장음표시 사용
241쪽
τραγενδοὶ δια των νω παρδων, ἔτι μαλλον ἐκ-. πεπληγμένων των ἔθηναιων την ἀπῆν του λύγου πέρας ἐποιησαet του δέους αυτων. καὶ γὰρ etύνου φωνης και ρημάτων πικρίας φεισὰμενος, λαφρῶς δε καὶ φιλικως μεμφάμενος αυτοῖς διηλλάσσετο, καὶ δέκα μυριάδας σίτου μεδέμνων ἐπέδωκε, καὶ κατέστησεν αρχὰς, ατ μάλιστα - δημι προσφιλεῖς
ρας ὁ δημον εν τε φωναῖς οντα παντοδαπῶς καιτους απο ου βηματος ἐπαινον των δημαγωγῶναμιλλώμενον περ λλεσθαι, γνώμην γραφε, δε-uητρι-τω βασιλεῖ τι Πειραι παραδοθηναι καὶ την Μουνυχίαν Ἐπιφηφισθέντων δε τουτων, ὁ μητριος αυτος ἀφ' ἐαυτου προσενέβαλε φρουρὰν εἰς δ Μουσεῖον, ως μὴ πάλιν ἀναχαιτισα α δνδημον απολιας αυτω πραγμώτων ἐτέρων παρασχεῖν. XXXV. Ἐχομενων δε - χθηνῶν, ευθῶ επεβούλευε τῶ ακεδαίμονι - περὶ Μαντίνειαν ' κιδάμου του βασιλέως ἀπαντήσαντος αυ- νικησιτ μάχη καὶ τρεφώμενος, εις την ἄκωνικὴν ἐνέβαλε καὶ πρις αυτη τῶ πώρτη πάλιν επιπαρατάξεως ελῶν πεντακοσιους, καὶ διαφθείρας διακοσίους, πο ουπω την δειν χειν ἐδύκει μέχριτων ρδνων κείνων ἀνὰ ωτον ουσαν. Hi η τυ-m περὶ ουδέν των βασιλέων εοικεν ουτω τροπὰς
λαβεῖν μεγάλας καὶ ταχειας, υδ εν ροις πράγμασι τοσαυτάκις μικρὰ καὶ παλιν μεγάλη, καὶ ταπεινὴ μεν ἐκ λαμαρας. ἰσχυρὰ δ' ἄδεις ἐκ φαυλne
242쪽
προ αρχὴν καὶ δύναμιν ἐπιδιωντων, ἀγγέλλεται Avσιμαχος μεν πρωτος ἀφηρημενος αυτο τὰς ἐν 'Aσιν,ὁλεις, κύπρον δε Πτολεμαῖος ηθῶς, νεωμιας παεως Σαλαμῖνος, ε δε Σαλαμῖνι πολιορκων του παῖδας αὐτον καὶ την μητέρα κατειλημμένους. ου ην αλλὰ καὶ miso, καθώπερ η παρ ερκολύ
δεινοῖς aveto οὐ- αι φοβερῶς ἀπελμασιν ἀποστησασα της Λακεδαίμονος, Ἀμοῦς Ἀτέρας πραγμάτων καινων καὶ μεγάλων ἐπηνεγκεν ελπιδας ἐκ τοιαίτης αιτια XXXVI. Ἐπεὶ πασάνδρου τελευτήσαντος, πρεσβύτατος αυτos των παιων, Φιλιππος, ο πο-
λον χρδων βασαεὐσας Μακεδδνων, ἀπέθανεν, οἱ λοιποὶ δύο πρὁ αλληλους ἐστασιαζον. ατέρου δ' αὐτων, Ἀντιπάτρου, την μητέρα Θεσσαλονίκην φονεύσαντος, τερος ἐκάλει βοηθοῖς, ἐκ μεν 'una eo Πύρρον, ε δ Πελοποννησον ημητριον πιθασε δε Πυρρος ελθών, καὶ πολῶ μέρος Μακεδονίας ἀποτεμύμενος, της βοηθείας μισθω, φοβερῶς με ην δη παροικων χλανάνδρου Θημητριουδ ως ἐδέξατο α γραμματα, μετὰ της δυνάμεως
243쪽
