Rhetorica et Poetica

11쪽

x Απορι- στιν ἀντιστροφος τῆ διαλεκτικη αμφοτεραι γαρ περὶ τοιώτων τινων εισι α κοινὰ τρόπον τινα απάντων

ἐς γνωρίζειν καὶ ὐδεμιας επις μης ἀφωραμέ ς. διο καὶ πάντες τροπον τινὰ μετέπισιν ἀμφοῖν πάντες γα μέχρι τινος χὼ εξετίζειν καὶ πέχειν λόγον καὶ ἀπολογειλαι sκαὶ κατηγορεῖν γχειρουσιν των μεν ἔν πολλῶν οι μεν εἰκῆ ταυτα δροσιν, οἱ αδ-συm ωιαν ἄπο ξεω -εὶ δ' ἀμφοτέρως οδέχεται, δῆλον τι - αν -- καὶ οδοποιεῖ λ' ο γαρ πιτυγχάνουσιν οι τε δα συνηθειαν καὶ οἱ ταὐτομάτου, την- ἀν θεωρῶν ενδέχεται, το δε τοιουτον to

iri sena αν ρολογησαιεν τένης εργον εἶναι. νυν μενεοι - τέχνας τῶν λόγων συντιθέντες λίνον πεπορίκασιν

αὐτῆς μόριον - γα πίστεις πτεχνόν εστι μένον, τα δ' αλλα προσεικα, ο δε περὶ μεν ενθυμημάτων ἡδε λέγου- ρον ἔπερ ες σωμα της πρεως, περὶ δε των , του πρά- is γματος α πλεῖστα πραγματευονται διαβολη γαρ κάδλεος καὶ οργὰ καὶ τα τοιαυτα πάθη τη μου ἡ περὶ ἀπράγματος εστιν ἀλλὰ προς τον δι- ν ως εἰ περὶ πώς- ην - κρίσεις καθάπερ εν πίαις τε νυν ἐστὶ - πόλεων καὶ μάλιστα ταῖς εὐνομουμένως οὐδ αν εἶχον ἔ- mλέγωσιν ἀπαντες - οἱ μών οἴονται δεῖν --τους νόμους γορουειν, οἱ δε καὶ χρῶνται καὶ κωλυουσιν ἔξω του πράγματος λεγειν, καθάπερ καὶ ε 'Αρείω πάγω ορεως τουτονομίζοντα ευ γὰρ δῶτον δικαστὰ διαστρέφειν εις οργην

12쪽

προάγοντας η φθόνον η ἔλεον ομοιον γαρ καν εἴ τις,

μέλλει χρησθαι κανόνι, τουτον ποιησειε πρεβλόν. ετ δε Φανερον τι του μεν ἀμφισβητουντος δέν ςιν ευ του δεῖξαιτο πραγμα τι ςιν η - ον η γέγονεν γέγονεν ει δε μέγα η μικρον η δίκαιον η αδικον, σα μη ο νομοθετης διωρικεν, αὐτον δη που ον δικαστὴν δεῖ γινωσκειν καὶ Ουμανθάνειν παρα των αμφισβητουπων μαλιστα μεν ουν προ κει τους ορθως κειμένους νόμους, σα ενδέχεται, παντα

διοριο αυτής, καὶ ori μάχις καταλείπειν επι τοῖς id νου , πρωτον με ἔτι να λαβεῖν καὶ λέγους ἐον η πολλους ευ φρονοῦντας καὶ δυναμένους νομοθετεῖν καὶ δια ειν' πειθ' αἱ μὲν νομοθεσία - πολλου χρόνου σκεψαμένων γίνονται, αἱ δε κρίσεις εἰπογυίου, ως χαλεπον ἀποδιδόναι του καιον καὶ το συμφέρον καλως τους κρίνοντας το δε παντων is μέγιστον, τι η με του νομοθέτου κράσκ ου κα- μέρος ουτε περὶ των παρόντων ἄλλα περὶ μελλόντων τε καὶ καθόλου Ἀστίν, ο δ' Eκκλησιασπης καὶ δικαστης - περὶ παρόντων κα - ισμενω κρώχου M προς ους καὶ το φιλεῖν δηκαὶ το μισεῖν καὶ το ἴδιον συμφέρε ευνηρηται πολλάκις, παστε μηκέτι δυνασθαι θεωρεῖν κανως το ἀληθές, ἀλλ' επια τρῖν τη κρίσει το ἴδιον ηδ η λυπηρόν. περὶ μεν -

