장음표시 사용
141쪽
εἰ μεν γὰρ πορεύοιντο τy ὁδῶ, ακοντι μενους αν αυτους εἰς τα γυμνὰ ὰπόλλυσθαι ' εἰ δ' ἐπιχειροῖεν διώκειν, ραδίως av5 ἀποφυγεῖν πελτασταις τοῖς ἐλαφροτάτοις τους ὁπλίτας.
γνόντες δὲ ταυτα ἐξάγουσι. καὶ ὁ μεν Καλλίας παρέτοιξε Ι4τους ὁπλίτας ου πόρρω της πόλεως, ὁ δε Ἱφικράτης λαβωντους πελταστὰς ἐπέθετο τI μόρα. οἱ δε Λακεδαιμόνιοι ἐπειηκοντίοντο καὶ ὁ μεν τις ἐτέτρωτο, ὁ δε καὶ ἐπεπτώκει, Io τούτους μεν ἐκέλευον τους υπασπιστὰς δραμένους ἀποφέρειν
εις Λέχαιον καὶ ουτοι μόνοι της μόρας τy αληθεια ἐσώθησαν ὁ δε πολέμαρχος ἐκέλευσε τα δέκα ὰφ' ηβης ὰποδιῶξαι τους προειρημένους. ὼς δὲ ἐδίωκον, ' ρουν τε Ουδένα ἐξ ακοντίου Isβολης ὁπλῖται ἄντες πελταστάς καὶ γὰρ ὀναχωρεῖν αυτους 15 ἐκέλευε, πρὶν τους ὁπλίτας ὁμos γίγνεσθαι ἐπεὶ δὲ ἀνεχώ -
ρ0υν ἐσπαρμένοι, ἄτε διώξαντες ως τάχους ἔκαστος εἶχεν, ἀναστρέφοντες οι περὶ τον Ἱφικράτην, οι τε εκ του εναντίου πάλιν ηκόντιον και ἄλλοι εκ πλαγίου παραθέοντες εις τὰ
γυμνά. καὶ ευθυς μεν ἐπὶ τ9 πρωτy διώξει κατηκόντιον ao εννέα η δέκα αυτῶν. ως δε τοῖτο ἐγένετο, πολυ ηδη θρασύ - τερον ἐπέκειντο. ἐπεὶ δε κακῶς ἔπασχον, πάλιν ἐκέλευσεν I 6 ὁ πολέμαρχος διώκειν τὰ πεντεκαίδεκα ὰφ' ηβης. ὰναχω - ροῖντες δε ἔτι πλείους αυτῶν η τὸ πρῶτον ἔπεσον. ηδη δετῶν βελτιστων απολωλότων, οἱ ιππεῖς αυτοῖς παραγίγνονται 25 καὶ συν τούτοις αυθις δίωξιν ἐποιησαντο. ως δ' ἐνέκλιναν οἱ πελτασταί, εν τούτω κακῶς οι ιππεις ἐπέθεντο ' ου γὰρ ἔως ἀπέκτεινάν τινας αυτῶν ἐδιωξαν, αλλὰ συν τοῖς ἐκδρόμοις ισομέτωποι καὶ ἐδίωκον καὶ ἐπέστρεφον. ποιοῖντες δε καὶ πάσχοντες τὰ ομοια τούτοις και αυθις, αυτοὶ μεν αεὶ
3o ἐλάττους τε καὶ μαλακώτεροι ἐγίγνοντο, οι δε πολέμιοι θρασύτεροί τε καὶ αεὶ πλείους οἱ ἐγχειροῖντες. ἀποροῖντες Ι7
142쪽
δη συνίστανται επὶ βραχυν τινα γηλοφον, ὰπέχοντα της μὲν θαλάττης ως δυο στάδια, του δὲ Λεχαί0υ ως ἔξ η επτὰ καὶ δεκα στάδια. αἰσθόμενοι δ' οἱ ὰπὸ του Λεχαίου, εισ- βάντες εις πλοιάρια παρέπλεον, ἔως ἐγένοντο κατὰ τον γηλοφον. οἱ δ' ἀποροῖντες ηδ', οτι ἔπασχον μὲν κακῶς 5 καὶ ἰπέθνyσκον, ποιεῖν δε ουδὲν ἐδύναντο, πρὸς τούτοις δε ὁρῶντες καὶ τοῖς ὁπλίτας