Rhetorica et Poetica

31쪽

τ φυσει. ως καὶ - δεα και τὸ καλα ἀναγκη ἀγαθαεπαι τα μεν γὰρ ἡδγνης ποιντικα των δε καλων τα μενηδ- τα δε αὐτα καθ' εαυτα ιρεταί πιν. - δε καθ' ενειπεῖν, ἀνάγκη αγαθα εἶναι τάδε. χυδαιμονια' καὶ γαρκαε αυτ αφετον καὶ αυταρκες, καὶ νε- αυτου πολλα ειαιρήμεθα. δικαιος νη, ἀνδρια, σωφροσυνη, μεγαλοψυχία, μεγαλοπρεπεια καὶ αἱ ἄλλαι αἱ τοιαυται ξεις ἀρεταὶ γαρ ψυχης καὶ γίεια καὶ καλλος καὶ τα τοιαυτα 'αρεπαὶ γαρ σωματος καὶ ποιητικαὶ πολλων, οῖον η γίεια καὶ ηδονης καὶ τολον, λο καὶ ἄριστον δοκεῖ εδαι, τι 20

δυο των τοῖς πολλοῖς τιμιωτάτων αἴτιον ἐςιν, δονης καὶ του - πλουτος ἄρα γαρ κτησεως καὶ ποιητικον πολ-

λων. φίλος καὶ φιλία καὶ γαρ καθ' αὐτον Ἀφετος φίλος καὶ ποιητικος πολλων. τι , δόξα καὶ γαρ δε- καὶ ποιητικα πολλων, καὶ ἀκολουθεῖ αυτοῖς ς επὶ το 2sπολ το-παρχειν φ οῖς τιμωνται δύναμις του λεγειν,

του πραττειν ποιητικαὶ γὰρ πάντα τα τοιαυτα ἀγαθων. ετιεὐφυια, μνημαι, ευμάθεια, αγχίνοια, παντα τα τοιαυτα 'ποιητικαὶ γαρ αυται αγαθῶν αι δυναμεις εἰσίν. Ἀμοίως καὶ αἱ -ις-αι πλαι καὶ α τεχναι καὶ το ζην εἰ γὰρ ad μηδε αλλο ποιτο ἀγαθον, καθ' αὐτο ιρετόν ςιν. καὶ - δίκαιον συμφερον γάρ τι κοιν πίν. ταυτα - ουν

33쪽

Ἐπεὶ - λακις ὁμολογουντος ἄμφω συμφερειν περὶ τευ μῆλλον ἀμφισβητουον, φερος ἄν εἴη λεκτέον πεν τοῦ μειζονος αγες καὶ τοῦ μαλλον συμφέροντος. ει νερεχον μεν τοσουτον καὶ ἔτι, περεχομενον δε τοσυπάρχην καὶ μεῖζον μεν ἀεὶ καὶ πλεῖον προς ἔλαττοKas Ἀγα β καὶ μικρον καὶ πολ καὶ λίγον πρὸς το των πο λων μέγεθος, καὶ ὐπερεχον με το μέγα, et M a

λεῖπον μικρον, καὶ πολ και λέγον --τως. πὰ - αγαθον λέγομεν το τε αυτ αυτου νεκα καὶ - ἄλλουαιρετόν, καὶ ου ἀο εφίεται, καὶ ο νῆν ἀν καὶ φρονη vae λαβόντα Δοιτο, καὶ το ποιητικον καὶ το φυλακτικόν, ω πεται - τοιαύτἀ, το δ' ἔ εκα το τέλος - τέλος

34쪽

ολως ο ανδρες των γυναικων μείζους και ει ι ανδρες μως των γυναικων μείζους, καὶ ἄνη ο μέν ς της με re Φης γυναικος μειων ἀνάλογον γαρ επισω αἱ περοχαὶ των γενων καὶ των μεγίς- εν αὐτοῖς. και τα τολμε τωδε ἔπηται, κεῖνο δὲ τουτω μη επεται δε η τω