των ἀλλων, σπερ λέγομεν, δει, μαχήστων ποιεῖν -- ριον τον κριτην περὶ δε του γεγονέναι - γεγονέναι, σεσθαι η μη σεσθαι η εἶναι η μη εῖναι, ἀνάγκη a 2s τοῖς κριταῖς καταλείπειν ου γαρ Ανατον ταυτα τον νο

13쪽

ουσης μεθώ περὶ τα δημηγορικα καὶ δικανικά, ad καλ-

λίνος καὶ πολιτικωτέρας της δημηγορικης πραγματεώμουσης η της περὶ τα συναλλάγματα, περὶ μεν κείνης Ανλέγαι, περὶ δὲ του δικάζεσθαι πάντες πειρωσαι τεχνολογεῖν, - ωτο εο προ εργου - , τοῦ πραγματος λεμ sv τοῖς δημηγορικοῖς και ηττον ες κακουργον ἰημνορια δικολογίας, ἀλλὰ κοινότερον. Ἀνταυθα με γαρ o κριτησπερὶ οικείων κρίνει, ως οὐδε αλλο δεῖ πλην ἀποδειξαι ἔτιουτως ἔχει - φησιν ε συμβουλευων ε δε τοι δικανικοῖς Ἀκανον τοῦτο, αμα προ εργου φιν ἀναλαβεμ ν ἀκροα Λοτην περι--sτριων γαρ η κρίσις, ω προς το αυτῶν σκωπήμενοι καὶ προς χάραν ἀκροωροτοι διδοαπι τηις αμφισβητῆσιν, αλκου κρίνουσιν δὲ καὶ πολλα - ωσπερ καὶ πρότμρον ἀπον, ο νόμος κωλυε λέγει ἔξω του πράγματος μεῖδ' ἀυτοὶ οι φιταὶ τουτα τηρου ν ἱκανως Ἀπεὶ δε φανερόν is ιν τι η με εντεχνος μελδος περὶ τα πρεις πω, ἡ δεπίστις ἀπόδειξίς τις τοτε γαρ πιστευομεν μαλιοπα ταν

μημα, καὶ ες τουτο ς ειπεῖν απλῶς κυριώτατον - πί-

ων το δ' ενθύμημα συλλογισμος τις, περὶ δε συλλογιο α πομοί- απαντ- της διαλεκτικὰ ες, ιδεῖν, η αὐτης λης μέρους τινός, δηλον δ' j ἔτι, μάλις τοῦτο δυνάμενος Αωρεῖν, ε τίνων καὶ πως γίνεται συλλογισμός, τος καὶ σθυμηματικος αν - μάλιστα, προσλαβων περὶ ποῖά τ' στὶ - νθυμηματα καὶ τίνας εχει διαφορας προς τους λογικους 2s συλλογισμους τό τε γαρ αληθες καὶ τὸ ομοι- τω. ἀληθειτης αυτης εστ δυνάμεως δεῖ , ἄμα δε καὶ ο ανθρωποι προς το ληθες πεφυκασιν Ἀκανως καὶ τα πλείω τυγχάνουσι της ἀληθείας διο προ τα ενδοξα Σχας ως εχειν τοῦ ομοίως ἔπιντος καὶ προς - ἀληθειάν εον Ἀτι με ἔν aras 4ω τῆ πράγματος ο ἀλλοι τεχνολογοῦσδε καὶ δότι μαλλον απoum καπι προς το κολπε, 3 ερ- χρηι οὐδ'

