Xenophontis Opera omnia

111쪽

1II. ὰναφανήσονται πολλοὶ οι μισοῖντες αυτούς. ως δὲ αληθῆ λέγομεν, εὰν ἀναλογίσησθε, αυτίκα γνώσεσθε. . τις γὰρ ήδη καταλείπεται αυτοῖς ευμενής; ουκ Ἀργεῖοι μεν αείποτε δυσμενεῖς αυτοῖς ἡπάρχουσιν; Mλειοί γε μην νυν Ia5 εστερημένοι καὶ χωρας πολλῆς και πόλεων εχθροὶ αυτοῖς προσγεγένηνται. Κορινθίους δε και 'Αρκάδας και 'Aχαιοῖς τι φῶμεν, οι εν μεν τῶ προς υμας πολεμω μάλα λιπαρούμενοι υπ' εκείνων πάντων και πόνων καὶ κινδύνων και των

δαπανημάτων μετεῖχον, επεὶ δ' ἔπραξαν h ἐβούλοντο Οι

1o Λακεδαιμόνιοι, ποιας δε αρχῆς ἡ τιμῆς ἡ ποιων χρημάτων

μεταδεδώκασιν αυτοῖς; ὰλλα τοῖς μεν ειλωτας ἁρμοστὰς ὰ ofσι καθιστάναι, των δὲ συμμάχων ελευθερων ἄντων, επεὶ ηυτύχησαν, δεσπόται ἀναπεφήνασιν. ὰλλα μην καὶ I3οος υμῶν ἀπεστησαν φανεροί εἰσιν ἐξηπατηκότες ὰντι γὰρ 15 ελευθερίας διπλῆν αυτοῖς δουλείαν παρεσχήκασιν υπό τε γὰρ των αρμοστῶν τυραννοῖνται καὶ υπο δέκα ἰνδρῶν, οἴς Λύσανδρος κατέστησεν εν ἐκάστy πόλει. ο γε μην τῆς 'Aσίας βασιλεῖς και τα μέγιστ αυτοῖς συμβαλλόμενος εις το υμῶν κρατῆσαι νυν τί διάφορον πάσχει ἡ εἰ μεθ' υμῶν ao κατεπολέμησεν αυτούς; πῶς οἶν ουκ εικός, εὰν υμεῖς αῖ I4 προστῆτε τῶν οὐτω φανερῶς ἀδικουμένων, νυν υμὰς πολῖήδη μεγίστους τῶν πώποτε γενέσθαι; οτε μεν γὰρ ήρχετε, τῶν κατὰ θάλατταν μόνων δήπου ἡγεῖσθε νυν δε πάντων καὶ ημῶν καὶ ΓΠελοποννησίων και ων πρόσθεν ήρχετε καιῖ5 αυτοῖ βασιλέως του μεγίστην δύναμιν ἔχοντος ηγεμόνες ανγένοισθε. καίτοι ἡμεν πολλου αξιοι καὶ ἐκείνοις σύμμαχοι, ὼς υμεῖς ἐπίστασθε νυν δέ γε εἰκος τῶ παντὶ ἐρρωμενεστέρως υμῖν συμμαχεῖν ημὰς ἡ τότε Λακεδαιμονίοις ουδὲ γὰρ υπὲρ νησιωτῶν ἡ Συρακοσίων ουδ' υπὲρ ὰλλοτρίων,3O ωσπερ τότε, ἰλλ' υπὲρ ημῶν αυτῶν ἀδικουμένων βοηθήσομεν. καὶ τοῖτο μέντοι χρὴ ευ εἰδέναι, ὁτι ἡ Λακεδαιμονίων IS

112쪽

III. V

πλεονεξία πολb ευκαταλυτωτέρα ἐστὶ τῆς υμετέρας γενομένης ἀρχῆς. υμεῖς μεν γὰρ ἔχοντες ναυτικον ουκ εχόντων ήρχετε,

ουτοι δε ολιγοι οντες πολλαπλασίων ἄντων καὶ ουδὲν χεῖρονώπλισμένων πλεονεκτοῖσι. ταfτ ουν λέγομεν ημεῖς' ευ

