Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

et Cis Moscov. ex quo solo idem libri huius arquinennina notatum erat, pro hoc vert)o dat περι, ut respexisse videatur argumentatim libri . quoi sic exorditur, , τῶ ο ὶ δοθι λίγe

STRABONIS GEOGRAPHICORUM LIBRI NONI CAPIT A.

Non libro complectim interpositis laiulibus descriptio liae citi eius ora maritima.

342쪽

f. a.

LIBER NONUS.

f. I. I RIΜ Μ, anaque mini Xinatis Eius nune deseri-naana eat rana peninsula ptione peIfuncti restat, utrum, quae Glaeciam conii reliquas quoque Ie equariunt, esse Peloponnesum is mur. Seeundam ergo eam

343쪽

καὶ ' της Φωκίδος τὶ μέρος , καὶ των ' Ἐπικνημιυιων

s An την, uti lib. 8 p. 38o. Sic duplici genero efferri

Σικυων notat Stephantis, idemque de noui inibir Πι λος et Κο- ρι' θο supra nonui , quae cluidem inconstantia in accurato auctore aegre fetriir, ubi ipse loquitur, noli alium loquenteiri in diicit. Ceteriit Casaubonus hic aliqua desiderat, quorumta inen nullui in Mss. vestigium exstat. Certe quae artiorem nexilii conta neant, deesse videntur, nisi velis ita integriim lo cuna cise , ut huius pene insulae ultius terminus meridie in veri is titile a Phocide et Locride hic constittiariir. f. de citas auibit et teriminis mici p. 33ψ.6 Hae duae voces exsulant in Paciis et Mose et spatio vacuo pensantur, quod hic explet vocibus τῶν Βοιωτων. At recte habet vulgata alioruna lectio, iro docci ipse Strabo id . . p. 38 na Sic verba λεκτίον νυν Mose in spatio vacuo adscia,

facimus, quae Peloponneso De his itaque nunc Reim Mega iidem istansiit: ter dum Eudoxus tradit. sitiam, quae hinc Atticam ad quis a montibus Cerauniis ponit, Boeotiamque, et Pho sine an imaginetiar ad Su.cidis quandam partem, ac nium . Atticae II Omonto Loeroriana Epicnenaidiorum, Num, in directum porre- ita ut Megarensium sit mrn clam vesius Orientem, iam Wayon, non Corinthiorum a dextro latete versus In

344쪽

νίων ζων ' συνs χη παραλίαν ' μέχρι τοῦ Ἐρισσαιου κόλπου , , καὶ της εγαρίδος ' συμπάσης τε της

et Pariis Mose. συνέχεt dinus apte ad nexum. 8 Mosc. pra eponit M. 9 Sirnplici et rei laurit Paris et Most qui tamen alibi usita- tarn formana praeferunt Moscov. aure etiam Κρησα is peiori forma exhilaei. Hic tamen eodem nodo, quo in codicibus

illis. legitur in edd. Aldi et Hopperi.

io Moscov. Gem Pletho οὐ συμπάση τῆς 'Aττικοῦ et Parac en συμπάσης τῆς 'Aττικῆς. Praetulerim prius, cum hoc modo in recensendis partibus nectendisque versari Strabo soleat. i I Casailbonn subiungunt τα εξῆς, Venet. κώ τ εξῆς, unde reliqua ad συμβαίνει τη θάλασσαν desunt, apud Gena Ple thonem inde a τῆς 'Aττικῆς ad ουτω δ' ειρηκοτος Guarinus etiam et ιρ deinceps sint adnectit, reliquis ad υτω δ' εἰρν κότος Hidem praeteritis, quae etiam onaisit Penaeelius, et ante Heresbaclutis. Xylander in versione qualicunaue modo componere tentavit. la Hic tertini hiat narratio, et spatiun i clinisidii versus amςuum in Pacis et Mose adparet Forte subplendum ex seqq.του her μου vel χοινουντος. Similes postea lacunae vel maloies vel minores in iisdena ris reperiuntur, citiae sic sorte resarciri aliquatenus possint: ιος δ' υτως π τα Κεραυ. ων επὶ τον ἔχει τι α τοσαυτην ἐπι ροφην. Sed manum retraho, cum nihil cera i coniectando extundatur. Post iidem codices vel vacuum

spatium ostem unt, ubi ontinua verborum serie pro rediuntur lilara ridiem totali Peloponne num totiusque Megaridissuri separaturam sini et Atticae, et existimaresti ersus septentriones se, litus, quod a Sunio est

oram maritimam continu usque ad non

nisi

345쪽

ομοίως δε καὶ τα περὶ το .... μυχον, εἰς καταληγειν συμβαίνει την Θάλατταν.

