장음표시 사용
261쪽
VII. Hπιεῖν τε φερουσας και ἄμα χαρὰ δακρυουσας πάντας δετους παρόντας τότε γε τω οντι κλαυσίγελως εἶχεν.Ἐνέβαλον δε κώ τω υστέρω ἔτει εἰς τον Φλειουντα or Ιοτε Ἀργεῖοι καὶ οι Ἀρκάδες ἄπαντες. ἀτιον δ' ην του 5 επικεῖσθαι αυτους αεὶ τοῖς Φλειασίοις οτι ἄμα μεν οργίοντο αυτοῖς, ἄμα δε εν μέσω εἶχον, και εν ελπίδι ησav αεὶ διὰ
Aυθις δε ποτε εστράτευσεν εις τον Φλειουντα ὁ εν τω III 5 Σικυῶνι πχων Θηβαῖος, ἄγων ους τε αυτὸς ειχε φρουρους και Σικυωνίους καὶ ΙΠελληνέας ηδη γὰρ τότε ηκολουθουν τοῖς Θηβαίοις και Εἴφρων δε τους αυτου εχων μισθοφόρους περὶ δισχιλίους συνεστρατευετο. οι μεν ουν ἄλλοιαυτῶν διὰ του Tρικαράνου κατεβαινον επὶ το Ἐραιον, ὼς 2o το πεδίον φθερουντες. κατὰ δε τὰς εις Κόρινθον φερουσας πυλας επὶ του ἄκρου κατελιπε Σικυωνίους τε καὶ Πελληνεας,οπως μη ταυτy περιελθόντες οἱ Φλειάσιοι κατὰ κεφαληναυτῶν γενοιντο υπερ του πιραιου. ὼς δ' εγνωσαν οἱ εκ Iaτης πόλεως τους πολεμίους επὶ το πεδίον ἁρμημενους, ὰντε- ρε ξελθόντες or τε ἱππεῖς και Οι επίλεκτοι τῶν Φλειασίωνεμάχοντο καὶ Ουκ ἀνίεσan εις το πεδίον αυτους. καὶ το μεν πλεῖστον της ημερας ενταυθα ἀκροβολιθόμενοι διῆγον, οιμεν περὶ τον Ευφρονα επιδιώκοντες μέχρι του ἱππaσίμου, οἱ δε ἔνδοθεν μέχρι του πιραίου. επει δε καιρος ἐδόκει I3
262쪽
εῖναι, ὰπpσαν οἱ πολεμιοι κύκλω του Tρικαράνου' ωστε γὰρ την συντομον προς τους ΙΠελληνεας ἀφικεσθαι η προ του
τείχ0υς φάραγξ εῖργε. μικρον δ' αυτοῖς προς το ἄρθιον
προπεμψαντες οι Φλειάσιοι ἀποτρεπόμενοι rεντο την παρὰ I4 το τεῖχος επὶ τους ΙΠελληνεας καὶ τους μετ αυτων. καὶ οι 5 περὶ τον Θρβαῖον δε αισθόμενοι την σπουδην των Φλειασίων ημιλλῶντο οπως φθάσειαν τοῖς ΓΠελληνεῖσι βοηθησαντες. ἀφικόμενοι δε πρότεροι οι ιππεῖς εμβάλλουσι τοῖς Πελληνεῖσι. δεξαμενων δε το πρῶτον, επαναχωρησαντες πάλιν συν τοῖς παραγεγενημενοις των πεζῶν ενεβαλον καὶ εκ Io χειρὸς εμάχοντο. καὶ εκ τούτου δη εγκλίνουσιν οἱ πολεμιοι, καὶ ἀποθνyσκουσι τῶν τε Σικυωνίων τινες καὶ τῶν ΙΠελλη Is νεων μάλα πολλοι και ανδρες αγαθοί. τουτων δε γενομενων οἱ μεν Φλειάσιοι τροπαῖον ἴσταντο λαμπρον παιανίοντες, ἄσπερ εικός οι δε περὶ τον Θηβαῖον καὶ τον Ευφρονα 35 περιεώρων ταῖτα, ἄσπερ επὶ θεαν περιδεδραμηκότες. του των δε πραχθεντων, οι μεν επὶ Σικυῶνος ὰπηλθον, οι δ' εις το ἄστυ απεχωρη σαν.
