장음표시 사용
41쪽
Πρωτον μὲν ω νδρες Αθηναῖοι τοις θεοῖς ευχομαι 225πῶσι καὶ πάσαις. iσην υνοιαν ἔχων ἐγω διατελῶ τητε πόλει καὶ si σι υμῖν, τοσαύτην l πάρξαι μοι παρ' 226υμῶν εις τουτονὶ τον ἀγωνα, πειθ ὁ περ ἐστι μάλισθ' ὐπὲρ υμῶν καὶ τῆς μετερας εὐσεβειας τε καὶ δόξης,
ἀγωνα Αἰσχίνου, δύο δ' Ἀνδρες Ἀθηναῖοι καὶ μεγάλα,
42쪽
ισον νυν ἐμοὶ τῆς ra υμῶ ευνοίας διαμαρτia καὶ τούτω μη λεῖν την γραφήν, ἀλλ' ἐμοὶ μεν ου βούλομαι δε δυσχερες εἰπεῖν οὐδεν ἀρχομενος του λόγου, υτος
εκ περιουσίας μου κατηγcρεῖ τερον δ', ο φύσει πἀσιν ἀνθρώποις πάρχει, των με λοιδοριῶν καὶ των κατηγοριων ἀκούειν δεως, ποις Ἀπαινοsσι 4 αυτοῖς ἄχθεσθαι τούτων τοίνυν o μεν εστι προς δ0νήν, τούτω δεδοται, o δε πῶσιν ως πo ειπεῖν νοχλεῖ, λοιπον μοί ν καν μεν εὐλαβούμενος osτο μη λεγωτα πεπραγμενα μαυτω, οὐκ ἔχειν ἀπολύσασθαι τα
κατηγορημεν δόξω οὐδ φ ις ἀξιω τιμῆσθαι δεικνύναι εὰν δ' φ α και πεποίηκα και πεπολίτευμαι βαδιζω, πολλάκις λεγειν ἀναγκασθήσομαι περ εμαυτοs. 22 πειράσομαι μεν υν ως μετριώτατα Osτο ποιεῖν ὁ τι αν το πρῶγμα αὐτο ἀναγκά , τούτου την αἰτίαν Ουτος εστι δίκαιος εχειν ὁ τοιουτον ἀγωνα ἐνστησάμενος. Oiμαι δ μὰς πάντας Ἀνδρες Αθηναιο ἄν μολογησαι κοινον iναι τουτονὶ τον ἀγωνα μοὶ καὶ κτησιφωντι, και οὐδεν λάττονος ἄξιον σπουδῆς μοί πάντων με γαρ ἀποστερεῖσθαι λυπηρόν εστι και χαλεπον, άλλως τε καν π χθρo τω τοὐτο συμβαίνy, μάλιστα δε της παμ υμῶν εὐνοίας καί φιλανθρωπίας, Ῥσω περ6ικα το τυχεῖν τούτων μεγιστον στίν. περὶ τούτων δοντος τουτουὶ os ἀγῶνος, ἀξιῶ και δεομαι πάντωνομοίως is ἄν έκosσαί μου περι τῶν κατηγορημενων
43쪽
ἀπολογουμενου δικαίως, σπερ οἱ νόμοι κελευουσιν, OUς
τιθεις ξ ἀρχης Σόλων, ευνους ἄν μῖν καὶ δημοτικός,
ου μόνον τω γράψαι κυρίους ετ δεῖν εἰναι, ἀλλακα τω τους δικάζοντας ὀμωμοκεναι, υκ ἀπιστων μῖν, ως γ' μοι φαίνεται, ἀλλ ρων τι τὰς αἰτίας και τὰς διαβολάς, αἶς εκ ου πρότερος λεγειν ὁ διώκων ἰσχυει, ου ενι τω φεύγοντι παρελθεῖν, ε μη των δικαζόντωνεκαστος μῶν την προς τους θεοῖς εὐσέβειαν φυλάττων και τα του λεγοντος στερον δίκαια εὐνοῖκῶς προσδέξεται, και παρασχων ἐαυτον ἴσον καὶ κοινον ἀμφοτέροtς ἀκροατην ἴτω την διάγνωσιν ποιήσεται περι πάντων Nέλλων δὲ του τε δίου βίου παντός, ω εοικε, λόγον δ:δόναι τήμερον κα των κοινὴ πεπολιτευμένων, πάλέντους θεοῖς παρακαλῶ, και ναντίον μῶν εύχομαι πρῶτον μεν, σην ρύνοιαν ἔχων γ διατελῶ, πολε καὶ πῆσιν μῖν, τοσαύτην πάρξαι μοι παρ μῶν ει 22S τουτον τον αγῶνα, πειθ' ὁ τι μέλλει συνοίσειν καιπρος εὐδοξίαν κοινὶ και προς εὐσέβειαν κάστω, osτοπaραστῆσαι ἀσιν μῖν περὶ ταυτησι της γραφης
44쪽
τοῖς ξωθεν λόγοις ηγμένος ἀλλοτριώτερον των ὐπὲρ τῆς γραφῆς δικαίων ἀκούη μου. 10 Περὶ μεν δη των ἰδίων σα λοιδορουμενος βεβλασφήμηκε περὶ μου, θεάσασθε s πλὰ καὶ δίκαια λεγω.
