Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

341쪽

λιίοντες ἔπεμψαν δὲ καὶ εἰς ΛακεMίμοναχινας ἀπο τῶν 'Επαρίτων, παρακαλουντες Λακρώιμονίους, εἰ βούλοιντο κοιν διακομλυειν, αν τινες ,σου καταδουλοισόμενοι νην

Πιλιπόννησον περὶ μέντοι ἡγεμνίας αὐτοθεν iis, Βοιωτους ἔχων πάντας, καὶ iapcοέας,3a Θετταλιων πολλους παρά τε Ἀλεξανδρον

ιαὶ των ἐνοιντίων αυτε Φωκεῖς γεντοι uni ολούθουν, λέγοντες οπι συνθηκα σφ ura αυ- ῶς εῖεν ει τις ἐπὶ Θησας ιοι, βοηθῶν πολ λους δε στρατεύειν, Ου εινα ἐν ταῖς συν-,inuentur Praeterea aer: in ex paritia mittunt Lace monem ac LRcedaemonios, nantur, ut communibus 11-- prohiberent, ne qui Peloponnesum in semitutem red, ni Impetratum etiam i

ciscebatur, a M In Boeotos omnes, Euboenses, Thesistos mulios, quos parati ab Alexin ancto, partim ab ejus adver-rus acceperat, ducebat. P censes tamen non sequel matur, quum lis conditionibus initum foedus esse dicerent ut, inquis Thebanos invalleret, opem ferrent veriam ut adversus alios cum eis militatum is R.

id in laedere eomprehendi M.

342쪽

ους τε καὶ Μεσσηνιους, κώ Αρκάδων νους - σφετερα φρονουντας. ησαν δὲ υ σοι μ

καὶ Ιαλαντιῶς, κα εἴ τινες δη πολεις, ἀτο σφῶικραί τε εἰναι καὶ ἐν μεσαις ταυταις

ναίους παριοντας λήψεσθαι, καὶ οἰόμενος, με- γα αν τουτ γενεσθαι τοῖς - σφετέροις συμ μαχοις, ει το επιρρωσαι αὐτους, τοῖς δε ἐναντίοις, , το ις αθυμίαν ἐμαεσεῖν - λminondas, suis a partibus futuros in Peloponneso Arovos, Messenios. Arcades eos, qui rebus Thebanormi favebant. Erint hi egeatae, Megalopolitani Aseatae, alantini, et quotquo oppida, propterea

quod essent exima, et horrum in messio AEIta, aequi eos cogehantur. Copias ergo celeriter Epaminondas eduxit: quumve Nemeam inuremus esset, nonnihil istic commorsiatur, quod lintercepturum se trivis euntes Athenienses putareti Nam magnum hoc ulti iam fore ducebat, quod suo ni quidem socioriam animose --fimare posset hostium vero, ad desperationem ad ere. At que, ut breviter cam, Inna no Thebanis emolimento' turum existanabat, quidq'MAthenienses detrimenti acce

pissent. Interim duim ille hoc

343쪽

νουντες. εἰς την Μαντίνειαν. Ἐπεὶ μέντοι Ἐπαραγινώνδας κουσε, τους Αθηναίους τ ρον κατα γην πορευεσθαι ἀπεγνωκέναι, καταθαλασσαν δὲ παρασκευάζεσθαι, ως λα Λακεδαίρονος βοηθέοντας τοῖς Ἀρκάσουν, ἴτω M ἀφορμησας ἐκ της Νεριέας ἀφικνειτοι ώς

μέντοι προνοί- ἔργα καὶ τόλμης στιν, ΟυMνμι δοκεῖ ο ἀνηρ λλιπῶν. πρωτον - γαρ

εγωγε ἐπαινή αυτου, οπι το στρατόπεδον ἐν

laeo Rasustineret,Peloponnesii

omnes, quotquin eo-ntiebant, qui Mantineam convenere. Quum autem audiisset Epamianontas, MIenienses mutato eo illo non jam terra iacturos iter, sed mari, parrare, ut per Laeetaemonem Arcadibus mpei seremi motis e Nemeaeastris Tegeam prosectus est.

