장음표시 사용
171쪽
τα δεινὰ καὶ μη φυλάξασθαι ὁ κίνδυνον, οὐχ mi τον ἡμαρτεν, εἰ και η ἄλλον, Κλέαρχος, ἀντιτάξαι κατὰ τον βασιλέα μὴ θελησας τοῖς Ελληνας, ἀλλα προσμίξας τω ποταμ. 3ο δεξHν, ως μὴ κυκλωθείη, Tην γὰρ ἀσφάλειαν ε απαντος διώκοντα, καὶ πλεῖστον λύγον χοντα του μηδέν παθεῖν, οἴκοι μένειν γε κράτιστον ' O δε μυρίους σταδίους ἀπο θαλάσσης ἐν πλοις αναβεβηκώς, μηδενος ἀνα ἀζοντος, αλλ' ὐπως κυρον εἰς ὁ θρδνον καθέση τον βασίλειον, ἐτα περισκοπῶν χώραν καὶ τάξιν, ου ἀφης σώσει τον γεμδνα καὶ μισθοδότην, αλλ' ἐν τίνι ' θέμενος εαυτον ἀσφαλως μαχεῖται καθ' ησυχιαν, ομοιος η υπωδέους των παρδντων ἐκβεβληκύτι τοῖς περὶ των iis λογισμους, καὶ προῖεμένω τὴν της στρατόως πόθεσιν 'or γὰρ οὐδεὶς αν πέμεινετων τεταγμένων περὶ βασιλέα τους Ἐλληνας εμπω σύντας, σθεντων δ' εκείνων, καὶ . βασιλέως φυ- γειτος, η πεσύντος, πησε κύρου νικῶντι σωζεσθαι καὶ βασιλευειν, ἐκ των πεπραγμένων δηλόν ἐστι. ιδ
τὴν Κλεάρχου μαλλον εὐλὰβειαν, οὐ κορου
σος, αἰτιατέον - τὰ πράγματα καὶ πιρον ἀπολ σασαν. Εἰ γὰρ'αυz4ς ἐσκύπιι βασιλεύς, που ἁ- ξας τους Ελληνας ἀβλαβεστάτοις χρήσεται πολεμώοις, οὐκ αν ἐξευρεν εzέραν η τῆν ἀπωτάτω χώραν ἐάττου καὶ των περὶ ιαυτύπι φ' ς υτ νικηθεὶς αυτις ἔσθετο, καὶ κυρος φθη κατακοπεὶς, χρησάμενd τι γῆ κλεώσου νίκη καιτοι λυρος δ
172쪽
rάττεσθυι, κατὰ μέσον χ -υm μέλειν εἰπὼν οπως ἔξει κάλλιστο, et παν διεφθειρεν.
IX. οἱ μεν γὰρ .Xλληνες, ὁσον ἐβούλοντο, Ovς βαρβώρους ἐνίκων, καὶ διώκοντες ἐπὶ τι πλεῖστον
σιὰς φησὶν οῦ ἀντεξήλασεν ὁ Καδουσίων ἄρχων, ζάρταγέρσης, μέγα βοω 'DἈλκὰλλιστον εν Πέρσαις νομα κυρου καταισχυνων, δικώτατε ἀνδρων καὶ ἀφρονέστατε, κακοῖς μεν Ελληνας πη κακην ὁδὐν αγων ἐπὶ τυπερσων ἀγαθῶ δεσπότην δε σεα os καὶ ἀδελφὁ ἐλπίζων ἀναιρήσειν, pio μυριὰ- κις μυριου δουλους χει κρεισσονας. υτικα δεπειρῶση πρdrερον γαρ ἀπολέῖς ἐνταυθα την σεαυ- του κεφαλὴν, φθεάσασθαι ὁ βασιλέως ὁσωπον ' 6 1τ ειπών, ἐζηκύντισεν εὐαυτύν. χ δε θώραξ μερεως ἀντέσχε, καὶ ου ἐτρωθη με ἔκῖρος, ἐκραδὰν δε της πληγης ἐπιρας προσπεσοώσης Ἀποστρέφαντος δε ολειπον του Αρταγέρσου, βαλών κυρος τυχε, κάὶ.