16 Καλον δε καὶ τουτο διεπράξαντο οι Φλειάσιοι τον γὰρ Πελληνεα πρόξενον ζῶντα λαβόντες, καίπερ πάντων σπανι - 2oζόμενοι, ἀφηκαν ἄνευ λυτρων. γενναίους μεν δη καὶ ἀλκίμους πῶς ουκ αν τις φαίη εἶναι τους τοιαῖτα διαπραττομενους ἰI7 ' Ως γε μην καὶ διὰ καρτερίας την πίστιν τοῖς φίλοις διεσωρον περιφανες es επεὶ εἴργοντο τῶν εκ της γης καρπῶν, εὐων τὰ μεν εκ της πολεμιας λαμβάνοντες, τα δε εκ Κορίνθου et 5ὼνούμενοι, διὰ πολλῶν κινδύνων επὶ την αγορὰν ἰόντες, χαλεπῶς μεν τιμην πορίθοντες, χαλεπῶς δε τους πορίζοντας διαπραττόμενοι, γλίσχρως δ' εγγυητὰς καθιστάντες τῶν ἰξόν- 18 των υποζυγίων. ηδη δε παντάπασιν ὰποροῖντες Xάρητα
263쪽
διεπράξαντο σφίσι παραπέμψαι την παραπομπήν. ἐπεὶ δὲ ἐν Φλειosa τι ἐγένοντο, ἐδεήθησαν αυτοῖ καὶ τους ὰχρείους
συνεκπέμψαι εις την ΙΠελλήνην. κἀκείνους μὲν ἐκεῖ κατέλιπον, ἀγοράσαντες δε καὶ επισκευασάμενοι ὁπόσα ἐδύναντο 5 υποζύγια νυκτος ἀπῆσαν, ουκ ὰγνοοῖντες οτι ἐνεδρεύσοιντο ὐπὸ των πολεμίων, ἰλλα νομίοντες χαλεπώτερον εἶνaι τοῖμάχεσθαι το μη ἔχειν ταπιτήδεια. και προῆσaν μεν οι I9Φλειάσιοι μετα Νάρητος επεὶ δε ἐνέτυχον τοῖς πολεμίοις, ευθὴς εργου τε εἴχοντο καὶ παρακελευσόμενοι ἰλλήλοις Io ἐνέκειντο, και ἄμα Xάρητα ἐπιβοηθεῖν ἐβόων. νίκης δεγενομενης και ἐκβληθέντων εκ τῆς οδου των πολεμίων, ουτω δη οἴκαδε και εαυτοῖς και α ῆγον ἀπέσωσav. ως δετην νύκτα , γρύπνησαν, ἐκάθευδον μέχρι πόρρω τῆς Ἱμέρας. ἐπεὶ δε ἀνέστη ὁ Xάρης, προσελθόντες οἴ τε ιππεῖς και Oι 2OJ5 χρησιμωτατοι των ὁπλιτων ελεγον ΤΩ Xύρης, ἔξεστί σοι τήμερον κάλλιστον ἔργον διαπράξασθαι. χωρων γὰρ επιτοῖς οροις ἡμῖν οι Σικυωνιοι τειχίουσιν, οικοδόμους μεν πολλους ἔχοντες, ὁπλίτας δε ου πάνυ πολλούς. ἡγησόμεθαμεν ουν ἡμεῖς οι ιππεῖς και των ὁπλιτων οι ἐρρωμενέστaτοι' et o συ δε το ξενικον ἔχων εὰν ακολουθyς, ἴσως μεν διαπεπραγμένα σοι καταλήψy, ἴσως δε