Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

221쪽

DEMETRIVS. 217

χυσε κολακος φωνὴ μια, καὶ τοσαίτης ἐνέπλησε τὴν οἰκουμένην μεταβολης. XIX. ωντίγονος δε, τοῖς πεπραγμενοις πιAημητρίου περὶ Λιπρον ἐπαρθεὶς εὐθὐ εστρῶ-

τευσεν ἐπὶ Πτολεμαῖον αυτος μεν αγων πεζῆ τροδυναμιν, Θημητρίου δε μεγαλω στύλω συμπαρο- πλέοντος 'O δε τρύπον μελλε κρίνεσθαι τὰ πράγματα, Μηδιος, Ἀντιγδνον φιλος, φιν εἶδε κατὰ τους πνους 'Eδύκει γαρ αυτ4ν ἔντιγονον ἀγων ζεσθαι μετὰ της στρατιας απdσης δίαυλον, εὐρωστως καὶ ταχ etd πρωτον, se κατὰ μικρον ενδι- δύναι την δύναμιν αὐτω καὶ τέλος, - κομφε , υσθεν γενύμενον καὶ μεστον ασθματος ου ραδίως ἀναφέρειν. υτύς τ υν ἐναυχῶν κατὰ γην πουλαῖς ἀπορίαις, καὶ Θημητριου χειμωνι καὶ κλύδωνι μεγάλω κινδυνεύσαντος ει τύπους λιμένους καὶ χαλεπούς ἐκριφηναι, πολλὰ δε των νεων ἀπολέσαντος ἐπανηλθεν πρακτος Η δε det μικριν ἀπολείπονε γεγονώς ετ ογδοήκοντα, μεγέθει δε καὶ

βαρύτητι σώματος μαλλον η διὰ et γηρας, ἐπὶ

τὰς στρατεια γεγονώς δυσπαρακύμιστος, χρητο τω

παιδὶ καὶ δι εὐτυχίαν, καὶ δι ἐμπειρίαν δη τὰ

μέγιστα καλως διοικουντι, τρυφὰς δε καὶ πολυτε-

λεια καὶ πύτους αὐτοῖ μὴ βαρυνύμενος Εἰρήνης κώλούσης, ἀφώβριζεν ει ταυτα καὶ σχολώζων ἐχρη το προς τὰς ηδονὰς ἀνειμένως αὐτω κω κατακύρως ἐν δ τοῖς πολέμοις - οἷ-ὐσει σώφρονες, νηφε.-γεται δι της Λαμιας αναφανδον - κρατοὐσης,

222쪽

218 PLUTARCHI

ἀπηντηκε. αυτ δ ουτω πράως ἔφερε διὰ τὴν ἄλλην πραξιν του Λημητρίου. οἱ μεν γὰρ Σκυθαι

πινοντες καὶ μεθυσκύμενοι παραφάλλουσι τὰς νευρὰς των τόξων, οἷον ἐκλυύμενον Π της δονης ἀνακαλούμενοι τον θυμόπι κῶνος ἐδεα μεν ηδ

τερα των ωρων κρατα μεταχειριγμενος, ora τ- τον ν δεινος εν ταῖς vos πολέμου παρασκευαῖς.

. vii καὶ παρακευάσασθαι ἡναμιν, χρησασθαι, βελτίων ἐωκε στρατηγος εἶναι, πάνταμῶν ἐκ περιουοίας πάρχειν μυλύμενος ἐπὶ τὰς χρείας της ὁ περὶ τὰς ναυς κοὶ τὰ μηχανικὰ μεγαλουργίας καθ' ὁoνην τινα του θεωρειν ἀπληστως χων. υφυὴς γὰρ ων καὶ θεωρητικ4c. οὐκ εἰς παιδιάς οὐδ' εις διαγωγὰς ἀχρηστους τρω

223쪽

καὶ ζωγραφουντες και τορεύοντες. δέρο1ως δ' Μακεδῶν τραπέζια μικρὰ καὶ λυχνιδια τεκταινύμενος, πύτε σχολάζοι, διηγεν. ζάτταλος δ' ὁ Φι- ομ ωρ κηπιεν τὰς φαρμακώδεις βοιώνας, οὐ