ἐπιόντας, ἐγκλίνουσι. καὶ οἱ μὲν ἐμπίπτουσιν αυτῶν εἰς την θάλατταν, Oλίγοι δε τινες μετὰ των ιππέων εις Λέχαιον ἐσώθησαν. εν πάσαις δε ταῖς μάχαις καὶ τη φυγn ἀπέθανον περὶ πεντηκοντα καὶ διακοσίους. Io18 καὶ ταυτα μεν ουτως ἐπέπρακτο. Εκ δε τουτου ὁ Ἀγησίλαος την μεν σφαλεῖσαν μόραν ἔχων is ει, αλλην δὲ κατέλιπεν εν τω Λεχαίω. διιων δεεπ' οἴκου ὼς μεν εδυνατο ὀψιαίτατα κατηγετο εις τὰς πόλεις, ὼς δ' εδυνατο πρωαίτατα ἐξωρμὰτο. παρὰ δε Μαντίνειαν 15 ἐξ Dρχομενου ἄρθρου ὰναστὰς ετι σκοταῖος παρῆλθεν. ουτω χαλεπῶς αν ἐδόκουν οἱ στρατιῶται τους Μαντινέας I9 ἐφηδομένους τω δυστυχηματι θεάσασθαι. ἐκ τουτου δὲ μάλα καὶ τὰλλα ἐπετυγχανεν Ἱφικράτης. καθεστηκότων γὰρ φρ0υρων εν Σιδοῖντι μεν καὶ Κρομμυῶνι υπο ΙΠραξίτου, eto Oτε ε κεινος ειλε ταυτα τὰ τείχη, εν Οἰνόη δὲ υπο Ἀγησιλάου, οτεπερ το Πείραιον ἐάλω, πάνθ' ειλε ταυτα τὰ χωρία. το μεντο ι Λέχαιον ἐφρουρουν οἱ Λακεδαιμονιοι καὶ οἱ συμμαχοι. οἱ φυγάδες δὲ των Κορινθιων, ουκέτι πεο παριόντες ἐκ Σικυῶνος διὰ την της μόρας δυστυχίαν, αλλὰ παρα- 25 , πλέοντες καὶ εντευθεν ὁρμώμενοι πράγματα εἶχόν τε και
VI Mετὰ δὲ τουτο οι Ἀχαιοὶ ἔχοντες Καλυδῶνα, δε τοπαλαιον Αιτωλίας ην, καὶ πολίτας πεποιημένοι τους Καλυδωνί0υς, φρουρεῖν ηναγκάθοντο εν αυτῆ. οἱ γὰρ Ἀκαρνὰνες 3o
143쪽
IV. VI ἐπεστράτευον, καὶ τῶν Ἀθηναίων δὲ καὶ Βοιωτῶν συμπaρῆσάν τινες αυτοῖς δια τὸ συμμάχους εἶναι. πιεὐόμενοι Ουνυπ αυτῶν οι Ἀχαιοι πρέσβεις πέμπουσιν εις την Λακεδαίμονα. οἱ δ' ἐλθόντες ελεγον οτι ου δίκαια πάσχοιεν υπὸ
5 των Λακεδαιμονίων. Mμεῖς μεν γάρ, ἔφασαν, υμῖν, ὼ a ἄνδρες, οπως αν υμεῖς παραγγέλλητε συστρατευόμεθα και ἐπόμεθα οποι αν ἡγῆσθε υμεις δὲ πολιορκουμενων ημῶν υπὸ Ἀκαρνάνων καὶ τῶν συμμάχων αυτοῖς Ἀθηναίων καὶ Βοιωτῶν Ουδεμίαν επιμέλειαν ποιεῖσθε. ουκ αν ουν δυναίμεθα XO ημεῖς τουτων ουτω γιγνομένων ἰντέχειν, ἀλλ' η ἐάσαντες τὸν εν ΙΠελοποννήσω πόλεμον διαβάντες πάντες πολεμη - σομεν Ἀκαρνὰσί τε καὶ τοῖς συμμάχοις αυτῶν, η ειρήνην ποιησόμεθα οποίαν αν τινα δυνώμεθα. ταῖτα δ' ελεγον 3υπαπειλοῖντες τοῖς Λακεδαιμονίοις ὰπαλλαγήσεσθαι της λ5 συμμαχίας, εἰ μη αυτοῖς δντεπικουρησουσι. τουτων δὲ λεγομένων ἔδοξε τοῖς τ ἐφόροις και τn εκκλησία ἀναγκαῖον εἶναι στρατευεσθαι μετὰ τῶν Ἀχαιῶν επὶ τους Ἀκαρνὰνας. καὶ ἐκπέμπουσιν Ἀγησίλαον, δυο μόρας ἔχοντα και τῶν συμμάχων τὸ μέρος. οι μέντοι Ἀχαιοι πανδημεὶ συνεστρα- eto τευοντο. ἐπεὶ δὲ διέβη ὁ Ἀγησίλαος, πάντες μεν οι εκ 4 τῶν αγρῶν Ἀκαρνὰνες ἔφυγον εις τα ἄστη, πάντα δὲ ταβοσκηματα ἀπεχώρησε πόρρω, οπως μη ἁλίσκηται υπὸ του στρατευματος. ὁ δ' Ἀγησίλa0ς επειδη ἐγένετο εν τοῖς ὁρίοις της π0λεμιας, πέμψας εις Στρατον πρὸς τὸ κοινὸν a5 τῶν Ἀκαρνάνων εἶπεν ως, εἰ μη παυσάμενοι της πρὸς Βοιωτους καὶ Ἀθηναίους συμμαχίας ἐαυτους καὶ τους συμμάχους αιρησονται, δyώσει πὰσαν την γην αυτῶν εφεξῆς καὶ παραλείψει oυδέν. ἐπεὶ δὲ Ουκ ἐπείθοντο, ουτως ἐποίει, καὶ 3κόπτων συνεχῶς την χώραν ου προήει πλέον τῆς Ἱμέρας
30 ὴ δέκα δε δώδεκα σταδίων. οι μεν ουν Ἀκαρνὰνες, ἡγη -
144쪽
σάμενοι ασφαλὲς εἶναι διὰ την βραδυτητα του στρατευματος, τά τε βοσκηματα κατεβίβαρον εκ των δρων κH της χώρας 6 τα πλεῖστα εἰργάθοντο. ἐπεὶ δε ἐδόκουν τω Ἀγησιλάω
πάνυ ὐδη θαρρεῖν, ημέρα πέμπτ' η ἔκτη καὶ δεκατη ἀφ' ης
εἰσέβαλε, θυσάμενος πρω διεπορεύθη προ δειλης εξήκοντα 5 και εκατον στάδια επι την λίμνην περὶ δεν τὰ βοσκήματα των Ἀκαρνάνων σχεδον πάντα δεν, καὶ ἔλαβε παμπλήθη καὶ βουκόλια καὶ ἱπποφόρβια καὶ ἄλλα παντοδαπὰ βοσκήματα καὶ ανδράποδα πολλά. λαβὼν δε καὶ μείνας αυτ08 την ἐπι-7 οῖσαν ημέραν διεπώλει τὰ αιχμάλωτα. των μέντοι Ἀκυ- Ιονάνων πολλοὶ πελτασται ῆλθον, καὶ προς τω ορει σκηνοῖντος του Ἀγησιλάου βάλλοντες και σφενδονῶντες ὰπὸ τῆς ἀκρωνυχίας του δρους ἔπασχον μεν ουδέν, κατεβίβασαν δεεις τὸ ομαλὲς το στρατόπεδον, καίπερ ήδη περὶ δεῖπνον παρασκευαρόμενον. εις δε την νύκτα οἱ μὰν Ἀκαρνὰνες ὰπῆλθον, 158 οἱ δε στρατιῶται φυλακὰς καταστησάμενοι ἐκάθευδον. τIδ' υστεραία ὰπῆγεν ὁ Ἀγησίλαος τὸ στράτευμα. καὶ δενμεν ἡ εξοδος εκ του περὶ την λίμνην λειμῶνός τε καὶ πεδίου στενὴ διὰ τὰ κύκλω περιέχοντα δρη καταλαβόντες δε οἱ Ἀκαρνὰνες εκ των υπερδεξίων ἔβαλλόν τε καὶ ἡκόντιον, et o
καὶ υποκαταβαίνοντες εις τὰ κράσπεδα των ορῶν πρ0σέκειντο
