장음표시 사용
211쪽
CXXXIX 343 Οἴτινες ελογίσαντο αδικέας ἐν καρδίρ, Bολην τὴν 'μέραν παρετάσσοντο πολέμους' 'κάνησαν γλωσσαν αυ-- ώσει ὀψεως, ιδς ασπίδων υπὸ τα χειλ' aυτῶν. διάφαλμα.s βφύλαξόν με, Κύριε, ἐκ χειρὸς ωαρτωλου, απδ ανθρώπων αδίκων ἐξελου με, οἴτινες ἐλπίσαντο ὁποσκελίσω τα διψήματα μυ'6 'ἔκρυψαν υπερήφανοι παγίδα μοι, και σχοινία διέτειναν, προίδας τοῖς ποσίν μου ἐχόμενα τρίβου σκάνδαλον ἔθεντό μοι. διάφαλμα. λειπα τψ κυρίω Θεός μου εἶ σύ ἐνώτισαι Κυριος την φωνην της δεήσεώς μου. a ' Κυριε, Κυριε, δυναμις της σωτηρίατ μου, ἐπεσκίασας ἐπὶ την κεφαλήν μου εν 'μέρα πολέμου. 9 'μὴ παραδρς με, Κυριε, απὸ της επιθυμίας μου ἁμαρτωλῆ διελογίσαντο κατ εμου, μη ἐγκαταλίπης με, μή ποτε ώψωθῶσιν. διάφαλμα.io 'ἡ κεφαλὴ -υ κυκλώματος αυτῶν,
κόπος τῶν χειλέων αυτῶν καλύψει αυτούς. it ' πεσοῖνται επ' aυτοὐς - ακες πυρὸς ἐπὶ της γ's, και κατωδεεις αυτούς. εν λαιπωρίαις - μὴ ὁποστῶσιν 1α 'aνδρα aδικον κακὰ θηρεύσει εις καταφθοράν.13 ἔγνων οτι ποιήσει Κύριος την κρίσιν του πτωχουκaι τὴν δίκην τῶν πενήτων.
i. ' πλὴν δίκαιοι εξομολογήσονται τῆ ὀνόματί σου,
212쪽
213쪽
Φωνη μου πρὸς Κυριον ε κέκραξα, φωνη μου προς Κύριον εδεηθην. 3ἐκχεῶ εν-των -του την δεησίν μου, την θλίψιν μου ενώπιον a-ου 4πaγγελῶ.' ἐν σω ἐκλείπει, ἐξ εμοῖ τὸ πνεῖμα μου, και σύ ἔγνως τας τρίβους μυ'εν ἀδω ταύτη fi ἐπορευόμην εαρυψαν μοι παγίδα. κατεν - εις τα δεξια και ἐπεβλεπον, μι Ουx ῆν ὁ ἐπιγινώσκων με απώλετο φυγη απ' εμου, και Ουκ ἔστιν ὁ ἐκωτῶν νην - ν μου. ' πρὸς σε, Κύριε, ἐκεκραξα. xaι ειε - ει η ελπω μου, μερίς μου εν γη ζώντων. 7 πρόσχες πρὸς την δέησίν μου,
ἔτι ετaπεινωθην σφοδρα ρῖσαί με ex των καταδιωκόντων με, ἔτι ἐκραταιώθησαν υπερ εμε.
214쪽
BNART' καὶ μ' εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετα του δουλου σου, a ori ου δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πας ζῶν. 'ἐταπείνωσεν εις την γ'ν την ζωήν μου' 3εκάθισέν με εν σκοτεινοῖς ως νεκρους αἰῶνος - καὶ ἡκηδ&σεν επ' ἐμε τὸ πνευμά μου, 4
γνωρισον μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ἡ πορευσο ι, μι προς σε ξρα την ψυχήν μου. 'εξελου με εκ των ἐχθρων μου, Κύριε, 9
'δίδαξον με του ποιεῖν τὁ θέλημά σου, μι θεος μου εἶ -' roia πνευμά σου τὸ πιον ὁδηγήσει με εν π ευθεία. ενεκα του ονόμπος σου, Κύριε, ζήσεις με ἐν τῆ δικαιοσυνη σου, arἐξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου
215쪽
παράταξιν, τους δακτύλους μου εις πόλεμον ηελεός μου κaι καταφυγο μου, ἀντιλήμπτωρ μου και ρύστης μου, υπερασπιστὴς μου και ἐπ' αὐτω θλπισα, ὁ ὁποτάσσων τον λaόν μου υπ' ἐμέ.)Κύριε, τί ἐστιν ανθρωπος ἔτι ἐγνώσθης αὐτω, η υιὸς ἀνθρωπου ὁτι λογίζη αυτόν; - ανθρωπος ματαιότητι ἁμοιώθη,
αἱ ἡμεραι αυτου ώσει σκια παράγουσιν. β Κύριε, κλῖνον Ουρανούς σου και κατάβηθι, αὐαι των Ῥέων και καπνισθήσονται''aσυa-ν αστραπὴν κaι σκορπιεῖς αυτούς, ἐξαπόστειλον τα βέλη σου και συνταράξεις αυτούς.
7 ἐξαπόστειλον την χειρά σου ἐξ υφους, ἐξελου με και ρυσαί με ἐξ υδάτων πολλων, ἐκ χειρὸς υιῶν ἀλλοτρίων, ηὼν τὸ στόμα ἐλάλησεν ταιότητα, καὶ 4 δεξια αυτῶν δεξια αδικίας. 'ὁ θεός, ωδὴν καινὴν aσοροί σοι,
ἐν ψάλτηρίω δεκαχόρδιν ψαλῶ σοι,
'τω διδόντι τὴν σωτηρίαν τοις βασιλεῖσιν, τω λυτρουμένω Δαυειδ τον δουλον αυτου.
216쪽
πψώσω σε, ὁ θεός μου ὁ βασιλεύς μου, ἔ
217쪽
και την δυναστεων σσυ λάλ--- .ν 'μνῆμην του πλω-ς τηε χρηστότητός σου εξορεύεοντωι. και τη δικαιοσυνη σου ἀγαλλιάσονται. a 'οικτίρμων και ἐλεήμων ὁ κυριολμακρόθυμος και παλ-λεονς ' χρηστὸς Κυμος Toiς υπομεν--ν, και οἱ οἰκτειρμοὶ αυτου ἐπὶ πάντα τα ἔργα aυτου. iri ''ἐξομολογησάσθωσάν σοι, Κυριε, πάντα τὰ εργα σου, . και οἱ ἄσιοί σου ευλογησάτωσάν σε ii δόξαν της Mσιλείας σου ἐρουσιν, και την δυναστείαν σου λάλήσουσιν, et et ''του γνωρίσαι τοῖς υιοῖς των aνθρώπων την δυναστείαν σου και την δόξαν τῆς μεγαλοπρεπείας της βασιλείας σου. is δὴ βασιλεία σου βασιλεία πάντων νων αιώνων, καὶ ἡ δεσποτία σου εν πώ γενεα και γενεῆ.
218쪽
η ελπις αὐ-ὐ επὶ κύριον τον θεον αὐτοῖ- 'τὸν ποιησαντα τον οὐρανον και την ρον, βτην θάλασσαν και πάντα τα εν υτοῖς τω φυλάσσοντα δεηθειαν εις τον aιῶνα,7 ποιοῖντα κρίμα τοῖς ἀδικουμενοις, 7 διδόντα τροφην τοῖς πεινῶσιν. Κύριος λυει πεπε μενους'
219쪽
κaι υς δωσπορας τοὐ 'Iσραὴλ επισυνάξει 'ὁ ιώμενος τους συντετριμμένους τον κυδων, και δεσμεύων - συντρίμματα αυτῶν
μέγας ὁ κύριος ημῶν, και μεγάλη ἡ ἰσχῶς αυτοῖ,
ἀναλαμβάνων πραεις ὁ κύριος, ταπεινῶν δε ὁμαρτωλούς εως της γης. 'ἐξάρξατε τω κυρίω εν εξομολογήσει,
'τῶ περιβάλλοντι τον ovaνόν εν νεφελως, τω μοιμάζοντι υ γῆ ὐετόν, ἐξανατέλλοντι εν ορεσι χόρτον και χλόην τη δουλεία των ανθρώπων,