Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

발행: 1829년

분량: 363페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

στησεν ὁ πατὴρ συνοικουσαν, στ4 ἀλφου κατα--

sta ἀπας καὶ φιλους, αυτοῖ κελευσαντος, στε ἁ

μεταξύ os ἱερου καὶ των βασιλεων ἔκκαιδεκα στω. δια χρυσου καὶ ἀργιρο κὰ πορφυρα κώὶ Ἀπων ἐμπλησθηναι.

XXIV. Πουλεμον δε προ μεν Αἰγυπτίους διασαρναβάζου καὶ μικράτους ἐξενεγκῶν ἀπλυε,

στασιασάντων ἐκεινων ἐπὶ Muriou avet4ς ἐστράτευσε τριάκοντα μυριώσι πεζων καὶ μοριοις ἱππευσιν ' βαλὼν δ' εἰς χώραν τραχύτητι χαλεπὴν καὶ ὁμιχλώδη καὶ των ἄπο σπόρου καὶ καρπων ἄγονον, ἀπιοι δε και μήλοις καὶ τοιοὐτοις αλλοις ἀκροδριοις τρέφοτσαν ἀνθρώποως πολεμικοις καὶ θυπικιδεῖς, λαθε με λαις ἀποριαι κῶ κινδύνοις

192쪽

τουτου ταπεινα πράττων και περιορώμενος, σωσε βασιλέα καὶ es στρατύν. 'χντων γα δυοῖν ἐν τοῖς δουσιοις βασιλέων, κατέρου δι χωρις στρατο--δεύοντος, ἐντυχών - τοξήρεαρ, καὶ φρουσα περὶ ων διενοεῖτο πρἁττειν, ἐβάδιζεν αὐεδ πρ4 τι ἔτε- ρον των Καδουσίων, καὶ προς δν τερον κρύφα τον via λεμπεν Ἐξηπάτα Ἀκώτερον κάτερος, λέ- ,γων, - ἄτερος επιπρεσβεὐεται πρ4ς τὀν Ἀρτοει ξην, φιλια μύνω πράσσων ἐαυτου καὶ συμμαχία ουκουν, εἰ σωφρονεο, χρονα πρύτερον ἐντυγχάνειν ἐκείνου, αυτιν δε συμπράξειν απαντα. ούτοις ἐπείσθησαν μήτεροι, καὶ φθονεῖν ἀλληλοι νομιζομτες, ὁ μεν τψ ιριβάζω συνέπεμνε πρέπεiς, ὁ δε et παιδὶ του πιριβάζου. ιστριβης δε γενομένης, υπονίαι καὶ διαβολαὶ κατὰ το Τιριβάζου τψυρτο- ξψεν προσέπιπτον avia δε δυσθύμως ευε, καὶ μετενόει πιστεώσας τε ιριβῶς , καὶ τοῖς φθονουσιν ἐγκαλεῖν παρειρον Σπεν ηκεν ὁ τρι γρ

του βασιλέως, ἐπιδεικνυμένου πασαν τὴν δώλων καιτην μαλακιαν, οὐ τρυφης καὶ πολυτελειας, σπερ ι

193쪽

ARTAXERXES. 189

-λλοὶ νομιζουσιν, ἔπονον ουσαν, λώἈνθηρως ψώσεως καὶ ἀγεννους, καὶ ωξαις πονηρῶς ἐπομένης. ἴτε ἀρχρυσος, υτε κανδυς, υτε 44ων μυριων καὶ δισχιλίων ταλάντων περικείμενος ἀεὶ τψ ασι-uως σώματι κύσμος ἐκεινόν, τεκώλυε πονεῖν καὶ τωλαιπωρεῖν, σπήρ οἱ τυχόντες ἀλλὰ - τε φαρέτραν. ἐνημμένος, καὶ την πέλτην φέρω ovrὀς, ἐβάδι πρωτος ὁδοῖς ορεινὰς καὶ προσάντεις ἀπολιπών τον

κουφίζεσθαι, την ἐκεινου προθυμίαν καὶ ρώμην Ορωντας καὶ γορ διακοσιων καὶ πλειδνων σταδίων κατηνυεν μέρας κάστης πορειαν. XXV. Ἐπεὶ δ' εἰς σταθμον κατέβη βασιλικον, παραδείσους εχοντα θαυμαστους καὶ κεκοσμημένους

