장음표시 사용
171쪽
στρατιωτων προκαθημένους συν τοῖς ὁπλοις των ταφρευόντων, τοῖς δ' ἡμίσεσιν εργαθομένοις. ἐπεὶ δὲ ἐξείργαστο ητάφρος, ασφαλῶς ηδη κύκλω τειχος περὶ την πόλιν ωκοδόμησεν. αἰσθόμενος δὲ οτι ὁ σῖτος εν τn πόλει πολυς ἐνείη, 5 ευετηρίας γενομένης τῶ πρόσθεν ετει, καὶ νομίσας χαλεπον ἔσεσθαι, εἰ δεήσει πολυν χρόνον τρύχειν στρaτείαις την τε πόλιν καὶ τους συμμάχους, ἀπέχωσε τον ρέοντα ποταμὸν
διὰ της πόλεως μάλ' ἄντα ευμεγέθη. ἐμφραχθείσης δε της θἀπ0ρροίας Iρετο το υδωρ υπέρ τε των υπὸ ταῖς οἰκίαις καὶ 1o υπὲρ των υπὸ τω τείχει θεμελίων. βρεχομένων δε των κάτω πλίνθων καὶ προδιδουσῶν τὰς ἄνω, το μεν πρῶτον ἐρρήγνυτο τO τεῖχος, ἔπειτα δε καὶ ἐκλίνετο. οι δε χρόνον μέν τινα ξύλα ἀντηρειδον και ἐμηχανῶντο ὼς μη πίπτοι ὁ πυργος
ἐπει δὲ ἡττῶντο του υδατος, δείσαντες μη πεσόντος πy του 13 κυκλω τείχους δοριάλωτοι γένοιντο, Δμολόγουν περιαιρήσειν.οι δὲ Λακεδαιμόνιοι Ουκ εφασαν σπείσεσθαι, εἰ μη καὶ διοικιοῖντο κατὰ κώμας. οι δ' aυ νομίσαντες ανάγκην εἶναι, συνέφασαν καὶ ταῖτα ποιησε ιν. οἰομένων δὲ ἰπο- 6 θανεῖσθαι τῶν ὐγολιρόντων καὶ τῶν του δημου προστατῶν,
eto διεπράξατο ὁ πατηρ παρὰ του 'Aγησιπόλιδος ασφάλειαναυτοῖς γενέσθαι ἀπαλλαττομένοις εκ της πόλεως, εξήκονταουσι. καὶ aμφοτέρωθεν μὲν τῆς ὁδοῖ ἀρξάμενοι απὸ τῶν
πυλῶν εχοντες τὰ δόρατα οι Λακεδαιμόνιοι ἔστασαν, θεώ - μενοι τους ἐξιόντας. και μισοῖντες αυτους Oμως ἀπείχοντο as αυτῶν ραον ὴ οι βέλτιστοι τῶν Μαντινέων. και τουτομὲν ειρήσθω μέγα τεκμήριον πειθαρχίας. εκ δὲ τούτου 7καθpρέθη μὲν τὸ τεῖχος, διωκίσθη δ' ἡ Μαντίνεια τετραχῆ, καθάπερ τὸ ὰρχαῖον ωκουν. και τὸ μὲν πρῶτον ήχθοντο, υτι τὰς μὲν υπαρχουσας οικίας ἔδει καθαιρεῖν, ἄλλας δὲ 3o οἰκοδομεῖν ἐπεὶ δὲ οἱ εχοντες τὰς ουσίας εγγύτερον μὲν
172쪽
κρατία δ' ἐχρῶντο, ἀπηλλαγμένοι δ' ησαν των βαρέων
