Xenophontis Opera omnia

251쪽

VII. ὰκολουθεῖν οποι αν τις παρακαλy φείσεσθε ὼς πρότερόν τε Λακεδαιμονίοις ἰκολουθοῖντες εκείνους ηυξησατε, νυν δε ανΘηβαίοις εἰκp δκολουθητε και μη κατὰ μερος ηγεῖσθαιὰξιωτε, ἴσως τάχα τούτους ἄλλους Aaκεδαιμονίους ευρησετε. 5 οι μεν δη 'Aρκάδες ταῖτα ἰκούσaντες ἀνεφυσωντό τε καιυπερεφίλουν τον Λυκομηδην καὶ μόνον ἄνδρα ηγοῖντο ' ωστε

συμβαινόντων δε εργων ε μεγaλύνοντο οι Ἀρκάδες ' εμβα- 23λόντων μεν γὰρ εἰς Ἐπίδαυρον των Ἀργείων, καὶ ὰπο-1o κλεισθεντων της εξόδου υπό τε των μετὰ Xaβρίου ξενων καὶ Ἀθηναίων καὶ Κορινθίων, βοηθησαντες μάλα πολιορκου- μενους εξελύσαντο τους Ἀργείους, ου μόνον τοῖς ἰνδράσιν, αλλὰ και τοῖς χωρίοις πολεμίοις χρώμενοι' στρατευσόμενοιδε καὶ εις 'Aσίνην της Λακαίνης ενίκησάν τε την των i5 Λακεδαιμονίων φρουρὰν καὶ τον Γεράνορα τον Σπαρτιάτην πολεμαρχον γεγενημενον ὰπεκτειναν και το προάσTιον των 'Aσιναίων επόρθησαν. οπου δὲ βουληθεῖεν εξελθεῖν, ου νύξ, ου χείμων, ου μηκος οδοῖ, ουκ ἄρη δύσβατα ἀπεκωλυεν

αυτούς' ωστε εν γε ε κείνω τω χρόνω πολυ ωοντο κράτιστοι

zo εἶναι. οἱ μεν δη Θηβαῖοι διὰ ταfτα υποφθόνως καὶ ουκετι 26 φιλικῶς εἶχον προς τους Ἀρκάδας. οι γε μην Mλεῖοι επεὶ ἀπαιτοῖντες τὰς πόλεις τους 'Αρκάδας ας υπὸ Λακεδαιμονίων ἀψyρεθησαν εγνωσαν αυτους τους μεν εαυτων λόγους ενουδενὶ λόγω ποιουμενους, τους δε Tριφυλίους και τους ἄλλους 25 τους απὸ σφῶν ὰποστάντας περὶ παντὸς ποιουμενους, οτι Ἀρκάδες εφασαν εἶναι, ex τούτων αυ καὶ οι Mλεῖοι δυσμενῶς εῖχον προς αὐτούς. Oυτω δ' εκάστων μεγα εφ' εαυτοῖς φρονούντων των 27

συμμάχων, ερχεται Φιλίσκος Ἀβυδηνὸς παρ' Ἀριοβαρζάνους

252쪽

VII. i

χρηματα εχων πολλά. καὶ πρῶτα μεν εις Δελφοῖς συνήγαγε περὶ εἰρήνης Θηβαίους καὶ τους συμμάχους καὶ τοῖς Λακεδαιμονίους. εκεῖ δε ελθόντες τῶ μεν θεῶ ουδεν ἰνεκοινώσαντο οπως αν δε ειρήνη γενοιτο, αυτοὶ δε εβουλεύοντο. επει δε ου συνεχωρουν οἱ Θηβαιοι Μεσσήνην υπὸ Λακεδαι- 5μονίοις εἶναι, ξενικον πολὐ συνελεγεν ὁ Φιλίσκος, οπως πολεμοίη μετὰ Λακεδαιμονίων. 28 Tουτων δε πραττομενων ἰφικνεῖται καὶ ἡ παρὰ Διονυσίου