ἄμα η του Φάξης η τη δυνάμει πυπάρχει γαρ η πη- σι η λεπομένου ετ τη θατερου επεται- ο α με τῆου ὐγιαίνει το ζην, τήτω δε κεῖνο ἔ, υ ρον δὲ τω μανθώνει το πρασθαι δυνάμει δε τλιεροσυλεῖν το απο ρε ὁ γαρ ἱεροσυλησας καν ἀπο ρησειεν και τα προέχοντα τοῦ αὐτου μείζονι μείζω ' ανάγκη γαρ υπερέχειν καὶ του μείζονος. καὶ - μείζονος ἀγαθK ποιητικα μείζω τουτοπ γαρ ην τι μείζονος ποιητικῶ εἶναι και ου τε ποατικον μεῖζον, σαύτως ει α το γιεινον αἱρετωτερον του δέος καὶ μεῖζον ἀγαθόν, και η γίεια της δορος μείζων καὶ το σωρετωτερον καθ' αὐτο του μη καθ' αυτό, οῖον σπις ὐγιεινου το με γαρ is αύτου νεκα, το δε αυτοῦ ο ρ νu τ αγαθον καν το μεν τέλος, ο δε μη τέλος το μεν γαρ αλλου νεκα, το δε αυτοῦ, οῖον το γυμνασθα του υἔχει το σωμα. καὶ τὸ ηττον προσδεόμενον θατέρου η πώρων αὐταρκέςερον γάρ ' ηττον δε προσδεῖται το ελαττόνωνη φόνων προσδεόμενον καὶ ἴταν τόδε μεν ἀνευ τουδε μη3ν η μη δυνατον η γενεσθαι, θάτερον δὲ ανευ τουτου αὐταρκέςερον δε- μη δεόμενον, ως φαίνεται μεῖζον ἀγαθόν.

35쪽

4 οὐδ το αὐτό ἄνευ γα - καὶ ἄραρος ἀδυνατον ἀ- η γενεωθαι. καὶ λών - αῖν το ἀπο τῆς μει νοεμαζον, καὶ δυῶν αιτίοι το ἀπο et μείζονος αἰτίου --ον. . a ἀναπαλιν δη δυοῖν ἄρχαῖν η τῆ μώζωος ἀρχημείζων καὶ δυοῖν ἀπίοιν σο' τῆ μειζονος αἴτιον μειζον δε- λον - οι τῶν εἰρημένων τι ἀμφοτερος μεῖζον κιν καὶ

στο ερος - ' μεῖζον γὰρ η τῆο ις α το χαλεπωτέραν is ειν M. αλλον- τρόπον το ἄφθονον τῆ σπανιου ἔτι α προσις ὐπερέχηι το γαρ πολλοως τοῦ ολιγάκις, προς θεν λέγεται ἄνιςον μεν do καὶ ολως το πιλεν προν τοῦ ραπος σπανιωτερον γάρ - ο in τροπον το ρῆον του χαλεπωτέρου ἔχει γαρ ω βηλόμεθα. καὶ ω τὸ εναντίον Is μεῖζον, καιου ροσις μώζ v. καὶ ἀρετή - αρετης καὶ κακια μη κακια μείζων τα μὲν γαρ et , τα δ'ου τέλη. καὶ ων - ἔργα καλλι ρ ακσχω, μείζω αυτά. καὶ ο αι κακήαι καὶ αἱ ἀρεταὶ μείζους, καὶ τ ι εργα μείζω, πείπερ - τα αἴτια καὶ αἱ αρχαί, καὶ τα ιι asβαίνοντα, καὶ ς τα αποβαινοντα, καὶ τα αἴτια καὶ ω καί καὶ ων ἡ περο μαιρετωτέρα η καλλων, οῖον τοακριβως ορῶν αιρετωτερον του, σφραινεσθαι καὶ γαρ ψις οσφρήσεως καὶ το φιλεταῖρον εἶναι του φιλοχρήμπιον μῆλλον κάλλιον, ω τε καὶ Φιλεταιρια φιλοχρηματια an