επιφaνεὶς συ τροπήν, ωσπερ ἐν ΙΠελλήνp, ποιήσεις. εἰ δέ τι δυσχερές σοι ἐστιν ων λέγομεν, ἶνακοίνωσαι τοῖς θεοῖς θυόμενος' οἰόμεθα γὰρ ετισε μὰλλον ημῶν τοῖς θεοῖς ταῖτα πράττειν κελεύσειν.z5 τοῖτο δὲ χρή, A Xύρης, ευ εἰδέναι, οτι εὰν ταῖτα πρόος, τοῖς μεν πολεμίοις ἐπιτετειχιας ἔσει, φιλίαν δὲ πόλιν δια σεσωκώς, ευκλεέστατος δὲ ἐν τη πατρίδι εσει, ὀνομαστότατος δὲ καὶ ἐν τοῖς συμμάχοις και πολεμίοις. ο μὲν δὴ Xόρης 2Iπεισθεὶς ἐθύετο, των δὲ Φλειασίων ευθὴς οι μὲν ιππεῖς τοῖς
264쪽
θώρακας ἐνεδυοντο καὶ τους ιππους ἐχαλίνουν, οἱ δε ὁπMῖται ὁσα εις περδη παρεσκευάροντο. ἐπεὶ δε ἰναλαβόντες ταὁπλα ἐπορευοντο ενθα ἐθυετο, ἀπηντα αυτοῖς ὁ Xάρης καὶ ὁ μάντις, καὶ ἔλεγον οτι καλὰ τα ιερά. ἀλλα περιμένετε,
ἔφασαν ηδη γὰρ καὶ ημεῖς ἔξιμεν. ὼς δε τάχιστα ἐκη- 3ρυχθq, θεία τινὶ προθυμία καὶ οἱ μισθοφόροι ταχυ ἐξέδραμον.eta ἐπεὶ δε Xάρης ηρξατο πορεύεσθαι, προyσαν αυτοῖ οἱ των Φλειασίων ιππεις καὶ περοί' καὶ το μεν πρῶτον ταχέως ηγουντο, ἔπειτα δε ἐτρόχα W τέλος δε οἱ μεν ιππεις κατὰ κράτος ηλαυνον, οἱ δε πεζοὶ κατὰ κράτος ἔθεον ὼς δυνατὸν io εν τάξει, οἶς καὶ ὁ Xάρης σπουδn ἐπηκολούθει. ην μεν ουντης ἄρας μικρον προ δυντος ηλίου κατελάμβaνον δε τους εν τὼ τείχει πολεμίους τους μεν λουομένους, τους δ' ὀψοποιουμένους, τους δε φυρῶντας, τους δε στιβάδaς ποιου 23 μένους. ὼς δ' εἶδον την σφοδρότητα της εφόδου, ευθὴς 15εκπλαγέντες ἔφυγον, καταλιπόντες τοῖς ὰγαθοῖς ἰνδράσι
πάντα τἀπιτηδεια. κἀκεῖνοι μεν ταυτα δειπνησaντες καὶ
οἴκοθεν ἄλλα ἐλθόντα, ὼς επ' ευτυχία σπείσαντες καὶ παιaνίσαντες καὶ φυλακὰς κατασκευασάμενοι, κατέδaρθον. οἱ δε Κορίνθιοι, ἀφικομένου της νυκτὸς αγγέλου περὶ της Θυαμίας, Io
μάλα φιλικῶς κηρύξαντες τὰ ζευγη καὶ τὰ υποζύγια πάντα
καὶ σίτου γεμίσαντες εις τον Φλειοῖντα παρηγαγον καὶἔωσπερ ἐτειχίζετο το τεῖχος, ἐκάστης ημέρας παραπομπαὶ ἐγίγνοντο.