διαπρεπῶς ἐν τω περιξ ἀδένδρου καὶ φιλου χωριω,

κρύον ιντος ἐπέτρεφε τοῖς στρατιώταις ἐκ του πωραδείσου ξυλιζεσθαι, τα δένδρα ὀπτοντας, μητε πεύκης, μητε κυπαρίττου φειδομένους. Ἐκνοὐντων δεκα Φειδομένων διὰ τα κάλλη καὶ τὰ μεγέθη λαβών

πέλεκυν αυτος, περ ην μέγιστον καὶ κἁλλιστον των φυτων κοφεν Ἐκ δε τοὐτου ξυλιζόμενοι, καὶ πολλὰ πυρὰ ποιουντες ευ ρως νυκτέρευσαν. οὐ μην

ciuis notato is καὶ παθοῶς ἀποβαλών ανδρας, --πους δ' ὁμου τι res ντας, ἐπανηλει καὶ ωξας ἄταφρονεῖσθαι δια την ἀτυιαν καὶ τὴν ἀπδτευξιντης στρατειας, ἐν ὁποφισι ευε του πρώτους καὶ πολλοῖς με ἀνήρει δι πην, πλειονας ὁ φοβοωπος. is γὰρ δειλια ομιώτα ν ἐστιν ἐν ταῖς τυραννισιν'

194쪽

lso PLUTARCHI

sλεων δε καὶ στρεον καὶ ἀνύποπτον η θαρραλεδ nisi καὐτων θηρίων τα ἀτιθάσσευτα καὶ δυσεξημμ ιτα φοφοδε καὶ δειλὰ et δε γενναῖα, πιστευον- et μαλλον δια το θαρρεῖν, ου φευγε τὰς φιλοφροσύνας.

ἡσθάνετο τους υἱοῖς πωνα περὶ της βασιλείοις is τοι φίλοις και τοῖς δυνατοῖς χοντας οἷ μεν γαρευγνώμονες ξιουν - ελαβεν αυτος, vτως ἀπολωπεῖν πρεσβεια Λαρει την ἀσην ' δε νεώτερος, niος ἀ- ων καὶ βιαιος, ἐχε μεν καὶ ων περὶ το βασίλειον οὐκ λόγους σπουδαστῶς, αμπιζε ἐμάλιστα κατεργὰσεσθαι ὁ πατέρα διὰ της laad σης. Ἐκείνην γαρ ἐθεράπtuεν ως γαμησομεν ιν σε συμβασιλει σουσαν Γλλω μετὰ Ῥην του πατρις ελε την. - δε λύγος, et καὶ ζωντος ελών θανεν αυτῆπλησιάζων πιλα τουτο μεν γνύησεν ὁ Ἀρτοξέρξης ταχύ διβουλύμενος ἐκκρουσαι της ελπιδος τὀν Suo'οπως μη τα αυτὰ κίρω τολμησαντος αὐτου, ndi μοι και πωνες αυθις καταλώβωσι την βασιλειαμωνέδειξε τον Λαμον βασι α πέμπτον καὶ εἰκοστὀνετορρογονήτα, καὶ την καλουμένην κιτ ιν ορθην φορειν εδωκε νόμου δ' οντοςἐν Πέρσαις δωρεὐν αἰτεῖν τι ἀναδειχθεντα, καὶ διδύναι τῶν ἀναδειξαντα πῶντι αἰτηθεν, ἄνπερ et δυνατῶν, prησεν ζώπασίαν ο ρεῖος, την ἁλιστα σπουδασθεῖσαν πώ κυρου, τύτ ει βασιλεῖ παλλακευομέν ην. - δῶ σωκαώς τορονος ἀπ γωνιας, ἐλευθέρων γονέων, κα τεθραμ

195쪽

ARTAXERXES. 191

δι Κύρου πεσύντος ἐν τῶ μάχη, καὶ διαρπαζομένον

xoμίζονται, θανώra κολάζεσθαι Και ται την μεν--σαν ευεν ερωτι ποιησάμενος γυναῖκα παρὰ τὀν νωον ' ξηκοντα .di uia τριακοσια παρετρέφοντο

