Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

발행: 1829년

분량: 375페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

πησεν ὁ πατὴρ συνοικουσαν, στ4 ἀλφου κατανε. μηθέντος αυιης το σωμα, δυσχεραναι με ἐπὶ του

δια χρυσοῖ καὶ ἀργιρο κὰ πορφυρα καὶ zππων ἐμπλησθηναι. XXIV. mλεμον δε προ μεν Αἰγυπτίους δια Φαρναβάζου καὶ μικράτους ἐξενεγκων ἀπετυχε,

στασιασάντων ἐκεινωπι ἐπὶ δε αδουσίους αvet4ς ἐστράτευσε τριάκοντα μυριάσι πεζων καὶ μυριοις ἱππευσιν ' βαλὼν δ' εἰς χώραν τραχώτητι χαλεπὴν καὶ ομιχλώδη καὶ των ἄπωσπδρου καὶ καρπωναγονον, ἀπίοις δε καὶ μηλοι καὶ τοιούτοις αλλοις ἀκροδρέ οις τρεφουσαν ἀνθρώπους πολεμικοις καὶονιι κιδεῖς, λαθε πώλαις ἀπορίαις καὶ κινδίνοις περιπεσών. υδε γαρ ἐδώδιμον λαμβάνειν,ους θεν ἐπεισάγεσθ M. Tὰ δ' υπογγια μουνον κατεκοπτον, ωσν νου κεφαλὴν μύλις δραχμων ἐξε

192쪽

188 PLUTARCHI

ἀνὴρ πολλάκις μιν ἐν πρώτη δἰ ἀνδραγαθιαν τάξει

- βασιλέως, ἐπιδεικνυμένου πασαν πην δειλίαν καιτῆν μαλακιαν, οὐ τρυφης καὶ πολ ελειας, σπερ οε

193쪽

ARTAXERXES. 189

πολλοὶ νομίζουσιν, γονον ουσαν, αλλὰ ινθηρας φύσεως και ἀγεννους, καὶ δόξαις πονηρῶς επομένης. Ovτεο ἀρχρυσος, υτε κανδυς, ἴτε λων μυριων καὶ δισχιλιων ταλάντων περικείμενος ἀεὶ τψψασι-ὲέως σώματι κόσμος ἐκεῖνόν ἀπεκώλυε πονεῖν καὶ τωλαιπωρεῖν, σπήρ οἱ τυχόντες ἀλλὰ την τε φαρέτραν. ἐνημμένος, καὶ την πέλτην φέρων Ουrὀς, βάδι πρωτος δοῖς ορεινὰς καὶ προσουντεις ἀπολιπών τονἔππον, στε τοὐς αλλους πτερουσθαι καὶ συνεπικουφίζεσθαι, την ἐκείνου προθυμίαν καὶ ρώμηνύρωντας καὶ γὰρ διακοσίων καὶ πλειδνων σταδίων κατήνυεν μέρας κάστης πορείαν. XXV. Ἐπεὶ δ' εἰς σταθμον κατέβη βασιλικον, παραδείσους εχοντα θαυμαστους και κεκοσμημένους διαπρεπῶς ἐν του πέριξ ἀδένδρω καὶ φιλω χωριαι, κρύους ιντος ἐπέτρεφε τοῖς στρατιώταις ἐκ του - ραδείσου ξαζεσθαι, τὰ δένδρα ὀπτοντας, μητε πεύκης, μητε κυπαρίττου φειδομένους 'οκνούντων δεκα σειδομένων διὰ τὰ κάλλη καὶ τὰ μεγέθη λαβών πέλεκυν αυτις, περ ην μέγιστον καὶ κάλλιστον - φντων κοφεν Ἐκ δε τούτου ξυλιζύμενοι, καὶ nobλὰ πυρὰ ποιουντες, εὐμαρως ἐνυκτέρευσαν. οὐ μηνΔλλὰ πολλοῖς καὶ παθοῖς ἀποβαλών ανδρας, κροπους δ' ὁμου τι et ντας, πανηλθε. καὶ ωξας ἄταφρονεισθαι διὰ την ἀτυχιαν καὶ την ἀπδτευξιντης στρατεως, ἐν πιφισι ευε τοὐς πρώτους καὶ πολλοῖς με ἀνήρει δι ὀπην, πλειονας δε φοβοιμενος. is γα δειλία φονικώτατd ἐστιν ἐν ταῖς τυραννίσιν

194쪽

Iλεων δε καὶ πρέον και ἀνύποπτον η θαμαλιεδτης. Aa και ων θηριων τα ἀτιθάσσευτα κα δυσεξημμροντα, φοφοδε καὶ δειλὰ τὰ δε γενναῖα, πιστείον- et μωuον διατο θαρρεῖν, ου φεύγει τὰς φιλοφρωσύνας.