διὰ et ἀξιωμα και την δύων, ἀποτησεν αὐτω περὶ Aῖον, ἀσπαζύμενος μἐν άὶ φιλοφρονοῖμενος,
οὐδεν ει φάσκων τι τ' ἐκείνου δεῖσθαι τὰ πρώ-γματα παρουσίας. μα ουν ἐκ τούτων υ φιαι προ αλλήλους αυτοῖς, καὶ βαδιζοντι σημητριωμος δεῖπνον πο ου νεανισκου παρακεκλημένω μηνύει τις ἐπιβουλὴν, ἐν αὐτ τω μοι μελ- λύντων αυτον ἀνελεῖν. χ δε, μηδὲν διαταρα θεὶς,ἀia μικρον φεις της πορείας, ἐκέλευσε του μενηρομύνας ἐν τοῖς πλοις την στρατιὰν χειν, ἀκολουθους δ καὶ παῖδας, σοι περ αυῶν σαν ησαν δ πολ πλειους των ἀλεξάνδρου συνεισελθεῖν εἰς δ ἀνδρωνα, και παραμένειν, χρις νἐξαναστῶ. υτ δε αντε οι περὶ τον ζάχέων-δρον, ουκ sed μησαν ἐπιχειρησαι. και ὁ μεν --μητριος υ εχειν αὐτου τι σῶμα ποτικῶς σκηφάμενος, πηλθε διὰ ταχέωW λδ υστεραι περὶ ἀναζυγὴν Io πρήγματα νεώτερα προσπεπιωκέναι φάμενος αὐτω, κα παρητεῖτο συγγνώμην χειν τιν Ἀλεξανδρον ει τάχιον ἀπαίρει συνέσεσθαι γαρ αὐτῆ μαλλον ἄλλοτε σχολώων Ἀχαιρεν ου χω ξανδρος - ου δ εχθραν, viae ἐκουσεις, ἐκτης χώρας ἀπαιροντος αὐτου, και προέπεμπεν πριωετταλιας Ἐπει δ' εις ώρισσαν κον, αυθις
ἀλληλοις πήγγελλον σώσεις ἀντεπιβουλεύοντες ο δὴ μάλιστα ῶν λέξανδρον υποχειριον ἐποίησε του an τρών. Φυλάττεσθαι γαρ κνων. - μὴ
244쪽
κἀκεῖνον ἀντιφυώττεσθαι διδάει, παθῶν φθασε, δρῆν mala raro αὐτον, μὴ διαφυγεῖν ἐκεῖνον, Ἀμηχανῆπτο κληθεις γαρ ἐπὶ δῶπνον λθε μδ τον ὰσημήτριον. γὶς δ' κῶνος ἐξανεστη μεταξύ δει--πνων, φοβηθεὶς ὁ Ηλέξανδρος συνεξηινέστη, και κὰτὰ ὁδας αὐτ πρις τὼς θύρας συνηκολου- θει Γενύμενος ουν ὁ ημητριος προ τεῖς θώρακ
θὸν ὁ δ' Αλέξανδρος π ἐκείνων κατεκουπη, καὶ των φίλων οἱ προσβοηθουντες, ἔν εν λέγουσι σφαττύμενον εἰπεῖν, - ἐν μερεὶ μιρ θήσειεν αυ- τους, σημήτριος. XXXVII. is μεν ου νῖξ, Αον εἰκις, θωυβον πεν. υμα δ' ημψ' ταρασσομενοι τῶ μα--κεδδσι, καὶ φοβουμενοι την του Θημητριου δώναμιν, ς ἐπ ει μεν ουδεὶς φοβερὸς ὁ δε ημήτριος
επεμπε βουλύμενος εντυχεῖν, καὶ περὶ των πεπραγμένων ἀπολυγασθαι, θακεῖν παρέστη, κα δε- χεσθαι φιλανθρώπως αυτύν. Ἐς δ' ηλθεν, υμακρων ἐδέησεν αὐτῆ λόγων, ἀλλὰ τω μισεῖν μεν χντιπατρον, φονέα της μητρις οντα, βελτιονος δ' ἀπορεῖν, ἐκεῖνον ἀνηγύρευσαν βασιaέα Μακεδύνων, καὶ παραλαβύντες αυτον κατηγον εἰς Μακεδονίαν. - δε καὶ τῶ οἴκοι Μακεδουσιν ου ἄκουσως η μεταβολὴ μεμνημένοις ἀεὶ καὶ μισουσιν, α κἀσανδρος εις Αλέξανδρον τεθνηκύτα παρηνωησεν. ἐδη τις τι μνήμη της Ἀντιπάτρου του αλαιου --