καὶ πράγματα παρεῖχον, ἄστε Ουκέτι ἐδύνατο τὸ στράτευμα 9 πορεύεσθαι. ἐπιδιώκοντες δε ὰπὸ τῆς φάλαγγος οι τε ὁπλιται καὶ οἱ ιππεῖς τους επιτιθεμένους ουδὲν ἔβλαπτον ταχυγὰρ δεσαν, οπότε ὰποχωροῖεν, πρὸς τοῖς ἰσχυροῖς οἱ Ἀκαρ- 25νὰνες. χαλεπὸν δ' ἡγησάμενος ὁ Ἀγησίλαος διὰ του
στενοπόρου ἐξελθεῖν ταfτα πάσχοντας, ἔγνω διώκειν τους εκ των ευωνύμων προσκειμένους, μάλα πολλους ἄντας
ευβατώτερ0ν γὰρ δεν τοῖτο τὸ δρος καὶ ὁπλίταις καὶ 7πποις. Io καὶ εν ω μὲν ἐσφαγιάρετο, μάλα κατεῖχον βάλλοντες καὶ 3o
145쪽
1V.ὰκοντίζοντες οἱ Ἀκαρνὰνες, καὶ εγγὴς προσιόντες πολλοῖς ετίτρωσκον. ἐπεὶ δε παρήγγειλεν, εθει μεν εκ των Oπλιτωντα πεντεκαίδεκα ἀφ' ηβης, ηλαυνον δε οἱ ιππεῖς, αυτὸς δὲ σὴν τοῖς ἄλλοις ηκολούθει. οἱ μεν ουν υποκαταβεβηκότες II 5 των Ἀκαρνάνων καὶ ἶκροβολιζόμενοι ταχὴ ἐνέκλιναν καὶ ὰπέθνyσκον φεύγοντες προς το ἄναντες ' επὶ μέντοι τουὰ κροτάτου οἱ ὁπλῖται ησαν των Ἀκαρνάνων παρατεταγμένοι καὶ των πελταστων το πολύ, καὶ ενταυθα ἐπέμενον, καὶ τά τε ἄλλα βελη ηφίεσαν καὶ τοῖς δόρασιν ἐξακοντίβοντες ιππέας Io τε κατέτρωσaν καὶ ιππους τινὰς ὰπέκτειναν. ἐπεὶ μεντοι μικρου ἔδεον ηδη εν χερσὶ των Λακεδαιμονίων οπλιτων εἶναι, ενεκλιναν, καὶ ἀπέθανον αυτων εν εκείνy τy ημέρα περὶ τριακοσίους. τουτων δὲ γενομένων ὁ Ἀγησίλαος τροπαῖον Iaἐστησατο. καὶ το ἀπὸ τούτου περιιων κατὰ την χώραν I5 ἔκοπτε καὶ εκαερ προς ἐνίας δε των πόλεων καὶ προσέβαλλεν, υπὸ των Ἀχαιῶν αναγκαθόμενος, ου μην εἷλέ γε ουδεμίαν. ηνίκα δε ηδη επεγίγνετο τὸ μετόπωρον, ὼ ει εκ της χώρας. οἱ δε Ἀχαιοὶ πεποιηκέναι τε ουδὲν ἐνόμιον αυτόν, I 3οτι πόλιν ουδεμίαν προσειληφει οἴτε ἐκοῆσαν Οἴτε aκουσaν, eto εδέοντό τε, εἰ μη τι αλλο, ὰλλα τοσοῖτόν γε χρόνον καταμεῖναι αυτόν, εως αν τον σπορητὸν διακωλύσy τοῖς Ἀκαρνὰσιν. ὁ δε ὰπεκρίνατο οτι τὰ εναντία λέγοιεν τοῖ συμφέροντος. ργὼ μεν γάρ, ἔφη, στρατεύομαι πάλιν δεῆρο εις τὸ επιὸν θέρος οἶτοι δὲ οσω αν πλείω σπείρωσι, τοσούτω μὰλλον της εἰρηνης 23 επιθυμησουσι. ταῖτα δ' εἰπὼν ὰπyει πεο δι Αιτωλίας τοι- Ι4αύτας ὁδοῖς ας Οἴτε πολλοὶ osτε ολίγοι δύναιντ αν ἀκόντων Αἰτωλῶν πορεύεσθαι' εκεῖνον μέντοι εἴασαν διελθεῖν' γ λ- πιθον γὰρ Ναύπακτον αυτοῖς συμπράξειν ωστ ὰπολαβεῖν.