111 Περὶ μεν δη Φλειασίων, ὼς καὶ πιστοὶ τοῖς φίλοις ἐγέ- 25νοντο καὶ ἄλκιμοι εν τῶ πολέμω διετέλεσαν, καὶ ὼς πάντων σπανίοντες διέμενον ἐν τn συμμαχία, εἴρηται. σχεδον δεπερὶ τουτον τον χρόνον Αἰνέας Στυμφάλιος, στρατηγὸς τῶν Ἀρκάδων γεγενημένος, νομίσας ουκ ἀνεκτῶς ἔχειν τὰ ἐν τῶ Σικυῶνι, ἀναβὰς συν τῶ εαυτοῖ στρατεύματι εις την ἀκρο- 3o
265쪽
πολιν συγκαλεῖ των Σικυωνίων των τε ενδον ἄντων τους κρατίστους καὶ τους ἄνευ δόγματος εκπεπτωκότας μετεπεμπετο. φοβηθεὶς δὲ ταυτα ὁ Εὐφρων καταφευγει εις τον et λιμενα των Σικυωνίων, καὶ μεταπεμψάμενος ΙΠασίμηλον εκ 5 Κορινθου, δια τούτου παραδίδωσι τον λιμενα τοῖς Λακεδαιμονιοις καὶ εν ταύτy αυ τy συμμαχία ἀνεστρεφετο, λεγων ως Λακεδaιμονίοις διατελοίη πιστὸς ων. οτε γὰρ ψηψ0ς εδίδψτο εν τ9 πόλει, ει δοκοίη ἀφίστασθαι, μετ ολίγων
ὰποψηφίσασθαι εφη ' επειτα δε τους προδόντας εaυτὸν βου- 3Io λόμενuς τιμωρησασθαι δημον καταστησαι. και νυν, ἔφη, φεύγουσιν υπ εμου πάντες οι υμὰς προδιδόντες. εἰ μενουν εδυνάσθην εγω, ολην aν εχων την πολιν προς υμὰς ὰπέστην νυν δ' ου εγκρατη ς εγενόμην τον λιμενα παραδεδωκα υμῖν. ηκροωντο μεν δη πολλοι αυτου τaυτa' ὁπόσοι 13 δε ἐπείθοντο ου πανυ κατάδηλον.
Ἀλλα γὰρ επείπερ ηρξάμην, διατελεσαι βούλομαι τα περὶ 4
Ευφρονος. στασιασάντων γὰρ εν τω Σικυωνι των τε βελ- τιστων καὶ του δημου, λαβων ὁ Ευφρων 'Aθηνηθεν ξενικον πάλιν κατερxεται. καὶ του μεν ἄστεως εκράτει συν τω ao δγημω Θηβαίου δε ἁρμοστου την ἀκρόπολιν ἔχοντος, επεὶ εγνω Ουκ αν δυνάμενος των Θηβαίων εχόντων την ἰκρόπολιντης πόλεως κρατεῖν, συσκευασάμενος χρηματα ωχετο, ὼς τούτοις πείσων Θηβaωυς εκβάλλειν μεν τους κρατίστους, παραδουναι δ' αυτω πάλιν την πόλιν. aἰσθόμενοι δε οι sta et 3 πρόσθεν φυγάδες την ὁδον αυτου καὶ την πaρασκευην, ἀντε- πορεύοντο εις τὰς Θηβας. ως δ' εωρων aυτον οἰκείως τοῖς ἄρχουσι συνόντα, φοβηθεντες μη διαπράξαιτο li βούλεται, παρεκινδύνευσάν τινες και ὰποσφάττουσιν εν τn ἀκροπόλειτον Ευφρονα, των τε αρχόντων και της βουλης συγκαθη-3O μενων. οἱ μεντοι ἄρχοντες τους ποιησaντας εἰσηγαγον εις την βουλην, καὶ ελεγον τάδε.