μόνον οσκύαμον καὶ χλεβορον, αλλὰ καὶ κώνειον καὶ ἀκόνιτον καὶ δορυκνιον, αυιδ εν zοῖς βασιλικοῖς σπείρων καὶ φυτεύων, ὀπους τε καὶ καρπον αὐτων εργον πεποι μένος εἰδέναι καὶ κομιζεσθαι,καθῆ ἄραν. οἱ δε Πώρθων βασιλεῖ ἐσεμνίνοντο τάς ακίδας - βελων χαρύττοντες auro καὶ πώρα -

γοντες. χλλὰ μὴν Λημητρίου καὶ et μνώοσον νβασιλικ)ν, καὶ μέγεθος η μέθοδος εἶχεν, - Ζωπεριττω καὶ φιλοτέχνεν των πων φο τι διανοίας κω φρονημαδος συνεκφερ οντωπι ςτε μὴ μύνονγνώμης καὶ περιουσίας, υλλὰ και χειρος αξια αἰνεσθαι βασιλικης. μεγεθει με γαρ ἐξέπληττε καιτους φιλους, κάλλει δε καὶ etους πολεμίους τερπε. Toῖτο δ ετ μαλλον ἀληθως η κομφῶς, εἴρηται. ι τὰς με εκκαιδεκηρεις αυτου καὶ τὰς πεντεκαι δεκήρεις ἐθαύμαζον σzωτες οἷ-ολέμιοι παρώδεην γην αυτῶν πλεουσας αἱ δ' ἐλεπύλει - θεαμα τοῖς πολιορκουμενοις τισαν, γαυτὰ τὰ πρώγματαμαρτυρεῖ Λυσιμαχος μεν γὰρ, εχθιστος ων - μητρίω των βασιλέων, καὶ πολιορκουντι Σύλους τους λικιους ἀντιτεταγμένος, προφε παρακαλῶν ιαμ δεῖξαι τὰς μηχανὰς αυτω, καὶ τὰς ναυς πλεούσας

224쪽

etia.υσατο ὁ πόλεμον, ητησαντο των μηχανων ωας, οπως πύμνημα της ἐκείνου δυνάμεως αμα καὶ τησαυτων ἀνδραγαθίας χωσιν. XXI. Enoλέμησε δε μδιοις Πτολεμαίου συμμάχοις ουσι, καὶ etην μεγίστην un6λιν τοῖς τειχεσι προσήγαγεW ης δρα με ην τετράγωνος, κἄστηνεχουσα του uetω πλαισίου πλευρὰν κτῶ καὶ τεσσαρὰκοντα πηχῶν, ξ δε κοὶ ἐξηκοντα πηχων φος Q εν εις κορυφὴν συννεώουσαν ταῖς νω πλευραῖς και στενωτεραν της βάσεως χνδοθεν μεν ουν στέ- ναις διεπέφρακτο καὶ χώραις πολλαῖς et δε προς τοῖς πολεμίους αυτης μέτωπον ἀνέωκτο, καὶ καθ'

ἐκάστην στέγην ην θυρὶς καὶ διὰ τούτων ἐξέπιπτε βέλη παντοδαπώ μεσε γὰρ ν ανδρῶν μαχομενων πασαν ἰδέαν μάχης καὶ το μη κραδαινύμενον αὐτης, μηδἐ κλινύμενον ἐν ταῖς κινήσεσιν, αλλ ορθον ἐνεδρα καὶ ἀσώλειπον ἰσορρύπως αμα ροιζε καὶ τύ πολλου προσχωρουν, θἀμβος αμα τη ψυχὴ καὶ

χάριν--ου τινα τῆ φει των θεωμένων παρεῖχε. ὁ δε τουτον τον πύλεμον αὐτου καὶ θώρακες εκομίσθησαν ἐκ Κύπρου δύο σιδηροῖ, μνῶν ὁλκης ἔκ

τερος τεσσαρακονra. υσπάθειαν δ αυτῶν καὶ ἡ μην ἐπιδεικνύμενος ο τεχνίτης, αχος, ἐκέλευσενα εἰ κοσι βημάτων ἀφεῖναι καταπελτικον βέλος.

