장음표시 사용
291쪽
in de Stello It V, 303 und XX, 286- ου δυο, ἄνδρε φέροιεν
len ange de Partihel arci Hingudenicen de Bedingun er-litari: εὶ τινες φέροιεν, δύο γε - φέροιεν, uia in Bem ausIl. I, 271 s. κεένοισι δ' αν ουτις τῶν si νυν βροτοι εισιν ἐπιχθόνιοι μαχέοιτο.
bemeat: quodsi albesset αν, aut hoc οὐtaretur, ει τις μάχοιτο,ου τις μάχοιτο εκεένοις, ubi inepta est conditio s. νι - πεπat in re et usitata et e tempore cum maxime agitata, aut
292쪽
ali*Iid absurilum i orsus exoriretur, ει τις μάχοιτο εκεμως, οἴτις μάχοιτο κεινοις, re multa pariter atque negata. Hem annhat volitamine Rectit, venn er agege p. 160 erinneri: nemo non videt, a disputatuni esse, ut prouu quis velit, aut ex more loco demonstrare possu, in altem delendam esse particulum, aut ex secundo loco ostendere, addendam fuisse in priore. Nam si eodem modo, Io de hoc posteriore loco statuit, priore i interpretari volemus, duas habebimus perversas sententias, aut εἴ τινες φέροιεν, οὐ τινες φέροιεν, aut εἰ δυο γε φέροιεν, ου δύο εκφέροιεν, sin posteriorem locum e nio lo, I de priore Sentit, explicabimus, recte ille se lictetit, evanescet*Ie Iani omissione particulae nasci putat perversitatem: r τις μάχοιτο εκεένοις, ου τις των νυν μάχοιτο. cur enirn aum in altem loco urgeat additum praedinatum δυο γε, hic isti additum est etiam sigilificantius, των ο νυν βροτοι εἰσιν επιχθόνιοι, pro non ad sto habet ' Dagu nimi, das aucti Reisi vo seine Theorie aus nichi alle Stellengu ericlaren velas, sonderi in uianchen seine gustuch gi Aende-
Be lingvng u ealare versvclit, o sagi Herinan p. 160 filia-PI sic potius existimandum est, nudo optativo opinionem sine conditione, optativo cum pari. αν autem suspensum ex conssilione
293쪽
Gesangen de Blade sicli 1 finden, in velchen heine Bedingunglieigegeben in I, 232. 271 s. II, 12 29 66 160 176 242. 250. III, 41 52 235. 255. 392 410. IV, 94 95 223. 318; inige,
in elchen si aus andere Veis vertrete sein, de aus dem
294쪽
Od. III, 231. ρεῖα θεὸς γ θέλων και τηλόθεν ανδρα σαώσω. Od. XIV, 122 s. γέρον, υτις κεῖνον ἀκηρ ἀλαλημενος λων ἀγγέλλων πεέσειε γυναῖκά τε και φέλον υἱόν. vo die e lingun in ελθών, αγγέλλων lege AEann. 'Vie in
Hermann's Ealariino durcii , velim illi suadere, indem e in dem Opt. in significali voluntatis ericaniat, rechisertigi de biossenopi nichi. Diese enitiali rellicli in Andeutun de Willens, alior nichi in de vermitiellen orni de Beliauptung, vas velim suadere - βουλο ρο αν παραμυθεῖσθαι sein ivdrde Ebit. 197. XXIV, 213, ven man nichi mi Apollodor und assistratus τό αντιτά lesen vili.
αλληλους πτώσσοιμεν cita πτολέμοιο γεφύρας.
295쪽
vom optati diutum mali non vir ut Aristaret lesen MI, ωα, indesse e neri Spugne an die constante Verbivit Coiast 4 μ B. VI, 139. VIII, 126. XXIII, M. d. II, 36 397. XVII, 3. im beaneatrichis: optativo vero insequente particiala, etiamsi opus est, tamen minus est necessariiun. Ferner Od. III, 319. Dagege gelioren
cessivus, nussit hielier. De Homerisclio Gebraucii tela sicli aber in ingetnen ei- spielen durissi allo Dicliter bis in illo pater Zei heris, nil ge- vinnt nainenllic bei Pleiactu viede eine grossere Ausdesinunget Hesiod. Theog. 722ss' ἐννέα γαρ νύκτας τε και ηματα χάλκεος Γλημων οὐρανόθεν κατιών δεκάτη ς γῶαν millo' εννέα r.υ νυκτας τε καὶ νατα χάλκεος - νε να- κατιών δεκατη ς άρ-ρον ἔκοι. Aesch. Choepti. 591s σινά τε καὶ πεδοβάμον - ἀνεμοέντων αἰγέων φράσαι κότον.
