Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

331쪽

re ρους δ 'Αρκάδας τούτοις γαρ πρώτοις πινάζαλον καὶ ιυθυς ἐτρέψαντο, καὶ ἐπι- ρηι σαννας ac σου 'Αργείους ἰεξάμενοι,

ηαὶ τουτων ἐκράνησαν. Ἐπεὶ μεντοι κατε- ώων εἰς re μετοιξ σου βουλευτηρίου καὶ ρῆ της στίας ἱεροῖ, και ηου προς ταυτα ον κοντος θεάτρου, ἐμάχοντο μν ουδὲν ἔπιον, καὶ ἐώθουν προς το βουλον ἀπο μά- οι τῶν στοῶν τε καὶ οὐ βουλευτηρίου και ii μεγάλου Ῥαου βαλλομενοι, καὶ ἐν τω, τὼ μα μενοι, ποθνησκον σιν ἀλλοι τε - Ηλείων, καὶ αὐτος τῶν τριακοσιων

Vestae templum, theatrumque, quod eodem pertinet, intenacet pugnabant quidem illi nihilominus, ac versus aram pro pellebant hostes, sed a porticisus, et euria, magnoque fano telis petiti, tandemque proelio cum eis in planitie congressi caedebantur, occiso cum aliis alenim iis eontemneren-iu illo tamen die socios, ut Id primis manus Consere--t, eonfestan in fugam Reus, in exceptos Argivos, Area- - opem serentes, super brat. Atque ibi inos Ier . Ruti erant ad eum usque i Eleis ipso quadringentorum

332쪽

ἀνεπαύσαντο της νυκτο εκκόπτοντες ταῖν πεπονημένα σκην--τα, καὶ αποσταυρῶπες,

τες εἶδον καρτερον - μυς, καὶ τι - να- πολλοῖς ἀναζεύηκότας, απηλθον εἰς π

ρωμενων δὲ τοῖς ροῖς χρηρεαε τῶν τοῖς Ἀρκά νιν ἀρχήντων, καὶ - τον πτους παρισους τρεφόντων, πρωτο Μαντι o

actis ad crustra sua peden reserant. Arcad quidem certe ac alii, qui cum eis e- Tmat usque adeo diem sequentem formidabant ut nocteram confecta tentoria demolim, seque vallo munire non cessarent. Elei vero postridie accedentes, ubi In iram satis Brarium ac multos arri fana fonscendisse viderent suam

urbem reversi sunt, quum tales se viros maestitiaeest, quales quidem possit Deus ut sparata victute essicere vel die sed homines ne lavrquidem temporis spatio potve rint illos qui fortes non sus fines reddere. Caeruriun cynim Meadsm praefecti pecuniis se ut rentur, et sis Eparitos aler x

Primi Mantinet facto deGIProhibuere ne Meunis

333쪽

esset ita. Quomoue a T deberetur Paritis, ex

aesectis Haere Verani im mini eorum praesidestionis sententia mittunt paritos, qui dammare os adducerent. Verunt Mantinet poma suas occlusis, in urbem illos non admittebant. Secundum ea nonnulli etiam ex istis decies millibus, aiebant, non usurpandas esse pecunias a eri , neque erimen illud vi latain reliseonis Deum posterio in omne deinceps aevum en auendum esse. Posteaquam

334쪽

ου αν δυνάμενοι ἄνευ μισθου τῶν παρι-- ειναι, διεχέοντο. οι δὲ δυνάμενοι, παρακελευσάμνοι αὐτοῖς, καθίσταντο εἰς τους Επαρίτους, - ρο αυτο ἐπ ἐκείνοις, ἀλλ ἐκεινοι ara σφίσιν νεν. γνοντες δε οἱ τῶν

αρχόντων διακεχγειρικότες α ρὐ ματα,

οπι, εἰ λήσουιεν θύνας, κινδυνευσειαν ἀπολε- σθα ι πέροπουσιν ἐύς Θέζας, καὶ διδάσκουσι τοῖς ηαίους, ῶς, Ἀλη στρατεύσειαν κιν

δυνεύσαιεν οἱ 'Αρκαδες πάλιν λακωνισαι. Και οἱ in παρεσκευαζοντο, ως στρατευσον μενοι οἱ δε σα κράτιστα ν Ποιοπον- βουλευόμεινοι,Ἀπεισαν το κοινον των 'Αρκα-

etiam publico . concilio saer Tum pecuniarum usurpati r Iecta erat, mox Epariti, quo . quot stipendio carere non poterant, dilabebantur: qui v m poterant, se mutuo cohortati, paritorem in locunx mccedebant, ne in illorum ip-m, sed illi in ipsorum essent potestate. Praefecta autem, qui periiniam faciam uacim rant, quum se ammaduere rent, I rationes essent iam Thebas mittunt, ae helmnos monent, ni expeditionem sus ciperent, periculum ore, semusus Arcades ad Lacedae moniorem paries transirent.