δευτερα βοήθεια. λεγόντων δὲ 'Aθηναίων μεν ὼς χρεὼν

εἴη αυτοῖς ἰεναι εις Θετταλίαν τἀναντία Θηβαίοις, Λακεδαι- 1 oμονιων δε ὼς εις την Λακωνικήν, ταῖτα εν τοῖς συμμάχοις ενίκησεν. επεὶ δὲ περιεπλευσαν οι παρὰ Διονυσίου εις Λακεδαίμονα, λαβὼν αυτοῖς 'Αρχίδαμος μετὰ των πολιτικῶνεστρατεύετο. καὶ Καρύας μεν εξαιρει κατὰ κράτος, καὶ Oσους

εις IΠαρρασίους τῆς Ἀρκαδίας μετ' αυτῶν εδήου την χώραν. επει δ' εβοήθησαν οι 'Αρκάδες και οἱ 'Aργεῖοι, επαναχωρήσας εστρατοπεδευσατο εν τοῖς υπερ Μηλεας γηλόφοις. ενταυθαδ' oντος αυτos Κισσίδας ὁ aρχων τῆς παρὰ Διονυσίου βοηθειας ελεγεν οτι ἐξήκοι αυτῶ ὁ χρόνος ος ειρημενος δεν zo παραμενειν. καὶ ἄμα ταῆτ' ἔλεγε και ἀπήει την επὶ Σπάρτης. 29 -ει δὲ ἀποπορευόμενον ἡπετεμνοντο αυτὸν οι Μεσσήνιοι επιστενὸν τῆς ὁδοῖ, ενταυθα δη επεμπεν επὶ τον 'Αρχίδαμον καιβοηθεῖν εκέλευε κἀκεῖνος μεντοι εβοήθει. ὼς δε εγενοντο εν τ' επ' Ευτρησίους εκτροπὴ, οι μεν 'Αρκάδες και 'Αργεῖοι 25 προσεβαινον εις την Λάκαιναν, καὶ Οἴτοι ὼς ἀποκλείσοντες αυτὸν τῆς επ' οἶκον οδου. ὁ δε, οἴπερ εστι χωρίον επίπεδ0νεν ταῖς συμβολαῖς τῆς τε επ' Ευτρησίων καὶ τῆς επὶ Mηλεας 3o ὁδοῖ, ενταυθα εκβὰς παρετάξατο ὼς μαχουμενος. εφασαν δ'

253쪽

VII. αυτὸν καὶ προ των λόχων παριόντα τοιάδε πaρακελευσασθαι Ἀνδρες πολῖται, νυν αγαθοὶ γενόμενοι ἀναβλέψωμεν ὀρθοῖς ἄμμασιν ὰποδῶμεν τοῖς ἐπιγιγνομένοις την πατρίδα οἴανπερ παρὰ των πατέρων παρελάβομεν' παυσώμεθα αἰσχυνόμενοι 5 καὶ παῖδας καὶ γυναικας καὶ πρεσβυτέρους καὶ ξένους, ἐν οἶς πρόσθεν γε πάντων των Ἐλλήνων περιβλεπτότατοι δεμεν.

τουτων δε ρηθέντων ἐξ αἰθρίας ἀστραπάς τε καὶ βροντὰς 3Iλέγουσιν αισίους αυτῶ φανῆναι συνέβη δὲ καὶ προς τῶδε si κέρατι τέμενος τε καὶ ἄγαλμα Mρακλέους ου δη καὶ