LX πέρτολμον ανδρος φρόνημα τις λέγοις Aesiniis Soph. Antig. 604.
τεάν, Ζευ, δυνασιν τις ἄνδρῶνυπερβασις κατάσχοις Reisi p. 132 begrem die beiden let2ten Stellen inter dein vo nimata esularis haltemini genus omissae in liberae enuntiationis optativo ν Rrticulae, suum alius personae coguatio inlatagvur. Id n Inlruin in libera enuntiatione non potest nisi tentando sere aut percontando fieri, ut optativo cogitatio non omienus su reti)sed aliena Miusit. Unstretis lint se Annalime eines solchen, aiis deni vesen des optatius natiirlioli, vi e scheint, suis er- geliende Spracligebrauciis in sicli seli si et vas EmpseMendes; vessitati dein aucti Hermann p. 140 erade diesem Thelle in Reifig' Atilianillan seine Belial gibi. Fenn man Aer dem- geniam de Opt. 1 ovarte solite, eo de Gedanice eines Anderi hasteis erBrachi vird, o cann es belaeniden, diesen Modus icti aucti ita ange vendet u selien, vo Ivei man et aianticher ist, bona aucti rectit versianden habe die IForte eines Andern viedolioli, also seine Gedanicen ersorschi verclen E. R. Arist. Plut 3694. ως μού τε κεκλοφότος
ζητεῖς μεταλαβεῖν. λ. μεταλαβεῖν ζητῶς Ε-t 698 εὶ μ', --γω - undisaraus 700 ε μ' κφάγης;
297쪽
Pyth. IV, 210. λωονος γαρ παῖς ἐπιχώριος ου ξειναν ἱκοέμαν
6I. IX, 120ur. εω υρησιεπὴς αναγεῖσθαι πρό ορος ἐν Μοισῶν δέ φ τόλμα δε και ἀμφιλαφὴς δύναμις
οιτ εριβρομοι λεοντες διαλλαξαιντο θος. Gea unge is Reifig' Ergangung 4 vulpes ac leones, si stamutent, certe non mutaVerint naturam.
Aesch. Si pl. 727. σως γαρ η κήρυξ τις ζ πρεσβυς μόλοι. Soph. M. 21. που ευκρος; ακμαῖος, εἰ βα- μόλοι πεπτῶτ ἀδελφὰν τόνδε υγκαθαρμόσαι.
298쪽
Hipp. 470. ivd στέγη γαρ ης κατηρεφῶς δόμοι, καλως ἀκριβώσειαπι
299쪽
Theocr. VIII, 18 ff. Σοριο αν εποίησα καλὰν Ἐννεάφωνον,
λευκὸν καρὰν χοισαν, ἔσω κάτω, σον ανωθεν, ταύταν κατθεέον ' τα δε τω πατρῖς ου κατα
Elad. 87 r. ς μεν ο πῶς ἐχάρη, καὶ νάλατο, καὶ πλατάγησε
νικήσας, -- επὶ ματέρα νεβρῆ αλοιτο.ώ δἐ κατεσμύχθη καὶ ἀνετράπειτο φρένα λύπφωτερος ουτω και νύμφα γαμεθεῖ, ἀκάχοιτο.
Theocr. XXII, 734. EA ουν ὀρνιχεσσιν εοικότες εἴτε λέουσι γινόμεο , ουπιαλλου γε μαχεσσαιμεμε ἀέθλφ. Das liter in sit ective Beliauptun Vorilegi, is Har. Dagegenistisiclitisingumhen, Me erade dies Stelle oder IV, 11. VIII, 18. XXVII, 60. Pind. Pyth. IV, 118. ur. Ipli. A. 1210 in naelitebens gii aucti viele Stellen, Me den Optati nutis haben, eine, opinio cum voluntatis Iadani significatione enllialten soliten. An und fur sicli duine die errandun der eiden Elemente deropinio an de voluntas, volari man nichi et a de Opi concessivus dammter veratehi, elaeuiden, in dem Sinne aber, Wie Hermann selbs aene IVOile iniuit, in leni e Theocr. VIII, 18. ταύταν κατθεω durissi an Oppignerem, Eur. Iph. A. 1210. ουδεὶς ἀντελοι dures nemo contradicae, i. e. reli conreadicere Merseigh rhalien vir doch viede etae das, vas fons in dem i. und αν siegen Murde d. h. eine suriective Beliauptung, velche, ven das Onient de Willens avsgedruch sein solite, duroli βουλοιμπ αν gegeben Vffire.
300쪽
VII, 60. Φης μοι παντα δόμεν, τάχα δ' ὐστερον - αχωδ-v XXVIII, 12 f. - γα ματέρες ἀρνῶν μαλακώς εν βοαμ αδκως