14쪽

ἐστὶν Ῥητουρικη διά τε το φυσει εἶναι κρείττω τἀληθη καὶ

τα δίκαια των ναντίων, ως εα μη κατὰ τ προσῆκον αἱ κρίσεις γίνωνται, ἀνάγ- δ' αὐτῶν simἄσεαι τουτο δ' εςιν ἄξιον πιτιμησεως ἔπι απρος νὼς ὐδ' εἰ την ααριβε την ἔχοιμεν πι μην ραδον - εκείνης πεῖσαι λεγηντας μδ σκαλίας γάρ ε ν ο κατὰ την επι μην λογος, τουτο nἀωνατον, ἀλλ' ανα si δα τῶν κοιwω ποιεῖσθαι τὰς Φεις καὶ τους, λορος, σπερ καὶ is τοῖς τοπικοις λεγομεν περὶ της προς τους πολλους εντευξεως ἔτι δε τἀναντία δεῖ δυνασθαι 1 πεύδειν, καθάπερ καὶ ἐν τὸ ι συλλογισμοῖς, οὐχ πως ἀμφότερα πραττωμεν ου γὰρ δεῖ - φαυλα πειθειν ἀλλ' ἶναι - λανθαν πιοῦς ἔχει, καὶ οπως ἄλλου χρωμεν τοι λο τοι μη δικαίως αυτοὶ λυσιν χωμεν των μενῶ αλλων τεχνων οὐδεμια τἀναντι συλλογίζεται, coli διαλεκτικη is καὶ Ῥητορικη μονα τούτο ποιουσιν ' μοίως γαρ σι α μυρα των παντίων τα μώτοι ποκείμενα πράγματα, m μοίως χει, ἄλλ' ἀει ταληθη καὶ - βελτιω τη φυσει εὐσυλλογιστότερα καὶ πιθανωτερα- άπλως ειπεῖν προς δε τέτοις τοπον ει του σωματι με αισχρον μη δύναμιωβοηθῶν εαυτω λόγω δ' ου αισχρον μαλλον ἴδιον πιν ἀνθρωπου της τοῦ σωματος χρείας. ενδ οτι μεγαλἀ μα- ψειεν ἄν ο χρωμενος ἀδίκως η τοιαυτη δυνάμει τω λο- ρον, τούτο γε κοινόν εστι κατα πάντων - α θων ληναρετης, καὶ μαις κατα - χρησιμωτάτων, οῖον ἁ γος acὐγείας πλήτου πατηγίας τήτοις γαρ ἄν τις φελησε ταμεγιστα χρωμενος δικαίως καὶ βλαψειε Mρκως στι μενουν - ωτιν υτε ενός τινος γειους ἀφωρισμα Ῥητορικη,

αλλὰ καθάπερ η. διαλεκτικη, καὶ οτι χρη-ος, φανερόν,

m χοντα δανὰ περὶ μαστον, καθάπερ καὶ .εν ἀις ἄλλαις τέχναις πάσαις' ὐο γαρ ἀτρικης το γῆ ποιησαι, ἀλλὰ μέχρι Ου νδέχηται, μέχρι νώτου προαγαγεῖν τι γαρ καὶ

15쪽

τους ἀδυνάτους μεταλαβεῖν λιείας μως θεραπευ- καλως.

προ δε τουτοις τι της αύτης το τε πιθανον καὶ το φαιν μειον δεῖν πιθανον, σπερ καὶ επὶ της διαλεκτικης συλλογισμον τε καὶ φαινόμενον συλλογισμόν. ο γαρ σοφιςικος ὐκ re τη δυνάμει αλλ άν et προαιρέσει πλην σταυθα με s ἔσται o με καταον επι μην οἰ κατα - προαίρεσιν ρητωρ. εκεῖ δε σοφι ς με κἄτα την προαίρεσιν, διαλεκτικος νου κατα την προαίρεσιν ἀλλα κατα την δυναμιν. περὶ αὐτης δη της μεθόδου πειρωμεθα λέγειν πως τε και - τίνων δυνησόμεθα τυγχάνειν των προκειμένων πα- ολιν ἔν οῖον ξ παρχῆς ορισάμενοι αὐτη τὰ Ο, Πωμεντα λοιπά.