δημαγωγῶν, ηδοντο τοῖς πεπραγμένοις. καὶ ἔπεμπον μεν αὐτοῖς οἱ Λακεδαιμόνιοι ου καθ' εν, ἀλλα κατὰ κώμην ἐκάστην ξεναγόν. συνεστρατεύοντο δ' εκ των κωμῶν πολῖ 5 προθυμότερον η ὁτε ἐδημοκρατουντο. καὶ τὰ μεν δη περὶ Μαντινείας ουτω διεπέπρακτο, σοφωτέρων γενομένων ταυτηγε των ανθρώπων το μη διὰ τειχῶν ποταμὸν ποιεῖσθaι. 8 οι δ' εκ Φλειοῖντος φεύγοντες αισθανόμενοι τους Λακεδαιμονίους ἐπισκοποῖντας τῶν συμμάχων Oποῖοι τινες ἔκαστοι Io ἐν τῶ πολέμω αὐτοῖς ἐγεγένηντο, καιρὸν ηγησάμενοι, ἐπορευθησαν εις Λακεδαίμονα καὶ ἐδίδασκον ως ἔως μεν σφεῖς οἴκοι ησαν, ἐδέχετό τε η πόλις τους Λακεδαιμονίους εις τοτειχος κώ συνεστρατευοντο οποι ηγοῖντο ' ἐπεὶ δε σφὰς αυτοῖς ἐξέβαλον, ως ἔπεσθαι μεν ουδαμου ἐθέλοιεν, μόνους I5δε πάντων ανθρώπων Λακεδαιμονίους ου δέχοιντο εἴσω τῶν 9 πυλῶν. ἀκουσασιν ουν ταυτα τοῖς ἐφόροις ἄξιον ἔδοξενεπιστροφης εἶναι. καὶ πέμψαντες προς την τῶν Φλειασίων
πόλιν ἔλεγον ως φίλοι μεν οι φυγάδες τn Λακεδαιμονίων πόλει εῖεν, ἀδικουντες δ' ουδὲν φεύγοιεν. ὰ ουν δ' εφασαν et ομη υπ' ανάγκης, αλλὰ παρ' ἐκοντων διαπράξασθαι κατελθεῖναυτούς. h δη ἀκούσαντες οι Φλειάσιοι ἔδεισαν μη εἰ
στρατεύσαιντο επ' αυτούς, τῶν ἔνδοθεν παρείησάν τινες αυτοῖς εις την πόλιν. και γὰρ συγγενεῖς πολλοὶ ἔνδον ησαν τῶν φευγόντων καὶ ἄλλως ευμενεῖς, καὶ οἶα δη ἐν ταῖς et επλείσταις πόλεσι νεωτέρων τινες ἐπιθυμουντες πραγμάτων
Io κατάγειν ἐβούλοντο την φυγην. τοιαυτα μεν δη φοβηθέντες, ἐψηφίσαντο καταδέχεσθαι τοῖς φυγάδας, καὶ ἐκείνοις μεν ὰποδοῖναι τὰ εμφανη κτηματα, τοῖς δε τὰ εκείνων πριαμένους εκ δημοσίου την τιμην ἀπολαβεῖν' ει δέ τι soἀμφίλογον προς ἀλληλους γίγνοιτο, δίκy διακριθηναι. καὶ
173쪽
ταῖτα μεν αυ περὶ των Φλειασίων φυγάδων εν ε κείνω τῶ χρόνω επεπρακTO. Ἐξ Ἀκανθου δε καὶ Ἀπολλωνίας, αἴπερ μεγισται των ΙΙ περὶ πιλυνθον πόλεων, πρέσβεις ὰφίκοντο εις Λακεδαίμονα.5 ἀκούσαντες δ' οἱ εφοροι ων ενεκα ηκον, προσηγαγον αυτοῖς προς τε την εκκλησίαν καὶ τους συμμάχους. ενθα δη Ia
καὶ συμμαχοι, οἰόμεθα λανθάνειν υμὰς πρὼγμα μεγα φυόμενον εν τy Ἐλλάδι. οτι μεν γὰρ των επὶ Θράκης μεγίστη
1o πόλις πιλυνθος σχεδὸν πάντες επίστασθε. ουτοι των πόλεων προσηγάγοντο εφ' ωτε νόμοις τοῖς αυτοῖς χρησθαι καὶ συμπολιτευειν, επειτα δε και των μειούνων προσελαβόντινας. εκ δε τούτου επεχείρησαν καὶ τὰς της Μακεδονίας