Itaque Thebani ad eam se mi litimn accingebriit. Contra,P optimes Peloponneso consul

335쪽

ΗΙST GRAEC. Ibi A. VII. 4.32sζαίοις, μη ἰέναι συν λως εἰς την 'Αρκαδίαν, εἰ λη τι καλοῖεν καὶ α ιι πιν ταλτα προς τους Θηcαίους ἔλεγον, αμα δε ιλογίζοντο, τι πολεμ ουδὲν δέοιντο. σου γαρ ἱερου του Διος προεστανα ουδὲν προι δεῖσθαι ἐνόμιζον, ἀλλ' ακοὸβόντες αν καὶ δικαιότερα καὶ σιώτερα ποιεῖν, κα τω θερ

λομενων ε ταυτα καὶ των ' Ηλειων, δοξεναμ ονεροι ειρηνην ποιησασθαι καὶ ἐγένοντο σπονδαί.

Γενομενων δε των ρκων, καὶ μοσαντων των σε αλλων παντων, καὶ των Τεγεατων,

tum vellent, Arcadum ommuni persuadebant, ut missis temis, ilici Thebanis iuberent; ne Arcassiam amati, nisi arcessiti fuissent, inoed remuri Neque tantum haec 'nebanis denuntiabant, sed mliam certis rationibus parmoti statuebant, bello sibi minime 'pus esse. Quippe caussam nullam putabant, quamobrem ipsi Iovis tino praeessent: Geoque se iustius ac resiliquus facturos arbitrabantur, miss-que Matificaturos Deo, si danum Ele1 restituerent. Quod quum ieis etiam placeret, utrisque visum est, pacem esse faciendam eoque factum, ut inter se foedus inirent. Posteaquam in hoc praestitum esset sacrimentum, iramque non solum alii omnes, sed ipsi quoque Tegeatae una eum

336쪽

ευθυνας, σύν τε τοῖς Βοιωτοῖς καὶ τοῖς ο γνωμοπι - 'Επαρίτων, κλείσαντες τας πιμλας το των Τεγεατων τείρους, --οντες

βελτιστους. Ἀσε δ ἐκ πασων τῶν πόλεων παρόντων ων Αρκάδων, καὶ πάντων εἰρηνην βουλομένων ἔχειν, πολλους ἔδει τους irru, λαμανομένους εἰναι' σπε ταχυ in αυτοῖς τοἰεσροντηριον μεστον ην, ταιν δε η δ'

Brinaturae gravis pessitibus Boeotis praeerat, iurassent: caules alii Tegeae mane es, conviviis ac hilaritati vacabam. libationes instituebant, paeanas crinabant, quasi iam pace eonstituta Thebani vero, praefectique Arcadum, quo quot a reddenssis rationibus si-

et Epistri, quotquot einem

erant in sententia clausis T geae portis, in misia hinc uis de lictoribus ad eos. si aD bant convivia, praecipuos quo que capiunt. Et quoniam ex omnibus oppidis Arcades e

sonfluxemit, omne.que Pacen exposcerent; multo mini ne cesse erat. Quo actum, u

337쪽

νία οἰκια 'sὶς δὲ πολλοὶ οἱ εἱργμ,ένοι σαν,

τολλοὶ δὲ κατα σου τειχους ἐκπεπηδηκότες,

γ' καῖον, καὶ τους με αυτου ταυτα άποντας, τι Μαντινεας, ους μάλιστα

ικας πολεις, προηγορευον εν τὸ is πλοις Nai, κοὐ φυλάττειν τα πολεις. καὶ αὐτοὶ

Ma dissici compleretur.' teaquain anulti retina essentia incilla onjecti, multi denuo desiliissent, miliam mim per portas emitterentur,suod erae nemo qui cuiquam inmaeret, extra illos qui se ite inultandos existim fluit: in maximam Thebas , et alios qui his unam ipso agebant, sollicitu si-peri tanaeest, quod Mantineos,

sanequam paucos comprehemssissent Nam plerique omnes domum se eontulerant, quippe qui non procul a Tegea sistarent. Quum illuxisset, et deII qu- gesta erant, Mantinet certiores faeti essent continuo Inisin ad caeteras urbes Arca. dicas nuntiis, ut in armis sissent, oppidaque sua pretiesidiis munirent, denuntiabant; quod

quidem ipsi quoque laesesam. 8imul Tegeam auo in im

338쪽

sqs MIST GRAEC. LiB. VII. 4. δὲ Ουσως ἐποίουν, καὶ ἀμα πέμψαντες εἰς

θνησκειν προ δίκης καὶ εἴ τινες ε πρηὶ ων , καί ἔλεγον ἀπαγγελλοντες, σι η των Μαντινέων πόλις ἐγγυωτο, ἐ- 1ν παρέξειν εις το