κάλλει διαφέρουσαι παλλακίδες Ου μην ἀλλα καὶ αἰτηθεὶς ἐκείνην, ἐλευθέραν ἔφησεν b- - χἄμ- νειν ἐκέλευσε βουλομένην, κουσα δἐ μη διά -aθαι Μεταπεμφθεισης δἐ mi' σπασιας, καὶ παρ'

196쪽

νεωrώτην,υτοσσαν. ἐνηγγυησεν. Ἐπεὶ δικαὶ ταώτην ἐρασθεις γημεν, ως εἴρηται, πανταπασι δυσμενως προ αυτον ὁ Τιριβαζος σχεν, οὐσίλλως στώσιμος ων τι θος, αλλ' ἄνώμαλος καὶ παράφορος. Aia καὶ νυν μεν νημερων ομοια τοῖς πρώτοις, νῖν δεπροσκρου- καὶ σκωακιγμενος, ονδεμιαν φερεν ἐμμελως μεταβολὴν Ἀλλὰ καὶ τιμώμενος, ην ἐπαχθὴς υπι χαυνδ τος, και το κολουόμενον, οὐ ταπιενδ'

197쪽

oHνησιν et κίταρις ἔστωσα περὶ τῆ αεφαλῆ τους πυὐro' μὴ ζητουντος ορδο υσθαι αὐτοῖς τὰ πράγματα κἀκεῖνον ἀβέλτερ φρονειν, εἰ του με αδελφου δια της γυναικωνιτιδος ἐνδυομενου τοῖς πράγμασι, του δε πατρος ουτως εμπληκτον θος κάναβέβαιον εχοντος οἴεται βέβαιον αὐτω την διαδοχὴν πάρχειν. χ γαρ Ἐλληνικου χάριν γυναιου δν αφευστον ἐν Πέρσαις ψευσάμενος νύμον, ου δη που πι- σως ἐστι τὰς περὶ των μεγιστων μολπιας εμπεδαμ σειν οὐ ταυτο δ' εἶναι ὁ μὴ τυχεῖν 'nam κἀκει-- τ συψωθαι της βασιλεῖας δεχον μεν γαρ υ-δένα κωλἡσειν ἰδιώτην βιουν μακαρως, ἐκειν σἀποδεδειγμένω βασιλεῖ βασιλευειν ἀνάγκην η μηδεων εἶναι καθύλου μεν ουν σως το πιφdκλειοπι

Aεἱα γαρ τις η πορεία καὶ κατάντeti ἐπὶ τ&βουλμμενον Βούλονται δ' οἱ πλεῖστοι τὰ φαῖλα δ ἀπεμειαν των aλων καναγνοιαν. v μην αλλὰ το μέγεθος et της ἀρχῆ , καὶ et προ τον δε ον του -- ρείου δέος, πύθεσιν τω ιριβάζου παρειχε. κυπρογένεια δ' ο πάμπαν αναίτιος, της ζέσπασιας ἀφαιρεσις. XXIX. Ἐπεδωκεν Ουν εαυτὀν του ιριβάζου, καὶ πολλων οὐδη συνισταμένων, ευνουχος ἐδηλωσε του βασιλεῖ την ἐπιβρυλὴν καὶ τὼ τρουπον εἰδῶ ακριβῶς,

198쪽

σαι, μηδενος ἐλέπου γενομένου, δεινύτερον Ουτως ουν ἐποίει ' ιν μεν υνουχον ἐκεἰνοις ἐκέλευσε παρεῖναι καὶ παρακολουθῶν αυτος δε του θαλάμου rδ οπισθεν της κλίνης τοῖχον ἐκκιφας καὶ θυρωσας, κατεκάλυφεν αυλώια τὰς θύρας χνστάσης δετης ρας, καὶ φράσαντος του εὐνούχου δν καιρον, ἐπὶ της κλινης - μεινε, καὶ οὐκ ἐξανέστη πρύτερον,ντων ἐπ αν ἀν ερχομένων τα ροδσωπα κατιδεῖν, και γνωρίσαι σαφως καστον 'δες δ' εἶδεν ἐσπασμενον τα ἐγχειριδια καὶ προσφερομένους, τυ την