πολυ μένος καὶ θάρρος τοῖς στρατιώταις φασιν ἐμπεσεῖν ωστ ἔργον εἶναι τοῖς ηγεμόσιν ἀνείργειν τους στρατιωτας - θουμένους εις το πρόσθεν. ἐπεὶ μέντοι ηγειτο ὁ 'άρχίδαμος, ολίγοι μεν των πολεμίων δεξάμενοι εις δόρυ αυτοῖς is ἀπέθανον οι δ' ἄλλοι φευγοντες ἔπιπτον, πολλοι μεν υπὸ ἱππέων, πολλοὶ δε υπὸ των Κελτων. ὼς δε ληξάσης της 3a μάχης τροπαῖον εστησατο, ευθὴς ἔπεμψεν οἴκαδε ὼγγελοῖντα Δημοτέλη τον κηρυκα της τε νίκης το μέγεθος καὶ οτι Λακεδαιμονίων μεν ουδὲ εἶς τεθναίη, των δε πολεμίων πaμ-ao πλήθεις. τους μέντοι ἐν Σπάρτy ἔφασαν ἀκουσαντας ἀρξαμένους απὸ 'Αγησιλάου καὶ των γερόντων καὶ των εφόρων πάντας κλαίειν' ουτω κοινόν τι ἄρα χαρα και λυπη δάκρυά ἐστιν. ἐπὶ μέντοι τI των Ἀρκάδων τυχy ου πολυ τι ηττον Λακεδαιμονίων ησθησαν Θηβαῖοι τε και πιλειοι ουτως ηδη et 3 ηχθοντο ἐπὶ τω φρονηματι αυτῶν. Συνεχῶς δὲ βουλευόμενοι Θηβαιοι οπως αν την ηγεμονίαν 33 λάβοιεν της Ἐλλάδος, ἐνόμισαν, ει πέμψειαν προς τον ΙΠερσῶν βασιλέα, πλεονεκτησαι ἄν τι ἐν ἐκείνω. καὶ ἐκ

τούτου παρακαλέσαντες ὐδη τοῖς συμμάχους ἐπὶ προφάσει 3ο οτι καὶ Ευθυκλης ὁ Λακεδαιμόνιος εχ παρὰ βασιλεῖ, ἀναβαίνουσι Θηβαίων μεν Πελοπίδας, Ἀρκάδων δε Ἀντίοχος ὁ

254쪽

VII. i

παγκρατιαστής, πιλείων δε 'Αρχίδαμος' ἡ κολούθει δε και Ἀργεῖος. και οἱ Ἀθηναῖοι ἰκούσαντες ταῖτα ἀνέπεμψαν 34 Tιμαγόραν τε κώ Λέοντα. ἐπεὶ δε ἐκεῖ ἐγένοντο, πολῖἐπλεονέκτει ὁ Πελοπιδας παρα τω Περσy. ειχε γὰρ λέγειν καὶ ωτι μόνοι των Ἐλλήνων βασιλεῖ συνεμάχοντο 5εν Πλαταιαῖς, καὶ ωτι ἴστερον οὐδεπώποτε στρατεύσaιντο ε τι βασιλέα, καὶ ως Λακεδαιμόνιοι δια τουτο πολεμήσειαναυτοῖς, οτι Ουκ ἐθελήσαιεν μετ' Ἀγησιλάου ελθεῖν ἐπ αυτὸν

ουδὲ θυσαι ἐάσαιεν αυτὸν εν Aυλίδι τῆ Ἀρτέμιδι, ἔνθαπεροτε Ἀγαμέμνων εἰς την Ἀσίαν ἐξέπλει θύσας εἶλε Tροίαν. Io33 μέγα δε συνεβάλλετο τω Πελοπίδα εἰς το τιμὰσθαι καὶ ὐτι ἐνενικήκεσαν οι Θηβαῖοι μάχ' εν Λεύκτροις καὶ οτι πεπορθηκότες την χώραν των Λακεδαιμονίων ἐφαίνοντο. ἔλεγε δε

ὁ Πελοπίδας οτι οι Ἀργεῖοι καὶ οι Ἀρκάδες μάχη ἡττημένοιεῖεν υπὸ Λακεδαιμονίων, ἐπεὶ αυτοι Ου παρεγένοντο. συνε- I5

μαρτυρει δ' αυτω ταῖτα πάντα ὼς αληθῆ λέγοι ὁ Ἀθηναῖος 36 4 ιμαγόρας, και ἐτιμὰτο δευτερος μετὰ τον Πελοπίδαν. εκδε τούτου ἐρωτώμενος υπὸ βασιλέως ὁ Πελοπίδας τί βουλοιτο ἐαυτω γραφῆναι εἶπεν οτι Μεσσήνην τε αυτόνομον εἶναι απὸ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίους ἀνέλκειν τὰς ναῖς' ει δε ταῖτα ao μὴ πείθοιντο, στρατευειν επ' αυτούς' εἴ τις δε πόλις μὴ 37 ἐθέλοι ακολουθεῖν, επὶ ταύτην πρῶτον ιέναι. γραφέντων δὲ τούτων καὶ ἰναγνωσθέντων τοῖς πρέσβεσιν, εἶπεν ὁ Λέωνὰκούοντος του βασιλέως Νὴ Δία, ἁ Ἀθηναῖοι, ωρα γε υμῖν, ως ἔοικεν, ἄλλον τινα φίλον αντὶ βασιλέως ζητειν. ἐπεὶ δὲ et 5