πόλεις ελευθερουν απὸ Ἀμυντου του Μακεδόνων βασιλεως. 15 ἐπεὶ δε εἰσηκουσαν αἱ εγγύτατα αυτων, ταχὴ καὶ επὶ τὰς Ι3πόρρω καὶ μείρους επορεύοντο ' και κατελίπομεν ημεῖς εχον - τας γIδη ἄλλας τε πολλὰς και ΓΙελλαν, ηπερ μεγίστη τωνεν Μακεδονία πόλεων καὶ Ἀμύνταν δε pσθανόμεθα ὰποχωροῖντά τε εκ των πόλεων καὶ Oσον οὐκ εκπεπτωκότα ηδη ao εκ πάσης Μακεδονίας. πεμψαντες δε καὶ προς ημὰς καὶ προς Ἀπολλωνιάτας οἱ 'Oλύνθιοι προεῖπον ημῖν οτι εἰ μηπαρεσόμεθα συστρατευσόμενοι, εκεῖνοι εφ' ημὰς ἔοιεν. ημεῖς Ιηδε, ω ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, βουλόμεθα μεν τοῖς πατρίοις νόμοις χρησθαι καὶ αυτοπολῖται εἶναι' εἰ μεντοι μη βοη-a5 θησει τις, ανάγκη καὶ ημῖν μετ εκείνων γίγνεσθαι. καίτοι νυν γ' ηδη αυτοῖς εἰσὶν ὁπλῖται μεν ουκ ελάττους ' Oκτακοσίων, πελτασταὶ δε πολὴ πλείους η τοσοῖτο ι' ιππεις γε μεντοι, εὰν καὶ ημεῖς μετ αυτων γενωμεθα, εσονται πλείους η χίλιοι. κατελίπομεν δε καὶ Ἀθηναίων καὶ Βοιωτῶν IS 3o πρεσβεις ηδη αυτόθι. ηκούομεν δε ὼς καὶ αυτοῖς Dλυν-
174쪽
θίοις εψηφισμένον εἴη συμπέμπειν πρέσβεις εις ταυτας τὰς πόλεις περὶ συμμαχίας. καίτοι εἰ τοσαυτη. δυναμις προσγενησεται τn τε Ἀθηναίων καὶ Θηβαίων ἰσχυι, ὁρὰτε, ἔφη, οπως μη ουκέτι ευμεταχείριστα ἔσται εκεῖνα υμῖν. επεὶ δεκαὶ ΙΠοτείδαιαν ἔχουσιν επὶ τῶ ἰσθμῶ της ΙΠαλληνης ουσαν, 5 νομίζετε καὶ τὰς εντὸς ταυτης πόλεις υπηκόους εσεσθαι αυτων. τεκμηριον δ' ἔτι ἔστω υμῖν καὶ τουτο ὁτι ἰσχυρῶς αυται αι πόλεις πεφόβηνται μάλιστα γὰρ μισοῖσαι τους λυνθίους ὁμως Ουκ ετόλμησαν μεθ' ημων πρεσβείας πέμ- 16 πειν διδαξουσaς ταῖτα. εννοησατε δε καὶ τόδε, πῶς εἰκος Ιουμὰς της μεν Βοιωτίας ἐπιμεληθηναι ὁπως μη καθ' tu εἴη, πολυ δε μείρονος ἁθροιζομένης δυνάμεως ἀμελησαι, και ταυτης ου κατὰ γην μόνον, ἀλλα και κατὰ θάλατταν ἰσχυρὰς γιγνομένης. τί γὰρ δη και εμποδών, οπου ξυλα μεν ναυπηγησιμα εν αυτy τy χώρα ἐστί, χρημάτων δε πρόσοδοι εκ 13 πολλῶν μεν λιμένων, εκ πολλῶν δ' εμπορίων, πολυανθρωπία 17 γε μην διὰ την πολυσιτίαν υπάρχεις αλλὰ μην κώ γείτονες γ' εἰσὶν αυτοῖς Θρακες οι αβασίλευτοι, es θεραπευουσι μεν καὶ νυν ηδη τους Dλυνθίους' εἰ δε υπ' ἐκείνοις ἔσονται,