σχησθε, μηδ' ει πάντα τα κοινὰ περευ πεπολίτευμαι, αλ ἀναστάντες καταψηφίσασθε δη ε δε πολλωβελτίω τούτου και εκ βελτιόνων, και μηδενος των μετρίων, να μηδεν παχθε λεγω, χείρονα και με και τοὐς μοὐς ὐπειλήφατε και γιγνώσκετε, τούτω μὲν
μηδ' υπερ των ἄλλων πιστεύετε δῆλον γαρ ῶς μοίως ἄπαν ἐπλάττετο), μοι ὁ ην παρὰ πάντα τον χρόνον
εύνοιαν Ἀνδεδει 3 θε επι πολλων γίνων των πρότερον,
1 και νυν παράσχεσθε κακοήθης ροῶν, Αἰσχίνη τοὐτοπαντελῶς εύθθες ήθης, τοῖς περὶ των πεπραγμενων και πεπολιτευμενων λόγους ἀφέντα με πρὸς τὰς λοιδο-22 ρίας τας παρὰ σου τρέφεσθαι. o δη ποιήσω l οὐτο Ουχ or τετυφωμαι αλ ὐπὸ μὲν ων πεπολιτευμένων ἁ κατεψεύδου και διεβαλλες ἐξετάσω, τῆς δεπομπείας ταύτης της ἀνεδην γεγενημένης στερον, νβουλομενοι ἀκούειν τουτοισί, μνησθήσομαι. 12 τὰ μεν οὐ κατηγορημενα πολλά, και περ ἄν ενίων μεγάλας και τὰς Ἀσχάτας Ῥι νόμοι διδόασι πιμωρίας το ὁ παρόντος αγῶνος δε προαίρεσις αύτη χθρο μεν επήρειαν Ἀχει καὶ βριν και λοιδορίαν και προπηλα-
45쪽
κισμον μου και πάντα τα Olαυτα των μέντοι κατη
γοριῶν καὶ των αιτιῶν τῶν εἰρημένων, εἴπερ σανἀληθεῖς, υκ εν τῆ πόλει δίκην ἀξίαν λαβεῖν οὐδ' εγγυς. o γαρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ o προσελθεῖν τω δήμω is καὶ λόγου τυχεῖν, Οὐδ εν ἐπηρείας τάξει και φθόνου τοὐτο ποιεῖν με μα τοῖς θεοῖς ὀρθῶς ἔχον ούτεπολιτικον ούτε δίκαιόν ἐστιν, ὼ ἄνδρες Ἀθηναῖοι αλλε oli ἀδικοὐντά με ἐώρα την πόλιν, ὁσί γε τηλικούτοις λίκα νυν ἐτραγωδει καὶ διεξIει, ταῖς κ τῶν νόμων τιμωρίαις παρ αὐτα τἀδικήματα χρησθαι, εἰ μὲν εἰσαγγελίας ἄξια πράττοντα ἄρα εισαγγελλοντα
καὶ τουτον τον τρόπον εἰς κρίσιν καθιστάντα a Uuta,
ει ὁ γράφοντα παράνομα, παρανόμων γραφόμενον ' υγα δήπου κτησιφῶντα μὲν δύναται διώκειν δι με, μεδε ειπερ ξελεγξειν ἐνόμιζεν, αὐτον υ αν ἐγράψατο. και μην ει τι τῶν ἄλλων ων νυνὶ διέβαλλε και διεξηει D κα αλ ὁτιos ἀδικosντά με μὰς ἐώρα, εἰσι νόμοι περ πάντων καὶ τιμωρία και ἀγῶνες και κρίσεις καὶ τούτοις ξῆν ἄπασι χρῆσθαι, Ἀαι πηνίκα φαίνετο 23Οταὐτα πεποιηκὼς και τουτον τον τρόπον κεχρημενος