ἀπήγγειλεν ὁ γραμματεῖς li εἶπεν ὁ Ἀθηναῖος, πάλιν ἐξή

νεγκε προσγεγραμμένα εἰ δέ τι δικαιότερον τούτων γιγνώ-38 σκουσιν οι Ἀθηναῖοι, ἰόντας προς βασιλέα διδάσκειν. ἐπεὶ δὲ ὰφίκοντο οι πρέσβεις οἴκαδε ἔκαστοι, τον μὲν Tιμαγόραν ἀπέκτειναν οι Ἀθηναιοι, κατηγοροῖντος του Λέοντος 3o

255쪽

VII. ὼς ουτε συσκηνοῖν ἐαυτῶ ἐθέλοι μετά τε Πελοπίδου πάντα βουλευοιτο. των δε ἄλλων πρέσβεων ὁ μεν πιλεῖος 'Αρχίδαμος, οτι προυτίμησε την Mλιν προ των Ἀρκάδων, ἐπὶ νει τὰ του βασιλέως, ὁ δὲ 'Aντίοχος, οτι ηλαττοῖτο το Ἀρκαδικόν, 5 Ουτε τὰ δῶρα ἐδέξατο απηγγειλε τε προς τους μυρίους ως βασιλευς ὰρτοκόπ0υς μεν καὶ ὀψοποιους καὶ οἰνοχόους καὶ θυρωρους πεμπληθεις εχοι, ἄνδρας δε es μάχοιντ ὰν Ἐλλησι πάνυ ζητῶν Ουκ αν ἔφη δυνασθαι ιδεῖν. προς δε τουτοις καὶ το τῶν χρημάτων πληθος αλαρονείαν οἷ γε δοκεῖν ἔφη ειναι,1o ἐπεὶ και την υμνουμένην αν χρυσην πλάτανον ουχ ικανην ἔφη εἶναι τέττιγι σκιὰν παρέχειν. Ως δε οι Θηβαῖοι συνεκάλεσαν απὸ τῶν πόλεων ἁπασῶν 39ὰκουσομένους της παρὰ βασιλέως επιστολης, καὶ ὁ ΙΠέρσης

ὁ φέρων τὰ γράμματα δείξας την βασιλέως σφραγῖδα ἀνέγνω

i5 τὰ γεγραμμένα, οι μεν Θηβαῖοι ὀμνυναι ταυτα ἐκέλευον βασιλεῖ καὶ ἐαυτοῖς τους βουλομένους φίλους εἶναι, οι δεαπὸ τῶν πόλεων ἀπεκρίναντο οτι Ουκ δμου μενοι ἀλλ' ἰκουσόμενοι πεμφθείησαν' εἰ δέ τι ορκων δέοιντο, προς τὰς πόλεις πέμπειν ἐκέλευον. ὁ μέντοι 'Αρκὰς Λυκομηδης καὶ τουτοao ἔλεγεν, οτι ουδὲ τον συλλογον εν Θηβαις δέοι εἶναι, ἰλλ' ἔνθα αν p ὁ πόλεμος. χαλεπαινόντων δ' aυτῶ τῶν Θηβαίων καὶ λεγόντων ὼς διαφθείροι το συμμαχικόν, ουδ' εις τοσυνέδριον ηθελε καθίρειν, ἀλλ' ἀπιὼν ωχετο, και μετ αυ-τos πάντες Οι ἐξ 'Αρκαδίας πρέσβεις. ὼς δ' εν Θηβαις ηοῖ5 ουκ ηθέλησαν οι συνελθόντες ὀμόσαι, ἔπεμπον οἱ Θηβαῖοι πρέσβεις επὶ τὰς πόλεις, ὀμνυναι κελευοντες ποιησειν κατὰ τὰ βασιλέως γράμματα, νομίζοντες ὀκνησειν μίαν ἐκάστην τῶν πόλεων ἀπεχθάνεσθαι ἄμα ἐαυτοῖς τε καὶ βασιλεῖ. ἐπεὶ μέντοι εις Κόρινθον πρῶτον αυτῶν ἰφικομένων υπέστησαν 3o οι Κορίνθιοι, καὶ ἀπεκρίναντο οτι ουδὲν δέοιντο προς βασιλέα