245쪽
τριδ τος πιλείπετο, καὶ ταὐτW Θημητριος παροποντο Φιλέρ συνοικων, καὶ τον ἐξ ἐκείνης ἔδν εχων διώδυον της ἀρχης, δη det πιιρώκιον οντα καὶ ets πατρὶ συστρατευδμενον. XXXVIII. υτ δε λαμπρα κεχρημενος ευτυ κίε, πυνθὰνεται με περὶ των ἐκ- καὶ zης η-τρις, - μεθεῖνται, δῶρα καὶ τιμας Πτολεμαίου προσθέντος αὐτοῖς πυνθάνεται δε περὶ etης Σε-
λευκου συνοικεῖ, καὶ βασιλισσα των ων βαρβάρων ἀνηγύρευται πινέβη γαρ ως εοικε, ὁ Αντι - ρον ἐρασθέντα ης Στρατονίκης, νέας ουσης, δηδ παιδίον ἐχουσης ἐκ - Σελευκου, διακεῖσθαι κνως, και πολλὰ ποιεῖν --θει διαμαχόμενον τέλος δ' αυτο κατυγνύντα, δεινῶν με ἐπιθυμε7ν,ανηκεστυ δε νοσεῖν, κεκρατησθαι δε τψ λογισμω, τριπον απαλλαγης του βίου ζητειν, καὶ παραλύειν
ἀτρέμα, καὶ θεραπειας ἀμελειν, καὶ τροφης ἀποπτι σῶμα, νοσεῖν τινα νουσον σκηπτύμενον Ἐρασι- στρατον δε ὁ ἰατρι αισθέσθαι μεν ου χαλεπῶς ἐρωντος αυτου ' δ δ, υτινος ερα, δυστύπαστονον, ε νευρεῖν βουλωενον, ἀεὶ μεν ἐν ε δωματίω
διημερευειν εἰ δέ τις εἰσω τῶν εν ωρεὶ μειρακιων, η γυναικῶν, ἐγκαθοραν τε Ψ προσώπω του Ἀντι Ου, καὶ τα συμπάσχειν μάλιστα si φυὴ τρεπομένη πεφυκdτα μέρη καὶ κινηματα τοῖ σώματος ἐπισκοπῶν - ουν, τῶν με αλλων δισιδν '
ὁμοιως εἶχε της ὁ πιρατονίκης, καὶ κα εαυτὴν PLVT T. VIII. Q
246쪽
καὶ μετὰ τοι m.ευκ- φο σης πολλάκις θ reo et της Σαπφους ἐκεινα περ αυτιν πάντα, φωνης ἐπισχεσις, ἐρυθημα πυρωδες, φεων ποδείξεις, ἱδρωτες οξεῖς, αταια καὶ θωυμ ιν τοῖς σφυγμῶς κέjος δs της φυχης κατὰ κωτος ηττωμένης, πορια καὶ θώμβος, καὶ χριασις ἐπὶ τοὐτοις προσλπε-
μενον τον Ἐρασιστρατον κατὰ τ εικδς, - ου ανετέρας ἐρῶν βασιλέως ἱδ ἐνεκαρτερει et σκυπρο
νισκου si πάθος, ερως ν ἀδύνατος καὶ Homon πλαγεντος δ' ἐκεινου καὶ πυθομενου, πως ἀνίαντος ' τι νη Βία, φάναι τιν Ἐρασιστρατον, ἐρατης ἐμης γυναικής. Id υκ αν εἰπεῖν τιν γε- λευκον, ἐπιδο ς, Ἐρασιστρατε, του ἐμέ παιδὶ, μλος ων, δν ἁμον καὶ ταῖτα, ὁρ- μα ἐπὶ - τω μουνω σαλεύοντας Ουδ γαρ α συ, ἀναι, τουτο πατὴρ ων ἐποιησας, εἰ Στρατονικης Ἀντιπος μεθίμησε. καὶ τι Σέλευκοπι κω γαρ, εταῖρε, εἰπεῖν, τυ μεταστρέφαι τις ἐπ ταῖτα καὶ ' μεταβάλοι θεων ανθρώπων et πώ ς' ἐμοὶ καὶ την βασιλειαν ἀφεῖναι καὶὁ ζάντιδρου πωριεχομένου. 6s ἐμπαθως φδδρα του δε εὐκοι καὶ μετὰ πολλων δακρὐων λεγο-ος εμβαλήντα πονδεξιὰν αὐτω δν χρασιστρατον απεῖν, - ουδεν