διηλασε παρὰ την κλεῖδα διὰ του τραχήλου την σινήν. ὁ μεν ουν Αρταγέρσην ἀποθανεῖν πωκύρου πεδδν απαντες ὁμολογουσι περὶ δε της αυτου κυρου τελευτης ἐπεὶ Σενοφων πλως καὶ συντ ος, τε δὴ μὴ παρῶν αvr4ς, εἰπεν, Ουδἐνισως κωλύει, ταυείνωνος ιδια, καὶ πάλιν τὰ κνη- σιου διελθεῖν. .X. Φησὶν ουν ο μεν εἰνων, Ἀτι os Ἀρταγέ
173쪽
λδντος αυτον ἐπ αλλον ino ταχυ, κάὶ πύντος συιβ' ,12 βασιλεῖ, μέμνησο της μερα ταώτης οὐ γαρ αξία ληθης ἐστί πάλιν ὁ κυρος ἐνσείσας τω ἔπι πω κατέλαβε μ έρτοξερξην. ὁ δ τὴν τρίτην ἐπέλασιν δυσανασχετήσας ὁ βασιλευς', καὶ ιπῶν προς τους παρύντας, ῶς βέλτων ἐστι μὴ ρην ἀντεξηλαυνε του κύρω προπετῶς καὶ ἀπερισκέπτως εις ἐκακώα βέλη voμένου. καὶ βῶλλει με avr ἀκοντίφ, βάλλουσι - περὶ αυτύν. ψετε δ κυρος - μεν ενιοι λέγουσε, -πεις πωτου βασιλέως ως ἰτεροι τινες, καρδς ἀνθρώπου πατάξαντος, ω γέρας εδωκε της προυξεως αὐτης ὁ βασιλεῖς, ἀλεκτρυόνα χρυσουν ἐπὶ δρατος ἀει προτης τάξεως ἐν ταῖς στρατείαις κομιζειν. καὶ γαραυτοῖς τοῖς καρας ἀλεκτρυόνας ι Πέρσαι, διὰ τοὐς λόφους, οἷς κοσμουσι et πρήνη, προσηγου-
πολλὰ συντύμως ἀπαγγεῖλαι, τοιαύτη τις ἐστι. ρος, ἀποκτεινα ς ερταγέρσην, 1αυνεν εις αὐτιν βασιλέα τοὐλπον, καὶ αυτδ εος ἐκεινον, re φδτε
174쪽
παρατρέχων νεανίας Πέρσης, νομα Μιθριδώνης, ἀκοντι βάλλει τον κρειαφον αὐτου παρὰ τον φθαλμον, ἀγνοων, δατις εἴη Moab Dωμα του τραλυστος ἐκ λύντος ἰλιγγιάσας καὶ καρωθεὶς ὁ κυρος επεσε. και ὁ μἐν ἴππος πεκφυγών ἐπλώοmo τον ἐφιππειον πῖλον ἀπορρυέντα λαμβάνεχ του τι κῖρον βαλύντος ἀκdλουθος, αδατος περιπλεω.N δἐ κωρον, ἐκ της πληρος ἄναφεροντα χαλεπως
καὶ μύλις, ευνουχοι τινες παρδντες λιγοι ἐπε-- ρουν ἐπ uo ἴππον μναθεσθαι και σωζειν. υδυνάτως Ἀκοντα, καὶ δι αυτοῖ προθυμούμενον βαδιζειν, πολυδντες γον τω με σώματο ταρσβαροῖντα καὶ σφαλλύμενον οἰ-ενοκδε νικαν, ἀκουοντα των φευγόντων να λουμένων Κῖρον βασιλέα,
175쪽