266쪽
6 ΤΩ ἄνδρες πολῖται, ημεῖς τουτουσι τοῖς ἰποκτείναντας Ευφρονα διώκομεν περὶ θανάτου, ὁρῶντες οτι οἱ μεν σώφρονες ουδὲν δήπου αδικον ουδὲ ἀνόσιον ποιουσιν, οι δεπονηροὶ ποιοῖσι μέν, λανθάνειν δε πειρῶνται, ουτοι δε τοσοῖτον πάντας ανθρώπους ἡπερβεβληκασι τόλμp τε καὶ 5μιαρία ἄστε παρ' αυτάς τε τὰς ἰρχὰς καὶ παρ' aυτοῖς υμὰς τους κυρίους οἴστινας δει ἀποθνyσκειν καὶ οἴστινας μη, αὐτογνωμονησαντες ὰπέκτειναν τον ἄνδρα. ει ουν ουτοι μηδώσουσι την ἐσχάτην δίκην, τις ποτε προς τὴν πόλιν θαρρῶν πορεύσεται; τί δε πείσεται ἡ πόλις, εἰ ἐξέσται τω βουλο- Io μένω ἀποκτεῖναι πρὶν δηλῶσαι οτου ἔνεκα ηκει ἔκαστος ἰημεῖς μεν δὴ τούτους διώκομεν ὼς ἰνοσιωτάτους καὶ ἰδικωτάτους και ἀνομωτάτους καὶ πλεῖστον δη sπεριδόντας της πόλεως ἡμεῖς δε ἀκηκοότες, οποίας τινος υμῖν δοκουσιν ἄξιοι ει vaι δίκης, τaυτην αυτοῖς επίθετε. 157 οἱ μεν ἄρχοντες τοιαυτα εἶπον των δε ἀποκτεινάντων οι
μὲν ἄλλοι ηρνοῖντο μη αυτόχειρες γεγενῆσθαι' εις δε ὼμολογηκει, καὶ της απολογίας A δέ πως ηρχετο. Ἀλλ' ὐπερορὰν μέν, ω Θηβαῖοι, οὐ δυνατὸν υμῶν ἰνδρὶ ις εἰδείη κυρίους
μὲν ἄντας o τι βούλεσθε αὐτῶ χρησθαι' τίνι μην πιστεύων aoενθάδε ἀπέκτεινα τον ἄνδρας ευ ἴστε οτι πρῶτον μὲν τῶνομίρειν δίκαιον ποιεῖν, ἔπειτα δε τω υμὰς ὀρθῶς γνώσεσθαι. yδειν γὰρ οτι καὶ υμεῖς τοῖς περὶ Ἀρχίαν καὶ Υπάτην, Οἴς ελάβετε ομοια Εὐφρονι πεποιηκότας, ου ψηφον ἀνεμείνατε, ἀλλα οπότε πρῶτον ἐδυνάσθητε ἐτιμωρήσασθε, νομίοντες a5
τῶν τε περιφανῶς ανοσιων καὶ τῶν φανερῶς προδοτῶν καὶ τυραννεῖν ἐπιχειρούντων υπὸ πάντων ανθρώπων θάνατον 8 κατεγνῶσθαι. ουκουν κaι Εἴφρων πὰσι τούτοις ἔνοχος ην.
παραλαβὼν μεν γὰρ τα ιερὰ μεστὰ καὶ αργυρῶν καὶ χρυσῶναναθημάτων κενὰ πάντων τούτων απέδειξε. προδότης γε 3o
267쪽