τοῖς προς με, μολογεῖτ' - κατηγορία τοις εργοις αὐτos. νυν δ ἐκστὰς της ρθης και δικαίας ὁδο και 15φυγων του παρ αὐτὰ τα πράγματα λεγχους, τοσούτοις στερον χρόνοις αιτίας καὶ σκώμματα και λοιδορίας συμφορήσας ποκρίνεται. iτα κατηγορει μενε μου, κρίνει δε τουτονί, και του μεν αγῶνος ολου την
46쪽
τοῖς ἄλλοις oi ai εἰπεῖν τις ὐπὸ κτησιφῶντος χο καὶ τουτ εμοιγε δοκεῖ καὶ μάλ' εἰκότως ἄν λεγειν, τιτης μετερας εχθρας μῆς ἐφ' μῶν αυτῶν δίκαιον ν
τον ἐξετασμον otiaσθαι, o το μὲν προς αλλήλους ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν ἐτέρω δ' τω κακόν τι δώσομμεν ζητέ υπερβολὴ γαρ αδικίας Οὐτ γε.17 Πάντα μὲν τοίνυν τα κατηγορημένα μοίως ἐκ τούτων
ειρημένα βούλομαι δε και καθ ἔν καστον υτῶνεξετάσαι, και μάλtσU σα περ της εἰρήνης και της πρεσβείας κατεψεύσατο μου, τα πεπραγμένα ἐαυτωμετὰ Φιλοκράτους ἀνατιθεὶς μοί ἔστι ν ἀναγκαῖον ἄνδρες Ἀθηναῖοι και προσῆκον ἴσως, ως κατ' κείνους τους χρόνους ε ε τα πράγματα ἀναμνῆσαι, να προς το ὐπάρχοντα καιρον κaστα θεωρῆτε. 18 ου γαρ Φωκικοὐ συστάντος πολεμου, o δι' εμε Ουγα ὁ εγωγε πολιτευόμην πω τότε), πρῶτον μεν ἱμέ-231 ἴτω διέκεισθε ἄστε Φωκέας μὲν βούλεσθαι l σωθῆναι,
47쪽
ἴσχυοi στε i/ελε ti αυτούς, Ουθ' οἱ προτερον δι ἐκείνων ἄρχοντες κύριοι των πόλεων σαν. αλλά τις ην ἄκριτος καὶ παρα τούτοις και παρα τοι ἄλλοις ἄπασιν ἔρις και
νυν ὁ τυχάς Θηβαιοι φανεροι ἀσιν Ia ἀναγκασθησόμενοι καταφεύγειν φ' μῆς, Φίλιππος, να μητOυτο γένοιτο μηδε συνελθοιεν ἱ πόλεις, μῖν μεν εἰρήνην κεινοις ὁ βοήθειαν ἐπηγγειλατο τι οὐ 20 συνηγωνίσατο αὐτω προ τ λαβέ λίγου δέ μῆς εκόντας ξαπατωμενου των ἄλλων Eλλήνων, ιτεχρ κακιαν εἴ ἄγνοιαν εἴτε και αμφοτερα αὐτ ειπεῖν, οι πολεμον συνεχη και μακρον πολεμούντων μῶν, καὶ τουτον ὐπὸ τῶν πῶσι συμφερόντων, ς εργω φανερον γεγονεν, Oύτε χρήμασιν με σώμασιν ει άλλω οὐδενιτῶν ἁπάντων συνελάμβανον μῖν oi καὶ δικαίως καὶ προσηκύντως ὀργιζόμενοι ἐτοίμως πηκούσατε τῶ Φιλίππω μεν οὐ τότε συγχωρηθεῖσα εἰρήνη δια αὐτ οὐ δι' έμε, ῶς χὐτoes διεβαλλεν, Ἀπράχθη τα V 232 τούτων δικήματα καὶ δωροδοκήματα εν αὐττὶ τῶν νυνὶ παρόντων πραγμάτων. ἄν τις ἐξετάζ, δικαίως. αἴτια εὐρήσει ' καὶ ταυτὶ πάνθ ὐπερ πης iληθείας V ut 21
48쪽
βολογουμαι και διεξέρχομαι. ει γαρ iναί τι δοκοίητα μάλιστα ἐν τούτοις δίκημα, οὐδέν εστι δήπου προς εμε, λ ὁ μὲν πρωτος εἰπων καὶ μνησθεις περ της
