장음표시 사용
221쪽
καὶ ζωγραφουντες καὶ τορεύοντες. ηἐρoreo ae
Μακεδῶν τραπέζια μικρὰ καὶ λυχνίδια τεκταινύμενος, Πύτε σχολάζοι, διηγεν. υτταλος δ' ὁ Φι-Πομητωρ κηπευε τας φαρμακώδεις βοιώνας, υμδνον οσκύαμον καὶ ἐλλέβορον, αλλὰ καὶ κώνειον
καὶ ἀκόνιτον καὶ δορυκνιον αυτος εν zοῖς βασιλικοῖς σπείρων καὶ φυτεύων, Πούς τε καὶ καρπον αὐτων ἔργον πεποι jμένυς εἰδέναι καὶ κομίζεσθαι καθ' ωραν. οἱ δε Πάρθων βασιλεῖ ς σεμνυνοντο τὰς ακίδας ων βελων χαρύττοντες αυτοὶ καὶ παραθηγαντες. ἀλλὰ μην σημητρίου καὶ τ μνυυσον, βασιλικον, καὶ μεγεθος η μέθοδος εἶχεν, αμα τψπεριττῆ καὶ φιλοτέ νιν των ργων φος et διανοίας καὶ φρονημαὶος συνεκφερύντων ωςτε η μύνονγνώμης καὶ περιουσίας, αλλὰ καὶ χειρος αξια φαινεσθαι βασιλικης Μεγέθει μεν γὰρ ἐξέπληττε καὶ τους φιλους κύλλει δε καὶ τους πολεμίους ετερπε. Toῖτο δ ετ μαλλον ληθως η κομφως, ειρηται. καὶ τὰς μεν ἐκκαιδεκηρεις αυτου καὶ τὰς πεντεκαι- δεκηρεις ἐθαυμαζον στωτες οἷ-ολέμιοι παρά την γην αυτῶν πλεούσας αἱ δ' ἐλεαδλεις ώς θέαμα
μαρτυρεῖ Λυσιμαχος μεν γὰρ, εχθιστος ων - μητρίου των βασιλέων, καὶ πολιορκουντι Σύλους τους ικίους ἀντιτεταγμένος, πεμφε παρακαλων έαμδεῖξαι τὰς μηχανὰς avrsi καὶ τὰς ναυς πλεούσας ἐπιδειξαντος δε, θαυμήσας ἀπηχθε Ῥύδω δε, πολυν χρύνον υ αὐτου πολιορκηθέντες, ἐπεὶ κα-
222쪽
Tαὐτην μεν ον τὴν γραφὴν εἰς ταυτωτῶ ἄλλαις συνωσθεῖσα εν Ῥώμη δ πυρ ἐπεν ατο. ων δευοδων κατεξανισταμένων του πολεμου, δεδμενον ποοφάσεως ὁ Λημητριον Αθηναῖοι παραγενδμενοι
κασἀνδρου δυστυ πολιορκουντος. πι δε ναυσιν ἐπιπλεὐσας τριακοσίαις τριάκοντα καὶ πολλοῖς ὁπλίταις, ου μύν- ειλασε τῆς Ἀττικης δν κώ-
σανδρον, ἀλλὰ εὐγοντα μέχρι Θερμοπυλων διώξας
καὶ τρεφώμενος, ἀκλειαν λαβεν, ἐκουσιως υτω προσθεμένην, καὶ των Μακεδινων ἐξακισχιλιον μεταβαλλομένους προ αυτὀν Ἐπανιῶν δε τους τὀ πυλων 'IRλληνας λευθερου, κάο Βοιωτοὐς ἐποιὴσατο συμμάχους, καὶ κεγχρειὰς Iλε Ἀαὶ φυλὴν καὶ Τάναοον, ἐπιτειχισαὰτ της υττικης υπὁ Κασάνδρου φρουροώμενα καταστρεφάμενος, ἀπέδωκε τοῖς χθηναιοις οἱ δε καλε ἐκπεσμεν πρότερον πρὸς αυτον καὶ κατακεχρημένοι πασαν - λοτιμιαν, Θυρον -- και με πρύσφατοι καὶ καινοὶ ταῖς κολακείαις φανηναι. ιν γαλοπισθου- δομον τοῖ Παρθενωνος απέδειξαν αὐτου κατἁλυσιν κἀκεῖ διαιταν εἶχε, η χθηνας λεγομένης ποδμαεσθαι καὶ ξενίζειν αυτον, ου πάνυ ὀσμιον ξένον, οὐδ' ς παρθένον πράως ἐπισταθμευοντα καλοιτιν ἀδελφδ αυτου Φιλιππον, αἰσθωενω στε
