장음표시 사용
13쪽
15쪽
Hic Critias Tyrannus singit se decennem fabulam illam de Atlantide ab avo Critia audivisso hunc autem eam ab ipso Solone accepisse. Critiae igitur majores hune in ordinem rediguntur.
16쪽
Critias Tyrannus Attainen Odoiroedus uellerus rectissime monuitilatonem Critiam flavum cum Critia altero, ab Anacreonte amato, Confudisse. Nam persipicuum est duo nomina non Satis esse ad spatium inter Dropidam et Critiam Tyrannum explendum. Stemma igitur a Platone descriptum emendationem agitat, quapropter allierus et chleicherus, uellerum sequuti duo nomina e conjectura interjecerunt, et hunc ordinem proponunt. Dropides I.
Critias TyrannUS Cui rationi pro mea parte assentior. i. o. ueller. r. Lit. I. 304 Vallier, p. 12 Schleicher, p. 6.
17쪽
lut Aleib. 23. 4. Suffragante Theramene populi scito restituitur se Alcibiades pariqu0 absens impori praescitur simul cum Τhrasybulo
et Theramene. Nep. it. Alc. 6. 5. καὶ γαρ τον Αλκιβιάδην ουτος μονος Se Θηραμ ενης συνεβουλευσε κατάγειν. - Diodor. iii 38. 6. καὶ Κλεος ων κατα Κριτίου τοις Σόλωνος ἐλεγείοις εχρχησατο λεγcχον τι πάλαι ἀσελγης ν οικία ου γὰρ αν ποτε ἐποίησε Σόλων, Eιπειν μιοι Κριτία πυρροτριχι πατρος κουειν.-Aristot Rhet.
I. 15. 7. Κριτιας ατε καὶ λυγων πο ου δήμου. -Mn. Ei8t Graec. II. 3, 15. 8. με γαρ ταυτα ην i.e tempore proelii apud insulas Argin nuSa facti ου παρων ἐτυγχανεν se Κριτίας ἀλλ' ἐν Θετταλία
δε ποι δίδωσιν αυτ ει τετρακισ)ωλίους καὶ ξ μηνῶν μισθόν.-Xen Anab. I. 1, 11. 10. καὶ παρωγγελλει se Κυρος τα τε Κλεαρχω λαθόντι
18쪽
11. 'Ω Μενων προ του με Θετταλοὶ ευδοκιμοι ησαν καὶεθαυμάζοντο φ Ar κ' τε καὶ πλουτω νυν δε ως ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ
ἄρξαι λης τῆς Θετταλίας τους ἐναντιουμενους αυτω των Θετταλῶν, Λαρισαιους τε καὶ ἄλλους, Σάχη νικησε καὶ πολλους ἀπεκτεινεν.-acn Hist Graec. II. 3, 4. l. i. Κριτίας μεν νυγων λ Θετταλίαν κει συνῆν ἀνθρωποις ἀνομ. λυχὰλλον η δικαιοσυνη χρωμενοις. -Xen Ment. I. 2, 24.
λογος τοις φάσκουσιν υπο Θετταλιας και τῆς ἐκείνη ομιλίας
coστε ἐνθυμουριεν ' ταυτα Κριτιας ἄν εἴη Θετταλους διε γθορῶς ριῶλλον γ Κριτίαν Θετταλοι. Philost. Vii Sophist. I. 16. 15. τελο δε Κριτιας ἐδίδασκε Λυσανδρον c. 'Aθηναίων ουκ
Eodem tempore Critias ceteriquo tyranni Atheniensium certos homines ad Lysandrum in Asiam ii serant, qui eum certiorem facerent, nisi Alcibiades sustulisset, nihil earum rerum fore ratum quas ipse Athenis constitui8Set quare, Si suas res geSta manere Vellet, illum persequeretur.-Nep. it. Alc. 10. III. DE CRITI GORGI E DISCIPULO. l. διαλεχθεις δε 'Aθαγνησιν ac Γοργίας ηδη γηράσκων εἰ
19쪽
Uit Antiph. IV. QUID EMPEDOCLES ET CI: ITIΛS DE AXIMA EXSIIERINT.
θητα ορῶν. -Simplicius ad loc. 4.ὶ κριτεαμ ετς τὸν Ἀνα πων πριάκοντα Oς καὶ Σωκράτους ηκροάσατο ν καὶ ἄλλον τινὰ λεγει Ουδεν γαρ δια γερόριεθα ψ ασὶ δε καὶ Κριτια γεγονεναι σο γιστην, ου καὶ τα νερόμιενα συγγράματα εἶναι coς Αλεξανδρος λεγει τω γὰρ τῶν τριάκοντα ριηδε γεγρα γεναι ἄλλο τι, πλην πολιτειας ἐμμιετρου ς' υτος ουντην 'λυχην λεγεν αἷμα εἶναι Αἷμα γὰρ φησὶν ἀνθρώποις
20쪽
7. αἷμά φησι εἶναι τῆν ὐσχην ως 'Eμπεδοκλῆς καὶ Κριτίας. - Galen. ed. Κuhii V. 283. 8. Plato dicit utinam esSuntiam Se OUentem . . . Empedocles et Critias Sanguinem Macrob. In Somn. Scip. I. 1 I, 20. 9. Noe illos solos dico qui eam se animam de manifestis corporalibus effingunt, ut Hipparchus ut Heraclitus ex igni, ut Hippon et Thales ex aqua, ut Empedocles et Critia ex anguine.-Tertiιli. De Ani)nu .
10. Illu versus Orphui vel Empedoclis Namque homini
Sangui Circum Cordialis est Sensus. Tertiui De Anima 5.
-Porphyr apiιd Stob. Ecl. hys. 1026. 12. Empedocles principalem animae vim constituit in corde sic dicens, Sanguine cordis enim OSter Viget intellectus. Chalcidius Comi n. d. imagun p. 305. V. DE CRITI ORATORE. 1. Huic aetati sul pares Alcibiades, Critias, Theramenes quibus temporibus quod dicendi genus viguerit ex Thucydidi scriptis, qui ipse tum fuit, intellegi maxime potest grandes erant Verbis Crebri Sententiis, compressione rerum breves, et ob eam ipsam causam interdum Subobscuri. - Cio Brut g 29.