Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

VARIANTES LECTIONES.1 Ilabri inithim deesse suspicor. Non eni in puto ita ex abraipto et ii or ri Voluisse. XIIander Asiam cis Taurum partitus est geogia plaus libro superiore in quatuor partem harum duas priore ac Tagnam tertiae paretem eodeni libro explicuit nunc quae supersunt UuSdein saερίδος, sunt

LIBER DUODECIMUS.

EXPerta mutationes. Qui Cappadocia in varias par eadem unanim lingua, te divisa est et varias maXinae sunt, qui definiuntur

12쪽

, sunt exponem a quid autem supersi ex illo loco, facile intelli σemus. Ita dicta est haec tertia pars constare e Media Arimenta, Cappadocia et τοῖο μεταξυ : Mediam et Ar i neniam libri proximi in ost complexus Cappadocia igitur restat cum τοῖς μεταξύ. Ex his apparet, nihil periisse initio hujus libri, nisi fortasse paucula qUae lana Verba aut hujus initio, aut prioris iliae, quomina ac Ira factum est, ut hoc principium videat tironinus concinnum. Et reliquis sirnde Graecam tamen πόθεσιν ii te imus, 1 ula Icari OD Ginus de siderari pio die clus cliptionen eooim, quae Strabo appellavit τα μεταξύ, quum alioquin ideantur ea cum Cappadocia describi. Cafau bonus. Xylamiro adseruitur Pen-Σelius, nec ego recta Or. 2 MOscov. male πολυμερε , ut edd. AH et Hopperi. Post ante μεταβολα in Λloscov. Medi c. . . deest ταe. Ita tamen saepius Strabo. Pro τω Κιλικίω, 11od bene laabet, Cn. Obtrudit τῆ Κιλικίs. Deceperitia librarium proximae sor

mae regionum.

3 Ven Ἀλιος male, uti post Κιλίων pro Κιλίκων. niuntur versus meridiem que ad Halvos ostia versus Cilicio, qui vocatur, Tata oceastini Papia lagonica a-TO vesius orientem Ar tione in Galatis, qui in menta et Colcitide, aliis Plirygiam commigra e que interiace litibus Ien runt, usque ad Lycaones et tibiis, quae sermone diver Cilices, ios qui spe Iam seu tu nitru se istas septen colunt Ciliciana. trionem EuXino mari us S. 2.

13쪽

I Moscov. utraque scriptura et ελιτινή et ελητιγήν. Prius ex altoribus referunt Aldus Hopper et Xylander.

Veram scripturam, quam profitentur alii cociices, fundavida ουτως dant Medic. q. et Venet.

f. ra. nia posuerint, quae inter Iam de iis ipsis, qui eo lianc et Euphratem Utaden utuntur sermone, e Commagenam attin it a

teres Cataoniani seorsum pars decima cappadociae posuerit tri Cappadocia, haberiri , ut quidem in de- tanquam diversa natione, cena laaec divisa est proclistinguentes. inque gen vincias Sic enim nostiatium eluanae ratione a aetate eges, Nes Arche laoniam Cappadociae sub laum antecesseriint, cap junxerunt. iii te Euplara padociae ditionem distritent, et quae sunt tuans ita erunta et Cataonia et- eum gelates. ita ut Meli iam una est de decem paIlItonam quoque sub Catao bus Nostia aetate uti i-

14쪽

s ore se imper, Ictin scripsstriint male feriati tibiaria pro θ:s, ut hoc loco et libro . p. 333 p. a. 8. Cafau bonus.

Conanalitatio se cauens. Cf. et a m ad lib. 7. p. m. 29. Vale L. ad Euseb. iii vita Cons antini 3 IS. Tibi θ ου leg et alti. Ipse nexus trutii Cas Mihi ora emendatio IIcrin, quam a militis practer ea codice et vetere interprete, recepi Pro Καππάδοκα, Moscov. praecipit Καππαδόκας tritin a Strabone prosectu in sit, dubiit in aci Di libra cum utraque formae fierat hi illa vox ab a toribus, Καππαδόκαι et Καππas κες. Nenape in libris occi irrit Καππαορκι intra p. 35. vel Ulura Καππαδοκι et K ex παυόκη lib. 2. p. 5ψO. AEa 4 παἶρξι da. I L. P. I. saepius Καππαδοκων accentu ambi Ilio. Nempe mi-ptice in fori nani adferiant rana lanatici, ut Elymol M. Iactor p. 49O Stephantis 1 ab i. v. Καππαξ, Καππάδοκος et αππαδοκης. Onet lainc Elist alia ad Dionys. v. 97O disertis verbis, cuni alia praeserant Καππαδόκαι, a Strabone προπαροξυτονας dici Καπτ ὰρκας, cui ausculta iactum videtur.

