiulusia genuinum verbuiri adpos: ta. Ira enim cum accusativo saepe reperitur ut sit προρ ασίζεσθα/, quomodo explicant Gramimatici Hesuchius, Suidas, Timaeus.

cohortibus acer Ad abat Laertiades. - non MenestLiqeus. At nenien-

367쪽

σκιον Et sic noster m. o. p. 76. f. seque nre infinitivo, pro quo etia in repetitur G. Tu in ei σασθαι : Uc II ex servato stare

ne litat.

Is Ven. αυτι παρωδεῖσθαι ουτας, iri in αυτοῖς, quod ci deest in Paris et Olc. 16 Ita Veia Vatic Meciic Paris Mose uti et versione red- Casa ut uniis, nisi in libris sui in veritaria tacite suble Iir. Eu

stat latus admoni eruna c. l. ita refert: 'Lς δ' ἐκ Σαλαμῖνος δω-δfκα γε εα 'E δ' Ap . ειρύσσω ς ισαίης τε Te ποθος τε, en sui , Iton Verbor in metri corii in ratiotae habita hieme in .PIetno inittit non soluat κτι Πολίχυ, e, edistiani scribit Tριποδος τε. Ed tiones vulgaverant: A α δ εκ Σαλ ἀγεν δυοκα ἡ θεκα ξας, Εὐτε Πολίχνης, Ir Paris. I. D. Vatic Venet. ρίποδεe, quo nomine via Athenis comtare Inorari: a Pausania i , an in . 'L Athenaeus I 2, t. p. s c. At IIoster hic de Megarensium ico, vel oppido loquitiar, quod a iis est ριποδίσκος, ριποδίσκιοι, ei ποδί- cxto . Posterius quiderm alae Conon narr. 9. ρίποδοι Strabonis propiti est. Ita vero etiam Viderit legus Cern. Pletho. Ut in recte habeat, certe x praecedenti versu

elici non potest Equide in intactat in reliqui quod acce-

Salavrive aderat cu)n na quae sunt Megalica loca et vibus que ciliciana, Tripodi, Tripodiscium di-

368쪽

των αἴλογουμενω τη Ἀττικὴ προσπίζων προσφεψε- τα , ξενικον ' πάντα τον διαπόντιον νοησάντων τωνάρξάντων τῖ Θους τούτου. Ῥοικε δε το παλαιον νυν Σαλαμις καθ' αὐτην ταττεσθαs, τα δε Mέγαρα,

is Desunt haec in Ven. ad κεῖτα .1 Non habet Gena Pletho. a Ita fg et edd. ante Casaubon. a. a qua invectum male

Mosc. Ἐντε. Post idem τῆς σε εγαρικῆς, uti in hoc nexu solet. cuntur, ubi nunc situm est quidem; nam et ab aliis in-foriam Megarensium latis, quas ad Atticam pertinere in conses est allato

g. II. latair: quia nimiruna huius Alienana tuent ab Attica consuetuὸinis auctoieS PIO esse Salaminem, quidam eo peregrino duXerunt, Cui larguinento volunt docere, cita trans Nare adferretnr. quod atrii' ita Minervae Po Videriar autem, ae maeli assis cum recentem caseum id Salamis, antiquitias pecta

Atticum non tangat. solo aras fuisse respublica, Me, peregi illo vescatur, sed it gara autem pars fuisse Atti- Salaminio utatui. Male id eae. In ora porta naai inrtia iuxta

369쪽

I Ita omnes collices: Malina anaen Ἐλευσὶ , uti effert p. 397. f. et Scna p. l. Hucit . et in prin iis ite plaanus, quitie aliam fornata in cognosse videtur. Accedit Prisciani lib. 6. p. 639. d. Pulscii testi inoni una, quoa .ls rimat, Graecos auctoresnnaais ternii natione in is usos fuisse. Apud alios auctores, etsi saepe occurriat, obliquis fere 1emper casibus reperitur. Contra Latini qua invis et Eleus et Elei sin promiscue d. xerunt, Graminatio tarnen Veteres, Servius, Priscianus, posteriorem for anini agis ab his frequentatam suisse procliint, eamque operose e tria in indicavit Heliasius ad vid. piit 67. adstipulante Burin anno. Sunt tamen, quae promiscue in ις et ι exeant, ut δελφὶς et δελφὶν, de quibus vid Eustathius ad Honaer. O .lyss. 3, s. p. o8. in . Ex nominibus propriis huc referri potest Τραχὶν, uti noster scrriit, et TeaχIς. Contra Σαλαμὶς cum aliis plei Isque nostet , et ii posteriores, uti Eustathius ad Homer. Il. 2, 47. . m. a I 6 ctian Σαλαμίν. a Mutato accenta dedi pro 'Iκτινος Nempe si Heromanum audias apud Eustathi uni ad Horei erum Odyss. 7, 383. . m. 638, p. titila et accentuna avis κτινος ab κτιν, vel etiata ἰκτῖνος in casu recto, et sic scribit non solum Eustathius ple . .

sed et ita editur in Pausania , I, Si quid porro huc va- iuxta Satanaineni fines sunt, . 2. Megaricana ab Attica dici sequitur ullas Eleusiii, iii

370쪽

leat poetae exemptuiri, penultiina in producit Ausonius idylI. Io, Io 9. In Plutarchi quidem Pericle c. 3. legitur κοτινος, ut etiani Suidas alitique quidam avis nomen scribunt Ath cformia est adiectivorum, contra notantur substantiva similia, ἐχῖνος, καρκῖνος, κορακῖνος, κυπρινος, et ex propriis 'Eργῖνος Pausan. 9 7 L. 9, 37 I.), Καλλῖνος Strabo 3. P. O . n. et alsa. Recte id tu ita ex nostro et Plutarcho refera Meuisitis in lecti. Att. 3, 6 p. 37. et post in nostro scribit adeo Mosc. 3 salib. d. a. et Amstet temere transmutarit ni in Παρ- ροηγωνα Παρθενωγα cum MSStis constanter plures vocant, quo- ruin loca exposuit Meiarsius in lecti. Att. c. l.

i Subtracto articulo Paris. Venet Mosc. opus Ictini, qui etiam Parthenonem donaici licina virgiliis intellige) Minervae in arce sedit, Pericle operiam pro cuiationem sustinente;

urbs in demis, id est pagis

seu cui iis Atticis nul aeratur. Deinceps campus

Thriasius, eius Ieriaque o minis litus et pagos sive euria. Tuni Ampli tale IO- montorium, et stipei incumbens lapicidina, ac tiaiectus in Satanaineim quem cum aggere ingesto complanai ΘXei Xes conaretur , navalipi aelio suo Minaque ilaga prae

ventus duit Ibi et duae

SEARCH

MENU NAVIGATION