μην τίς αν περιφανεστερος Ευφρονος εἴη, ις φιλαίτατος μενοῦν Λακεδαιμονίοις υμὰς ἀντ' εκείνων εἴλετο ' πιστα δε δους καὶ λαβων παρ' υμῶν πάλιν προυδωκεν υμὰς καὶ παρεδωκε τοῖς εvaντίοις τον λιμενα; και μην πως ουκ ἀπροφασίστως 5 τυραννος ην, ος δουλους μεν ου μόνον ελευθερους ὰλλα καὶ πολίτας εποίει, ἀπεκτίννυε δε καὶ εφυγάδευε καὶ χρηματα ὰφpρεῖτο ου τους ὰδικουντας, ὰλλ' ους αυτῶ εδόκεις Ουτοι δε ησαν οι βελτιστοι. αυθις δε μετὰ των εναντιωτάτων υμῖν 9Ἀθηναίων κατελθων εις την πόλιν εναντία μεν εθετο ταΤo οπλα τῶ παρ' υμῶν aρμοστηρ επει δ' εκεῖνον ουκ εδυνάσθη εκ της ἰκροπόλεως εκβαλεῖν, συσκευασάμενος χρηματα δε οἰφίκετο. καὶ εἰ μεν οπλα ηθροικως εφάνη εφ' υμὰς, και χάριν αν μοι εἴχετε, εἰ ἀπεκτεινα αυτω ὁ ς δὲ χρηματα ηλθε παρασκευασάμενος, ὼς τουτοις υμὰς διαφθερων καὶ πείσων 15 πάλιν κυριον αυτὸν ποιησαι της πολεως, τουτω εγὼ την δίκην
επιθεὶς πως αν δικαίως υφ' υμῶν ἰποθάνοιμις καὶ γὰρ οἱ μενοπλοις βιασθεντες βλάπτονται μεν, ου μεντοι ἄδικοί γε ava- φαίνονται οι δε χρημασι παρὰ το βελτιστον διαφθaρεντες ἄμα μεν βλάπτονται, ἄμα δε αισχυνy περιπίπτουσιν. εἰ μεν Ioao τοίνυν εμοὶ μεν πολεμιος ην, υμῖν δε φίλος, κἀγὼ ομολογῶ μη καλῶς αν μοι ἔχειν πaρ' υμῖν τουτον ὰποκτεῖναι ὁ δὲ-ὰς προδιδους τι εμοὶ πολεμιώτερος ην η υμῖν; αλλὰ νη
as νυν δε οτι πάλιν ηλθεν ἄλλα προς τοῖς πρόσθεν κακὰ ποιη- σωγου δικαίως φησί τις αυτὸν τεθνάναις που εχων Ἐλλησι σπονδὰς ἀποδεῖξαι η προδότaις η παλιναυτομόλοις η τυράν - νοις; προς δε τουτοις δνaμνησθητε οτι καὶ εψηφίσασθε II δηπου τους φυγάδας αγωγιμους εἶναι εκ πασῶν τῶν συμμα 3o χίδων. οστις δε ἄνευ κογου τῶν συμμάχων δόγματος
268쪽
κατέρχεται φυγάς, τουτον ἔχοι τις αν ειπεῖν οπως ου δίκαιόν ἐστιν αποθνήσκειν; εγώ φημι, ὼ ἄνδρες, ἀποκτείναντας μενυμὰς εμὲ τετιμωρηκότας ἔσεσθαι ὰνδρὶ τῶ πάντων υμῖν πολεμιωτάτω, γνόντας δε δίκαια πεποιηκέναι αυτοῖς τετιμωρηκότας φανεῖσθαι υπέρ τε υμῶν αυτῶν καὶ υπὲρ των συμμάχων 5
12 οι μὲν ουν Θηβαιοι ταῖτα ἰκούσαντες ἔγνωσαν δίκαιατον Εἴφρονα πεπονθέναι οι μέντοι πολῖτaι αυτου ὼς ανδρααγαθὸν κομισάμενοι ἔθαψάν τε εν τ9 αγορὰ και ώς αρχηγέτηντης πόλεως σέβονται. ουτως, ὼς ἔοικεν, οι πλεῖστοι ὁρίων - 1 oται τους ευεργέτας εαυτῶν ανδρας αγαθους εἶναι.