πολλη και αυτη δυναμις προσγένοιτ αν αυτοῖς. τουτων γε Ioμην ἀκολουθουντων καὶ τα εν τῶ Παγγαίω χρυσεια χεῖρα αν αυτοῖς ηδη ὀρέγοι. καὶ τουτων ημεῖς ουδὲν λέγομεν ὁ τι I 8 ου κώ εν τὼ τῶν λυνθίων δημω μυριόλεκτόν ἐστι. τό γε μην φρόνημα αυτῶν τί αν τις λέγοις καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἴσως ἐποίησεν αμα τῶ δυνασθαι καὶ τα φρονηματα αυξεσθαι τῶν a5ανθρώπων. ημεῖς μεν ουν, ὼ ἄνδρες Λακεδαιμόνιοί τε και συμμαχοι, ἐξαγγέλλομεν ὁτι Ουτω τἀκεῖ ἔχει υμεῖς δεβουλευεσθε, εἰ δοκεῖ αξια επιμελείας εἶναι. δει γε μηνυμὰς καὶ τόδε εἰδέναι, ως ὴν εἰρηκαμεν δύναμιν μεγάληνουσαν, ουπω δυσπάλαιστός εστιν. αι γὰρ ἄκουσαι τῶν 3o
175쪽
πόλεων τῆς πολιτείας κοινωνοῖσαι, αὐται, ἄν τι ιδωσιν αντίπαλον, τα υ ἀποστήσονται' εἰ μεντοι συγκλεισθήσοντaι I9ταις τε επιγαμίαις καὶ εγκτήσεσι παρ' ἰλλήλοις, ας εψηφισμένοι εἰσί, καὶ γνώσονται οτι μετὰ των κρaτOυντων 5 επεσθαι κερδαλεον εστίν, ἄσπερ Ἀρκάδες, οταν μεθ' υμῶν σι, τά τε αυτῶν σωρουσι καὶ τα ὰλλότρια ἁρπάθουσιν, ἴσως Ουκεθ' Oμοίως ευλυτα εσται. Λεχθεντων δε τούτων εδίδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοις eto συμμάχοις λόγον καὶ εκελευον συμβουλεύειν ο τι γιγνώσκει io τις ἄριστον τῆ Πελοποννήσω τε και τοῖς συμμάχοις. εκ τούτου μεντοι πολλοὶ μεν συνηγόρευον στρατιὰν ποιεῖν, μάλιστα δε οι βουλόμενοι χαρίζεσθαι τοῖς Aaκεδαιμονίοις, καὶ εδοξε πεμπειν το εις τοῖς μυρίους σύνταγμα εκάστην
πόλιν. λόγοι δε εγενοντο δργύριόν τε ἀντ ὰνδρῶν εξεῖναι et Iis διδόναι τῆ βουλομενη των πόλεων, τριώβολον Αἰγιναῖον
κατὰ ἄνδρα, ιππεας τε εἴ τις παρεχοι, αντὶ τεττάρων οπλιτῶν τον μισθον τῶ ἱππεῖ δίδοσθαι ' εἰ δε τις τῶν πόλεων Iaεκλίποι τὴν στρατιάν, εξεῖναι Λακεδαιμονίοις επιζημιουν στατῆρι κατὰ τον ἄνδρα τῆς Ἱμερας. επει δε ταῖτα εδοξεν, 23ao ἀναστάντες οι 'Aκάνθιοι πάλιν εδίδασκον ως ταυτα καλὰ
μεν εἴη τὰ ψηφίσματα, οὐ μεντοι δυνατὰ ταχὴ περανθῆναι.
