장음표시 사용
1쪽
Nationat Enoowmont for tho Humanitias
3쪽
5쪽
9쪽
duam imili anto mo viam ingressi sunt scholarum magistri, ait quaecunque nemoratu vel scitu digniora domestica quasi et umbratili agitassent exercitationari ea iusta occasione data, in m dium producerent, atqile subtiliori virorum doctorum axumini subiicerent, eumdam mihi lioquo publico iam orba facturo ox pluribus eliger Ii- eoat imirum, do quo intor omnos iam iidum convenit, ut idoneam sibi quisquo et commodam scribendi sumat materiem, id nunc quidem omissum faciamus, no in robus tritis a quo indubitatis multi simus At vero, quasnam sit idono Et commoda disputandi vel dis- aBrendi nateries, quaeri quum possit, , quumque ipsa vocabulorurii notiones ambigua videantur Rriuo pro cuivgqu Rrbitrio Tot relaxontii vel restringantur quis est qui neget, ea de re optime disputari, quae quum ad nuctorem, tum ad omn , quibuscum studiorum nobis sit aliqua ommunio, aeque foro pertineat. Quod quum contendimus, rem ipsum, de qua gatur, nos bene RIIere atque Ex plurimis, etiamsi non in omnibus perspectam Et cognitam haber partibus, Iro certo Iouimus, . in BRqtim ut Iiquantum opera a nobis
collocatuim sit. haud iniusto requiri eque tamen, quantumvis inultum ac diu elaboraverimus in aliqua arte vel disciplina, singulari
quodam amor ducti, qua nobis mirum in modum arrigerint, quaeque tanquam nova et inaudita reperisse opinemur, AEndem Hiis quoquo hominibu comprobatum iri, nobismet ipsis persuadere decet. Varias enim sunt e vulgarium vel doctorum hominum de eadomae sontentiae, i nequo quod per se quisque et cogitasse, vel invenisse, vo perspexissct crediderit, idem ab altero dictum vel scriptum Patienter serre paratus est et ingenio suo conformatus Quid iuvat, cita
10쪽
passii, nonniillos, dissiciliores sere ne morosiores, exaudio increpanto in istos, quos Significa linus, libelloruin Ructores, centienrepetita et ab iInniens horninum criticorum gregesin ensi In vocata donu d liberare ac diSceptare, pra sertii quum quid veruIn sit, no a novigsimo quide in criptor erui solent Verum, quum quod idom iaciant duo, non sit idem, et uti vindem grum, quem diversi
exercuerint cultores, diversos quoquct fructus proferro xperientia doceritur, non EuperVacaneaIn Ruscepisse operam putavimus, dum qua Inultos Pr annos nimo conent volutavimus, et qui studiin nostris privatis propositu fuerit finis, o qualoscunquo in Recessu nos recreaverint pern ilup nsa proVontus P qu drcet verecundine modestia in modiit in voluti,gmen, in pulverem, in inmorem, in eastra tqu in cipii forensem ducero visum est. Habet nimnostra quoque R tu forum suuin, suanique quam Ciceroni appellare libuit miliatiam reumndendi, scribendi, carendi; δ cui modo ne desit urbanitas vid ndum QRt. oquo setium verentur, id qlio KRepe in hominibus factum osso Iogimna, qui duin aliorum Rrbitros essEgestirent, sibimo ipsis mirum quantum indulgerent, ne ab uno luterove reprehendamur, quod hance datam opportunitatem ad ea P tissimum studia recolenda nobis sumserimus, quoruIn nuper liquRm ration in palam redder conati sumus. Nempe in animo Est, quod volclibolli nostri inscriptio praedixit futurum, in Iocos nonnullo R
curatius et diligentius inqnirere, qui in Caesaris do Bello Gallico Commontariis vo librariorum negligontia e institia, vo codicum et libroruin editorum inconηtantia impeditiores reperiuntur utquo in hoc negotio ita uidern versabimur, ut quam proximi hisco annis doctissimi et de Caesar optirne promorit Triumviri, Holdius, Daphniuηo Κreyssigius egorint tum totiua orationis, qualom scriptor illo exia
iniit exhibuit, tum inguinrum omirn, Nn cloguntur, PDRUrnm re unctemus, neque ero perstringnnius. Abhorret Enim animus ab ista, cuius identidem incusantur, noque linmorito, nostra notatis horninΘΗ, 2 Cis. Cie de Orat. I, 34, 157. Summus enim orator ibi porro praeci
pit Subeundus usus Dinium, et periclitandae vires ingenii et illa com-ntentatio inclusa in vi itatis luce in Proserenda est.