ειρήνης Αριστόδημος ην Ἀποκριτής, ὁ δ' ἐκδεξάμενος
καὶ γράψας καὶ αυτον μετα τούτου μισθώσας επιταυτα Φιλοκράτης ὁ γνούσιος, ὁ ο Αἰσχίνη κοινωνός, οὐχ ὁ μός, ουδ αν, διαρραγn ψευδόμενος οἱ δε συνειπόντες του δήποτε νεκα ἐῶ γαρ τουτό ε τω παρόντι Eύβουλος και κηφισοφῶν γ δ 22 si δεν υδαμου. ἀλλ' oμως, τούτων τοιούτων οντων καιεπ' υτῆς τῆς ληθείας ἴτω δεικνυμενων, εἰς οὐθ'ῆκεν αναιδειας στ ἐτόλμα λέγειν ως ἄρα γω προς τω τῆς εἰρήνης αἴτιος γεγενῆσθαι και κεκωλυκως εἴην
την πόλιν μετα κοινου συνεδρίου των Ελλήνων ταύτην ποιήσασθαι. ειτ -τ αν εἰπών σε τις ορθως προσείποι εστιν που συ παρών, τηλικαύτην πρῆξιν
και συμμαχίαν λίκην νυν διεξ εις ὀρων ἀφαιρούμενόν με τῆς πόλεως, γανάκτησας ἡ παρελθων αὐτα α νυνί 23 κατηγορεῖς δίδαξας και διεξῆλθες καὶ μην ει oκωλοσαι την των Ελλήνων κοινωνίαν πεπράκειν γωΦιλίππω σοι το μη σιγῆσαι λοιπον ν ἀλλα βοὰν καὶ διαμαρτύρεσθαι και δηλουν τουτοισί. υ τοίνυν ἐποίησας
49쪽
χωρὶς ὁ τούτων at taβάλλει την πολιν τα μεγιστ 2έεν ις ψευδεται ει γαρ υμεῖς ἄμα τους μὲν Ἐλληνας εις πόλεμον παρεκαλεῖτε, αυτοὶ δε προ Φίλιππον περιτης εἰρήνης πρεσβεις πεμπετε, υρυβάτου πρῆγμα, o πόλεως εργον οὐδε χρηστῶν ανθρώπων διεπράττεσθε.
50쪽
27 νεκα α γω προορώμενος ὼ ἄνδρες Αθηναῖοι και λογιζόμενος το ψήφισμα τουτο γράφω, πλεῖν επὶ τους
τόπους εν οἶς αν ὴ Φίλιππος, και τους ορκους τηVταχιστην ἀπολαμβάνειν, ν εχ οντων ων Θρακῶν των Uμετέρων συμμάχων, ταυτα τα χωρία α νυν ουτος
διεσυρε, το Σέρριον καὶ το υρτηνον και την ργίσκην, υτ γίγνοιν Οἱ ρκοι, και η προλαβων κεῖνος τους ἐπικαίρους των τόπων κύρto της Θρακης κατασταίη, μηδε πολλῶν μεν χρημάτων πολλῶν δε στρατιωτῶν γυπορήσας εκ τούτων Ῥαδίως τοις ἰοιποῖς 28 επιχε ροίη πράγμασιν είτα τουτο μὲν Ουχὶ λέγει το ψήφισμα, υδ αναγιγνώσκει ει δε βουλεύων γ προσάγειν του πρεσβεις ώμην δεῖν, τουτ μου διαβάλλει ἀλλα τι χρην με ποιεῖν μὴ προσάγειν
γράψαι τους επι τουθ ήκοντας, ν μῖν διαλεχθῶσιν δε θεαν μὴ κατανεῖμαι τον ἀρχιτεκτον αυτοῖς κελευσαι αλ εν od δυοῖν ὀβολοῖν θεώρουν αν, ε μ τουτεγράφη τα σμικρα συμφεροντα της πόλεως δε με φυλάττειν, τα δ λα, σπερ υτοι, πεπρακεναι Ουδήπου λεγε τοίνυν μοι το ψήφισμα τουτι λαβών. σαφῶς υτος εἰδὼς παρεβη λεγε.