βελτιον οἶν εφασαν εἶναι, εν ω αύτη ἡ παρασκευὴ ἁθροίζοιτο, ως τάχιστα ἄνδρα εξελθεῖν ἄρχοντα καὶ δύναμιν εκ Λακεδαίμονός τε, οση αν ταχὴ εξελθοι, καὶ εκ τῶν ἄλλωνῖ5 πόλεων τούτου γὰρ γενομενου τάς τε οἴπω προσκεχωρηκυίας πόλεις στῆναι αν καὶ τὰς βεβιασμενας δεττον ἄν συμμαχεῖν. δοξάντων δὲ καὶ τούτων, εκπεμπουσιν οἱ Λακε- 24 δαιμόνιοι Ευδαμίδαν, καὶ σὴν αυτῶ νεοδαμώδεις τε καὶ τῶν περιοικων καὶ τῶν Σκιριτῶν ἄνδρας ως δισχιλίους. ὁ μεντοι 3o Ευδαμίδας εξιὼν Φοιβίδαν τον αδελφον εδεήθη τῶν εφόρων τοὐς ὐπολειπομενους τῶν ἐαυτῶ προστεταγμενων ἁθροίσαντα
176쪽
μετιέναι αυτὸς δὲ επεὶ ἀφίκετο εις τα ἐπὶ Θράκης χωρία, ταῖς μὲν δεομέναις των πόλεων φρουρους ἔπεμπε, ΓΙοτείδαιαν δὲ καὶ προσέλαβεν ἐκοῖσαν, συμμαχον ήδη εκείνωνουσαν, καὶ εντευθεν ὁρμώμενος ἐπολέμει ωσπερ εἰκὸς τον ἐλάττω ἔχοντα δυναμιν. 5as D δὲ Φοιβίδας, επεὶ ηθροίσθησαν αυτω οι υπολειφθέντες του Ευδαμίδου, λαβων αυτους ἐπορευετο. ως δ' ἐγένοντο εν Θήβαις, ἐστρατοπεδευσαντο μεν ἔξω της πόλεως περὶ τογυμνάσιον στασιαρόντων δε των Θηβαίων, πολεμαρχοῖντες μεν ετυγχανον Ἱσμηνίας τε καὶ Λεοντιάδης, διάφοροι δε 1 o τες ἰλλήλοις καὶ χηγὸς εκάτερος των εταιριων. ὁ μενουν Ἱσμηνίας διὰ το μῖσος των Λακεδαιμονίων ουδὲ ἐπλησία ε τω Φοιβίδα. ὁ μεντοι Λεοντιάδης αλλως τε ἐθερά - 26 πευεν αυτόν, καὶ επεὶ εἰσωκειώθη, ἔλεγε τάδε Ἐξεστί σοι, ω Φοιβίδα, τἶδε τn ημέρα μέγιστα αγαθὰ τy σεαυτου πατρίδι 15υπουργησαι' εὰν γὰρ ἀκολουθησyς ἐμοι συν τοῖς ὁπλίταις, εισάξω σε εγὼ εις την ἀκρόπολιν. τουτου δε γενομένου νόμιρε τὰς Θηβας παντάπασιν υπὸ Λακεδαιμονίοις και ημῖν 27 τοῖς υμετέροις φίλοις ἔσεσθαι. καίτοι νυν μέν, ως ὁρας, ἀποκεκηρυκται μηδένα μετὰ σου στρατευειν Θηβαίων ἐπ aoDλυνθίους εὰν δέ γε συ ταῖτα μεθ' ημῶν πράος, ευθυς σοι ημεις πολλους μὲν ὁπλίτας, πολλους δὲ ιππέας συμπέμψομεν' ἄστε πολλ9 δυνάμει βοηθησεις τω ἀδελφω, καὶ ενω μέλλει εκεῖνος ηολυνθον καταστρέφεσθαι, συ κατεστραμ-
28 μένος ἔσει Θήβας, πολυ μείζω πόλιν Dλυνθου. λκουσας 25 δε ταῖτα ὁ Φοιβίδας ἀνεκουφίσθη καὶ γὰρ O του λαμπρόν
τι ποιῆσαι πολυ μὰλλον ἡ του ον εραστής, ου μέντοι λογιστικός γε ουδὲ πάνυ φρόνιμος ἐδόκει εἶναι. επεὶ δὲ ωμολόγησε ταῖτα, προορμῆσαι μὲν αυτὸν ἐκέλευσεν, ἄσπερ συνεσκευασμένος δεν εις το ἀπιέναι ἡνίκα δ' civ fi καιρός, so