πολυ μείω ἀγαθὰ παρακαλεῖν υμὰς τῆ υμετέρα πόλει ἡ τῆἡμετέρα. 16 D μεν ταυτ εἰπὼν ἐπαύσατο. των δ' Ἀθηναίων πάμπολλοι μεν συνηγόρευον, πάντες δ' εὐηφίσαντο βοηθεῖν αυτοῖς. Θρασύβουλος δε ἰποκρινάμενος το ψήφισμα καὶ io

τοῖτο ἐνεδείκνυτο, οτι ατειχιστου τοῖ ΓΙειραιῶς δντος ομως

παρακινδυνευσοιεν χάριτα αυτοῖς ἀποδοῖναι μείρονα ἡ ἔλαβον. νειS μεν γαρ, ἔφη, ου συνεστρατευσατε εφ' ημὰς, ημεῖς δέ γε μεθ' υμων μαχουμεθα ἐκείνοις, αν ἴωσιν ἐφ' 17 υμῆς. οι μεν δη Θηβαιοι ἀπελθόντες παρεσκευάροντο ὼς 15ὰμυνούμενοι, οι δ' Ἀθηναῖοι ως βοηθήσοντες. καὶ μην οἱ Λακεδαιμόνιοι ουκέτι ἔμελλον, ἰλλα ΓΙαυσανίας μεν ὁ βασιλευς ἐπορεύετο εις την Βοιωτίαν τό τε ώἴκοθεν ἔχων στράτευμα καὶ το εκ Πελοποννήσου, πλὴν Κορίνθιοι Ουκὴκολουθουν αυτοῖς. ὁ δε Λύσανδρος, aγων τὸ απὸ Φωκέων ao καὶ Dρχομενοῖ καὶ των κατ εκεινα χωρίων στράτευμα, ἔφθη 18 τον ΙΠαυσανίαν εν τω 'Aλιάρτω γενόμενος. ήκων δε ουκέτι ησυχίαν ἔχων ἀνέμενε τὸ απὸ Λακεδαίμονος στράτευμα, ἀλλα συν οἷς εἶχεν θει προς τὸ τειχος των 'Aλιαρτίων. καὶ τὸ μεν πρῶτον ἔπειθεν αυτοῖς ἀφίστασθαι καὶ αυτο- 25 νόμους γίγνεσθαι ἐπεὶ δε των Θηβαίων τινὲς ἄντες εν τῶ19 τείχει διεκώλυον, προσέβαλε προς τὸ τειχος. ἀκούσαντες δε ταυτα οι Θηβαῖοι, δρόμω ἐβοήθουν οι τε ὁπλῖται καὶ οἱ

ιππεις. ὁπότερα μὲν ουν, ειτε λαθόντες τον Λύσανδρον ἐπέπεσον αυτω εἴτε καὶ αἰσθόμενος προσιόντας ὼς κρατήσων 3O

113쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓIII. ἡπέμενεν, αδηλow τουτο δ' οῖν σαφές, ὁτι παρὰ τὸ τεῖχος η μάχη ἐγένετο καὶ τροπαῖον ἔστηκε προς τὰς πύλας των 'Aλιαρτίων. ἐπει δε ἀποθανόντος Λυσάνδρου εφευγον οἱ ἄλλοι προς τὸ δρος, ἐδίωκον ἐρρωμένως οι Θηβαῖοι. ως zo5 δε ἄνω γ δη ησαν διώκοντες καὶ δυσχωρία τε καὶ στενοπορία ἡπελάμβανεν αυτούς, υποστρέψαντες οι ὁπλῖται ηκόντιρόν τε καὶ ἔβαλλον. ως δε ἔπεσον αυτων δύο η τρεις οι πρῶτοι καὶ επὶ τοῖς λοιποῖς ἐπεκυλίνδουν πέτρους εις τὸ κάταντες καὶ πολλη προθυμια ἐνέκειντο, ετρέφθησαν οι Θηβαῖοι ἀπὸ Io του κατάντους καὶ ἰποθνyσκουσιν αυτῶν πλείους η διακόσιοι. ταύτy μεν οὐν τn ημέρα οι Θηβαιοι ηθύμουν, νομίοντες οὐκ 2Iἐλάττω κακὰ πεπονθέναι η πεποιηκέναι' τ9 δ' υστεραία ἐπεὶ pσθοντο ὰπεληλυθότας ἐν νυκτὶ τούς τε Φωκέας καιτοῖς ἄλλους ἄπαντας οἴκαδε ἐκαστους, ἐκ τούτου μεῖον δηi5 ἐφρόνουν επὶ τῶ γεγενημένω. ἐπεὶ δ' αἶ ὁ ΓΙαυσανίας ὰνεφαίνετο ἔχων τὸ ἐκ Λακεδαίμονος στράτευμα, πάλιν αδ ἐν μεγάλω κινδύνω ηγοῖντο εἶναι, καὶ πολλην ἔφασαν σιωπην τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῶ στρατεύματι εἶναι αυτῶν. ως δε 22τy υστεραία οἴ τε Ἀθηναῖοι ἐλθόντες συμπαρετάξαντο ὁ τεῖο ΓΙαυσανίας ου προσηγεν ουδὲ ἐμάχετο, ἐκ τούτου τὸ μεν

Θηβαίων πολὐ μεῖον φρόνημα ἐγίγνετο ὁ δε Παυσανίας

συγκαλέσας πολεμάρχους και πεντηκοντηρας ἐβουλεύετο πότερον μάχην συνάπτοι η υπόσπονδον τόν τε Λύσανδρον

et 3i ὁ Παυσανίας καὶ οι ἄλλοι cor ἐν τέλει Λακεδαιμονίων ως

Λύσανδρος τετελευτηκὼς εἴη καὶ τὸ μετ αυτοῖ στράτευμα ηττημένον ἀποκεχωρηκοι, καὶ Κορίνθιοι μεν παντάπaσιν οὐκ ηκολούθουν αὐτοῖς, οι δε παρόντες ου προθύμως στρατεύοιντO' ἐλογίζοντο δε καὶ τὸ ιππικὸν ως τὸ μεν αντίπαλον πολύ, τὸ 3ο δε αυτῶν ολίγον εἴη, τὸ δε μέγιστον, οτι οι νεκροὶ ὐπὸ τῶa ηJ ot B 3 εφυγον M 14 μώιον δὴ B : δὴ μεῖζον cet.

114쪽

III. V

τείχει εκειντο, οῦ ε ουδε κρείττοσιν οἶσι διὰ τοῖς ἀπο των πύργων ράδιον εἴη ἀνελεσθαι' διὰ Ουν πάντα ταῖτα εδοξεν 24 αυτοῖς τους νεκρους υποσπονδους ἀναιρεῖσθαι. οἱ μεντοι Θηβαῖοι εἶπαν οτι οὐκ αν ὐποδοῖεν τοῖς νεκρούς, εἰ μη εφ' ωτε ἀπιεναι εκ της χώρας. οἱ δε ἄσμενοί τε ταῖτα ηκουσαν 5 καὶ ἀνελόμενοι τοῖς νεκροῖς ἀπyσαν εκ της Βοιωτίας. τούτων δε πραχθεντων οι μεν Λακεδαιμόνιοι ἰθύμως ὰπyσαν, οι δε Θ βαῖοι μάλα ἡβριστικῶς, εἰ και μικρόν τις των χωρίων του επιβαίη, παίοντες εδίωκον εις τὰς οδούς. αἴτηas μεν δη οἴτως η στρατιὰ των Λακεδαιμονίων διελύθη. ὁ Io μεντοι Παυσανίας επεὶ ἀφίκετο οἴκαδε, εκρίνετο περὶ θανάτου. κατηγορουμενου δ' αυτοῖ και οτι υστερησειεν εις 'Aλίαρτον τοῖ Λυσάνδρου, συνθεμενος εις την αυτην ημεραν παρεσεσθαι, καὶ ὐτι υποσπονδους ἀλλ' ου μάχη επειρὰτο τοῖς νεκροῖς ὰναιρεῖσθαι, και οτι τον δημον των Ἀθηναίων λαβὼν εν Ι5τω Πειραιει ανηκε, και προς τούτοις ου παρόντος εν Tyδίκy, θάνατος αυτοῖ κατεγνώσθη και εφυγεν εις Tεγεαν, και ετελεύτησε μεντοι εκει νόσω. κατὰ μεν οὐν την Ἐλλάδαταῖτ επράχθη.

115쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Δ

δε Ἀγησίλαος ἐπεὶ ἀφίκετο ἄμα μετοπώρω εις την του ΙΦαρναβάρου Φρυγίαν, την μεν χώραν εκαε και επόρθει, πόλεις δε τας μεν βία, τας δ' ἐκούσας προσελάμβανε. λεγοντος δε aτου Σπιθριδάτου ως εἰ ἔλθοι προς την ΙΠαφλαγονίαν συνξ αυτω, τον των ΙΠαφλαγόνων βασιλεα καὶ εις λόγους ἄξοι καὶ συμμαχον ποιήσοι, προθύμως ἐπορεύετο, πάλαι τούτου ἐπιθυμῶν, του ὰφιστάναι τι εθνος απὸ βασιλέως. Ἐπει δε ὰφίκετο εις την ΙΠαφλαγονίαν, ηλθεν πιτυς καὶ 3συμμαχίαν εποιησατο καὶ γαρ καλούμενος υπὸ βασιλεως 1o ουκ ἀνεβεβήκει. πείσαντος δε τοs Σπιθριδάτου κατέλιπετω Ἀγησιλάω πιτυς χιλίους μεν ιππεας, δισχιλίους δε πελταστάς. χάριν δε τούτων εἰδὼς Ἀγησίλαος τω Σπιθρι- 4δάτν, Εἰπέ μοι, εφη, ω Σπιθριδάτα, ουκ ἄν δοίης 'Oτυῖ την θυγατερας Πολυ γε, εφη, μὰλλον η εκεινος ἄν λάβοι φυγάδος

13 ἀνδρὸς βασιλεύων πολλης καὶ χώρας και δυνάμεως. τότε μεν ουν ταῖτα μόνον ερρηθη περι τοs γάμου. επεὶ δὲ πιτυς ueεμελλεν ἀπιεναι, ηλθε προς τον Ἀγησίλαον ὰσπασόμενος ηρξατο δε λόγου ὁ Ἀγησίλαος παρόντων των τριάκοντα, μεταστησάμενος τον Σπιθριδάτην Λεξον μοι, εφη, ἁ Oτυ, 62O ποιου τινος γενους εστιν ὁ Σπιθριδάτης; ὁ δ' εἶπεν οτι ΙΠερσῶν ουδενὸς ενδεέστερος. Tὸν δε υιόν, εφη, ἐόρακας αυτοῖ ως καλός εστι; Tί δ' ου μέλλως και γὰρ εσπέρας

116쪽

7 καλλίονα εἶναι. Νὴ Δί ἔφη ὁ πιτυς, καλη γάρ ἐστι. Καιεγὼ μέν, ἔφη, ἐπεὶ φίλος ημῖν γεγένησαι, συμβουλεύοιμ ανσοι την παῖδα ἄγεσθαι γυναῖκα, καλλίστην μὲν οἶσαν, ου τί ἰνδρὶ Θιον; πατρὸς δ' ευγενεστάτου, δύναμιν δ' ἔχοντος ετοσαύτqv, ις υπὸ Φαρναβάρου αδικηθεὶς οἴτω τιμωρεῖταιαυτὸν ωστε φυγάδα πάσης της χωρας, ως ὁρας, πεποίηκεν. 8 εῖ ἴσθι μέντοι, ἔφη, οτι ωσπερ ε κεῖνον εχθρον ἄντα δύναται τιμωρεῖσθαι, ουτω καὶ φίλον ἄνδρα ευεργετεῖν αν δύναιτο. νόμιμ δε τούτων πραχθέντων μη εκεινον αν σοι μόνον Io κηδεστην εἶναι, ὰλλα και εμὲ καὶ τοῖς aλλους Λακεδαιμονίους, ημῶν δ' ηγουμένων της Ἐλλάδος καὶ την ἄλλην