Atque equidem hinc illi expe- sitionem sincitur cessisse, non possum daeere quae vero tum providentiae, tum audaciae fa cinori sunt, ea de mari mihi in hoc viro minime posse sedentur. Nam primum hoc non pomum non praedicare, quod intra Tegeatam muros castra iocaverit quo loco e rant et uior quam si foris AEnlocasset, a quid ageret, minus ab hostibus sciri poterire. Pra terea si qua re opus esset, eam

344쪽

ασμιλεστέρω τε ν η εἰ ἔξω στρατοπεδείσατο, καὶ τοῖς πολεμίοις ἐν ἁλλοτέρω, ο,τι πράττοιτο καὶ παρασκευάζεσθαι M, εἴ σου ἐδεῖτο, ἐν τῆ πολει οντ ευπορώτερον ν τῶν δεέτέρων ξω στρατευορώνων, ἐξῆν παν, ει τε Πορθως ἐπραττετο, εἴτε τι ἡμάρτανον. καὶ μην

κοντα ἐνομισε πρακτεον τι εἶναι εἰ δὲ μη, αντὶ της πρόσθεν εὐκλεί- πολλην δοξίαν προσεδέχετο. ἐπεὶ οὐ κατεριάνθανε περλε κρ

ω:ilius in urbe parare poterat.

Hostes vero quum c ara extra

oppida haberent, perspiciis

terat, inve iid recte gererent, seu perperam. Et quia superiorem ae hostibus esse Put bat quoties eos locorum comano sitates habere videbat, non educebat suos, ut illos invaderet Postiaquam vero nullam ad se urbem deficere emeret, ac tempus elabit aerendum

aliquid esse putabat, quod qui

dem nisi faceret, redincreemust. parta gloria magnam infamiam expectabat. Itaque quum sec tus esset certior . hostes apud Mantineam magFa cum se munivisse, ac Agesilauru omnesque Lacedaemonios M'cessere, jamque adeo cum Mpus Agesilaum domo proseo' tum apud Pellenen esse ani' madverteret sumis coena, M'

345쪽

μεντοι, προπυαμ ενος ταυτα Ἀγησάλαος, φθη εἰς την πόλιν α πελών, διαταξάμενοι οἱ Σπαρτιαται φυλαττον, καὶ Δαλα λίγοιοντες οἴ σε γα, ἱππεῖς αὐτοῖς πάντες ἈνBuntiatorique militibus itinere, recta Spartam copias ducit. Quod nisi clivino quodauri fato eretensis quidam ad Ages, uni contendens, ei copias E- mnondae adventare nuntia et . cepisset pariam, quaβi Rendam nidum, omnino a de- ensoribus desertam. Quum Rutem Agesilaus his ante corri En , conatum hostis in ade-

in urbe priaecepisset: Par tani dispositis hine inde suis,

quanquam perpauci essent, umbem tamen custossiebant. Nam et equites eorum jam in Asecadiam discesserant, et copIae mercenariae, et ex decem cohortibus tres Posteaquam Epaminondas Spartam venisset, non urbem illac ingressiebatur, ubi vel pugnam hostes in planitie commissuri erant, vela la de aedificus dejecturi, vel

346쪽

ΗΙST GRAEC LIB. VII. 5. 'Aρκαδία ἀπ εσαν, καὶ το ξενικον, καὶ τῶν

essi nihilo plus in puma multi,

quam pauci erant effecturi: sed loco quo lana occupato, quo se superiorem fore putabat, ita in urbem descendit, non ascen- sit. Caeterum quod deinde accidit, partim numini potest adscribi, partim dici, desper

tis neminem posse resistere. Nam quum Archidamus vix centum viros duceret, ac non

solum trajecisset, id ς'od -- pediri potuisse quodammodo videbatur, sed etiam in locum

arduum versus hostes pergeret tum illi, qua spirabant em, qui Lacedaemonios devicerant, qui rebus omnAus superiores erant, ac praeterea loco erant excelsiore, non ex cepere militum, quos Am d naus secum habebat, impetum; sed terga dedere, atque admprimi, qui apud Epaminondam