247쪽
δῶ ι βασιλε και Στρατονίκην βασιλίδα, ἀλληλοις
ἀντερεῖν αυτ πρuς δν ἀμοπι εἰ ὁ η vν του μὴ νενομισμένω δυσκολαινοι, παρακαλεῖν ους φ λους, πως διδώσκωσιν αυτὴν α πείθωσι, καλὰ καὶ δίκαια et δοκουντα βασιλεῖ μετὰ του συμψ ροντος λέχθαι. ιν μεν υν Ἀντιόχου καὶ τρατονίκης γήρον ἐκ τοιαύτης γενεσθαι προφάσεως λήγουσι. XXXIX. 1ημήτριος δε με- Μακεδονίαν καοωε ταλια ην παρειληφώς. Λεων δε κά της Πελοποννη- τα πλειστα, καὶ ων ἐκτος 'Dθμου --γαρα και Ἀθήνας, ἐπὶ Βοιωτους ἐστράτευσε. καὶ ωπον μεν γενοντο συμ σεις μέτριαι περὶ φιλίας meo αυrdπι επειχα κλεωνυμου ου Σπαρτιάτου ρα λύντος εἰς Θηβας μετὰ στρατιῶς παρα- ουες οἱ μι- , και Ἀσιδος - του Θεσπιεως ος ἐπρώτευε δα καὶ δυνὰμει διε, συμπαρορμωντος ωυτους, nέστησαν ' 'ra δε ταῖς Θηβαις παγαγών
τὰς μηχανὰς ὁ Ῥήτριος ἐπολιδρκει, καὶ φοβηθεὶς
248쪽
ταλιπὼν αυτοῖς ἐπιμελητὴν καὶ ἁρμοστην, Ἱερ---μον, δν ἱστορικον, δοξεν πως κεχρησθαι, καὶ μάλιστα δια Inσιν χλῶν γαρ αυτ4' υδεν κωκον ἐποιησεν, αλλὰ καὶ προσαγορευσας και φιλοφρονηθεις, πολέμαρχον ἐν θεσπιαῖς ἀπέδειξεν. O nou Υ στερον αλισκεται υσιμαχος MAρομιχαιτου, και πρὸς τοῖτο κατὰ τάχος ἐξορμη σαντος ἐπὶ Θρήκην του ημητρίου, σπερ εργα καταληφομενου, πάλιν ἀπέστησαν οἱ Βοιωτοι, καὶ
Aυσιμαχος αμα διειμένος ἀπηγγέλλετο. αχέως Ουν καὶ πρις οργὴν ἀναστρέφει ὁ Τημήτριος,
ευρε ηττημένους π που παιδδς Ἀντιγόνου μαχητους Βοιωτοῖς - τὰς Θηβας αυθις ἐπολιόρκει. i. Πύρρου δε Θεσσαλιαν κατατρέχοντος, καὶ μεχρι Θερμοπυλων παραφανέντος, Ἀντίγονον Ητης πολιορκια καταλιπών, αυτὁ ωρμησεν εὐέκεα
νον πιξέως δὴ φυμντος, ἐν Θεσσαλια καzαστησας Muριους ὁπλιτας καὶ χιλίους ἱππεῖς, αυθις ἐνέκειτο ταῖς Θηβαις, καὶ προσηγε τὴν λεγομένην ἐλέπολιν, noλ-δνως και κατὰ μικρον π βριθους καὶ με--θον μουσομέν , ως μύλις ἐν δυσὶ μησὶ δύο σταδιους προελθεῖν. ων δε Βοιωτων ἐρρωμένως μυνομένων, καὶ του ημητριον πολλὰκις φιλονεικίαι ἔνεκα μαλλον η χρείας, ἀχεσθαι καὶ κινδυνεύειν του στρατιώτας ἀναγκἁζοντος, ὁρων ὁ Ἀντιγονοι