καὶ ἀντα--ως δὲ των βελπιονων αἱ περβο , βελτίους καὶ καλλέμων κωλίους. καὶ ων αἱ επιθυμ- καλλίους

36쪽

οἱ κρατι ι ἀγαθον ἡ μεῖζον, ἀναγκη λως ἔχειν, νε-

37쪽

ταῖε os . ea μώροθοι καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ asλ ων καὶ τῶν ἄνσέων ἔθει καὶ τὸ μιγραμμα τω

38쪽

των, την νεότητα - της ἀλ- ἄνηρῶσθαι σπερ το Φαρ- του νιαυτου ει ξαιρεθείη καὶ τα εν χροα μείονιχ σιμα, ρῖον τα εν γέρα καὶ νέοι καὶ δνοῖν το erit υρον τοῦ τέλους. καὶ το αὐτου καὶ ωπλως. καὶ το δυνα-

τέλει του βιου τε, γαρ μαλλον τα προς τῶ τελει και

λανθανειν μελλων - αν λοιτο. δο καὶ το vi πάσχειν is τῶ ευ ποιειν δόξειεν ἀν αἱρετωτερον ε&ἀι το μεν - καπλανθανη αἱρη θεται, ποιειν δ' ε λανθάνων ἡ δοκεῖ - αὐ iam και οσα εο ι ἄλλον η δοκεῖν βουλονται προς ι ληθειαν γαρ μαλλον λ καὶ την δικαιοσυνην φασὶ μικρον δαι, τι δοκεῖν η ἁναι ἁρετώτερον ' το- γιανειν .u ου. καὶ το προ πολλα χρη τιμιώτερον, οῖον το προς του κώ - ζῆν καὶ την δονην καὶ το πράττειν τα καλα.λο καὶ ο πλουτος καὶ η γει μεγιστα δεκεῖ εἶναι' ἀπαντ- τα εχει ταυτα καὶ το ἄλυποτερον καὶ το μεθ' ἡδονης' πλεια - ἐνός, ῶς υπάρχει κώ- δονη ἀγα-ae θον καὶ η λυπία καὶ δυοῖν ο - αὐτὼ προσπιθέμενον μεῖζον το λον ποιεῖ καὶ α - λανθάνει παρόντα φλα- θανει προς- θειαν γαρ τείνει ταυτα λο το πλουτειν Φανει ἀν μεῖζον αγαθον του δοκεῖν. καὶ το ἀγαπητο και τοῖς με μονον τοις δε μετ' ἄλλων δι καὶ οὐκ iam 2ζυμια, αν τις τον ἐτεροφθαλμον τυφλωον καὶ τον Mεχοντα ἀγαπητον γαρ ἀφάρηται - τίνων μεν ουν δεῖ τας πίς ει φερειν ν τῶ προτρεπει καὶ ἀποτρεπειν, σπι-- εἴρηται. Μεγις ον δε καὶ κυριωτατον ἀπάντων προς το λίνα-830 σθαι πεδειν καὶ καλως συμβουλευειν, τἀ πολιτείας ἀπώσας λαβεῖν καὶ τα καστης ἔθη καὶ νομιμα καὶ συμφεροντα διελεῖν. πίονται γαρ παντες τῆ συμφέροντι,

39쪽

ἰον vi του κυρίου ἀπόφα ς, - δο κυρα δὲ πται κατασας πολιτείας' - γὰρ χἱ πολιτεῖα , τοσαύτα καὶ τα

P. χ, Μ ἔν- ορπεσθαι προτρέποντας, ἐσομένωνη Ἀντων, καὶ - τίνων ' δεῖ - περὶ τοῦ συμφέροντος Φεις m μανειν, τι δε περὶ τών περὶ τ- πολιτεία ς ηθων νομίμων α τίνων τε καὶ πῶς ἀπο- μεν εφ' ἔσω