τινες ἄνθρωποι κἀκδβιοι καὶ ωποροι, κώὶ ταπεινωνυπουργημάτων νεκα τῆ του βασιλέως στρατια παρακολουθουιπες τυχον συναναμιχθέντεςἰς φιλοι τοῖς περὶ τον κυρον. 'ra δε μύλις συνεῖδον τὰ ἐπιθωρακίδια φοινικῶ, λευκοῖς χρωμένων των βασιλικωναπάντων, γνωσαν πολεμίους ντας Εἰς ουν ἐκε
νων ετουλμησεν ἀγνοῶν ωπισθεν βαλεῖν τον κυρον ἀκοντίω Της δε περὶ τ' ἰγνυαν φλεβις ἀναρραγείσης πεσών d.Kυρος, αμα παιε προς τινι λίθωτιν τετρωμένον κωταφον, καὶ ἀποθνήσκει. οιου - τος με ὁ κτησέου λύγος, et , καθάπερ ἀμβλεῖ ξιφιδιο, μdλις ἀναιρων - ανθρωπον α ρηκεν. XII 'Mη δ αυτου τεθνηκότος, Φρτασύρας, ὁ βασιλέως φθαλμος, ἔτυχεν ἔππω παρεξελαυνων. Γνωρίσας ουν του εὐνούχους ὀλοφυρομένους, --
σκα, κλαίεις παρακαθημενος; 'O δ' εἶπεν , οὐχ ὁρας, χρτασύρα, κυρον τεθνηκύταr Θαυμάσας ον ὁ Ἀρταουρας, τεμεν ευνουχω θαμεῖν παρεικελεύσατο καὶ φυλάττειν δν νεκρύν ' αντδ δε συντεινας πρ4ς τὀν Ηρτοξέρξην, ἀπεγνωκήια μεν - τὰ πρώγματα, κακῶς δε καὶ τ σῶμα διακείμενονυπου τε διφης καὶ του τραύματος, χαιρων φρώζει λαυῶς ἴδοι τεθνηκότα πιρον. χ δὲ πρῶτον μεν εὐθυς ωρμησεν - αυτδς ἐναι, καὶ δν ζ τασυραν ἄγειν ἐκέλευσεν ἐπὶ τι τουπον ἐπεὶ δὲ πολῖς λύγος -- ληνων καὶ ω ς, ως διωκδντων, καὶ πώντα νικώντων καὶ κρα3ουντων, εδοξε πλεω- πεμ
176쪽
τον καὶ καθαρώτατον ' χστς ἔφη ,,τιν δόντα σοι τοῖτο ανθρωπον, ἐγώ μὴ δυνηθω ζητήσας με νασθαι, τους θεοῖς ευχομαι ποιγαι μακώριον καὶ πλούσιον εMII. Ἐν δέ τουτον προσηλαυνον οἱ τριακονTα λαμπροὶ καὶ περιχαρεῖς, ἀναγγέλλοντες ur τὴν ἀνέλπιστον εὐτυχέαν. Π- δε καὶ πληθε των συντρεχόντων πήλιν πρις αυτὁν καὶ συνιστροενων ἐθώρ- ρήι, καὶ κατέβαινεν π τοῖ λόφου φωτὶ πολλωπεριλαμπομενος. Ἐς ἐπεστη τενεκρω, καὶ κατὰ δη τινα δμον Περσων η δεξιὰ χειρ ἀπεκώπη καὶ κεφαλὴ το σώματος, ἐκελευσεν την κεφαλὴν αυτου κομισθηναν καὶ της κόμης δραξήμενος ουσης βαθείας καὶ λασιας ἐπεδείκνυε τοὶς αμφιδοξουσιν ετικα φεύγουσιν. οἱ δ' ἐθαύμαζον καὶ προσεκύνουν' ωστε et λμυρώδας ἔπιὰ περὶ civrδν γενέσθαι. κωὲ
177쪽
συνεισελασαι πάλιν εἰς et στρατόπεδον 'χωηλλκει δ', ως ὁ Η.υροίας φησὶν, ἐπι την μάχην τεσσα ράκοντα μυριάσιν οἱ δε περὶ Θείνωνα in απυ- φωντα πολὐ πλείονας γενέσθαι λέγουσι σὰς μεμα