9 Ἐλλάδα. και μην μεγαλειοτέρως γε σου, ει ταυτα πράττοις, τις αν ποτε γημειες ποιαν γὰρ νύμφην πώποτε τοσουτοιιππεῖς καὶ πελτασταὶ καὶ ὁπλῖται προύπεμψαν οσοι την σην I5Ιo γυναῖκα εις τον σον οἶκον προπέμψειαν αν; καὶ ὁ πιτυς

επηρετο Δοκουντα δ', ἔφη, I 'Aγησίλαε, ταυτα καὶ Σπιθριδάτη λέγεις; Μὰ τους θεούς, ἔφη ὁ 'Aγησίλαος, εκεῖνος μεν εμέ γε Ουκ ἐκέλευσε ταυτα λέγειν εγὼ μέντοι, καίπερυπερχαίρων, οταν εχθρὸν τιμωρῶμαι, πολὴ μὰλλον μοι δοκῶ eto 11 ηδεσθαι, μαν τι τοῖς φίλοις αγαθὸν εξευρίσκω. Tι Ουν, ἔφη, ου πυνθάν' εἰ και εκείνω βουλομένω ταυτ ἐστί; καὶ ὁ 'Aγησίλαος Ιτ, ἔφη, υμεῖς, I 'Hριππίδα, καὶ διδάσκετε Ia αυτὸν βουληθηναι ἄπερ ημεῖς. οι μεν δη ἀναστάντες εδίδασκον. ἐπεὶ δε διέτριβον, Βούλει, ἔφη, I τυ, καὶ 23ημεῖς δευο καλέσωμεν αυτόν; Πολύ γ' αν οἶμαι μὰλλον υπὸ

σου πεισθηναι αυτὸν η υπὸ των ἄλλων aπάντων. εκ τούτου

δ' ἐκάλει ὁ 'Aγησίλαος τον Σπιθριδάτην τε καὶ τοῖς ἄλλους. I 3 προσιόντων δ' ευθὴς εἶπεν ὁ Ῥιγιππίδας Tα μεν ἄλλα, ὼ 'Aγησίλαε, τα ρηθέντα τί ἄν τις μακρολογοίης τέλος δὲ λέγει so

117쪽

Σπιθριδάτης παν ποιεῖν αν ηδέως ο τι σοι δοκοίη. Ἐμοι 14μεν τοίνυν, ἔφη, δοκεῖ, ὁ Ἀγησίλαος, σε μέν, ω Σπιθριδάτα, τυχη αγαθη διδόναι ' τυῖ την θυγατέρα, σε δε λαμβάνειν. την μέντοι παῖδα προ ηρος ουκ αν δυναίμεθα πεο ἀγαγεῖν.

πέμποιτο, εἰ συ βουλοιο. εκ τουτου δεξιὰς δόντες καὶ 15 λαβόντες επὶ τουτοις ἀπέπεμπον τον πιτυν. Καὶ ευθος ὁ Ἀγησίλαος, ἐπεὶ ἔγνω αυτὸν σπευδοντa, τριηρη πληρωσας καὶ Καλλίαν Λακεδαιμόνιον κελευσaς aπα- Io γαγεῖν την παῖδα, αυτὸς επὶ Δασκυλείου ὰπεπορευετο, ἔνθα καὶ τα βασίλεια ην Φαρναβάρω, καὶ κωμαι περὶ aυτὰ πολλαι και μεγάλαι και ἄφθονα ἔχουσαι τα επιτηδειa, καὶ θηραιαι μὲν και εν περιειργμένοις παραδείσοις, aι δε καὶ εν ἀναπεπταμένοις τόποις, πάγκαλαι. πaρέρρει δὲ καὶ ποτομὸς 1615 παντοδαπων ἰχθυων πληρης. ην δὲ καὶ τα πτηνὰ ἄφθονα τοῖς ὀρνιθεῖσαι δυναμένοις. ενταυθα μὲν δη διεχείμαο,