256쪽

VII. i

κοινῶν ορκων, επηκολούθησαν καὶ ἄλλαι πόλεις κατὰ ταυτὰ

ἀποκρινομεναι. και αυτη μεν ἡ ΓΠελοπίδου καὶ των Θηβαίων τῆς αρχῆς περιβολὴ ουτω διελύθη. 1 Aυθις δ' Ἐπαμεινώνδας, βουληθεὶς τους Ἀχαιοῖς προσαγαγεσθαι, οπως μὰλλον σφίσι καὶ οἱ 'Αρκάδες καὶ οἱ ἄλλοι ε

την Ἀχatav. Πεισίαν ουν τον Ἀργεῖον στρατηγοῖντα εντω Αργει πείθει προκαταλαβεῖν τὸ νειον. καὶ ὁ Πεισίας μεντοι καταμαθὼν ἀμελουμενην την του Dνείου φυλακὴν υπό τε Ναυκλεους, ὁ ς ῆρχε του ξενικου των Λακεδαιμονίων, Io καὶ υπὸ Tιμομάχου του 'Aθηναίου, καταλαμβάνει νυκτωρ μετὰ δισχιλίων οπλιτῶν τον υπερ Κεγχρειῶν λόφον, εχων et επτὰ ημερῶν τὰ επιτήδεια. εν δε ταύταις ταῖς ἡμεραις ελθόντες οι Θqβαλι υπερβαίνουσι το Oνειον, καὶ στρa-τεύουσι πάντες οι σύμμαχοι επ' 'Aχα taν, ηγουμενου Ἐπα- I5μεινώνδου. προσπεσόντων δ' αυτῶ τῶν βελτιστων εκ τῆς ἈχαHς, ενδυναστεύει ὁ Ἐπαμεινώνδας ἄστε μη φυγαδεῖσαι τους κρατίστους μηδε πολιτείαν μεταστῆσαι, αλλὰ πιστὰ

λαβὼν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ἡ μην συμμάχους εσεσθαι καὶ

ἰκουλουθήσειν οποι αν Θηβαιοι ἡγῶνται, οἴτως ἀπῆλθεν eto 43 οἴκαδε. κατηγορούντων δε αυτου τῶν τε Ἀρκάδων καὶ τῶν ἰντιστασιωτῶν ὼς Λακεδαιμονίοις κατεσκευακὼς την Ἀχαων ἀπελθοι, εδοξε Θqβαίοις πεμψαι ἁρμοστὰς εις τὰς Ἀχαίδας πόλεις. οἱ δ' ελθόντες τοῖς μεν βελτιστους συν τῶ πλήθειεξεβαλον, δημοκρατίας δε εν τὴ Ἀχαία κατεστησαν. οἱ 25

μεντοι εκπεσόντες συστάντες ταχύ, επὶ μίαν εκάστην τῶν πόλεων πορευόμενοι, ἄντες Ουκ ολίγοι, κατῆλθόν τε καὶ κατεσχον τὰς πόλεις. επεὶ δε κατελθόντες Ουκετι εμεσευον, αλλὰ προθύμως συνεμάχουν τοῖς Λακεδαιμονίοις, επιεύοντο

257쪽

VII. γι Ἀρκάδες ενθεν μὲν υπὸ Λακεδαιμονίων, ἔνθεν δὲ υπὸ Ἀχαιῶν. ἐν δὲ τῶ Σικυῶνι το μὲν μέχρι τουτου κατὰ τους 44 αρχαίους νόμους η πολιτεία ην. ἐκ δὲ τουτου βουλόμενος ὁ Εὐφρων, ωσπερ παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις μέγιστος ην των 5 πολιτῶν, οἴτω καὶ παρὰ τοῖς εναντίοις αυτῶν πρωτεύειν, λέγει προς τους Ἀργείους καὶ προς τους Ἀρκάδας ὼς εἰ μεν οι