223쪽
XXIV. Λημήτριος δε, τὴν Ἀθηναν αὐ- προσηκον, εἰ δι αλλο μηδεν ς ε πρεσβυτέραν εἰδελφὴν αἰσχύνεσθαι, τοῖτο γαρ εβοίλετο λεγε-Gθαι τοσαυτην βριν εις παῖδας ελευθερους και γυναῖκας ἀστὰς κατεσκέδασε ης ἀκροπύλεως, ἄστε δοκεῖν det μάλιστα καθαρευειν τον ὁπον, Σε
ωῖς πύρναις ἐκείναις συνακολασταινοι. α ἐν Ου αλλα σαφως παγγελλειν ου πρέπει δια την
πύλιπι τὴν δ. Λημοκλέους ἀρετὴν καὶ σωφροσυνην αξιδ εστι μὴ παρελθεῖν Ἐκεῖνος γαρ ην τι παῖς νηβος, ου ελαθε δ τον Λημήτριον, χωντης ευμορφίας τὴν ἐπωνυμίαν κατήγορον ἐκαλευτο γαρ Λημοκλης ὁ καλ . θὶς δε πολλὰ διδύντων,
καὶ πειρώντων, καὶ ο υντων υ οὐδενος λίσκειτο τέλος δι, ειγων τὰς παλαιστρας καὶ τ4 γυμνάσιον, εἴς τι βαλανεῖον ἰδιωτικον φοιτα χουσωμενος επιτηρήσας τι καιρον ο Λημήτριος πει ηλθεν vet μύνω χ δε πάῖς, ως συνεῖδε τὴν περ αυτον ψημίαν, καὶ τὴν ἀνώγκην, φελών δπωμα του χαλκώματος, ει ον δωρ ἐνήλατο, καὶ διέφθειρεν αὐτον, νάξια μεν παθῶν, ξια δἐ της πατρίδος καὶ του κώλους φρονήσας' οὐκ ως
224쪽
Kχεαἰνετος ὁ Κλεομέδοντος, ο ἀφληκμι ἡ πατρὶ
πεντηκοντα ταλάντων δίκην ἀφεθηναι διαπραξάμενος, καὶ γράμματα παρὰ Θημητριου κομισας πρδς τὐ δημον, ου μδνον αυτον κατίσχυνεν, αλλὰ καὶ την πουλιν συνετάραξε. δν μεν α Κλεομέδοντα
της δἰκης ἀφηκαν, ἐγρήφη δε ηφισμα, μηδέν των
πολιτων ἐπιστολην παρὰ Θημητρίου κομιζειν. Ἐπεὶ δ' ἀκούσας κεῖνος ου εγκε μετριως, αβγανάκτησε, εἰσαντες αυθις ου δνον et νηφισμα καθεῖλον, ἀλλὰ καὶ των εἰσηγησαμένων καὶ συνεμπόντων του με ἀπέκτειναν, τοὐς δ εφυγάδευσαν ετ δε προσενηφισαντο, δεδωθαι - δημωτ-χθων παιων, παν, ο τι αν ὁ βασιλεili μητριος κελεύσι τοῖντο καὶ προς θεοῖς οσιον, καὶ προς ἀνθρώπους
εἶναι δίκαιον. ἰπδντος δε τινος των καλων ἀγα- θων ἄνδρων, μαίνεσθαι ὁ Στρατοκλεα τοιαυταγράφοντα, ημοχάρης ὁ ευκονοεῖς εἶπε ' , Μαίνοιτο μεν π αν, ε μὴ μαινono. Πολλὰ γὰρ ὁ πιρατοκλης ἀφελεῖτο διὰ την κολακειαν. v aBημοχάρης ἐπι τοὐτου διαβληθεὶς ἐφυγαδεύθη