ου προσπεσόντος, ἀρραγὴς διέμεινεν ὁ σιδηρος, ἀμυχὴν ὁ μόλις επεν ἀμβλεῖαν, οῖαν ἀπδ γραφειου

225쪽

καὶ ρωμαλεώτατος, ο μύνος rini διταλὰνrmπονοπλιε, των ἄλλων χρωμένων ταλαντιαί γ' καὶμ ὁμενος ἐν Ῥουμ, περὶ τ4 θέατρον ἔπεσεν. XXII. υρώστως δε καὶ των Ῥοδίων ἀμυνομένων, Ουδἐν αξιον λύγου πρώττων ὁ Λημητριος, νως θυμομ ει προ αυτους, τι, Φίλας της γυναικος αὐτω γρώμματα καὶ στρώματα καὶ μάτια πεμφάσης λαβύντες ὁ πλοῖον, σπερ εἶχε, πρις Πτολεμαῖον ἀπέστειλαν, καὶ την Αθηναέων ua ἐμιμησαντο φιλανθρωπίαν, es Φιλίππου πολεμοῖ- τος αὐτοῖς γραμματοφδρους-ντες, τὰς μεν υλλας ανέγνωσαν ἐπιστολὰς, δνην ἡ την λωπιδδος

ου ελυσαν, αλλ', σπερ ην κατασεσημασμένη, προς

ἐκεῖνον απέστειλαν. O μην ἀλλα καιπε ἐπὶ τοὐτω σφύδρα δηχθεὶς ὁ Λημητριος ευθυς παρασχόντας λαβὴν οὐχ ἡμεινεν ἀντιλυπησαι τους Ῥοδιους. Ἐτυχε γαρ αὐτοῖς ὁ Καύνιος Πρωτομνης γρήφων την περὶ τιν Ιἀλυσον διάθεσιν, καὶ τι πίνακα μικρον ἀπολειποντα του πέλος ειν ν τινι, των προαστειων λαβεν ὁ Λημητριος. Πεμφάντων δηκηρυκα των ' διων, καὶ δεομένων εἱσασθαι καὶ μη διαφθεῖραι δ εργον, ἀπεκρινατο τὰς του πατρις εἰκόνας ἐμπρησαι μαλλον η τέχνης δνον τοσουτον ' πὰ γαρ τεσι συντελέσαι λέγεται την γραφὴν ὁ Πρωτογενης Εαι φησιν ὁ Ἀπελλης ουτως ἐκπλαγηναι θεασώμενος τι εργον, στε κώ φωνην ἐπιλιπεῖν αυτδν, φ ειπεῖ ,-γας ὁ πινος, καὶ θαυμαστον το ἔργον ' ου μην ἔχειν γε ἀριτα

226쪽

ποοφάσεως ὁ Λημητριον Ἀθηναῖοι παραγενύμενοι διήλλαξαν, ἐπ τω συμμοχεῖν Ῥοδίους Αντιγδνω καὶ μητριον, πλὴν επὶ Πτολεμαῖον.

σάνδρου δυστυ πολιορκουντος πι δε ναυσὶν ἐπιπλεύσας τριακοσίαις τριάκοντα καὶ πολλοῖς ὁπλίταις, ου δνον ἐξήλασε της Ἀττικη τον κώ- σανδρον, ἀλλα φευγοντα μέχρι ωρμοπυλων διώξας και τρεφώμενος Πράκλειαν λαβεν, ἐκουσίως αυτω προσθεμένην, καὶ των Μακεδινων ἐξακισχιλίους μεταβαλλομένους προ αυτὀν Ἐπανιων δε του ἐν- τις πυλων χλληνας λευθέρου, καὶ Βοιωτοὐς ἐποιήσατο στρο ους, καὶ κεγχρειὰς εἱλε αάὶ φυλὴν καὶ INναοον, πιτεα uiset της θέττιγες υ πο Κασάνδρου φρουρούμενα καταστρεφὰμενος, ἀπεδωκε τοις Αθηναιοις οἱ δε αλερ εκπερ μενοι