libri vulgati, et contra. In singulis, hine inventa sunt, ad positi. Ante Ἀρμιονικήν, vocer in ioc nexu obscuram, spatiuiravit cutirn est ita Papiscns; articulua inodo inittit Mosc. ii td. at Ἀντέριον ut m . . p. 33, sq. Pacis. περὶ τcν μυχον, εἰς si Postremum α recepi pro vulgato , Quod non habet, ad quod referaria. Μυχος autem e l. raecedent,

bus de Corinthiaco sinu intelligi potest. 1 Casauboian Paris Mosc. τῆν δε τψν πλε es L. nil eontinena adsuissent demquo de intimo reeest , isthmo loca. . Hermionurum in quem au mare clasinere . . . proficiscens ad Coi in Haec cum Eruloxus tradi. thiaetam sanum, habere quan de iit, anathematieus Onas, dam talem occupavi. Ita ut et faurarum cinclinati it illi in sinum curvereii , ubi est quesbocoriim peritias, em iElsium et Amici hium ad ar loca ea perlustraverit, cita δε- etum conducta, ut talem inari oportet lariis Atticae

Prae se ferare figuram. Ea cum Megaride a Suni -

346쪽

At lea. κοίλην μεν, αλλ' ' επίμικτον Ἐνταυθα δ' ἐςὶ κατὰ μεσην που την λεχθεῖσαν γραμμὴν ΙΠειραιευς,

το των ' 'A9ηνων πίνειον Διέχει γαρ του μεν Σχοινουντος τὼ κατα τον σ3μον περὶ τοιακοσίους καὶ πεντηκοντα ασίους ' τῆ σε Σουνιου τριακοντα

tis ἐπὶ μικρον, quam ipsa res confirmat. Sine i mris tamen, cum non plane sensu destituatur, vulgatam lectionen movere dubitavi. Ita reposui ex codd. Casaubonn. Paris Mose Uen Gua. rino pro Ἀθηναίων, quod debetur AHO. Sic infra πίνειον νε-

γαρέ. iv et Μεγάρων in libris occurres et p. 4 s. πίνειον Θεσπειῶν

et Θεσπιέων, et potest utrilnaque intelligi Propius anien ad ipsum locum referri videtur tum etiam constantiora libroruin consensu sic alibi noster loquitur; veluti lib. . . et 7. ωλης και ρυκεριος ἐπένειον sita. I 6 p. 76α ἐπινειον γοπM1ς. Sed cf. paullo post h. P. s Voces καὶ πεντηκοντα Paris et Mosc. non acceperunt. 6 Mosc. τοσουτον πως. In Pacis. Ostertior tantuta pars r mansit . . . o πως. In Veneto omnia hinc desunt ad φασι. 7 Mota,v. Πειραiως. At ut ata forma ex Πειραιεως, contracta, recte habet, eaque maxime ab Atticis frequentatur, veluti Deinosthene passim, lysia in orat. . . . p. 23 . 236. Reinc. Thucydide I, 9 I. Xenoph. Hist. r. I, 2, 4. - es Diodor Sic. 3, io6. - Hinc Atticana an formam faciunt Grammatici, Πειραιίως communem , uti Thomas Mag. p.

que ad istianium cavum cisii Schoenunte, qui est ad isti,

dem esse, Veriana pio miscue naum, ad CCCL stadia a Su- Est ita in medio ferme dictae ni CCCXXX, a tantum cir lineae atraeeui Athenien citer est intervalium ad Pa-Min navale, distans gas a Piraeeo, quanuam ad

347쪽

LIBER NON Us. 333

Oe Moeris p. 3is Elym M. fissi, βασιλευς p. 80. etsi non perpetui usus esse hanc praeceptioiae in monet Veisesing ad Diodor. c. l. et exemplis locu 'ruiu viri docti ad Iaonaam Mag. quare etiam Πειραιίως habet Diodor. 4, 33. 3, 6 . q. Thii-cyd. 2, 7. illi tamen ex Cild melius dari poterat Πειραιως, qtio, et post dedit Cotti eberus. 8 Sequitur το προ in Paris spatium csyllabarirna vacuum.1 Osaubonia. Αττικὰ ex lossa. Est omiserunt Hoppcr. Xylander. In Paris titile relictum spatium vacuum 3 syllabarum, itemque in seq. post αεσόγαιαν. et Mose ex in ore μεσογαῖαν, etsi et μεσογαία li. a. p. 76. iii ad id . . p. 289 et passna alibi. 3 Mosc. χουσαν, quod referret librarius ad επι ροφη v. Tum usitato in ore θαλαττη, forte, ut omnino moneam, in Strabone rectius, cum dicat issi. 3. P. ιεῖ καττίτεροῦ et ΚαττιτερIδες νῆσοι, Selao enuntem : decem a primum angusta, quae tamen stadiis X cedere aiunt mei dilatatur deinde in Ubi Sunium flexeris versus mediterranea, nilai loque mi septentiionem, navigati est Iim lunae Dimam imitatur ad occidentem flexu versus Oi Optina Boeotiae, conveXx parte irati f. a. Obversa Hoc est alterum Acta amen est bimaris, orietuale Atticae latus Η

348쪽

λαττον ουσαν τῆς τρίτης χε ρον ἡ του της ' εὐείσης,

de quil us alii duplex radhibere amant. Neque tamen mi in Iaac foricia constitit codex, quippe qui paullo post θαλάσση a b fert, ubi in edd. est θαλαττου, et sic p. 397. et alibi passini.