αὐλαίαν πολαβών ἀνεχώρησεν εις τλέντδ οἴκημα, καὶ τὰς θύρας ἐπηρραξε κρώζων ' θέντες γουν ο φαγlla uri αυτου, ράξαντες δε ηειν, ἀπεχώρουν φυγὴ δια θυρωρο καὶ τους περὶ τὸν Dρφαζον ἐκέλευον ἀποχωρεῖν, ω φανεροῖς γεγονdτας. ἱ μἐνουν ἄλλοι διαλυθέντες ἔφυγον rara Dei ζος συιλαμβα μενος, πολλοὐς ἀπεκτεινε των βασιλεως δωρνφύρων, καὶ,θις ἀκοντιο πληγεὶς πύρρωθεν πεισε δε Λ εἱαν, μετὰ των τέκνων ἀναχθεντι, κα- θέσας τοὐς βασιum v δικαστὰς, ου παρὼν αυrδ αλλ' ἔτερων κατηγορησάντων, κελευσεν πηρέτας την ἐκάστου γραφαμένους ἀπδφασιν - αυτὸν ἐπανενεγκε7ν ωποφηναμένων δ πὰντων ὁμοιως, καὶ καταγνόντων του Λαρειου θώνατον, οι μενυπηρέται συλλαβδντες αυrδν εις οἴκημα πλησιον ἀπηγαγορο

δι δήμιος κληθεὶς κε μεν ξυρι υων, ου τὰς κεφαλὰς ἀποτεμνουσι των κολαζομένων, ἰδών δε τον

199쪽

ARTAXE EXES. 195Aαρεῖον ἐξεπλάγη, κά ἀνεχώρει πως τὰς θυρας

ἀποβλέπων - ου δυνησομενος οὐδε τολμήσων αὐτοειρ γενέσθαι βασιλέως. χαψεν δε των δικα-στων ἀπειλούντων καὶ διακελευομένων, ναστρωας, καὶ etsi ἔτερα χειρὶ δραξώμενος της κύμης αὐτοω κώπαπαγαγών, ἀπέτεμε τω ξυρελτον τράχηλον 'χνιοι δέ σοι, την κρισιν γενέσθαι, μοιλέως αὐgo παρ-

ουντος, τδ δε Λαρεῖον, - πιελαμβώνετο τοι ἐλέγχοις, ἐπὶ στύμα πεσδνzα, δεῖσθαι καὶ ἱκετεύει οὐν δ' - οργης ἀναστὰντα καὶ σπασάμενον ὁ ἀκινάκην, τυπτειm,. εως ἀπεκzεινε ὶ εἰς την αὐλὴν προελ- ντα τω Ἀλιον προσκυνησαι, καὶ εἰπεῖν 4,E φραινεσθε ἀπιδντες, --ρσαι, καὶ λεγετε τοῖς ἄλλοις, τι - τοῖς αθεσμα καὶ παράνομα διανοηθεῖσιν

200쪽

196 PLUTARCHU ARTAXERXES.

καὶ φιλορος βασιλέως, ἀπειλὰς τινας ἀεὶ καὶ λόγους φοβεροῖς ἀπαγγέλλοντας, ως του πατρ4 ἐγνωιότος ἀποκτιννύειν αὐτιν -- καὶ ἐφυβριστως. οἱ Metusτα καθ' ημέραν ἐκφέρειν δοκουντες, ἀπωρη--τα, καὶ τὰ μεν μέλλειν, τὰ δ' oσον Ουπω πράσσειν σιλέα λέγοντες, οτως ἐξέπλααν δν ἄνθρωπον,ναι τοσαύτην ἐνέβαλον rebιαν αὐτω καὶ ταραχην καὶ δυσθυμιαν εἰς τους λογισμους, στε φάρμακον σκευώσαντα των θανασιμων καὶ πιώντα του ζην ἀπαλλα- ηναι πιθύμενος δ' ὁ βασιλ- τὸν τρόπον τῆς τελευτης, ἐκεῖνον μεν ἀπέκλαυσε, την δ' αἰτέων --πτευεν 'ra νι δἐ καὶ ζητεῖν ἐξαδυνατῶν δια δορας, τι ἄλλον ησπἀζετο ὁ ωρο- , καὶ δηλος

SEARCH

MENU NAVIGATION