δε δισμυρίων Ουκ ἐλάττους φανηνέα τους κειμένοUς. I αυτ μεν ουν χει διαμφισβητησιπι ἐκεῖνο δε του Κτησίου λαμπρον δη φευσμα, ὁ πεμφθηναι ἁ- ναι πρις τους Ελληνας uro μετὰ Φαληνου, ovΖακυνθίου, καί τινων λλω, πι γαρ δενοφωνηπιστατο συνδιατρίβοντα βασιλεῖ Κτησίαν μεμνη ται γὰρ αυτοῖ καὶ τοῖς βιβλίοις τούτοις ἐντετυχηκώς
δολύς ώτιν. οὐκ αν Ουν ἐλθύντα, καὶ λύγων σούτων ἐρμηνέα γενύμενον, παρηκεν ἀνώνυμον, dirνον δε τον κακύνθιον, ὼν is ν θελλὰ δαιμονιως ὁ κτησίας - οικε, φιλύτιμος ων, καὶ ο ηττον φιλολάκων καὶ φιλοκλέαρχος, αει τινας ἐν τῆ διηπιδει χώρας αυτ δίδωσιν ἐν α ενύμενος ποῖα καὶ καλὰ μιμνήσκεται κιάρχου καὶ της λα--
XIV. Μετὰ δε την μάχην δωρα ΜώHιστα μενιξεπὲμφε. καὶ μέγιστα τψ' ταγερσου παιδὶ τουπεσύντος ad Λυρου καλῶς δε καὶ κτησων καὶ τους iuvi ετίμησε. δν δε καυνιον κῶνον ἐξανευρών, ος ἐπέδωκε τι σκιον, ξ ἀδόξου καὶ πέκητος εντιμον καὶ πλαυσιον ἐποιησεν. - δέ τις ἐμμελει- καὶ περὶ τὰς των ξαμαρτύντων δικαιώσεις.
178쪽
174 PLUTARCHI Ἀρβάκην μω χοἰ τινα Μῆδον ιν τῆ μάχη πρὸς
μεταστηνα φευσαμενου καταβαλεῖν δυο ων πολεμίων, προσέταξε διαπεῖραι τρισὶ βελδναις την λωτ- ων. ἰδιιενο δε και βουλωενος δοκεῖν καὶ λέγειν πάντας ανθρώπους, M vrδ ἀπεκτύνοι κωρον,
Μιθριδάτη τε, - λύντι πρώτω κυρον, ἐξέπεμφε δωρα, καὶ λέγειν ἐκέλευσε του διδύντας, -
,, ἡτοις σε τιμα ὁ βασιλεῖς, ori δν ἐφιππειον κύ- ρου πῖλον ευρῶν ἀνηνεγκας Op δἐ καρδς, Mov την ἰγνύαν πληγεὶς ὁ κυρος πεσε, καὶ αὐτουδ εαμαιτουντος, ἐκέλευσεν εἰπεῖν τους διωντας, τι ,αὶ ταυτα διωσι βασιλεὐ ευαγγελέων δευτερεῖα πρωτος γὰρ υρτασύρας με ἐκεῖνον δε συ την-- ρου τελευτὴν ἀπηγγειλας. ' μεν ουν Μιθριδάτης ἀπηλθε σιωπη λυπούμενος' ὁ δ' ἄθλιον καρακαινύν τι πάθος ἐξ ἀβελτερίας κατέσχε Λιαφθα- ρει γὰρ υπὸ Θων παρδντων, λεοικεν, ἀγινθῶν, καὶ ἀναπεισθtis εὐθὐς ἀντιποιεῖσθαι των πἐρ rδν, ου ηξίου τα δοθεντα μισθδκευαγγελιων χειν, ἀλλ' ηγανάκτει μαρτυριμενος καὶ βοων, ὁτι κυρον ουδεὶς τερ ag λλ αυτδς, ἀπεκτουνοι, καὶ την δό- ων ο δικαιως ἀποστεροῖτο , αυτα δ' ἀκούσας
ὁ βασιλεῖς, σφόδρα παρωξύνθη, καὶ τὴν κεφαλῆν.