Clui suus fuit praesectus crimen appa i eat, mirum cuni qui lena neque ullum ita nandum pro us fere al)ling lac, lac lue norum in olitis iii e s diversitatis

15쪽

LIBER ' DII ODECIMUS. 7

Ven. 3. προσεκτίσατο. . Tum Medic δὲ αὐτοῖς ut fit I De versione loci minus recte a Xylandro intellectic f. Walther in an inaadvers. histor et critic. p. I 88. Verba δ' ωσπερ desunt in Paris. et τῆς non est in Metac. 3. Post Medic. g. dat Κροῖσσος ergo divisi: adiecit a quae nunc aspera dicitur: taolae Cappadocibus Aria altero, quod est Euxini, ratia es, qui primus Cap usque ad Sinopen et rampadocum re fuit appella Tibarenorum. Intra isth-tus inuin hunc petiinsulam Vo-6. I. canitas, qvid quid tersis Est autem tanquam istia occasum aesae regionum Inus magnae peninsulae Cappadocia quod ero in duobus ' constrictrus anari dolus terram in tua HalyIχlius uno, quod est Issi ei si appellat: iaarra cisthae onus, usque ad Ciliciam, mi sic possedit scio estis, quem

16쪽

δἐ ea a Veii habet ἔτι ὸ Teωάς. quem ille tui annum popia Hesse pontia post laaec ad loriam incia albui appet mare de Graecis Aeolos lat. Hodie Alia in nti, ac Iones de celetis Ca- Taurum nominant, cogno ies et L aeis in aediterminem toti conti irenti isti, an eis Lydi Ac de reliquae Asia usui pariir In quis quidem postea dice-

17쪽

I Venet Messi c. 3. 4. Mosco v. Paris cuin edd. Aldi et

HOpperi περιειλου, quod cum sensu in P rbaret et iis, quae ex Strea bonis hoc loco refert Eustath ad Dionys. V. TO. refra-oaretur, ita περιεῖδου Ilata Vi Xylander, quem ceteri sectui sunt. Nempe Eustat latus coii tracta: in II in matri verbis ita ὁ δὲ Γεωγράφος λέγει, τι Καππαδοκία Πέρσαι με εἰς δύο

σατραπείας διεῖλον, Ma κε ova δὲ τερον εἰς ου βασιλείας. eριεῖ

δου exstitisse etia in viderii in Vaticanis Literas auten Retra saepe coinmutari Othiria est. Post σατραπιαν legitii in edd. innibus, quod ad Probam si ripturam revocant Med. 3. 4. Iosco v. Paris. 2 Ita constanter ines nanes volunt. Haeret tamen Ibrivliit tus in conJecturis in Strabonem p. m. 6. et liae notat Scribenduin est, credo, συα σμεν πω τὴν διάταξιν, quia stilicet reductio Cappadociae in forma in provinciae, dum scribebat Strabo, imperata a Tiberio, necdua perfecta erat. Primani aute in istius regionis in decem praefectitras sub regibus mstributione na, ut sibi bene notam, pergit e X- ponere. Hactenus orti διt iis Satis qui leni haec acu te ct expedite; at an Vere tibi to, quia secuin pugnate

alias videatur Strabo. Κ ῖσαρ enina in subsequentibus, quod et dones passi sunt in duo re Cappadociam iuncupare agna nuriam, Parii In sponte, riant alterum Pontum, paretim in viti: eorum alte v Cappadociam Politicam. riana proprie Cappadociam Maenae Cappadociae antiet: Cappadociam ad Tau quam constituti inena nunc

18쪽

honem eam διάταξιν vero si inde est o novisse, quippe quae facta est an u. 77O. V. Dio 37, 17. Eutrop. 7, M. f. . et qui ad utrumque men rorantiar. Denique ab ultimis te imporibus, ut alibi exorsiis se videtur, ex quorum Iemoria anti a Cappadociae constitutio ad Strabonis aetatem minime pervenerat. Ollare nihil inlitandum censui. 3 Pro βασι υσαντος Messi c. . . Venet Paris. βασι

λευοντος.

4 In nectendi particillis lissentiunt inri Moscorienim ante Καταο α omittit καὶ ut Medi c. 3. . et Paris et τε καὶ post υαάrιe Graviora in proximis Obliciuntur.5 Pro υανῖτις Venet. . . Metti c. 3. . . iii ministis τε et Paris. Τυανῆτις Praestat tamen Tυανῖτις ex Ptolemaeo etiam , . et Stephano s. v. Τύανα. 6 Casauboian. Venet. I. 2. Σαυρῖτις Paris epitor 2 p. 132. ed. Hucis. Γαρσαυρῖτις Mosco V. Γαυσαυρως Messi c. 3. σαρῖτις , Messic. q. una edd. et vetere Interprete σαω-eῖτις. a I chue e. καὶ 'Iσαυρῖτις. Non potest Isauria intellioi, e)tis re e Archelao, Cae visa portiones seu praes sar decrevit aes Senarias, cimas, quinque sub atri ac Romanorum 4 ea esset rica censet antiar: Melitein provincia. Sub ictae lao a Cataonia, Cilicia Tya- Et euna atri gressis restibus nitis, Gar saxa ratis quin- Cappadocia in decet di que reliquae mainori ait blaebali