227쪽

προσηκον, εἰ δι αλλο μηδεν ς ε πρεσβιτέραναδελφὴν αἰσχυνεσθαι, τουτο γαρ ἐβούλετο λέγεσθαι, τοσαυτην βριν εἰς παῖδας ἐλευθέρους καὶ γυναῖκας ἀστὰς κατεσκέδασε η ακροπύλεως, ἔστε δοκεῖν det μάλιστα καθαρεύειν ὁ τύπον, τε υσίδι, καὶ Ααμιε, καὶ μοῖ, καὶ Αντικορα,

rαῖς πόρναις ἐκειναι συνακολασταινοι. α ἐν

Ου αλλα σαφῶς παγγελλειν ου ρεπε δια την πύλιν την δε Λημοκλέους ἀρετὴν καὶ σωφροσὐνην αξιδ εστι μη παρελθεῖν Ἐκεῖνος γαρ, ἔτι παῖς νη ς, ου ελαθε δε τον Λημήτριον, χωντης ευμορφιας την ἐπωνυμίαν κατηγορον ' καλeDτο γαρ Λημοκλη ὁ καλύς. TZ δε πολλὰ διδύντων, καὶ πειρώντων, καὶ φοβούντων υ ουδενδ ηλίσκειτο τέλος δέ, φεbγων τὰς παλαίστρας καὶ eto γω- μνάσιον, εἴς τι βαλανεῖον διωτικον φοιτα ioυσύμενος ' πιτηρησας ὁ καιρον ὁ Θημητριος πει ηλθεν αυτ μύνω χ ὁ πάῖς, ως συνεῖδε την περ αυτον ψημίαν, καὶ την ἀνώγκην, φελών ὁ πῶμα τοῖ χαλκώματος, ις ζέον δωρ ἐνηλατο, καὶ διέφθειρεν αυτον, νάξια μεν παθών, αξια δε της πατριδος καὶ του κἀλλους φρονησας ova viq

228쪽

224 PLUTARCHI

Kχεαἰνετος ὁ Κλεομέδοντος, ο ἀφληκει το πατρὶ πεντηκοντα ταλάντων δίκην ἀφεθηναι Φιαπραξώμενος, καὶ γράμματα παρὰ Θημητριον κομίσας πρις τὀν δημον, ου μόνον ἐαυτδν κατησχυνεν, ἀλλα καιτην ἁλιν συνετάραξε. δν με γαρ κλεομέδοντα της δίκης ἀφηκαν, πρήφη δε φήνφισμα, μηδεν των πολιτων ἐπιστολὴν παρὰ Θημητρίου κομιζειν. πεὶ δ' ἀκουσως κεῖνος ου εγκε μετριως, Mi ηγανάκτησε, δεισαντες αυθις ου δνον et νηφισμα καθέιλον, ἀλλὰ καὶ των εἰσηγησαμένων καὶ συνεμπύντων του με ἀπέκτειναν, τους 4φυγάδευσαν ετ δε προσεφηφίσαντο, δεδόχθαι - δημωτ-χθη- ναίων, παν, ὁ τι αν ὁ βασιλεῖς Θημήτριος κελευσσι τουτο καὶ πρὁ θεοῖς οσιον, καὶ πρὁ ἄνθρώπους

εἶναι δικαιον. ιπδντος δε τινος των καλων ἀγα- θων ανδρων, μαίνεσθαι ὁ Στρατοκλέα τοιαυτα

μοχάρης ἐπὶ τουτ διαβληθεὶς φυγαδεὐθη

ιαυτα πραττον Αθηναῖοι, φροτρας ἀπηλὶ θαι καὶ την ἐλεουθερίαν χειν δοκοsντες. XXV. 1ημητριος δε παρελθών εις Πελοπdννη

φευγύντων, καὶ προῖεμένων etὰς πύλεις, προσηγ γετο τὴν καλουμένην ἀκτὴν καὶ ζάρκαδων, πλην Μαντινείας καὶ ' ρος, καὶ Σικυωνα, καὶ κωρινθον ἐλύσατο, τάλαντα δοῖς κατον τοῖς φρου-

229쪽

ρουσιν. - γε μῶν ουν της των μαίων ἐορτης καθηκούσης, ἀγωνοθετων καὶ συμπανηγυριζων τοῖς Ελλησιν, γημε την λα-ου θυγατέρα, του --λοττων βασιλέως, ἀδελφὴν ει Πύρρου /ῖωμειαν.