179쪽
ἐκέλευσεν ἀποτεμεn ro ἀνθρώπου Παρουσα δ' ἡ μητηρ -- σι , ἶπεν, ουτω ὁ κυρα τουτον, ω βασιλεῖ, δν ολεθρον απαλλάξyς, ἀλλα παρ' εμου τ)ν αξιον ἀπολήφε- μισθον, ων τολμει Hγειν. ' ιΤρέφαντος δῶ του βασαέως, κέλευσε τοῖς ἐπὶ των τιμωριων η Παρυσάτις λαβόντας τονανθρωπον, ω μερας δεκα στρεβλουν, εἶτά τους ὀφθαλMοῖς ἐξορύξαντας, εις τὰ τα θερμον ἐντροκειν χαλκδν, Τως ἀποθώοι. XV. κακω ν ἀπώλετο και Μιθριδάτης μετολίγον et νον εὐτει αυτο ἀβελτερίας κληθεὶς γὰρ επὶ δεῖπνον ενθα καὶ βασιλέως καὶ της μητρος
ευνουχοι παρησαν, κεν ἐσθηΤι, καὶ χρυσω κεκοσμημένος, οἷς λαβε παρὰ βασιλέως. Ἐπεὶ δ' εἰς τι πινειν ἀφίκοντο, λέγει, προ αλδ ὁ μεγιστον δυνάμενος των Παρυσάτι δος ευνουχων' 'ra καλην μεν εσθῆτά σοι ταὐτην, ω Μιθριδάτα, ὁ βασιλεῖς δέδωκε, καλὰ ἡ στρεπτὰ κά φέλλια πολλου δ' αξιος ὁ ἀκινάκης. Η μακάριύν σε κὰ περιβλεπτον απασι πεποιηκεν - δε μεθυων ὁ Μ θριGτης ,,τι δε αυτ στις εἶπεν, , ω Σπαραμίξη' μειγνων - ἐγώ καὶ καλλιονων βασιλεῖ την μέραν κείνην αξιον μαυia παρέσχον μ' καὶ ὁ Σπαραμ ης επιμειδιάσας' ,. θύνος μεν ουδεὶς, ω Μιθριδάτα ελεπι ,επεὶ δέ φασιν Ελληνες, οἶνον καὶ ἀληθειαν εἶναι et λαμπρδν, ω τὰν η μέγα, πῖλον ευρεῖν λπου περιρρυέντα, καὶ τουτον ἀνενεγκεῖν,' αυzα
180쪽
τισα κενον καὶ μάταιον, χιλλῶ του με οφθαλμου μικριν μαρτον τοῖ δε ροΤάφου τυχών καὶ διελάσας, murεβαλον ὁν υνδρα ' καὶ τέθνηκεν n κώνου του τραύματος ' οἱ μεν ου αλλοι το τέλος et δοτο Μιθριδάτου καὶ την κακοδα μονίαν ρωντες, εἰς την γην κυφα ὁ δ' ἔστιων αυτοίς Astra τάν. ἔφη, , Μιθριδάτα, πίνωμεν ἐν τω παρόντι καὶ ἐσθίωμεν, ὁ βασιλέως δαίμονα προσκυνουντες, λύγοις δε μείζους, η καθ' ημας, ἐώGoλι εν. XVI. Ἐκ τουτου γηγεν Παρυσάτιδι φράζει τον
λθον ὁδευνουχος, ἐκείνη δε βασιλεῖ βασιλεῖς δ' ηγανάκτησεν, σπερ ἐυγχύμενος, καὶ τι κάλλιστον καὶ διστον ἀπολλύων της ἰκης. Ἐβούλετο ἀρβαρβουρους ἄπαντας πεπεισθαι κωὶ Ἐλληνας, - ἐν τάῖς ἐξελάσεσι καὶ συμπλοκαῖς δοὐ κὰὶ λαβὼν πλη- γην, ἐτρώθη μεν αυτ3ς, κτεινε δ' ἐκεῖνον Ἐκε
πεποιημένας φαρμύζειν ἀλληλαις λαβύντες ει τὴν
την τέραν ἐπάγοντες καὶ συναρμύζοντες, στε τὴν πεφαλην καὶ τὰς χεῖρα ἔξω και τους πιδας ἀπολώμ.