ιαυτα πρυττον χθηναῖοι, φροτρως ἀπηλώχθαι και την ἐλευθερίαν χειν δοκοsντες. XXV. ημητριος δε παρελθὼν εις Πελοπδν - σον, ως ουδενδ υφισταμένου των ναντίων, ita φευγόντων, καὶ προῖεμένων τὰς πύλεις, προσηγάγετο την καλουμένην ζ τὴν καὶ Ἀρκαδων, πλην Μαντινείας καὶ Αργος, καὶ Σικυωνα, καὶ κόρινθον Dὐσατο, 'ἀλαντα δοῖς ἐκατον τοις φρου-
225쪽
ροῖσιν Ἐν Ἀργει μεν ουν της - Ἀραίων ἐορσης καθηκοώσης ἀγωνοθετων καὶ συμπανηγυριζων τοῖς 'Eλλησιν με την λακίδου θυγατέρα, του --λοττων βασιλέως, ἀδελφὴ δἐ Πυρρου Βηῖδώμειαν.
Σικυωνιους δε φησας παρὰ την πύλιν οἰκῶν, εἰς
την πύλιν πεισεν, ου νυν οἰκουσι, μετοικισασθαι'
λῶν ἀνθρώπων συνελ ντων, γεμών ἀνηγορεὐθη- Ἐλλάδος in πρύτερον οἱ περὶ Φίλιππον καὶ χλεξανδρον - ἐκεῖν - παρὰ μικριν μιζεν
ἐαυτὀν ἐναι βελτιονα, τῆ τύχη τη παρούση καὶ τῆδυνάμει των πραγμάτων παιρέμενος. Ἀλέξανδρους Ουν Ουδέν των αλλων βασιλέων ἀπεστέρησε της ἐπωνυμίας, οὐδ' αυτ4ν ἀνεῖπε βασιλέων νασιλεα, καίτοι πολλοῖς ὁ καλεῖσθαι καὶ εἶναι βασιλέας αυ- ἀς δεδωκώς ἐκεῖνο δἐ χλευάζων καὶ γελων τους ἄλλον τινὰ πλην os πατρδ και αὐτου, βασιλέα προσαγορειοντας, δέως κοτε των παρὰ δ νέπιον, σεις λαμβανύντων, Λημητρίου βασιλέως, - λεύκου δ' ἐλεφαντάρχου, Πτολεμαιου δε ναυήσου, Λυσιμ οὐδἐ γαζοφυλακος, Ἀγαθοκλέους δι os Σικελιώτου, νησιώρκου. Οὐτων δι πρις τοὐς βασιλεῖς ἐκφερομένων, οἱ ἐν αλλοι βασιλεῖς κατε--λων, ωσιμαχος δ' ηγανάκτει μουνος, ει σπάδοντα νομιζεν Θημητριος αυων ' ἐπιεικως γὰρ ιώθεισανευνούχους ἔροιν γαζοφὐλακας. - δἐ καὶ πάντων
226쪽
226 PLUTARCHI ἀπεχθέστατος ὁ Θυσίμαχος αὐτφ, καὶ λοιδορον εἰς
τον ερωτα της ἄμας ἔλεν, νυν πρωτον ἐωρακέναι πύρνην προερχομένην ἐκ τραγικης σκηνης' ο δε μητριος νη, σωφρονεστέραν ἶναι, την ἔσυτου
μιτιν ν ουδ γεγονις πρότερον, αλλὰ - μικρὰ τον Λνθεστηριωνος ἐτελουντο, τὰ δε μεγάλα του Βοηδρομιωνος ἐπώππευον δε τουλάκιστον ἀπδτω μεγάλων ἐνιαυτδν διαλι ντες. χναγνωσθέν--των δε των γραμμάτων, μουνος ετdλμησεν ἀντειπεῖν Πυθόδωρος ὁ διαδουχος, ἐπιραν δ' ουδω αλλὰ πιρατοκλέους γνώμην indντος, Ἀνθεστηριωνα δν Μουνυχιωνα ηφισαμένους καλεῖν καὶ νομιζειν, ἐτελον τε Θημητριον - δ ἀγορὰν καὶ μετὰ ταυτα πάλιν ἐξ : νθεστηριωνος ὁ Μουνυχιῶν γενύ--νος Βοηδρομιῶν, ἐδέξατο την λοιπὴν τελετὴν,