'κ- δη ητορι- δυναμις περὶ μαστον οὐ θεωρῆσαιτ οδεχόμενον πιθανόν. τουτο γαρ υδεμιας τέρας στὶ τέπης ἔργον - γαρ αλλων κάστη περὶ το αυτῆ πο- 1s κείμενόν εστι διδασκαλικη καὶ πειστικη, οῖον ιατρικη περιύγιεινον καὶ νοσερον καὶ γεωμετρία περὶ τα συμβεβηκότα πάθη τῶις μεγέθεσι καὶ αριθμητικη περὶ ἄριθμόν, ομοιως δεκα αἱ λοιπαὶ των τεχνων καὶ επιστημων' - ρητορι περὶ τοῦ δοθέντος ως ειπεῖν δοκεῖ δύνασθαι θεωρεῖν το πιθα- m. . διο και φαμεν αὐτην ὐπερί τι γένος ἴδιον ἀφωρισμώνον ἔχει το τενικόν των δε ρεων αἱ μεν ἀτενο εισινώ δ' εντεχνοι Ἀτεπια δε λέγω - μη δι ημων πεπόρι τα αλλα προὐπηρχεν, οῖον μάρτυρες βάσανοι συγγραφαὶ

και - τοιαυτα εστ να δε οσα δια της μεθόδου καὶ δι Λημων κατασκευασθηνα δυνατόν. στε δει τουτων τοις μεν

χρησασθαι τοῦδε ευρεῖν των δε δια οὐ λόγου πορίζομένων π εω τρία εἴδη στω αἱ μεν γάρ εισιν is του θει του λέγοντος, αἱ δε ε τω ον ἀκροατην διαθεῖναί πως, α δ εναὐτω τω λόγω, δια οὐ δεικνυναι η φαίνεσθαι δεικνυναι. 30δια μεν ου του θους, ταν ἴτω λεχθῆ ο λόγος - α ιόπιστο ποιησαι τον λέγοντα τοι γὰρ πιεικέσι πιστευομεν

16쪽

μαλλον καὶ θαπτον, περὶ πάντων με ἀπλωε, εν ο in τοπιακριβες μή εστιν ἀλλα το ἀμφιδοξεῖν, και παντελως δεῖδε καὶ τουτο συμβαινειν δια τον λογον, ἄλλα μη δια τοπροδεδοξάσθαι ποιον τινα εἶναι τον λεγοντα ἡ γὰρ σπερ aeuo των τεχνολογέντων τιθε σι εν τένη καὶ την πιείκειαν του λέγοντος ως εν συμβαλλομενην προς το πιθανον, ἀλλα σχεδον, ειπεῖν κυριωτάτην σε πριν το θος. διὰ δε των ἀκροατων, ταν εἰς πάθος π του λαρο προα- χθωσιν is γὰρ μοίως ἀποδίδομεν τας κρίσεις λυπήμενοι so καὶ χαίροντες η φιλουντες καὶ μισουπες προς ο και μονον πειρῆσθαι φαμεν πραγματευεσθαι τοῦ νυν τεχνολογοῦντας. περὶ μεν ἔν τήτων δηλωθησεται καθ' εκατον, ταν περὶ των παθων λέγωμεν δα δε των λογων πιςευουσιν, ταν ληθες φαινόμενον δείξωμεν - των περὶ μαστα πιθανων. Ἀπεὶ

is δ' ἀι πρεις διὰ νήτων εισί, φανερον τι ταύτα τα τρια εςὶ λαβειν του συλλογίσασθαι δυναμεν καὶ του θεωρησαι περιτα - καὶ τα ἀρετὰς καὶ τρίτον του περὶ τα πάθη, τί τε

E-ςο ες των παθων καὶ ποῖόν τι, καὶ - τίνων πίνεται καὶ πως. ,στε συμβαίνει την ρητορικὸν οῖον παραφυές τι ad της διαλεκτικης εἶναι καὶ της περὶ τα ει πραγματειας, ην δίκαιον εστι προσαγορευειν πολιτικην διο καὶ ποδυσαι ὁπο το σχημα το της πολιτικης η ρητορικη καὶ οι ἀντι-

ποιώμενοι ταυτης α με λ ἀπαιδευσίαν τα ων ἀλάζονείαν τα δε καὶ δι αλλας αἰτιας ἀνθρωπικάς ες γαρ μο- 2 ριον τι της διαλεκτικης καὶ ομοίωμα, καθάπερ καὶ χο- μενοι εἴπομεν περὶ οὐδενος γὰρ ρισμm ουδετερα αυτωνεστὶν επιςημη πως πιι δελα δυναμεις τινες του πορίσαι λόγους περὶ μεν ουν της δυνάμεως -των, καὶ πως ἔχουσι προ αλληλας, εἴρηται σχεδον κανως. των δε δια si δει-3 κνυναι η φαίνεσθαι δεικνυναι, καθάπερ καὶ ε τοῖς λα- λακτικοι το μὲν παγωγ εστι το δε συλλογισμος το δεφαινόμενος συλλογισμόε, καὶ πταχα μοίως ἔχει μι