και αυτόθεν και συν προνομαῖς τα επιτηδεια τy στρατιαλαμβάνων. καταφρονητικῶς δέ ποτε καὶ ὁ φυλάκτως διὰ το 17 μηδὲν πρότερον εσφάλθαι λαμβανόντων των στρaτιωτων τὰ ao ἐπιτηδεια, ἐπέτυχεν αυτοῖς ὁ Φaρνόβαρος κατὰ το πεδίον ἐσπαρμένοις, ἄρματα μὲν ἔχων δυο δρεπaνηφόρα, ιππέας δὲ

ως τετρακοσίους. Oι δ' Ἐλληνες ως εῖδον αυτὸν προσελaυ- 18νοντα, συνέδραμον ως εις ἐπτ&κοσίους ὁ δ' Ουκ ἐμέλλησεν, αλλὰ προστησάμενος τὰ ἄρματα, αυτὸς δὲ συν τοῖς ἱππευσιν 5 οπισθεν γενόμενος, ελαυνειν εις αυτους ἐκέλευσεν. ως δὲ Ι9

τὰ ἄρματα ἐμβαλόντα διεσκέδασε τὸ ἁθρόον, ταχυ Oι ιππεῖς κατέβαλον ως εις ἐκατὸν ανθρωπους, οι δ' ὁλλοι κατέφυγον πρὸς 'Aγησίλαον ἐγγυς γὰρ ἔτυχε συν τοῖς ὁπλίταις ων. eK δε τουτου τρίτy η τεταρτn ημέρα αισθάνεται ὁ Σπιθριδάτης Ioao τὸν Φαρνάβαρον εν Καυp κωμn μεγάλy στρατοπεδευόμενον,

118쪽

IV. i

ὰπεχοντα στάδια ὼς εξήκοντα καὶ εκατόν, καὶ ευθυς λεγει 2I προς τον πιριππίδαν. καὶ ὁ πιριππίδας επιθυμῶν λαμπρόντι εργάσασθαι, αιτει τον Ἀγησίλαον ὁπλίτας τε εις δισχιλίους και πελταστὰς ἄλλους τοσούτους και ιππεας τους τε Σπιθριδάτου και τους ΙΠαφλαγόνας καὶ των Ἐλλήνων εza ὁπόσους πείσειεν. επεὶ δε υπεσχετο αυτω, εθυεTO' και ἄμα δειλy καλλιερησάμενος κατελυσε την θυσίαν. εκ δετούτου δειπνήσαντας παρήγγειλε παρεῖναι πρόσθεν του στρατοπεδου. σκότους δε γeνομενου ουδ' οι ἡμίσεις εκαστων 33 εξῆλθον. οπως δε μή, εἰ ὰποτρεποιτο, καταγελωεν αυτOB IOz4 οι ἄλλοι τριάκοντα, επορεύετο συν ὴ εἶχε δυνάμει. ἄμα δε θ ἡμερα επιπεσων τp Φαρναβάρου στρατοπεδεία, τῆς μεν προφυλακῆς αυτοῖ Μυσῶν δντων πολλοὶ επεσον, αυτοι δεδιαφεύγουσι, το δε στρατοπεδον ἁλίσκεται, και πολλὰ μενεκπώματα και ἄλλα δὴ οἶα Φαρναβάρου κτήματα, προς δε λ523 τουτοις σκευη πολλὰ και υποζύγια σκευοφόρα. διὰ γὰρ τὸ φοβεῖσθαι μή, εἴ που κατασταίη, κυκλωθεὶς πολιορκοῖτο, ἄλλοτε ἄλλ' τῆς χώρας επίει, ωσπερ οι νομάδες, και μάλα 26 ὰφανίζων τὰς στρατοπεδεύσεις. επει δε τὰ ληφθεντα χρήματα ὰπήγαγον οι τε ΙΠαφλαγόνες καὶ ὁ Σπιθριδάτης, eto υποστήσας Mριππίδας ταξιάρχους και λοχαγους ἀφείλετο ἄπαντα τον τε Σπιθριδάτην καὶ τους ΙΠαφλαγόνας, rνα δὴ 27 πολλὰ ἀπαγάγοι τὰ αιχμάλωτα τοῖς λαφυροπώλαις. εκεῖνοι