οπως μη - αυτὰ κώρω τολμησαντος αυτοῖ, αδλει μοι καο πωνες αυθις καταλώβωσι την βασιλείωκυνέδειξε τον Λαρεῖον βασιλέα, πέμπτον καὶ εἰκοσ-νετοςγεγονότα, καὶ την καλουμενην πιταριν ορθὴν τι- ρειν ἔδωκε νόμου δ' ον-ςἐν Πέρσαις δωρε- αἰτεῖν τι ἀναδειχθέντα, καὶ διδύναι etes, ἀναδειξαντα παντι αἰνηθεν, ἄνπερ et δυνατὀν ητησεν ἀσπασίων ὁ Θαρεῖος, την ἀλιστα σπουδασθεῖσαν πι κώρου τουτ δε βασιλεῖ παλλακευομένην - δε Φωκαῖς τὸ γένος αὐγωνιας, ἐλευθέρων γονέων, κα τεθραμ

195쪽

δι κυρου πεσώντος ἐν τῆ μάχη, καὶ διαρπαγμένον

XXVII. αυτην ὁ Βαρεῖος αἰτησας, ἡγιασετον πατέρα Θύσζηλα γαρ τα βαρβαρικὰ δεινως περὶ δἀκύλαστον, στε μὴ μύνον ιν προσελθdντα καὶ θ - γύντα παιλακης βασιλέως, ἀλλα καὶ τδ ιν πορειορ προ υλθόντα καὶ διεξελώσαντα τὰς αμάξας, ἐφ αις

κομίζονται, θανάra κολάζεσθαι. Ea τοι την μεν Ἀτωσαν υεν ερωτι ποιησώμενος γυναῖκα παρὰ etdννωοπι εξηκοντα ὁ καὶ τριακοσια παρετρέφοντο

κὰλλει διαφέρουσαι παλλακίδες Ου μην ἀλλὰ καὶ αἰτηθεὶς ἐκεινην, ἐλευθέραν ἔφησεν ἀνω, καὶ λαμβανειν ἐκέλευσε βουλομένην, κουσαν ἐυνβιά -aθαι Μεταπεμψέλεισης ὁ της ' σπαοιας, καὶ παρ'

196쪽

οὐ χαυνύτητος, καὶ το κολουόμενον, ou ταπιενδόν,

197쪽

ὀνίνησιν η κίταρις ἔστωσα περὶ τῆ ταφαλῶ τους παυτον, μὴ ζητουντος ὀρθουσθαι αὐτοῖς τὰ πράγματα κἀκεῖνον ἀβέλτερα φρονειν, εἰ του με αδελφον δια της γυναικωνιτιδος ἐνδυομένου τι is πράγμασι, του δε πατρις υτως εμπληκτον ηθος καὶ ἀβεβαιον εχοντος οἴεται βέβαιον αυΠλτην διαδοχὴν πάγχειν. χ γαρ Ἐλληνικου χάριν γυναίου δν αφευστον ἐν Πέρσαις φευσάμενος δμον, ου δη που πι- σω εστι τὰς περὶ των μεγίστων μολπιας ἐμπεδώσειν Ου αὐτο δ' εινα το μὴ τυχεῖν NH, κἀκει- νετ σορεσθαι της βασιλείας. Maoν μεν γαλο

δενα κωλὐσειν ἰδιώτην βιουν μακαρίως, ἐκειν σἀποδεδειγμενω βασιλεῖ βασιλευειν ἀνάγκην, ε μηδεζῆν εἶναι καθύλου μεν ουν ἴσως et Σοφdκλειοπι

Aia γαρ τις η πορεία καὶ κατάντης ἐπὶ ὁ βουλωμενον. Οὐλονται δ' οἱ πλεῖστοι τὰ φαῖλαί ἀπεμρων των καλων καναγνοιαν. v μην αλλὰ του μοος 4 της ἀρχει, χαὶ τ προ τον aevo τον -- ρείου δέος, πύθεσιν τε δριβάζω παρεῖχε κυπρογένεια δ' o πάμπαν ανυλιος η της ησπασιας ἀφαιρεσις. XXIX. Ἐπέδωκεν ουν ἐαυτον του ιριβάζω, καὶ πολλων δη συνισταμένων, ευνουχος ἐδηλωσε et βασιλεῖ την ἐπιβουλὴν καὶ τον τρdποπι ειδῶς ἀκριβως,

198쪽

ρεῖναι καὶ παρακολυυθεῖν αυrὁ δ το θαλάμου rδ οπισθεν της κλίνης τοῖχον ἐκκύφας και Θυρ σας, κατεκάλυφεν αυ-ία τὰς θύρας ' στάσης δῶτης ωρας, καὶ φράσαντος του ευνουχου δν καιρον, ἐπὶ της κλίνης πέμεινε, και - ἐξανέστη πρύτερον,ντων ε αυHi ερχομένων τα πρύσωπα κα δειν, και γνωρισαι σαφως ἔκαστον 'n δ' εἶδεν ἐσπα-