πιπιοντας ουα λόγους, και περιπα θωπι Τε, πατερ, φη, παραναλισκομένους ου ἀναγκαιοκ
249쪽
δυνευειν τοις μαχομένοις, διελαύνεται τον πρ ηλον οξε βέλει καὶ δεινως μεν ἔσχεν, ου μ Ἀνηπιν,
τασιν με καὶ Μον - τὰ δεινότατα πεισομένοις παρεσχεν ἀνελών δε τρισκαίδεκα καὶ μεταστήσας τινὰς ἀφηκε του αλλους. αῖς μεν ουν Θηβαις Ουπω δεκατον ικοωμέναις - άλωνα δὶς ἐν τῆ χωνε τουτω συνέπεσε. - δἐ Πυθέων καθηκον- των πραγμα καινματον ἐπέτρεφεν αὐτου ποιεῖν ὁ
μητριος. -ε γὰρ τωλοὶ τὰ περὶ δελφοῖς
στενὰ κατευον, ἐν χθηναις αὐτος ηγε δ αγῶνα κώ τὴν πανηγυριν ἄγαν προσηκον αυτύθι μάλιστα φῶσθαι δν θεον, ς δὴ καὶ πατρως ἐστι, καὶ λέγοαι του γένους ἀνηγύς. XLI. Ἐντευθεν ἐπανελθών εἰς Μακεδονίαν, καὶ μητ αυτος γειν συιαν πεφυκώς, τους ταλλους -- ἐν ταῖς στρατειαις μαλλον αὐτώ προ ἐχοντας, οἴκοι δε ταρ ἀδεις καὶ πολυπρὰγμονας οντας, ἐστράτεωσεν - ιτωλοῖς, καὶ τὴν χώραν κακώσας καὶ Πάνταυχον ἐν αυτῆ, μέρος κοντα της
ταὐχω περιπεσών καὶ μάχην συνώφας, αυτιν μεν ρι του δουναι καὶ λαβεῖν πληγην ἐν χερσὶ γενο
250쪽
μενον ἐrρέφατο των Ἀλλων πολλοῖς με ἀπέκτεινεν, ἐζ γρησε ὁ πεντακισχιλίους. καὶ τουτο μώ-
ΘΩ ὁ Πυρρος, αφ' ων τραξεν, - θαυμασθὼς δια το πλεῖστα τῆ χειρὶ κατεργἀσασθαι, μέγα τε καὶ λαμπρδν ἔσχεν απι της μὰχης ἐμνης νομα παρὰ τοῖς Μακεωσι καὶ πολλοῖς ἐπήει λέγειν των Μακεδδνων, - ἐν δνω τούτου των βασιλέων εἴδωλον ἐνορῆτο της ἔχεωνδρου ὁλμης οἱ σαλλοι, καὶ μώλιστα σημητριος, ῶς επὶ σκηνης, τυβῶρος ποκρινοιντο καὶ δν γκον τοῖ ανδ p
μητριον, οὐ δνον ἀμπεχύμενον καὶ διαδούμενον περιττως καυσίαις διμίτροις, καὶ χρυσοπαρώφοις ωλουργέσιν, ἀλλα καὶ περὶ τῶ ποσὶν ἐκ πορφύρας ἀκρὰτου συμπεπιλμένης χρυσοβαφῶς πεποιημένον ἐμβάδας sis δέ τις φαενομένη χλαμος αυτω πωλὐν χρύνον εργον περήφανον, εἴκασμα του κόσμου καὶ των κα οὐρανὀν φαινομένων ο κατελείφθημεν μιτελις ἐν τῆ μεταβολη των πραγμάτων, ου- δεις δ' ἐτύλμησεν αυτὴ χρήσασθαι, καιπερ υκ ολι- νων στερον ἐν Μακεδονια σοβαρων γενομένων βα
XIII. Oυ μνον δι-οὐτοις τοῖς θεάμασιν ἐλλπει τους ἀνθρώπους ἀηθεις οντας, αλλὰ καὶ τρυφην καὶ διαιτων ἐβαρύνοντο καὶ μάλιστα δη δδυσδμιλον αυτοῖ καὶ δυσπρδσοδον 'u γαρ υ παρεῖκε καιριν ἐντυχῶν η χαλ-4 καὶ τραχῶς ν ταῖς