μεντοι ταῖτα παθόντες Ουκ ήνεγκαν, ἰλλ' ἰδικηθεντες καιὰτιμασθεντες νυκτὸς συσκευασάμενοι ωχοντο ὰπιόντες εις 25 Σάρδεις προς Ἀριαῖον, πιστεύσαντες, οτι και ὁ Ἀριαιος

28 ὰποστὰς βασιλεως επολεμησεν αυτω. Ἀγησιλάω μεν δὴ τῆς ὰπολείψεως τοῖ Σπιθριδάτου καὶ του Μεγαβάτου καὶ των ΓΠαφλαγόνων ουδεν εγενετο βαρύτερον εν τy στρατεία. 29 Mν δε τις 'Aπολλοφάνης Κυζικηνός, 5ς καὶ Φαρναβάζω 3o

119쪽

τον χρόνον εξενώθη. ουτος οἶν εἶπε προς τον 'Aγησίλαονὼς ODιτο συναγαγεῖν αυτω αν εις λόγους περὶ φιλίας Φαρνάβα v. ως δ' ηκουσεν αυτου, σπονδὰς λaβων καὶ 3o δεξιὰν παρην αγων τον Φαρνάβαρον εις συγκείμενον χωρίον,3 ευθα δη 'Aγησίλαος καὶ οἱ περὶ αυτὸν τριάκοντα χαμαὶ εν πόα τινὶ κατακείμενοι ἰνέμενον' ὁ δε Φαρνάβαθος ηκεν εχων

στολην πολλοῖ χρυσου αξίαν. υποτιθεντων δε aυτω των θεραπόντων ραπτά, εφ' ων καθίουσιν οι ΓΙερσαι μaλακῶς, ησχυνθη εντρυφησαι, ὁρων του 'Aγησιλάου την φαυλότητα io κατεκλίθη ουν καὶ αυτὸς ωσπερ εἶχε χαμαί. και πρῶτα μεν 3Iὰλληλους χαίρειν προσεῖπαν, επειτα την δεξιαν προτείναντος

του Φαρναβάρου ἀντιπρουτεινε και ὁ 'Aγησίλαος. μετὰ δε τουτο ηρξατο λόγου ὁ Φαρνάβαθος καὶ γὰρ ην πρεσβυτερος 'si 'Aγησίλαε καὶ πάντες οἱ παρόντες Λακεδαιμόνιοι, εγὼ 3a I 5 υμῖν, ωτε τοῖς 'Aθηναίοις επολεμεῖτε, φίλος καὶ συμμαχος

εγενόμην, καὶ το μεν ναυτικὸν το υμετερον χρηματα παρεχων ἰσχυρὸν εποίουν, εν δε τp γy αυτὸς απὸ του ιππου μαχόμενος μεθ' υμῶν εις την θάλατταν κατεδίωκον τους πολεμίους. καὶ διπλουν ωσπερ Tισσαφερνους Ουδεν πώποτε μου ουτε2o ποιησαντος ουτ εἰπόντος προς υμὰς εχοιτ αν κατηγορησαι.