19쪽

T IBERO DUODECIMUS. 11

telligi, de qua nullum si verbilia Ha descriptione Cappadociae Libri veteres habent Σαυοῖτις. Epitonae auctor Γαρσαυo v vocat et hanc lectione in probo. Est eniin, Otiana Pro lena petis 5 6. Γαρσαυρίαν appellat Plin. 6, 3.

alio loco infra p. 339. legitur Γαρσαυρία. fina imo ΓαρσαυίρaJ

Casau bon et s. Γαρσαυρῖτις, quod ex corni nemoratis causis Tectu iri Videt hir, ab initio truncari: In reliquit αυρι τις, post C καὶ adhaesito vel admoliri est , quod a provincia notior esset. Probant etiam arduin ait Plin. 6, 3. et PenΣelitis ad nosti una locvria p. I 8 6. On tenni Manner in eo gr. T. . . . p. 25 I. clisi potius ursaviram latere puta insequenti nona in Σαργα ου νή. 7 Ita bovices cum vetere intcrprete et edd. tantUna quod in epitonae scribitur αυ:νασηνή. do huc Ide. Infras p. 4 P. Viligo Λαυιασιν corrupta, Ut sit, barbara voce PtolemaeuS 3 7. Λαουινιανη νω ν Vociat, et in Armenia minore collocat. CaJ au bonus. Cod Palatinus in Ptolemae exhibet αυ aveo. In Strabonis loco signato et alio p. 56Q. codices plerique inclinant ad scriptit rana αυιασηγη. UaComnia si ut uniti obtutum revocata inter se conteudas, probabilior lectio videtur si e αρι ινιασηνη. 8 Medi c. 3. Vcnet. 2. Mosco U. Paris. Σαργαυσ νη , Me

ponendum hic quoque esse; an ita recte infra p. 537.J scribit r. pud Plinium 6, 3. legimur agam asene Casau bonio Hodie IIarduino citico in Plinio leo itur Sargaraci sene, in Ptoletnaei Cod. alat. Σαργαυρασηνη. Verit m nOnien viderii esse Σαργαραυσην , quod potui. 9 Medi c. 3. q. Venet. 2. Uatac. Urbin Σαραουνη Vetus interpres Saraunar. Paris. Iosco v. epitonae Σαραουηνής

Cham

20쪽

emtiones ante Casailbon una laan cer ignorant, qui prIIniis addi est, etsi interposito' Σαργαρυηνη. Equider nunc cum codicibus elisi. Io omnes ossices exhibent αμαυκνου cum editionibus

terpres Garnanenena Casa uia onus pro αμανι υ - male in edit Anastelo d. scribitur Καμανην,1 et si reliquit prisca inscriptirram, reponi tamen in noti maluit ΚΣμμανήνη, uti infra p. 54O. legitur, etsi codices boni ibi etiam per x in initio signant. In Plini qui te in , 3. legitur etiam Cam- nranene, at in Ptolemaeo , . per X exstat αμαγῆ, ct in cod. Palat. αμάκνησις Praestat i itur scalptura per X, quod librarii miscuerunt cum Commagene , it infra. p. 5 O. 11 Hoc nomen varie in libris distorquetur Venet. I. P, μιηνίγη Most DV 'Pιμνηγηνη, ut Vetus interpres fimnen na Venet. 2. Postvi,vis Messi c. . . et edd. ante Casaubonum P. ινηυψ Medi c. q. dein habuit, post X correctione accepit Μοριμνιγῆ Epit Ome a οραμου νή Xylandor in aluit Mo- ριμ, υ, in nota, et post Casa ut onus praeivit Μοραμ έ. Infra p. 5 O. exstat Moeila suis, et in Plini 6, 3. Morinaene. Utraliter praeserenda sit, dubi Ium manet. Odices ante ad

ducunt.

12 Υιε πρὸ exhibent omnes libri, tantum quod Ven. a. προ in προς nultat. Acute ainen vidit Tyr vlii reus in conjectiir in Strabonem p. n. 7. legenduna esse τοῖς προ quod comprobat consilium narrationi et connexus. Itaque sic

reposui. Ciram manena Molimen a decimam praefecturam de Post Romani regibus ante Cilicia citetur Castabala Aichelaum adjecerunt un- et ubistra, iis lue ad An

tipatri

SEARCH

MENU NAVIGATION