αμα και τὴν ἐποπτειαν του σημητρίου προσεπιλα--δύντος. ea και Φιλιππιδη τον κατοκώ λοιδορον ποιησε 'στον ἐνιαυτιν συντεμων εἰς μην να. καὶ περὶ της ἐν του Παρθενων κατασκηνώσεως πι την ἀκροπολιν πανδοκεῖον πολαβων, και τὰς εταψας εισαγαγὼν τη Παρειν
227쪽
σια καὶ πινzηκοντα τάλαντα πορίσαι πὐ καὶ δου- ναι προσταχθεν αυτοῖς, και η ἀσπράξεως συν-
και θύνον εὐημερουσα κα στεργομε. παρεῖχεν.' ικοντο γουν τινες παρ αυτου κατα πρεσβειαν
προς Λυσίμαχον, οἷς ἐκεῖνος αγων σχολην ἐπέδειξενεν τε τοῖς μηροῖς καὶ τοι βραχιοσιν τειλὰς βαθειας νύχων λεοντεων ' και διηγεῖτο την γενομενην αντου arm πρις τὸ θηριον, in λεξάνδρου συγκαθειρχθέντι os βασιλέως. οἱ δε γελωντες εφασαν, Ῥαι ὁ αὐτων βασιλέα δεινοῖ θηριοο
228쪽
κιαν δυσχεραίνων, ηττητο της σμίας, καὶ τοσου-
κρισιν ἀντιρήησις. Ἐπεὶ γαρ τις ἐρων ἐν Αἰ et
της ταιρα Θωνίδος ἡτεῖτο συχνον χρυσιον, εἶτα κατὰ τους πνους δύξας αυτ συγγενέσθαι της ἐπιθυμίας ἐπαύσατο, δίκην λαχεν η Θωνὶς αυτωeto μισθώματος. ἀκούσας δε δν λθον ὁ δυ ρις, ἐκέλευσε δ ανθρωπον, σον ἐτήθη χρυσιονηριθμημένον εν του ἀγροι διαφερειν δεῖρ inmissetfi χειρὶ, την δ' ἐταιραν χεσθαι της σκιας, - την δύων ῆς ἀληθείας σκιὰν ουσαν. υκ ετ ταύτην εἶναι την κρισιν αμει δικαίαν ου γὰρ ἀπελυσεν σκιὰ της ἐπιθυμίας του ἀργυριου τηνέταιραν, ὁ δ' ἔναρ θλαυσεν ἐρωντα δν νεανισκον.Tαυτα - ουν περὶ σμίας. XXVIII. ην δε διήγησιν, σπερ ἐκ κωμικης σκηνης, πάλιν εις τραγικὴν μετήγουσιν αἱ τύχαι καὶ σὲ κρώξεις του αν-δς, ον διηγούμεθα. νων μο
229쪽
DEMETRIVS. 2299λλων βασα- απάντων συνισταμένων viciis 4-πιγονον, και συμφερύντων εις ταυro τὰς δυνώροις, ἀπῆρεν ὁ Θημητριος ἐκ της Ἐλλάδος, και τε παδρὶ συμμιξας φιλοτιμουμένον παρ' ηλικιαν, προ τον πύ- λεμον ἔτι μωλλον αυτδς ἐπερρώσθη καίτοι δοκεῖ χντίγονος, Ῥικρων τινων φεῖτο, καὶ της πανφιλασιας χἀλασε, μέχρι παντὁ α αυτ δια- φυλὰξαι κακεινω καταλιπειν ὁ πρωτον εἶναι Φὐ- σε δε βαρ- ων και περδπνης, και τόῖς