17쪽

γα το μὰν παραδειγμα παγωγε, το δ' ενθυμημα σπιλ- λογισμός καλῶ δ' ενθυμημα μεν απορικον συλλογισμόν, παραδειγμα δε παγωγὸν ρητορικήν. πάντες δε τας Φεις, ποῶνται δα τῆ δεικνυuαι - παραδείγματα λεγοντες η εν- θυμήματα, καὶ παρα ταυτα δε πως ῶς εἴπερ καὶ ο ς

αναγκη συλλογιζόμενον - επαγοντα δεικνυναι τιουν Ἀντι- νου μηλον δ' ημῖν τρυτο εκ τῶν αναλυτικῶν , αναγκαῖονεκατερον αυτῶν κατερω τουτ- το αὐτο ιναι - δ εστὶ διαφορα παραδείγματος καὶ ενθυμηματος, φανερον - των τοπικων ' με γαρ περὶ συλλογισμου καὶ επαγωγῆς εἴρηται id προτερον, τι το με το επὶ πολλων κα ομοίων δείκνυσθαιοτι υτως ἔχει κεῖ μεν παγωγ εστι ενταυθα δε παραδειγμα, το δε τινῶν οντων ἔτερόν τι λα ταυτα συμβαίνειν παρὰ ταυτα τῶ ταυτα ναι η καθι, λώς επὶ το πολλεκεῖ με συλλογισμος Ἀνταυθα δὲ 4νθυμημα καλεῖται is φανερον δ' ἔτι καὶ ματερον χε αγαθὸν το mi τῆς ρητορικης καθαπερ γαρ καὶ ε τοῖς μεθοδικοῖς εἴρηται, καὶ πτουτοις μοίως χει εισὶ γαρ αἱ μεν παραδειγματωδεις ρητορεῖαι αἱ δε ενθυμηματικα καὶ ρητορες μοιως οἱ μεvπαραδειγματώδεις οἱ δε ει θυμηματικοί. πιθανοὶ μεν ἔν vi Nπτον οι λόγοι ι λα των παραδειγματων, θορυβούντα δεμαλλον is ενθυμηματικοί. 'ην δ' αἰτίαν αυτῶν, καὶ πῶς ματερω χρη ον ερ-π ύςερον - δε περ αυτων νώτων μαλλον διορίσωμεν καί-ως. Ἀπεὶ γαρ το πιθανον τινὶ πιθανόν ες ι, καὶ το με ευως πάρκει δύ αὐτο πιθανον καὶ απιςον το δε τοῦ δείκνυ rθαι δοκεi λα τοιουτων, ουδεμία δετε, σκοπεῖτο καθ' ἐκασπιν, οῖον ἡ ἰατρικὴ τί Σααρατειτο γιεινόν εστιν ἡ Καλλία, Ἀλλα τί τῶ τοιῶδε η τῶις τοιοῖσδε τουτο μὲν γαρ εντεχνον, το δε καθ' εκατον απειρον καὶ ου επι τόν , οὐδε ἡ ρητορι- ο καθ' εκα v ενδοξον M ωρησους ἁ Σωκρατε ἡ Ιππιι αλλὰ το, τοιεῖσδε, καθωπερ καὶ ἡ λαλεκτική -αὶ γὰρ κείνη συλλογψζεται -