πλουσιώτατοι εγκρατεις ἔσοιντο του Σικυῶνος, σαφῶς, οταν

τύχp, πάλιν λακωνιεῖ η πόλις εὰν δὲ δημοκρατία γένηται, ευ ἴστε, ἔφη, οτι διαμενει υμῖν η πόλις. εὰν Ουν μοι Io παραγένησθε, εγὼ ἔσομαι ὁ συγκαλῶν τον δημον, καὶ ἄμαεγὼ υμῖν ταυτην πίστιν ἐμαυτου δώσω καὶ την πόλιν βέβαιονεν τy συμμαχία παρέξω. ταυτα δ', ἔφη, εγὼ πράττω ευ ἔστε οτι πάλαι μεν χαλεπῶς φέρων, ἄσπερ υμεῖς, τοφρόνημα τῶν Λακεδαιμονίων, ασμενος δ' αν την δουλείαν 15 αποφυγών. οἱ Ουν Ἀρκάδες καὶ οι 'Aργεῖοι ηδέως ταυτ' 43ὰκουσαντες παρεγένοντο αυτοῦ. ὁ δ' ευθὴς εν τp ἀγοραπαρόντων τῶν 'Αργείων καὶ τῶν Ἀρκάδων συνεκάλει τονδημον, ὼς της πολιτείας ἐσομένης επὶ τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις. ἐπεὶ δὲ συνηλθον, στρατηγους ἐκέλευσεν ἐλέσθαι Ουστινας Io αυτοῖς δοκοίη οι δ' αἱρουνται αυτόν τε τον Ευφρονα καὶ Ἱππόδαμον καὶ Κλέανδρον καὶ 'Aκρίσιον καὶ Λυσανδρον. ὼς δὲ ταυτα επέπρακτο, καὶ επὶ το ξενικὸν καθίστησιν 'Aδέαντον αυτου υιόν, Λυσιμένην τον πρόσθεν ἄρχοντα ἀποστήσας. καὶ ευθὴς μεν τουτων τῶν ξένων ὁ Εὐφρων πιστους τινας 46 25 ευ ποιῶν ἐποιησατο, καὶ ἄλλους προσελάμβανεν, ουτε τῶν δημοσίων οἴτε τῶν ιερῶν χρημάτων φειδόμενος. καὶ ὁσους δ' ἐξέβαλεν επὶ λακωνισμῶ, καὶ τοῖς τούτων χρημασιν ἐχρητο. καὶ τῶν συναρχόντων δὲ τοῖς μὲν δόλω ἀπέκτεινε, τοῖς δ' ἐξέβαλεν, ἄστε πάντα ὐφ' ἐαυτῶ ἐποιησατο καὶ 3O σαφῶς τύραννος ην. οπως δὲ ταυτα ἐπιτρέποιεν αυτῶ οι

258쪽

VII. I

σύμμαχοι, τα μεν τι καὶ χρήμασι διεπράττετο, τα δε καί, εἴ που στρατεύοιντο, προθύμως εχων το ξενικον συνηκολούθει. II Οἴτω δε τούτων προκεχωρηκότων, καὶ των τε Ἀργείωνεπιτετειχικότων ενὶ τω Φλειοῖντι το υπερ του πιραίου Tρικάρανον, καὶ των Σικυωνίων επὶ τοῖς ὁρίοις αυτῶν τειχιούντων 5την Θυαμίαν, μάλα επιεύοντο οι Φλειάσιοι καὶ εσπάνιον των επιτηδείων' ομως δε διεκαρτερουν εν τη συμμαχία. ἀλλα γὰρ των μεν μεγάλων πόλεων, εἴ τι καλὸν επραξαν, ἄπαντες οι συγγραφεῖς μεμνηνται εμοὶ δὲ δοκεῖ, καὶ εἴ τις μικρὰ πόλις ουσα πολλὰ καὶ καλὰ εργα διαπεπρακται, ετι Ioa μὰλλον ἄξιον εἶναι ὀποφαίνειν. Φλειάσιοι τοίνυν φίλοιμεν εγενοντο Λακεδαιμονίοις, οτ' εκεινοι μεγιστοι ησαν σφαλεντων δ' αυτῶν εν τI εν Λεύκτροις μάχη, καὶ ἀποστάντων μεν πολλῶν περιοικων, ὰποστάντων δὲ πάντων τῶν Ειλώτων, ετι δε τῶν συμμάχων πλην πάνυ ολίγων, 15 επιστρατευόντων δ' αυτοῖς ως εἰπεῖν πάντων τῶν Ἐλλήνων, πιστοὶ διεμειναν, και εχοντες πολεμίους τοῖς δυνατωτάτους τῶν εν Πελοποννήσω 'Aρκάδας και Ἀργείους ομως εβοήθησαναυτοῖς, καὶ διαβαίνειν τελευταῖοι λαχόντες εις Πρασιὰς τῶν