IV Καὶ τα μὲν περὶ Ευφρονος εἴρηται ἐγὼ δὲ ἔνθεν εις ταῖτα εξέβην ἐπάνειμι. ἔτι γαρ τειχιζόντων των Φλειασίων την Θυαμίαν καὶ του Xάρητος ἔτι παρόντος ορωπὸς υπὸ των φευγόντων κατεληφθη. στρατευσαμένων δε πάντων Ἀθη- 15 ναίων επ' αυτὸν και τον Xάρητα μεταπεμψαμένων εκ της Θυαμίας, ὁ μεν λιμην αυ ὁ των Σικυωνίων πάλιν υπ' αυτῶν τε τῶν πολιτῶν καὶ τῶν Ἀρκάδων ἁλίσκεται- τοῖς δ' Ἀθηναίοις Ουδεις τῶν συμμάχων ἐβοηθησεν, ἰλλ' ἶνεχώρησαν Θηβαίοις παρακαταθέμενοι τον Oρωπὸν μέχρι ao δίκης. et Καταμαθὼν δε ὁ Λυκομηδης μεμφομένους τους Ἀθηναίους τοῖς συμμάχοις, οτι αυτοὶ μεν πολλα πράγματα εἶχον δύεκείνους, ὰντεβοηθησε δ' at τοῖς ουδείς, πείθει τους μυρίους πράττειν περὶ συμμαχίας προς αυτούς. το μεν ουν πρῶτον 25 ἐδυσχέραινόν τινες τῶν Ἀθηναίων το Λακεδαιμονίοις οντας φίλους γενέσθαι τοῖς ἐναντίοις αυτῶν συμμάχους' επειδη δελογιούμενοι ηύρισκον ουδὲν μεῖον Λακεδαιμονίοις η σφίσιν αγαθὸν το Ἀρκάδας μη προσδεῖσθαι Θηβαίων, οἴτω δη3 προσεδέχοντο την τῶν Ἀρκάδων συμμαχίαν. καὶ Λυκομη - 3Qδης ταῖτα πράττων, ἰπιὼν Ἀθηνηθεν δαιμονιώτατα ὰποθνy-
269쪽
VII. σκει. οντων γaρ παμπόλλων πλοίων, ἐκλεξό μενος τούτων ὁ ἐβούλετο, καὶ συνθέμενος τοίνυν ὰποβιβάσαι οποι αυτος κελεύοι, εἴλετο ενταυθα ἐκβηναι ενθα οἱ φυγάδες ἐτύγχανον
ἄντες. κακεῖνος μεν ουτως αποθνήσκει, η μέντοι συμμαχία 5 οντως ἐπεραίνετο.
Εἰπόντος δε Δημοτίωνος εν τοῦ δημω των Ἀθηναίων ὼς 4η μεν προς τους Ἀρκάδας φιλία καλῶς αυτοῦ δοκοίη πραττεσθαι, τοῖς μεντοι στρατηγοῖς προστάξαι εφη χρηναι οπως και Κόρινθος σωα p τῶ δημω των Ἀθηναίων' ἰκούσαντες δε IO ταῖτα οι Κορίνθιοι, ταχὴ πέμψαντες ικανους φρουροῖς εαυτῶν πάντοσε οπου 'Aθηναῖοι εφρουρουν εἶπαν αυτοῖς ἰπιεναι, ως οὐδὲν ετι δεόμενοι φρουρῶν. οι δ' ἐπείθοντο. ως δε συνηλθον οι εκ τῶν φρουρίων Ἀθηναῖοι εις την πόλιν, εκηρυξανοι Κορίνθιοι, εἴ τις ὰδικοῖτο Αθηναίων, απογράφεσθαι, ως 15 ληψομένους τα δίκαια. ουτω δὲ τούτων ἐχόντων Xάρης θαφικνεῖται μετα ναυτικοῖ προς Κεγχρειάς. ἐπεὶ δὲ ἔγνωτα πεπραγμένα, ἔλεξεν ἔτι ακούσας ἐπιβουλεύεσθαι τp πόλει βοηθῶν παρείη. οι δ' ἐπαινέσαντες αυτὸν ουδέν τι μαλλονεδέχοντο τας ναῖς εις τον λιμένα, ὰλλ' ὰποπλεῖν ἐκέλευον ao καὶ τοῖς ὁπλίτας δὲ τα δίκαια ποιησαντες ὰπέπεμψαν. εκ μεν οἶν της Κορινθου οι Ἀθηναῖοι οἴτως ἀπηλλάγησαν. τοῖς μέντοι Ἀρκάσι πέμπειν ηναγκαροντο τοῖς ιππέας ἐπι- 6 κούρους δια