νους τὰ ἐγχειρίδια ἡ προσφερομένους, ταχ την αὐλαιαν πολαβών ἀνεχώρησεν ει το ιντος οἴκημα, και τὰς θυρας ἐπηρραξε κρήων 'Oφθέντες γουν οι σφαγοῖς re αυτου, ράξαντες δε ηειν, ἀπεμοουν φοβ διὰ θυρωπι καὶ τους περὶ τιν ιριβάζον ἐκώχευον ἀποχωρεῖν, ω φανεροῖς γεγο τας οἷ μἐν Ουν ἄλλοι διαλυθέντες ἔφυγοπι ὁ δε ιριβαζος συυλαμβανουμενος, πολλοῖς ἀπέκτεινε των βασιλέως δορυφουρων, και μθις ἀκοντιον πληγεὶς πdρρωθεν πεισε - δἐ Λαρεδει μετὰ των τέκνων ἀναZθέντι, κα- δέσας τους βασιλειον δικαστὰς, ου πωρῶν αυrδς, ἄλλ' ἔτέρων κατηγορησάντων, ἐκέλευσεν υπηρετας την ἔκαστου γραφαμενου μδφασιν - αυTδν ἐπει- νενεγκεῖν υποφηναμένων δ πὰντων ὁμοιως, καὶ καταγνύντων του Λαρειου ἀνατον, οι μἐνυπηρέται συλλαβδντες αυτδν εις οἴκημα πλησιον ἀπηγαγον

ὁ δι δήμιος κληθεὶς κε ἐν ξυρδ ερον, ω τὰς κεφαλὰς ἀποτέμνηυσι των κολαζομενων, ἰδών δε τον

199쪽

αποβλέπων - ου δυνησε νος οὐδ τολμησων αὐτ ει γωνίσθαι, βασιλέως. Ἐξωθεν δε - δικωστων απειλούντων καὶ διακελευομένων, ἀναστρέφας, καὶ τλωρα χειρὶ δραξώμενος της κύμη αυτου κώκοπαγαγών, ἀπέτεμε τω ξυριῆ τὐν τρήχηλον ' μώνιδι φοισι, την κρισιν γενέσθαι, βασιλέως αὐτου παρ- ουντος, ὁ δε Λαρῶον, - κατελαμ νετο τοῖς ἐλέγχοις, ἐπὶ στύμα πεσήντα, δεισθαι καὶ ἱκετευειν τον δ' vn οργης ἀναστάντα καὶ σπασάμενον ὁ ἀκινάκη , Tvnτειν ἐώς ἀπέκτεινε εἰ εἰς τὴν αὐλὴν προευ ντα, μυ λιον προσκυνησαι, καὶ ειπεῖν ,,E φραινεσθε ἀπιδντες, ω Πέρσαι, καὶ λέγετε τοῖς αλ-λοις, τι τοῖς. θεσμα καὶ παρώνομα διανοηθεῖσιν

200쪽

κο ὶ φιλοει βασιλέως, ἀπειλὰς τινας ἀεὶ καὶ λύγους φοβεροῖς ἀπαπώλοντας - του ποι ὁ ἐγνωκύτος ἀποκτιννύειν αὐτιν -- καὶ ἐφυβριστως. O δὸταῖτα καμημέραν ἐκφερειν δοκουντε ώς ἀπωρη--τα, παντα ἐν μέλλειν, τὰ δ' Oσον Ουπω πράσσειν ρασιλεα λέγοντες, υτως ἐξέπλυξαν δν ἄνθρωTO' ωαὶ τοσαίτην βαλον πλίαν αὐτῆ καὶ ταρακην καὶ δυσθυμιανεις τους λογισμοῖς ἄστε φάρμακον σκευῶ- σαντα των θανασιμων καὶ πιώντα του ζῆν απαλλα- ηναι Πυθύμενος δ' ὁ βασιλ- ὁ τρύπον τῆς τελευτῆς, ἐκεῖνον μεν ἀπέκλαυσε, την δ' αἰτέων πῶ-πτευεν Ἐλθνι δἐ καὶ ζητῶν ἐξαδυνατων δια δγηρας, ετ μαλλον ησπώζετο τον υρσώμην, καὶ δηλος ην μάλιστα πιστεύων ἐκεινε καὶ παρρησιαζόμενος. 'υθεν οἱ περὶ τον δυον οὐκ ἀνεβάλοντο την πρωξιν, ἄλλ' Ἀρπάτην, ἱδ τιριβάζου. παρασκευώσοντες,

ωπέκτειναν δι ἐκκνου δν ανθρωπον. - μεν ουν

ειτο προσπεσουντος δ' αὐτω - περὶ τον Ἀρσάμην πάθους, οδ oλθον ἀντέσχεν, ἄλλ' εὐθὐς - λυπης καὶ δυσθυμως ἀπεσβέσθη, βιώσας ἐν ἐνενηκοντα κά τεσσαρα ετη βασιλεισας δε δὐ καὶ ι κοντα, δοξα δε πραος εἶναι καὶ φιλυπηκοος, ova

SEARCH

MENU NAVIGATION