επειδη δὲ ἐγένετο κατὰ τὸ 'Ρων, ταύτp διαβὰς οἴκαδε ὰπηλθε ao καὶ γὰρ τὸν ex Καλυδῶνος ἔκπλουν εις IΠελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι ἐκώλυον τριηρεσιν ὁρμώμενοι εξ Οινιαδῶν.
146쪽
VΙΙ ΓΙαρελθόντος δε του χειμῶνος, ωσπερ υπεσχετο τοῖς Ἀχαιοῖς, ευθυς ἀρχομενου του ηρος πάλιν φρουρὰν εφαινεν επὶ τους Ἀκαρνὰνας. οι δε αἰσθόμενοι, και νομίσαντες διὰ το εν μεσογεια σφίσι τὰς πόλεις ειναι Ομοίως δν πολιορκεῖσθαι υπο των τον σῖτον φθειρόντων ἄσπερ εἰ επεριεστρατοπεδευμενοι πολιορκοῖντο, επεμψαν πρεσβεις εις την Λακεδαίμονα, καὶ εἰρηνην μεν προς τους Ἀχαιους, συμμαχίαν δε προς τους Λακεδαιμονίους εποιησαντο. καὶ τὰ μεν περὶ Ἀκαρνὰνας οἴτω διεπεπρακτο. et Ἐκ δε τουτου τοῖς Λακεδαιμονίοις το μεν επ' Ἀθηναίους η Io επὶ Βοιωτους στρατευειν Ουκ εδόκει ασφαλες εἶναι οπισθεν
καταλιπόντας ὁμορον τ' Λακεδαίμονι πολεμίαν καὶ οἴτω μεγάλην την των Ἀργείων πόλιν, εις δε το Aργος φρουρὰν φαίνουσιν. ὁ δε Ἀγησίπολις επεὶ εγνω οτι εἴη αυτω ηγητεοντης φρουρὰς καὶ τὰ διαβατηρια θυομενω εγενετο, ελθων εις Ι5'Oλυμπίαν καὶ χρηστηριαζύμενος επηρωτα τον θεον εἰ ὁσίως ἄν εχοι αυτω μη δεχομενω τὰς σπονδὰς των Ἀργείων, οτιουχ 0πότε καθηκοι ὁ χρόνος, ἀλλ' ὁπότε εμβάλλειν μελλοιεν
Λακεδαιμόνιοι, τότε υπεφερον τους μηνας. ὁ δε θεὸς επεσημαινεν αυτω ὁσιον εἶναι μη δεχομενω σπονδὰς αδίκως aoυποφερομενας. εκεῖθεν δ' ευθυς πορευθεὶς εις Δελφους επηρετο αυ τον Ἀπόλλω εἰ κἀκείνω δοκοίη περὶ των σπονδῶν καθάπερ τω πατρί. ὁ δε ἀπεκρίνατο καὶ μάλα κατὰ 3 ταυτά. καὶ οἴτω δη Ἀγησίπολις ἰναλαβὼν εκ Φλειοῖντος
το στράτευμα, εκεῖσε γὰρ αυτω συνελεγετο, εως προς τὰ a5ιερὰ ἀπεδημει, ενεβαλε διὰ Νεμεας. οι δ' 'Αργεῖοι επεὶ εγνωσαν ου δυνησόμενοι κωλυειν, επεμψαν, ωσπερ εἰώθεσαν,εστεφανωμενους δυο κηρυκας υποφεροντας σπονδάς. ὁ δε Ἀγησίπολις, ἀποκρινάμενος οτι ου δοκοῖεν τοῖς θεοῖς δικαίως υποφερειν, Ουκ εδεχετο τὰς σπονδάς, ὰλλ' ενεβαλε καὶ πολλην soaπορίαν καὶ εκπληξιν κατά τε τους ὰπους καὶ εν τn πόλει
147쪽
IV. vii ἐποίησε. διεπνοποιουμένου δ' αυτου εν τ η Ἀργεία τy πρώτ9 4εσπέρα, καὶ σπονδων των μετὰ δεῖπνον ηδη γιγνομένων, ἔσεισεν ὁ θεος. καὶ οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι ἀρξόμενων των