την συμμαχίαν, εἴ τις στρατεύοιτο επὶ την Ἀρκαδίαν της δε Λακωνικης Ουκ επέβαινον επὶ πολέμω. ρε Ποῖς δε Κορινθίοις ἐνθυμουμένοις ως χαλεπῶς ἔχοι αυ- τοῖς σωθηναι, κρατουμένους μεν και πρόσθεν κατὰ γην, προσγεγενημένων δε αυτοῖς Ἀθηναίων ανεπιτηδειων, ἔδοξεναθροίρειν καὶ πεοῖς καὶ ιππέας μισθοφόρους. ηγούμενοι δὲ τούτων, αμα μεν την πόλιν ἐφύλαττον, αμα δὲ πολλα 3O τοῖς πλησίον πολεμίους κακῶς ἐποίουν' εις μέντοι Θηβαῖ
270쪽
επεμψαν επερησομενους εἰ τυχοιεν ἄν ελθόντες Ηρήνης. επεὶ δε οἱ Θηβαῖοι ἰεναι εκελευον, ως εσομενης, εδεήθησαν οἱ Κορίνθιοι εὰσαι σφὰς ελθεῖν καὶ επὶ τους συμμάχους, ως μετὰ μεν των βουλομενων ποιησόμενοι την εἰρήνην, τους δε πόλεμον αἱρουμενους εύσοντες πολεμεῖν. εφεντων δε καὶ 5ταυτα πράττειν των Θηβαίων, ελθόντες εἰς Λακεδαίμονα οἱ
Κορίνθιοι εἶπον Ῥμεῖς, ω ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, προς υμὰς πάρεσμεν υμετεροι φίλοι, καὶ ἀξιουμεν, εἰ μεν τινα ορατε σωτηρίαν ἡμῖν, εὰν διακαρτερῶμεν πολεμουντες, διδάξαι καὶημὰς εἰ δε ὰπόρως γιγνωσκετε εχοντα τα ημετερα, εἰ μεν Io καὶ υμῖν συμφερει, ποιησασθαι μεθ' ημῶν την εἰρήνην' ως
ουδε μετ ουδενων αν ήδιον ἡ μεθ' υμῶν σωθείημεν' εἰ μέντοι υμεῖς λογίζεσθε συμφερειν υμῖν πολεμεῖν, δεόμεθαυμῶν εὰσαι ημὰς εἰρήνην ποιήσασθαι. σωθεντες μεν γὰρ ἴσως ἄν αυθις ετι ποτε εν καιρω υμῖν γενοίμεθα' εὰν δε Ι5 νυν ἀπολώμεθα, δῆλον ὁτι Ουδεποτε χρήσιμοι ετι εσόμεθα. ἀκουσαντες δε ταυτα οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖς τε Κορινθίοις συνεβουλευον την εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ των ἄλλων συμμάχων επετρεψαν τοῖς μὴ βουλομενοις συν ἐαυτοῖς πολεμεῖν ἀναπαυεσθαι' αυτοὶ δ' εφασαν πολεμουντες πράξειν ο τι ἄν ao
τῶ θεῶ φίλον ν υφήσεσθαι δε ουδεποτε, δεν παρὰ των
πατερων παρελαβον Μεσσήνην, ταύτης στερηθῆναι. οἱ ουν Κορίνθιοι ὰκουσαντες ταυτα επορευοντο εἰς τὰς Θήβας επὶ
την εἰρήνην. οἱ μεντοι Θηβαῖοι δεξίουν αυτους καὶ συμμαχίαν ὀμνυναι οἱ δε ὰπεκρίναντο οτι δε μεν συμμαχία ουκ 25 εἰρήνη, αλλὰ πολεμου μεταλλαγὴ εἴη εἰ δε βουλοιντο,
παρεῖναι εφασαν την δικαίαν εἰρήνην ποιησόμενοι. ἀγα- σθεντες δε αυτους οἱ Θηβαῖοι, οτι καίπερ εν κινδυνω ἄντες ουκ ἡθελον τοῖς ευεργεταις εἰς πόλεμον καθίστασθαι, συνεχώρησαν αυτοῖς καὶ Φλειασίοις καὶ τοῖς ελθοῖσι μετ αυτῶν 3o εἰς Θήβας την εἰρήνην εφ' ωτε εχειν την εαυτῶν εκάστους.