347쪽

- πνέοντες, οἱ νενικηκονες τους Λακεδαιμησος, ο τῶ παντὶ πλέονες, α προς τουτοις

κια χωρία ἔχοντες, οὐκ ἐδέξαντο νους rit τον 'Αρχίδαμον, ἄλλ' ἐγκλίνου ri Και

η ιν δε πορρωτέρω του καιρου, - τοι αυετώνησκουσι περιεγέγραπτο γὰρ ως ἔοικεν,

' πτασο, ἔνθα ἐπικράνη ra, καὶ νους ἐνταλ

- Messi sunt. Quum a in exultarent Lacedaemonum victoriam, ideoquo P -ntur intempestivius rudi: et ipsi quo tam amiserer a deseripti sivinitus erint, invidi videtur, concessae', victoriae erit quidam . Arvidamus, eo loco v victoria potitus fuerat, 'pyemn exestavit; et eos, Thal. II. Terant, per inducias reddun.

Epaminondas autem sectim ipse perpendens itumam ut M. cades L, Medaemonem opis se. Tendae caussa concurrerent; nolebat simul auri ipsis et Lacedaemoniis universis, posmeaquam convenissent, Pum re prae-rtim quum res ipsis feliciter eessisset, suis Inale. Quamobrem marsus quamceleris rime Tegeam contendens, gri

348쪽

του ανθρωπους, αλλως τε καὶ σίτου συγκω

καὶ σας Κλεωνας, ἐτύγχανον προπιόντες εἰς

Itaque suscipiebant iter. Imterea profecti Eleuata Ain

taenrium equites, apud Isininum coena sum ι, uim Cisonas tranaement sorie in Mantineam Meedebant, et ca tra intra in iros ipsis an aedi m habebant. Quum autem pateret jam adventare hostes, Mantinet Athenierisium equi-- opem implorare si quis

349쪽

rt Μαώνειαν, και καταστρατοπεδευσαμ μ

si 'πος τείχους ἐν ταῖς οἰκίας. ἐπεὶ Q ὸ ρ Μαντινεῖς σων Αθηναίων ἱππέων βοηθησο, η ιβύναιντο ἔξω γαρ εἶναι αὐ τα βοσκή-

πτα πάντα, και τους εργάτας, πολλους M ταῖδας και γεραιτέρους των λευθερων δονσαντες δὲ ταυτα οἱ Ἀθηναῖοι κύοηθου- h ετ οντες ανάριατοι, καὶ αὐτοὶ κοί οἱ πιτρι. νταυθα 1 τούτων α την αρετην τίς νι ν ἀγασθείη ον καὶ πολυ πλείονας ορ- mi τους πολεμίους, καὶ δυστυχ ἡ κτος γε - it μενου ἐν Κορίνθω τοῖς ἱππευσιν, Ουδεν του- ν τελογίσαντο, οὐδε τι και ηζαιοις - καὶ Θεσσαλοῖς, τοῖς κρατίστοις ἱππευ--em esse, uernque' m et intilios tum pueros, provectioris aetatis homi-λη arenuos. Quibus Ain rura auditis, quanquam nec a vel se pratissio, vel equos duo resecissent, tamen opem stant. Atque hei quis eΟ- virtutem non adrniretur 'ν stilliin hostes se longe in pyra tabere copias ceriterent, in urbe Corintho pereulissent; nillil horum ad Mairnum Te-- earunt, ac ne id quidem, quod simul adversus Thebanos ac Thessalos, equites o num opiniones longe praestrauissimos, proelio conmessuri χωsent i sed turpe δucentes, si postea quam advenissent, nulla

re sociis essent alumentotquam primum conspexissent

hostes, manus eum ex conse-

350쪽

riserunt, quum quidem gloriam majorum tueri cuperenti Hoc modo commisso proelio, Mantineis omnia, quae foris habebant, salva praestitere. Cecideriint ex eis quidam viri series, cujusmodi scilicet ipsi quoque interemerunt. Quippe nemo erat utrinque, cui tam exiguum telum esset, quo se nutu non contingerent. Deinde cadasera inomam Athenienses tolliun, hostium c claveribus quibusdάm per i Epaminondas emam cogitabat, intra dies paucos sibi abeundum esse necessario, quod huic expeditioni destinatum tenapumessiuxisset. Iam si eos, quibus opitulatumas advenerat, desereret futurum ut ab hostibiin illi obsiderentur, ipse gloriam omnem prorsus ansit texet qui