Σικυωνίους δε φήσας παρὰ την πουλιν οἰκῶν, εἰς

την πουλιν πεισεν, ου νυν οικουσι, μετοικισασθαι'

m δε ωπω καὶ τουνομα την πdλιν συμμεταβαχοῖσαν, ἀντὶ Σικυωνος Λημητριάδα προσηγδρευσεν. Ἐν δ' μυω κοινου συνεδρίου γενομένου, καὶ πολλῶν ἀνθρώπων συνελ ντων, γεμων ἀνηγορεὐθη Ἐλλάδος, ῶς πρύτερον οἱ περὶ Φίλιππον καὶαέξανδροπι - κεῖνος ου παρὰ μιαρον μιζεν ἐαυτον εἶναι βελτιονα, τῆ τυχη τη παροιση καὶ τηδυνάμει των πραγμάτων παιρέμενος lauξανδρων ουν οὐδέν των αλλων βασιλέων ἀπεστέρησε της ἐπωνυμίας, ουδ αυτ4ν ἀνεῖπε βασιλέων βασιλέα, καιτοι πολλοῖς δ καλεῖο ι και εἶναι βασιλέας αυ- τος δεδωκώς ' κεῖνος δε λευώζων καὶ γελων τοπαλλον τινὰ πλην του πατρος και vos, βασιλέα προσαγορεὐοντας, δέως κουε των παρὰ δ νιππυσεις λαμβανουντων, Λημητρίου βασιλέως, α λεύκου δ' ελεφαντάρχου, Πτολεμα υ δε νατώσου, Λυσιμ οὐδε γαζοφυλακος, ο υκλέους δ' os Σικελιώτου, νησιάσου. οὐτων δε πρις τους βασιλεῖς ἐκφερομένων, οἷ με αλλοι βασιλεῖς κατε--λων, ωσιμαχος δ' ηγανῶπτε μδνος, ει σπάδοντα νομιζε Θημητριος αυτδν ' πιεικως γὰρ εἰώθεισανευνούχους κειν γαμφὐλακας. - δε καὶ πάντων PLVT. T. Vin.

230쪽

226 PLUTARCHI ἀπεχθέστατος ὁ Θυσιμαχος ὁ , καὶ λοιδορῶν εἰς

τον ερωτα της Μιας ἔλεγε νυν πρωτον ἐωρακμναι πύρνην προερχομένην ἐκ τραγικης σκηνης' ὁ δε μητριος φη, σωφρονεστέραν εἶναι την ἐαυτουπύρνην της επεινου Πηνελύπης.

XXVI. διε δ' os ἀναζευγνώων εἰς τὰς ζ θη-

νας, γραφεν, τι βούλεται παραγενdμενος ευθος M, θηναι, καὶ την τελετὴν ἄπασαν πωτων μικρον χρι ωWἐποπτικων παραλαβεῖν. pro δ' ou θε-

μιτιν ν ουδ γεγονος πρότερον, αλλὰ τὰ μικρὰ του ζ θωτηριώνος ἐτελουντο, τὰ δε μεγάλα του Βοηδρομιωνος ἐπωπευον δε τουλάχιστον ἀποτων μεγάλων ἐνιαυτδν διαλιπύντες. ἔναγνωσθέντων δε των γραμμἀτων, δνος ἐτύλμησεν ἀντειπεῖν Πυθοδωρος ὁ διειδουχος, περανε δ' ουδέν αλλὰ πιρατοκλέους γνώμην εἰ ντος, Ἀνθεστηριωνα δν Μουνυχιωνα ηφισαμένους καλεῖν καὶ νομιζειν, ωλουν τε μητρι et πως ἀγορὰ καὶ μετὰ ταυτα πάλιν ἐξ Ἀνθεστηριωνος ὁ Μουνυνῶν γενύι ενος Βοηδρομιων, δεξατο την λοιπὴν τελετὴν, αμα καὶ την ἐποπτειαν τοὶ μητρίου προσεπι--δύντος. - καὶ Φιλιππιδης τὸν πιρατοκλε λοι- δομν ἐποιησεν 'στιν ἐνιαυτδν συντεμων εις μην να. καὶ περὶ της ἐν του Παρθενων κατασκηνώσεως χ την ἀκροπολιν πανδοκεῖον πολυβών,