κοινον των 'Αρκάδων, πόσους τις προσκωλοῖτο. Ακούων ουν ο ηζαῖος, πόρει τε, ο,τι δήσαιτο τω πράγματι, καὶ ἀφίησι πάντας τους ἄνδρας. οὐ τῆ στεραι συγκαλέσας των Ἀρκάδων, πόσοι γε ησυνελθεῖν θέλησαν, ἀπελογεῖτο, ως ξα--τηθείη ἀκουσαι γαρ φη, σι Λακεδα μνονιοί τε εἰεν συν τοις πλοις ἐπὶ τοῖς ριοις,

iubent, ac redc sibi quoscunque Mantineos haberent, postulabant. Praeterea non aequum aiebant esse, quenquam ex caeteris etiam Arcadibus a vinciri aut mori multam,

tum esset. Quod, haberent, in quo culparent aliquos per

eodem nuntios suos indiciarant, sancte Mantineorum rempublicam spondere, se exhibituram

in concilio Arcadum publico, quotquo traidem in alis lupis vocare vellet. Haec quum Thebanus ille audiret, qui hac in re ageret, ambige ;Rdeoque emptivis omnibus μmissis, postridie convoca trimines, quotquot eonvenire Volebant seque piar deceptum esse dicetiat. Et enim se narrabat accepisse, Ι

cedaemonios innato. in siilliu

339쪽

προδιδόναι σε αυτοῖς μελλοιεν την Τέγεαντων 'Αρκάδων τινες. οἱ δε ακούσαντες, ἐκεῖνον μὲν, καίπερ γιγνωσκοντες, τι ἐψευ- Θηcας πρέσcεις, κατηγόρουν αυτου, ως δεῖν

καὶ γαρ στρατηγων τότε ἐτύγχανε λεγειν,

ως πολυ ορθότερον ποιήσειεν, τε συνίλάμίανε τους ἄνδρας η τε αφηκε το γαρ ηελων δἰ μοῖς εἰς πολεμη καταστάντων, μας φονευ της μετερας γνωμης ρηνην ποιεῖσθαι,

- ου αν δικαίως προὸοσίαν τις -- του-- κατηγοροίη, εἶ δ στε, ἔφη, τι ηειεῖς καὶ στρατευσομεθα εἰς την 'Αρκαδίαν, κοὐ

συν τοῖς τα μέτερα φρονουσι πολε Δη-μνεν.

ad se, ac nonnullos Arcades Tegeam illis prodere velle. Quae quum illi audiissent, immira axit ho nem, quanquam eum de Arcadibus nentiri κιrent. Inde legatis Thebas mis

sis, sic eum Memsabant, ut mori multandum statuerent.

dixis- tunc Epaminondam semini, qui Thebanorum id temporis Imperator erat, rectius homirimn secisis tum quum Arcades comprehenderet, quam quum simitteret ' Nam cur non, inquit, aliquis de proditione jure vos accuset; qui, quum nos vestri eaussa bellum mininus, ne consensu nostropaeem fecistic Enimvero scutote, inquit, suscepturos noste editionem in Arcadiam, ac bellum gesturos una eum iis qui paries nostri aequuntur.

340쪽

κοινον των Αρκάδων κώ τοὶς πολεις, ἐκ τούτουανε λογίζοντο 'Μαντινεῖς τε, καὶ - αλλων

ως ἄξιόντες οὐ δηλον - ἐπὶ το κακόν τι ἡρια ἐργάζεσθαι is ατεύειν παρασκευάζομ

5. Posteaquam haec ad consem Ine Arcadum, orramque urbes renuntiata fuissent tum vero secum ipia emit aere coeperunt Mantinet, aliique Arcades, qui de Peloponneso erantaolliciti, itidemque Elei et Aeliaei, palam Thebanos id moliri ut Peloponnesi Vares quam-

sine ulla sifficultate in servitii 'ten redigerent. Nam cur tandem belluri nos volunt ger res num eam ob Caussam, ut ipsi nosmet mutuo Perdamus, at utrique ipsoriam indige inus Cur ad expessitionem mcingunt se, quum nos dicamus, in hoc tempore nobis opera ipsoriam non opus esse t, non manifestum est, eos idcirco se ad hane expeditio nem Parare, ut aliquo nos damno afficiant i Hanc Atti nas suos mittunt, qui Athenuo ea ad serendum Pen eo.