συμβοηθησάντων, δεσαν δ' οἶτοι Κορίνθιοι, Ἐπιδαύριοι, eto 3 Tροιζήνιοι, Ἐρμιονεῖς, Ἀλιεῖς, Σικυώνιοι καὶ Πελληνεῖς' ου γάρ πω τότε ὰφεστασαν ἀλλ' oυδ' επεὶ ὁ ξεναγὸς τοῖς

προδιαβεβῶτας λαβὼν ἀπολιπὼν αυτοῖς ωχετο, ουδ' ως ἀπεστράφησαν, ἀλλ' ηγεμόνα μισθωσάμενοι εκ Πρασιῶν, ἄντων τῶν πολεμίων περὶ Ἀμύκλας, οπως εδύναντο διαδύντες εις 25 Σπάρτην ἀφίκοντο. καὶ μην οἱ Λακεδαιμόνιοι ἄλλως τε 4 ετίμων αυτοῖς καὶ βουν ξενια επεμψαν. επεὶ δ' ἰναχωρησάντων τῶν πολεμίων εκ τῆς Λακεδαίμονος οι Ἀργεῖοι ὀργιζόμενοι τῆ τῶν Φλειασίων περι τοῖς Λακεδαιμονίους προθυμία ενεβαλον πανδημει εις τον Φλειουντα καὶ την 3o

3o ἐνέβαλλον C F

259쪽

VII. 11χωραν αυτῶν εδήουν, οὐδ' ως ὐφίεντο, ἀλλὰ και επεὶ απε- χωρουν φθείραντες ὁσα εδύναντο, επεξελθόντες οι των

Φλειασίων ἱππεις επηκολούθουν αυτοῖς, και ὀπισθοφυλακούντων τοῖς 'Αργείοις των ιππεων απάντων καὶ λόχων των 5 μετ αυτοῖς τεταγμενων, επιθεμενοι τούτοις εξήκοντα ἄντες ετρεψαντο πάντας τους οπισθοφυλακας' και ὰπεκτειναν μεν ολίγους αυτῶν, τροπαῖον μεντοι εστήσαντο ὁρώντων

τῶν Ἀργείων Ουδεν διαφερον δε ει πάντας ἀπεκτόνεσαν

io sAῖθις δε Λακεδαιμόνιοι μεν καὶ οι συμμαχοι εφρούρουν το θ νειον, Θηβαιοι δε προσῆσαν ὼς ὐπερβησόμενοι. πορευο - μενων δε διὰ Νεμέας τῶν Ἀρκάδων και Mλείων, οπως συμμείξαιεν τοῖς Θηβαίοις, προσήνεγκαν μεν λόγον τῶν Φλειασίων φυγάδες ώς εἰ εθελήσειαν επιφανῆναι μόνον 15 σφίσι, λάβοιεν αν Φλειουνταρ επει δε ταῖτα συνωμολογήθη, τῆς νυκτὸς ἡπεκαθίοντο υπ' αυτῶ τῶ τείχει κλίμακας εχοντες Or τε φυγάδες καὶ ἄλλοι μετ αυτῶν ως εξακόσιοι. επεὶ δεοὶ μεν σκοποὶ εσημαινον ἀπο του Tρικαράνου ως πολεμίωνεπιόντων, ἡ δε πόλις προς τούτους τον νουν εἶχεν, εν δὴ ao τούτω οι προδιδόντες εσήμαινον τοῖς ὁποκαθημενοις ἀναβαίνειν. οι δ' ἰναβάντες καὶ λαβόντες τῶν φρουρῶν τὰ 6οπλα ερημα, εδίωκον τοῖς ἡμεροφύλακας οντας δεκα ὰφ'εκάστης δε τῆς πεμπάδος εις ἡμεροφύλαξ κατελείπετο καιενα μεν ετι καθεύδοντα ἀπεκτειναν, ἄλλον δε καταφυγόντα a 5 προς το 'πιραιον. φυγῆ δ' εμλλομενων κατὰ του τείχους τοῖ εις το ἄστυ ὁρῶντος τῶν ἡμεροφυλάκων, ἀναμφισβητήτως εἶχον οἱ ἀναβάντες την ἀκρόπολιν. επεὶ δε κραυγῆς εις την 7