Paris , Θ προσάρκτιον. Anaplexus sum scriptu lain Iss. Paris Mose Venet pro vulsata Πρωπείας. Accedit Stephanus, qui eodem modo extio Strabonis loco refert. Et sic Σὶρω ο in ta ostro p. 399. aliquoties in Paustini I, II. Ut praeteream alios, et inde 'D2ρωπἱαἹὶucV l. I, 93. et addito γῆ Pausanias I, 3 iri quana vocein etllic subintelligendam esse pion intiat Salimas ad Step in p. 77O.6 Sic pro ἔμπροσθε Pacis Mosci cuius variata nis exemplum supra adsuit lib. 8 p. 49. in . Recepi tam Jhlana in hoc nexu usitatum, nisi quis explicare tali de iis, quae quasi in con spectu posita sunt. Alias, ut sit . . p. 387. f. t ἐπάνω προείπομεν. Quaerit Casaul onus, ut i Excrit. Nempe, opinor, iii superioribus, quae mutilata sunt et hau pareteiri eripueriint.

Excissit in Ven. 8 Pacis. Moth. Ven. δε ex commistione crebras forte aptius. Iiquuti est septentrionem tia cisthmus fit tertiae ea.

spectatu datus Atticam ab una, quae AEO Iaena Ora Ui Opi asIm e Itineris Oe In sunt, Pela insulam, uti in1- casum versus usque ad Me que an iri aliuta. intusque garidem Atti ex anotata coereet Parte ad Pelopontia. et multis adsecta no ne sum psatas Megari denina inibus, clx ae Boeotiam atque Atticaria. Eani pa ecbab Attii ca dirimit Itaque, causa in alunt antiquitus

sicuti dupla ' dixi, Boεo Acmin et Acticam fuisse appetis

349쪽

Di Vatic Ven amputata sellaba ἁτεγρς, ex critiaendi compendio naturn. ia Articulus deest in Mosci Hinc vero ad παρεπέμποι esomnia in Veii desiderantur. i 3 Paris Mose διέξειμεν, ut et alibi volunt. Διέξιμεν siesaepe in Diodoro, ad Irena v. IV esset a 34. f. et alii Desii fili nexu c Diodor. 4, 6. Xir. x Veii vitiose καρωνίδες, epitoine Σηιρω Ποες. de quo ad lib. 8 p. 8O. a Paris Mose. ἁπολειπουσκ1. Post Most praeter morem sola- tun θαλάσση antea. 3 Vcn. π Μεγώρων, male ola sequentia. Tuin post πιτρaa

In eodem abest ἱοἰή.pellatam, quae nune Attim unde eramus digressi, initio. Statur quod maxima eius S. . pars subiacet montibus, ad Post Ct Oiuniyonem ergo Inaim vergens et angusta, supra Atticani sitae hin Sei- in longitai lineni porrecta ronides Petrae, I aeter quasi usiani riisque ad 4 linium mare Versus non patet trans-Veiuni ordine nunc mariti hus: supra ipsas mutent via mas Aplicernua Oras, surrito, est, at isthmo Megara et in

350쪽

336 STRABONIS MEO GRAPH.

σευς 'Aetro σε των κζων τουτων καταιγίζοντα

Uen vesta δε μυθευετα τὰ περὶ του Praetessit. s Patis Mosc. Ald. Hopperi I τυοκεμ aris Uulgata forma Praeter analogiam usu etiana alioruna probatur, veIuti Plutarchi in Theseo cap. 8 Apollod 3, i 6, 2. Et sic allic id cum epito e. 6 Praetuli et hic Nisuiα, uti legitur lib. 8 p. 33 . ubi v.

notata. Vulgo diversa accentus sedem maia. Ita vero et a in rescribi debet lib. 8 p. 373. vlai NMσαiavine invito legitur. Post mutat verborum ordine Mos C. πίνειον ἐτι. 7 Sie Osaisonii Paris. Mos C. Pro Μεγαρίαν , ill paullo superius ἐπίνειον Ἀθηναιων et Ἀθηνων cona nautaiatur. Utriumltie serra potest , et cerne alterura Mε γαρ ω sine variationis nota legitur lib. 8, p. 33 . Sic Palis antas I, 9, . Nιο aio: ME γαρευσιν ἐπίνειον απ αυτοῦ Nίσου καλεῖτα1 Contra Stephanus h. v. Schol. Thu

Atticam ducens adeo ait trociniis insessam habuisset tem prope ad petras aecedit quos Theseus intei fecit. Ab via, 'at multis etiam locis extremis his Taxis oblique praecipitia mpter eani sint fantem procellas lue cien- ob monten supra stuna, qui tenti Arges eii Athenienses iiivitis est et altias Ibi se Sci neni dicunt Post Sci

ptes dictus ibit, ' consedisse, Nisaeae p0itum conficit. Est montanainque re ionem la autem Nisaea Megareiiiivira

tia.

SEARCH

MENU NAVIGATION