ποτε γενομένου ἀπηγαγεν εξ 'Hλιδος. ὁ δὲ Ἀγησίπολις
ειπὼν οτι ει μεν μελλοντος αυτου ἐμβάλλειν σείσειε, κωλυειναν αυτον ηγεῖτο ἐπεὶ δε ἐμβεβληκότος, ἐπικελευειν νομιοι καὶ ουτω τy υστεραία θυσάμενος τω ΙΠοσειδῶνι ηγεῖτο ου 5 Io πόρρω εις την χωραν. ατε δε νεωστὶ του Ἀγησιλάου ἐστρατευμένου εις το Αργος, πυνθανόμενος ὁ 'Aγησίπολις των στρατιωτων μέχρι μὲν ποι προς το τεῖχος ηγαγεν ὁ Ἀγησίλαος, μέχρι δε ποῖ την χωραν εδyωσεν, ωσπερ πένταθλος πάντp ἐπὶ το πλέον υπερβάλλειν ἐπειρὰτο. καὶ ηδη 615 μέν ποτε βαλλόμενος ἀπὸ των τυρσεων τὰς περὶ το τεῖχος τάφρους πάλιν διέβη ην δ' οτε οἰχομένων των πλείστων
Ἀργείων εις την Λακωνικην ουτως εγγυς πυλῶν προσηλθεν ωστε οἱ προς ταῖς πυλαις ἄντες των Ἀργείων απέκλεισaντους των Βοιωτῶν ιππέας εισελθεῖν βουλομένους, δείσαντες ῖο μη συνεισπέσοιεν κατὰ τὰς πυλας οἱ Λακεδαιμόνιοι ' ωστηναγκάσθησαν οἱ ιππεῖς ωσπερ νυκτερίδες προς τοῖς τείχεσιν υπὸ ταῖς ἐπάλξεσι προσαραρέναι. και εἰ μη ἔτυχον τότε οἱ Κρητες εις Ναυπλίαν καταδεδραμηκότες, πολλοι αν καὶ ἄνδρες καὶ ιπποι κατετοξευθησαν. εκ δε τουτου περὶ τὰς pa5 εἰρκτὰς στρατοπεδευομένου αυτου πίπτει κεραυνος εις τοστρατόπεδον καὶ οἱ μέν τινες πληγέντες, οἱ δε καὶ ἐμ- βροντηθέντες ἀπέθανον. εκ δε τούτου βουλόμενος τειχίσαι
148쪽
φρουριον τι επὶ ταῖς παρὰ Κηλοῖσαν εμβολαῖς, εθυετο καὶεφάνη aυτῶ τὰ ιερὰ ἄλοβα. ως δε τουτο εγευετO, ὰπήγαγετο στράτευμα καὶ διελυσε, μάλα πολλὰ βλάψας τους 'Αργείους, ἄτε ὰπροσδοκ)ὶτως αυτοῖς εμβαλών. VIII Καὶ ὁ μεν δη κατὰ γην πόλεμος ουτως επολεμεῖτο. εν 5ω δε πάντα ταυτα επράττετο, τὰ κατὰ θάλαττav αυ καὶ τὰς προς θαλάττy πόλεις γενόμενα διηγησομαι, κοὰ των πρά9ων τὰς μεν αξιομνημονευτους γράφω, τὰς δε μη αξίας λόγου παρησω. πρῶτον μεν τοίνυν Φαρνάβαθος καὶ Κόνων, επεὶ
ενίκησαν τοῖς Λακεδαιμονίους τy ναυμαχία, περιπλεοντες Io καὶ τας νησους καὶ προς τὰς ἐπιθαλαττιδίας πόλεις τους τε Λακωνικους ἁρμοστὰς ε λαυνον καὶ παρεμυθοῖντο τὰς πόλεις ώς Ουτε ἰκροπόλεις εντειχίσοιεν εάσοιεν τε αυτονόμους.