ος σε ήλ εγώ, ἔφη ὁ Λεοντιάδης, καὶ αυτός σοι ἡγήσομαι. a9 εν ω δὲ ἡ μὲν βουλὴ ἐκάθητο εν τη εν αγορὰ στοὰ διὰ το
177쪽
τὰς γυναῖκας εν τῆ Καδμεία θεσμοφοριάζειν, θέρους δε τος καὶ μεσημβρίας πλείστη δεν ἐρημία εν ταῖς ὁδοῖς,
εν τουτω προσελάσας ἐφ' ιππου ὁ Λεοντιάδης αποστρέφει τε τον Φοιβίδαν καὶ ηγεῖται ευθυς εἰς την ἀκρόπολιν. 5 καταστήσας δ' εκεῖ τον Φοιβίδαν καὶ τους μετ' aυτου καὶ παραδους την βαλανάγραν αυτῶ των πυλῶν, καὶ εἰπὼν μηδένα παριέναι εις την ἰκρόπολιν οντινα μη αυτος κελευοι, ευθυς επορευετο προς την βουλην. ἐλθὼν δε εἶπε τάδε ε 3o τι μεν, ὼ ἄνδρες, Λακεδαιμόνιοι κατέχουσι την ἰκρό-1o πολιν, μηδὲν ἀθυμεῖτε' ουδενι γάρ φασι πολέμιοι ηκειν, οστις μη πολέμου ἐρα εγὼ δε του νόμου κελευοντος ἐξεῖναι πολεμάρχω λαβεῖν, εἴ τις δοκεῖ ἄξια θανάτου ποιεῖν, λαμβάνω τουτονι Ἱσμηνίαν, ὼς πολεμοποιοῖντα. καὶ υμεις δε οι λοχαγοί τε καὶ οι μετὰ τουτων τεταγμένοι, ἰνί- 15 στασθε, και λαβόντες ἀπαγάγετε τουτον ἔνθα εἴρητaι. οι 3Iμεν δη εἰδότες το πρὼγμα παρῆσάν τε και ἐπείθοντο καὶ συνελάμβανον των δε μη εἰδότων, εναντίων δε δντων τοῖς περὶ Λεοντιάδην, οι μεν εφευγον ευθυς ἔξω της πόλεως, δείσαντες μη ὰποθάνοιεν οι δε καὶ οικαδε πρῶτον ὰπε-
ao χώρησαν επει δε ειργμένον τον Ἱσμηνίαν pσθοντο 0ι εν τn Καδμεία, τότε δη ἀπεχώρησαν εις τὰς Ἀθήνας
οι ταυτὰ γιγνώσκοντες Ἀνδροκλείδα τε καὶ Ἱσμγ' ία μάλιστα τριακόσιοι. ὼς δὲ ταυτ ἐπέπρακτο, πολέμαρχον 3 μεν αντὶ Ἱσμηνίου ἄλλον εἴλοντο, ὁ δὲ Λεοντιάδης ευθυς 25 εις Λακεδαίμονα ε πορευετο. ηυρε δ' ἐκεῖ τους μεν εφόρους και τῆς πόλεως τὸ πλῆθος χαλεπῶς ἔχοντας τω Φοιβίδα, Oτι Ου προσταχθέντα υπὸ τῆς πόλεως ταῖτα ἐπεπράχει ὁ
μονι πεπραχὼς εἴη, δίκαιος εἴη ζημιοῖσθαι, εἰ δὲ αγαθά, 3o ἀρχαῖον εἶναι νόμιμον ἐξεῖναι τὰ τοιαῖτα αυτοσχεδιάζειν. αυτὸ Ουν τουτ ἔφη, προσήκει σκοπεῖν, πότερον αγαθὰ h
178쪽
33 κακά ἐστι τὰ πεπραγμένα. επειτα μέντοι ὁ Λεοντιάδης ἐλθων εις τους ἐκκλητους ἔλεγε τοιάδε Ἀνδρες Λακεδαιμόνιοι, ὼς μεν πολεμικως εἶχον υμῖν οἱ Θηβαιοι, πρὶν τὰ νυν πεπραγμένα γενέσθαι, καὶ υμεῖς ἐλέγετε ἐωρὰτε γὰρ αεὶ τούτους τοῖς μεν υμετέροις δυσμενέσι φιλικῶς ἔχοντας, ετοῖς δ' υμετέροις φίλοις εχθρους οντας. Oυκ επὶ μεν τονεν Πειραιεῖ δημον, πολεμιωτατον ἄντα υμῖν, ουκ ηθέλησαν συστρατεύειν, Φωκεῖσι δε, οτι υμὰς ευμενεῖς οντας ἐώρων,3 ἐπεστράτευον; αλλὰ μην καὶ προς 'Oλυνθίους εἰδότες υμὰς πόλεμον ἐκφέροντας