18쪽

εἰ ἔτυχην φαίνεται γὰρ ἄττα καὶτοῖς παραληρουπιο, ἀλλ' -ἀη ρὼν - των λόγου δεομώων, - τορι- ἐκ τῶν έει βουλεύεσαι εἰωθοτων ἔστι ατο ἔργον αυτῆς ρίτε τοιούτων περὶ βουλευομεθα καὶ τένα μη χομεν, καὶ ε τοι τοιούτοις ἀκροαταῖς ο ου δύνανται δι πολλων συνορα ἡδε λογίζεσθαι πόρρωθεν βουλευόμεθα δε περὶ των Φαινομένων οδαεσθαι ἀμφοτέρως χειv ' περὶ γαρ τωνφδυνάτων ἄλλως η γενεσθαι η πεσθαι η ἔχειν ουδεὶς βου- λευεται Ουτως πολαμβάνων οὐδε γαρ πλέον, Ἀνδεχεται 10 δὲ συλλογίζεσθαι και συνάγειν τα μεν - συλλελογισμώνων πρότερον, τα δ' Η ἀσυλλογρων με δεομενων δε συ λογισμου δια το μη εινα ενδοξα νάγκη δε τώτων το μεν' εἶναι ευεπακολήθητον δια το μηκος ἡ γαρ κριτης --κειται εἶναι ἀπλους,. τὰ δε μ πιθανα δια το μη ε ομο- is λογουμενων εἶναι μηδ' ενδάξων, ως ἀναγκαῖον το τε νω- μημα εἶναι και το παράδειγμα περὶ των ενδεχομενων ςτα πολλὰ χειν καὶ αλλως το μεν παράδειγμα παρο- , το δ' ενθυμημα συλλογισμόν, καὶ Γολίγων τε καὶ πολλάκις ελαττόνων η Γων ο πρωτος συλλογισμός' εὐas γαρ λτι νήτων γνώριμο οὐδε δε λεγει αὐτος γαρ ἀτοπρο θησιν ο ἀκροατης. οῖον τι Δωριευς εφανίτην αγωνα νενίκηκεν, κανον εμεῖν τι 'ολύμπια νενικηκεν το δ οτι στεφανίτης τα 'Ολυμπια, οὐδε δεῖ προσθεῖναι γινώσκουπιγα πάντες. Ἀπεὶ δ' στὶν λίγα με των ἀναγκαιων qu - ο ρητορικοὶ συλλογισμοί εισι τα γαρ πολλὰ περι ναι κρίσεις κά αἱ σκέψεις, ενδ εται και ἄλλως πιι περὶ ων με γαρ πράττουσι, βουλεύονται και σκοπωι, τα πραττόμενα πάντα τοιήτου γενους ες καὶ δενυς επος

γίζεσθαι, τα δ' αναγκαῖα ἐξ αναγκαιων δηλον δ' ημῖν

και τοῦτο εκ των αναλυτικω0, φανερον τι εξ ων τα εμ

19쪽

θυμήματα λέγεται, - μεν ἀναγκαῖα ἔμι, τὶ πλα ώς επὶ το πολυ λέγεται γὰρ νουμήματα σε ει-- και

σημείων, ω Ἀνάγκη τήτων ἐκάτερον κατέρω ταυτο--ι. το μὲν γαρ εἰκός σπινυς - πολυ γινόμενον, οὐχ απλω δε, καθάπερ ορίζονται τινες, ἀλλα το -- τα - δεχόμενα α ς εχειν, ουτως ἔχον προς κεῖνο πρὸς εικός, το καθολ προς το κατα μέρος - α μείωντο με ἔπως ἔχει, των καθ εκα ν τι προς το καθόλου, το - των καθολου τι προς το κατὰ μέρος τήτων δὲ τ μεν αναγκαῖον τεκμήριον, το δε ' αναγκαῖον ἀνιών soμόν ες κατα si διαφοράν. Ἀναγκαια μεν ἔν λέγω εω γνεται συλλογισμός δια καὶ τεκμήριον το τομον των σημείων ερον ' ταν ἄρ' ἐνδέχεσθαι οἴωνται λμαι τολεχθέν, τότε φέρειν Ανται τεκμήριον δεδειγμένον καὶ πεπερασμένον ' το γαρ τέκμαρ καὶ πέρας ταὐτόν ς κατα tam ἀρχαίαν γλωτταν εστ δε των σημείων το μεν ς

το καθ' εκἀςον προς το καθόλου δε σῖον ει τις ειπιανσημειον εἶναι τι ι σοφοὶ δίκαιοι, Σωκράτης γαρ σοφος κ καὶ δίκαιος. τουτο μεν ου σημεῖόν εο λυτον δέ, κἀναληθὲς , το εἰρημένον ἀσυλλόγιστο γαρ. το δέ, οῖον ει an