et οι δ' ἰκουοντες ταυτα ηδοντό τε καὶ επὶ νουν καὶ ξενια προθυμως επεμπον τῶ Φαρναβάζω. κοὰ γὰρ ὁ Κόνων τον 13 Φαρνάβαρον εδίδασκεν ὼς ουτω μεν ποιοῖντι πὰσαι αυτῶ αι πόλεις φίλιαι εσοιντο, ει δε δουλουσθαι βουλόμενος φανερος εσοιτο, ελεγεν ὼς μία εκάστη πολλὰ πράγματα ικανη εἴη παρεχειν καὶ κίνδυνος εἴη μη καὶ οι Ελληνες, εἰ ταυτα3 αἴσθοιντο, συσταῖεν. ταυτα μεν ουν επείθετο ὁ Φαρνάβαρος. aoὰποβὰς δ' εις Εφεσον τῶ μεν Κόνωνι δους τεττaράκοντα τριηρεις εις Σηστὸν εἶπεν απανειν, αυτος δε πεο παροειεπὶ την αυτοῖ αρχην. καὶ γὰρ ὁ Δερκυλίδας, οσπερ καὶ πάλαι πολεμιος ην αυτῶ, ετυχεν εν Ἀβυδω ων, οτε η ναυμαχία εγενετο, καὶ ουχ ωσπερ οι ἄλλοι ἶρμοσταὶ εξ- a 3ελιπεν, αλλὰ κατεσχε την 'Aβυδον καὶ διεσωζε φίλην τοῖς Λακεδαιμονιοις. καὶ γὰρ συγκαλεσας τους 'Aβυδηνους ελεξε 4 τοιάδε. 'si ἄνδρες, νυν ε ξεστιν υμῖν καὶ πρόσθεν φίλοις ουσι τy πόλει ἡμῶν ευεργετας φανηναι τῶν Λακεδαιμονίων. καὶ γὰρ το μεν εν ταῖς ευπραξίαις πιστους φαίνεσθαι Ουδεν 3Oθαυμαστόν' οταν δε τινες εν συμφοραῖς γενομένων φίλων
149쪽
βέβαιοι φανῶσι, τοfτ εις τον ἄπαντα χρόνον μνημονευεται. ἔστι δε ουχ ουτως ἔχον ώς , εἰ τn ναυμαχία ἐκρατηθημεν, ουδὲν αρα ἔτι ἐσμέν αλλὰ καὶ το πρόσθεν δηπου, Ἀθηναίωναρχόντων της θαλάττης, ικανη ην δε ημετέρα πόλις καὶ ευ5 φίλους και κακῶς εχθρους ποιειν. οσω δε μαλλον αἱ aλλαι πόλεις συν τy τυχν ἀπεστράφησαν ημῶν, τοσουτω ἄντως η υμετέρα πιστότης μείζων φανείη Gν. εἰ δε τις τουτοφοβεῖται, μη και κατὰ γην καὶ κατὰ θάλατταν ενθάδε πολιορκώμεθα, ἐννοείτω οτι Ἐλληνικὸν μεν ουπω νaυτικόν Io ἐστιν εν τn θαλάττy, οι δε βάρβαροι εἰ επιχειρησουσι της θαλάττης ἄρχειν, Ουκ ἰνέξεται ταῖτα η Ἐλλάς ἄσθ' ἐαυτηεπικουρουσα καὶ υμῖν συμμαχος γενησεται. οι μεν δη ταfταὰκουοντες Ουκ ἰκόντως αλλὰ προθυμως επείσθησaw και τους μεν ἰόντας ἁρμοστὰς φίλως ἐδέχοντο, τους δε ἰπόντας μετε- 15 πέμποντο. ὁ δε Δερκυλίδας, ὼς συνελέγησαν πολλοὶ καὶ χρησιμοι ἄνδρες εις την πόλιν, διαβὰς καὶ εις Σηστόν, καταντικρυ ἄντα Ἀβυδου καὶ ἀπέχοντα ου πλέον οκτὼ σταδίων, οσοι τε διὰ Λακεδαιμονίους γην ἔσχον εν Xερρονησω, ηθροιζε, και οσοι αυ εκ τῶν εν τI Ευρώπn πόλεωνῖο ἁρμοσταὶ ἐξέπιπτον, καὶ τουτους εδέχετο, λέγων οτι οὐδ'εκείνους ἀθυμεῖν δει, ἐννοουμένους οτι καὶ εν τn 'Aσια,