λύγοις οὐχ ηττον, η τοις τρωμασι, τραχῶς, πολλοὐ και νέους και δυνατοῖς ἄνδρας ἐξηγρίαινε κω παρώξυνε ' καιτην γε τότε σύστασιν καε κοινωνια αυτων ωγεν, ωσπερ ορνιθων σπερμολύγων συνδρομην ἐνὶ λιθωκα φύφιν συνδιαταράξειν ωγε δε πεζοῖς με ἔπιακισμωριων πλειους, ἱππεῖς δε δε μυριους, ελέφαντας δ' εμομηκοντα πέντε των ἐναντιων ἐχύντων πεζοὐς με ἐξώκισμυρίους και τετρακισχιλιους, ἱππεῖς δεπεντακοσιους των ἐκεινου πλειονας, λψαντας δε τετρακοσιους, αρματα δ' ἐκατδν εἴκοσι Γενομένων δ επῶς, αυτο τροπρο ἔσχεν η διἁνοια της ελπιδος μαλλον, ἡ της γνώμης ' ηλὁ γαρ εἶναι και γαυρος ειωθῶς ἐν τοῖς ἀλωσι, και χρώμενος φωγη τε με λη και λύγοις σοβαροῖς, πολλάκις δε και του
παρασκωφαι τι και γελῶον ιπειν των πολεμίων ἐν χερσιν Oντων, ἐπιδεικνυμενο ευσώθειαν και κατα-
230쪽
AEum πρέσβεις'Ἀθηναιων απηντησαν, ἀπέχεσθαι τῆς πὀλεως παρακαλουντες, λώ ηφισμένου του βημου μηδεν δέχεσθαι τῆ πουλε των βασιλέων, την ἡ ηῖδάμειαν, Μέγαρα ἐξέπεμφαν μετὰ τιμης καὶ
πομπης πρεποώσης, του καθεστηκύτος ἐξέστη διοργη Ῥυτον, καίπερ εν πως ραστα την αλλην ἀ- χιαν, καὶ γεγονώς εν τοιαυκη μεταβολη πραγμάτωνου ταπεινος, ουδ' ἀγεννης. ἀλλὰ et παρἈλπιδα διεφευσθαι - θη-ιων, και την δοκουσαν ευ- νοιαν ἐξεληλέκχθαι τῶ πρήγμασι κενην καὶ πεπλασμένην ουσαν, δυνηριν ν αυτθ ὁ γαρ φαυλοτατον, λεοικε ν, ευνοίας O ων βασιλευσι καὶ δυνάσταις τεκμηριδν εστιν υπερβολὴ τιμων, ης ν τῆ προαιρέσει των ἄποδιωντων ἐχούσης ὁ καλδ' ἀφαιρεῖ την πιστιν ὁ φύ ς' τα γαλαμὰ καὶ δεδιδτες νηφι ζονται καὶ φιλουντες. adHπερ οἱ νουν χοντες, ουκώς ανδριάντας, οὐδε γραφὰς, οὐδ' ἀποθεώσεις, αλλὰ μαλλον εις τὰ εργα καὶ τὰς πράξεις τὰς ἐαμ etων αποβλέποντες, η πιστεώουσιν, ως τιμαῖς η ἀπιστουσιν, ς ἀνώγκαις - οἴ γε δημοι πολλάκις ἐν αὐταῖς μάλιστα ταῖς τιμαῖς μισουσι τους ἀμέτρως κανυπερύγκως καὶ παρἈκδντων ωμβάνοντας. XXXI. χ ρουν Λημήτριος det δεινὰ μεν γοὐ- μενος πάσχειν, δύνατος δ' - ἀμύνασθαι, προσμπεμφη τοῖς Ἀθηναιοις εγκαλων μετριως ἀξιων δετὰς ναυς ἀπολαβεῖν, ἐν αἷς ν καὶ η τρισκαιδεκήρης. μισάμενος δε παρέπλευσεν εἰς 'D δν, καὶ των πραγμάτων αὐτω κακως ἐχύντων, ἐωπιπτον ἀε