τις εἴπειεν σημέῖον λ τι νοσεῖ, πυρεττει γάρ, η τέτοκεν τι γάλα εχει, ἀναγκαῖον. οπε των σημείων τεκμήριον μόνον a W μόνον γαρ, αν ἄληθες , ἄλυτόν ἐον το - τοκαθόλου προς το κατα μέρος εχον, οῖον ει τις εἴπειεν, τι πυρεττει, σημεῖον εἶναι, πυκνον γαρ ἄναπνέῖ. λυτον δε α καὶ τουτο - αληεες ' Ἀνδέχεται - καὶ ' πυρέ ποντα πνευ αν τι μεν οδ εικος ες καὶ τι σημῶον καιτεκμηριον, και τι διαφέρουσιν, νηται με καὶ νυν μαλ-

λον δὲ φανερως καὶ περὶ τουτων, καὶ δια τίν αἰτίαν ταμεν ἀσυλλόγιστά - τα δε συλλελογισμένα - τοῖς κἀναλυτικοῖς διωρι- περ αὐτων. παράδειγμα δε , οτι μοεπτω παγωγη καὶ περι πί- παγωγή, ε ται ἔστι δε

20쪽

ουτε, μέρος προς λον ουθ' ως λον προς μέρος ουο λαον προς ολον, ἀλλ' ο μέρος προς μέρος, ομοιον προς

ομοιον, ταν αμψω μεν η υπο το αὐτο γένος, γνωριμώτερον δε θάτερον η θατέρου, παράδειγμα εστιν. οῖον τι σεβουλευε τυραννίδι Διονυσιος αιτων την φυλακήν καὶ γαρ Πεισίστρατος προτερον επιβουλευω ναι φυλα ν καὶ λαβὼν τυράννευσε, καὶ Θεαγε ς ε Μεγάροις καὶ ἀλλοιοσους ἴσασι, παράδειγμα πάντa γίνονται του Διονυσίου, νω ἴσασί πω εἰ διὰ τοῦτο αιτεῖ πάντα δε αυτ υπ τοιο αυτο καθόλου, τι ο επιβουλευων τυραννίδι φυλακη αιτεῖ Q ων με ἔν λεγονται αἱ δοκῆσαι εἶναι προ αποδεικτικαί, εἴρηται - δε ενθυμημάτων μεγίστη διαφορα καιμαιςα λεληθυῖα σχεδον πάντας εον περ καὶ περὶ,

διαλεκτικῆ μέθοδον των συλλογισμων ' τα με γαρ αὐτων is ες κατα την ρητορικην σπερ καὶ κατα την διαλεκτικομέθοδον - συλλογισμων, τα δε κατ αλλας τέχνας και δυνάμεις, ας μεν ουσας τὰς δ' ἔπω κατει μενἀς διοκαὶ λανθάνουσί τε τους ἀκροατάς, καὶ μαλλον ἁπτομενοι κατα τροπον μεταβα. σιν ξ αὐτων. μαλλον δε σαφες

π αι το λεγόμενον διὰ πλειόνων ρηθέν. λέγω ψαρ δι--κτική τε καὶ ρητορῶς συλλογισμοῦ εἶναι περὶ τους τόπους λέγομεν ουτοι δ' εισὶν οἱ κοιν περὶ λκαιων καὶ φυσικων καὶ περὶ πολιτικων καὶ περὶ πολλων διαφερόντων ἴδει, οῖον οὐ μαλλον καὶ ηττον τόπος οὐδὲν γαρα μαλλον - - τουτου συλλογίσασθαι η νθυμημα ειπεῖν περὶ δικαίων η φυσικων η ερὶ Λουν καίτοι ταυτα εἴδει

διαφέρει. ἴδια δέ, - ἐκ των περὶ εκαςον εῖδος καὶ γένος προτάσεων ςιν, οῖον περὶ φυσικων ισὶ προτάσεις εων τε ενθυμημα τε συλλογισμός ες περὶ των θικων, ad καὶ περὶ τήτων α α εὐων - - περὶ των φυσικων' ομοίως δε τοῦτ' ἔχει - πάντων κακεῖνα in οὐ ποιησει

περὶ ουδὲ γενος ἔμφρονα περὶ ἐδεν - πακείμενόν ωιν