συμμαχίαν εποιουντο, καὶ νεῖς γε τότε Ioμεν αεὶ προσείχετε τον νουν πότε ἰκούσεσθε βιαζομένους αυτους την Βοιωτίαν υφ' αυτοῖς εἶναι- νυν δ' ἐπεὶ τάδε πέπρακται, ουδὲν υμὰς δει Θηβαίους φοβεῖσθαι ἀλλ' ἀρκέσει υμῖν μικρὰ σκυτάλη ωστ ἐκεῖθεν πάντα υπηρετεῖσθαι οσων αν δέησθε, εὰν ωσπερ ημεῖς υμῶν, ουτω και υμεῖς I535 ημων επιμελησθε. ἰκουουσι ταυτα τοῖς Δακεδαιμονίοις ἔδοξε την τε ἀκρόπολιν ωσπερ κατείληπτο φυλάττειν καιἹσμηνία κρίσιν ποιῆσαι. εκ δε τούτου πέμπουσι δικαστὰς Λακεδαιμονίων μεν τρεῖς, ἀπο δὲ των συμμαχίδων ἔνα ἀφ' ἐκάστης καὶ μικρὰς και μεγάλης πόλεως. ἐπεὶ δε συνεκαθί- 2oζετο το δικαστηριον, τότε δη κατηγορεῖτο του Ἱσμηνίου καὶ
ως βαρβαρίζοι καὶ ως ξένος τω ΙΠέρση επ' ουδενι ὰγαθωτης Ἐλλάδος γεγενημένος εἴη καὶ ως των παρὰ βασιλέως χρημάτων μετειληφως εἴη καὶ οτι της εν τp Ἐλλάδι ταραχης
36 πάσης εκεῖνος τε και Ἀνδροκλείδας αἰτιωτατοι εῖεν. o δὲ 25 ἀπελογεῖτο μεν προς πάντα ταυτα, ου μέντοι ἔπειθέ γε τομη ου μεγαλοπράγμων τε και κακοπράγμων εἶνaι. κaὶεκεινος μεν κατεψηφίσθη και αποθνyσκει οι δε περὶ Λεοντιάδην εἶχόν τε την πόλιν και τοῖς Λακεδαιμονίοις ἔτι 37 πλείω υπηρέτουν η προσετάττετο αυτοῖς. τούτων δη πεπρα- 3ογμένων οἱ Λακεδαιμόνιοι πολυ προθυμότἐρον την εις την
179쪽
τὶν μεν αρμοστην, την δ' εἰς τους μυρίους συντaξιν αυτοί τε ἄπaντας συνεξεπεμπον, και εις τὰς συμμαχίδας πόλεις σκυτάλας διεπεμπον, κελεύοντες ἀκολουθεῖν Tελευτία κατὰ 5 το δόγμα των συμμάχων. καὶ οἴ τε ἄλλοι προθύμως τωδ ελευτία υπηρετουν, καὶ γὰρ Ουκ αχάριστος εδόκει ειναι τοῖς υπουργοῖσί τι, καὶ η των Θηβαίων δε πόλις, ἄτε και Ἀγησιλάου ἄντος αυτω αδελφου, προθυμως συνεπεμψε και ὁπλίτας καὶ ιππεaς. ὁ δε σπεύδων μεν ου μάλα επορευετο, 38 Io επιμελόμενος δε του τε μη ἀδικων τους φίλους πορευεσθαι και του ως πλείστην δυναμιν ἁθροίρειν. προεπεμπε δε και προς 'Aμυνταν, και ηξίου αυτον καὶ ξενους μισθοῖσθαι καὶ τοῖς πλησίον βασιλεῖσι χρηματα διδόναι, ως συμμάχους εἶναι, ειπερ βουλοιτο την αρχην ἰναλαβεῖν. επεμπε δε καὶ i5 προς Δερδαν τον Ἐλιμίας ἄρχοντα, διδάσκων ἔτι οι Dλυνθιοι κατεστραμμενοι την μείω δυνaμιν Μακεδονίας εἶεν, κώουκ ἰνησουσι την ελάττω, εἰ μη τις αυτους παυσει της υβρεως. ταῖτα δε ποιων, μάλα πολλην εχων στρατιὰν 39 ἀφίκετο εις την εαυτων συμμαχίδα. επεὶ δ' ηλθεν εις την