ἡ ἐξ αρχης βασιλέως ἐστί, καὶ Tημνος, ου μεγάλη πόλις,
καὶ Αἰγαιεῖς καὶ ἄλλα γε χωρία δυνανται οἰκεῖν Ουχ υπηκοοι ἄντες βασιλέως. καίτοι, ἔφη, ποιον μεν αν ἰσχυρότερ0νa5 Σηστοῖ λάβοιτε χωρίον, ποῖον δε δυσπολιορκητότερον; ὁ καὶ νεῶν κώ πεζῶν δεῖται, εἰ μέλλοι πολιορκηθησεσθαι. τουτους αυ τοιαῖτα λέγων ἔσχε του ἐκπεπληχθαι. ο δε Φαρνάβαθος ἐπει ηυρε την τε Ἀβυδον καὶ τον Σηστὸν ουτως ἔχοντα, προηγόρευεν αυτοῖς ὼς εἰ μη ἐκπέμψοιεν
150쪽
τους Λακεδαιμονίους, πόλεμον εξοίσει προς αυτούς. επεὶ δε ουκ επείθοντο, Κόνωνι μεν προσεταξε κωλύειν αυτους την θάλατταν πλεῖν, αυτὸς δε εδyου την των Ἀβυδηνῶν χωραν. επεὶ δε ουδεν επεραινε προς το καταστρεφεσθaι,αυτος μεν επ' οἴκου ὰπῆλθε, τον δε Κόνωνα εκελευεν ευ- 5τρεπίύεσθαι τας καθ' 'Ελλησποντον πόλεις, ὁπως εις τὸ εaροτι πλεῖστον ναυτικὸν ἁθροισθείη. ὀργιούμενος γαρ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἀνθ' ων επεπόνθει περὶ πaντὸς εποιεῖτο ελθεῖν τε εις την χώραν αυτῶν καὶ τιμωρησασθaι ο τι δύναιτο. καὶ τον μεν χειμῶνα εν τοιούτοις ἄντες διῆγον' ἄμα δε τῶ 1 oεaρι ναῖς τε πολλας συμπληρώσας κH ξενικὸν προσμισθωσάμενος επλευσεν ὁ Φαρνάβαζός τε καὶ ὁ Κόνων μετ' αυτos δια νησων εις Mηλον, εκεῖθεν δε ὁρμώμενοι εις την Λακεδαίμονα. καταπλεύσας δε πρῶτον μεν εις Φαρας ἐδyωσε ταυτην την χώραν, επειτα καὶ αλλοσε ἀποβαίνων της παρα- 15 θαλαττίας εκακουργει ὁ τι εδύνατο. φοβούμενος δε την τε ἀλιμενότητα της χώρας καὶ τα της βοηθείας καὶ την σπανοσιτίαν, ταχύ τε ἰνεστρεψε καὶ ἀποπλεων Αρμίσθη της Κυθqρὶς εις Φοινικοῆντα. επεὶ δε οι εχοντες την πόλιν τῶν Κυθηρίων φοβηθεντες μη κατὰ κράτος ἁλοῖεν εξελιπον aoτα τείχη, εκείνους μεν υποσπονδους ὰφηκεν εις την Λακωνικην, αυτὸς δ' επισκευάσας τὸ τῶν Κυθηρίων τεῖχος φρουρούς τε καὶ Νικόφημον Ἀθηναῖον αρμοστην εν τοῖς Κυθηροις κατελιπε. ταῆτα δε ποιησας καὶ εις Ἱσθμὸν της Κορινθίας καταπλεύσας, καὶ παρακελευσόμενος τοῖς συμμάχοις προ- 25θύμως τε πολεμεῖν καὶ ἄνδρας πιστους φαίνεσθαι βασιλεῖ, καταλιπὼν αυτοῖς χρηματα οσα εἶχεν, ωχετο επ' οἴκουὰποπλεων. λεγοντος δε τοῖ Κόνωνος ως εἰ ε λ αυτὸν εχειν τὸ ναυτικόν, θρεψοι μεν απὸ τῶν νησων, καταπλεύσας δ' εις την πατρίδα συναναστησοι τά τε μακρὰ τείχη τ0ῖς 3o Ἀθηναίοις καὶ τὸ περὶ τον Πειραιὰ τειχος, ου εἰδεναι εφη