πόλιν ἀφικομενης ε βοηθουν οι πολῖται, το μεν πρῶτον επεξελθόντες εκ τῆς ἀκροπόλεως οι πολεμιοι εμάχοντο εν τῶ πρόσθεν 3o τῶν εις την πόλιν φερουσῶν πυλῶν' επειτα πολιορκούμενοι

260쪽

VII. M

υπο τῶν προσβοηθούντων ἐχώρουν πάλιν προς την ὰκρο-πολιν οι δε πολιται συνεισπίπτουσιν αυτοῖς. το μεν ουν

μέσον της ἀκροπόλεως ευθυς ἔρημον ἐγένετο ἐπὶ δε τοτειχος και τους πύργους ὰναβάντες οι πολέμιοι ἔπαιον καὶ ἔβαλλον τους ἔνδον οι δε χαμόθεν ημυνοντο καὶ κατὰ τὰς 58 εH το τεῖχος φερούσας κλίμακας προσεμάχοντο. ἐπεὶ δετων ἔνθεν καὶ ἔνθεν πυργων ἐκράτησάν τινων οι πολῖται, ὁμόσε δη ἐχώρουν ἀπονενοημένως τοῖς ἀναβεβηκόσιν. οιδε ωθουμενοι υπ' αυτων τη τόλμy τε καὶ μάχη εις ἔλαττον συνειλουντο. εν δε τούτω τὼ καιρῶ οι μεν Ἀρκάδες καὶ οι 1o Ἀργεῖοι περὶ την πολιν ἐκυκλουντο, καὶ κατὰ κεφαλην τοτεῖχος της ἀκροπόλεως διώρυττον των δ' ἔνδοθεν οι μεν' επὶ το τειχος, οἱ δε καὶ ἔξωθεν ἔτι ἐπαναβαίνοντας, ἐπὶ ταῖς κλίμαξιν ἄντας, ἔπαιον, οι δε προς τους ἀναβεβηκότας αυτων ἐπὶ τους πυργους ἐμάχοντο f, καὶ πυρ ευρόντες εν ταῖς 15 σκηναῖς υφηπτον αυτούς, προσφορουντες των δραγμάτων liἔτυχεν εξ αυτης της ἀκροπόλεως τεθερισμένα. ἐνταυθα δη

οι μεν ἀπὸ των πύργων την φλόγα φοβούμενοι ἐξηλλοντο,

- οἱ δε ἐπὶ των τειχῶν υπο των ἀνδρῶν παιόμενοι ἐξέπιπτον.

9 ἐπεὶ δ' ἄπαξ ηρξαντο ὁπείκειν, ταχυ δη πὰσα η ἀκρόπολις ῖο

ἔρημος των πολεμίων ἐγεγένητο. ευθυς δε και οι ιππεις ἐξηλαυνον οἱ δε πολέμιοι ἰδόντες αυτους ἀπεχώρουν, καταλιπόντες τάς τε κλίμακας και τους νεκρούς, ἐνίους δὲ καὶ

ζῶντας ἀποκεχωλευμένους. ὰπέθανον δὲ των πολεμίων οἴτε ἔνδον μαχόμενοι καὶ οἱ ἔξω ἁλλόμενοι Ουκ ἐλάττους των 25 ὀγδοηκοντα. ἔνθα δη θεάσασθαι παρην ἐπὶ της σωτηρίας τους μεν ἄνδρας δεξιουμένους ὰλλήλους, τὰς δε γυναῖκας