Io Ποτείδαιαν, εκεῖθεν συνταξάμενος επορευετο εις την πολεμίαν. καὶ προς μεν την πόλιν ἰων ουτ εκαεν ουτ εκοπτε, νομίζων, εἴ τι ποιησειε τουτων, εμποδων αν αυτω πάντα γίγνεσθαι
καὶ προσιόντι καὶ ἀπιόντι οπότε δε ἀναχωρο- ὰπο της πόλεως, τότε ὀρθῶς ἔχειν κόπτοντα τα δενδρα εμποδων κατα-a5 βάλλειν, εἴ τις ἄπισθεν επίοι. ὼς δε ἀπεῖχεν ὰπο της 4o
πόλεως ουδε δεκα στάδια, εθετο τὰ οπλα, ευωνυμον μεναυτος εχων, οἴτω γὰρ συνεβαινεν αυτω κατὰ τὰς πύλας
ἰεναι y εξοσαν οι πολεμιοι, η δ' ἄλλη φάλαγξ των συμμάχων
3o Λάκωνας καὶ τους Θηβαίους καὶ ὁσοι των Maκεδόνων παρη-
180쪽
σαν ἐπὶ τῶ δεξιὼ ἐτάξατο, παρα δὲ αυτῶ εἶχε Δέρδαν τε
και τους εκείνου ιππέας ως εις τετρακοσίους διά τε τὸ αγα- σθαι τοῖτο τὸ ἱππικὸν καὶ δια τὸ θεραπευε ιν τὸν Δέρδαν, 41 ὼς ηδόμενος παρείη. ἐπεὶ δε και οι πολέμιοι ἐλθόντες ἰντιπαρετάξαντο υπὸ τω τείχει, συσπειραθέντες αυτῶν οι 5ιππεῖς ἐμβάλλουσι κατα τους Λάκωνας καὶ Βοιωτούς. καὶ Πολύχαρμόν τε τὸν Λακεδαιμονιον ιππαρχον καταβάλλουσιν ὰπὸ του ιππου καὶ κείμενον πάμπολλα κατέτρυρο αν, και
aλλους ὰπέκτειναν, καὶ τέλος τρέπονται τὸ ἐπὶ τω δεξιῶκέρατι ιππικόν. φευγόντων δε των ιππέων ἐνέκλινε καὶ τὸ Io ἐχόμενον πεζὸν αυτῶν, καὶ ολον δ' δν ἐκινδύνευσεν ηττη- θηναι τὸ στράτευμα, ει μη Δέρδας ἔχων τὸ εαυτου ἱππικὸν ευθὴς πρὸς τας πυλας τῶν Dλυνθίων ηλασεν. ἐ ει δε καὶ 42 ὁ δ ελευτίας συν τοῖς περὶ ἐαυτὸν εν τάξει. ὼς δὲ ταῖτα Iσθοντο οι 'ολύνθιοι ιππεις, δείσαντες μη ὰποκλεισθεῖεν τῶν I5 πυλῶν, ἀναστρέψαντες ἀπεχώρουν πολλp σπουδη. ἔνθα δηὁ Δέρδας παρελαυνοντας παμπόλλους ιππέας αυτῶν ὰπέκτεινεν. ὰπεχώρησαν δὲ καὶ οι πεζοὶ τῶν λυνθίων εις την πόλιν' ου μέντοι πολλοι αυτῶν ἰπέθaνον, ατε εγγυς 43 του τείχους οντος. ἐπεὶ δὲ τροπαῖόν τε ἐστάθη και η νίκη apaυτη τω Tελευτία ἐγεγένητο, ἀπιὼν δη ἔκοπτε τα δένδρα. καὶ τουτο μὲν στρατευσάμενος τὸ θέρος διηκε καὶ τὸ Μακεδονικὸν στράτευμα καὶ τὸ του Δέρδαρ πολλάκις μέντοι κaὶ οι Dλυνθιοι καταθέοντες εις τας τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίδας πόλεις ἐλεηλάτουν κώ ἄνδρας ἀπεκτίννυον. 25ΙΙΙ 'Ἀμα δε τω ηρι ἡποφαινομένω οι μὲν 'Oλύνθιοι ιππεῖς τες ως εὐκόσιοι κατεδεδραμηκεσαν εις την Ἀπολλωνίαν ἄμα μεσημβρία και διεσπαρμένοι ἐλεηλάτουν' ὁ δε Δέρδας ἐτυγχανε ταύτy τy ημέρα ἀφιγμένος μετα τῶν ιππέων τῶν ἐαυτου καὶ ἰριστοποιούμενος εν τη Ἀπολλωνία. ως δ' εἶδε 3o