τοιουτος δε γενόμενος νυν Ουτω διάκειμαι υφ' υμῶν ως Ουδε 33 δεῖπνον εχω εν τ9 εμαυτοῖ χώρα, εἰ μη τι ων αν υμεῖς λίπητε συλλεξομαι, ωσπερ τα θηρία. θ δε μοι ὁ πατηρ καὶ οικηματα καλὰ καὶ παραδείσους καὶ δενδρων καὶ θηρίων 25 μεστους κατελιπεν, εφ' οἶς ηυφραινόμην, ταυτα πάντα ὁρωτὰ μεν κατακεκομμενα, τὰ δε κατακεκαυμενα. εἰ Oυν εγὼ μη γιγνώσκω μητε τὰ οσια μητε τὰ δίκαια, υμεῖς δε διδάξατε με οπως ταυτ εστὶν ἀνδρῶν επισταμενων χάριτας ἀποδιδόναι. ὁ μεν ταυτ εἶπεν. οἱ δε τριάκοντα πάντες μεν επyσχυνθησαν 343o αυτὸν καὶ εσιωπησαν' ὁ δε 'Aγησίλαος χρόνω ποτε εἶπεν 'Aλλ' οἶμαι μεν σε, ω Φαρνάβao, εἰδεναι οτι καὶ εν ταῖς

120쪽

IV. i

Ελληνικαῖς πόλεσι ξένοι ἀλληλοις γίγνονται ανθρωποι. ουτοι δέ, οταν αἱ πόλεις πολέμιαι γένωνται, συν ταῖς πατρίσι καὶ τοῖς ἐξενωμένοις πολεμουσι καί, αν Ουτω τυχωσιν, εστινοτε καὶ ἀπέκτειναν ἀλληλους. καὶ ημεῖς ουν νυν βασιλεῖ τῶ υμετέρω πολεμοῖντες πάντα ηναγκάσμεθα τα εκείνου 5

πολέμια νομίζειν' σοί γε μέντοι φίλοι γενέσθαι περὶ παντὸς 33 αν ποιησαίμεθα. καὶ ει μεν ὰλλάξασθαί σε ἔδει &υτὶ δεσπότου βασιλέως ημὰς δεσποτας, ουκ αν ἔγωγέ σοι συνεβουλευow νυν δε ἔξεστί σ0ι μεθ' ημῶν γενομένω μηδένα

προσκυνουντα μηδὲ δεσπότην ἔχοντα ζην καρπουμενον τα Io σαυτOs. καίτοι ελευθερον ειναι εγὼ μεν οἶμαι αντάξιον εἶναι 36 των πάντων χρημάτων. ουδὲ μέντοι τοfτό σε κελευομεν, πένητα μέν, ελευθερον δ' εἶναι, ἰλλ' ημῖν συμμάχοις χρώμενον αυξειν μη την βασιλέως ἰλλα την σαυτοῖ αρχην, τους νυν ὁμοδούλους σοι καταστρεφόμενον, ωστε σους υπηκόους I5εῖναι. καίτοι εἰ ἄμα ελευθερός τ εἴης καὶ πλουσιος γένοιο, 37 τίνος αν δέοις μη ουχὶ πάμπαν ευδαίμων εἶναις Ουκουν,

ἔφη ὁ Φαρνάβα ς, απλῶς υμῖν αποκρίνομαι ἄπερ ποιησως ΙΠρέπει γ0υν σοι. Ἐγὼ τοίνυν, ἔφη, εὰν βασιλευς ἄλλον

μὲν στρατηγὸν πέμπy, εμὲ δὲ υπηκ00ν εκείνου τάττy, βουλη- aoσομαι ἡμῖν και φίλος καὶ συμμαχος εἶναι εὰν μέντοι μοι την αρχην προστάττy τοιουτόν τι, ὼς εοικε, φιλοτιμία εστιν , ευ χρη εἰδέναι ὁτι πολεμησω υμῖν ὼς αν δυνωμαι ἄριστα.38 ὰκούσας ταυτα ὁ Ἀγησίλαος ἐλάβετο της χειρὸς αυτ00 καὶ εἶπεν ETU, I λῶστε συ, τοιοῖτος ὼν φίλος ημῖν γένοιο. ἔν a5δ' ουν, ἔφη, ἐπίστω, οτι νυν τε ἄπειμι ὼς αν δυνωμαι τάχιστα eK της σης χώρας, του τε λοιπου, καν πόλεμος I, Gς αν επ' ἄλλον ἔχωμεν στρατευεσθαι, σου τε καὶ τῶν σῶν ὰφεξόμεθα. 39 Toυτων δὲ λεχθέντων διέλυσε την συνοδον. καὶ ὁ μὲν