장음표시 사용
511쪽
nen e paratum agricolis parcere, nullaque hos adficere injuria, si qui dem et ille eorum, illii ad se defecissent, agricoliS, Suas ut operas sacerent, permittere vellet. Ac tu quidem, ait, tinet, si quidem bellum fuerit, is qui potentior est, mea Senistentia, hos colligetu in pacem inter atos fecerirnus, tu scilicet colliges, ait. Si quis vero vel naeoruna lversus arma tiarnsi prohibere posSis, non sumpserat, vel tuOriim adveris nisi paucos prohibebis : nam istis me, ab his, inquit, pro viri- eomani, qui ad me defecerunt, i poenas uterque repOScenius. exiguus est ager ego ver per imis una naandatis caduceato mitterem, amplam tibi regio rem dimisit. Assyrii vero,nem cultam esse. Quod au l cum haec audissent, omni Stutem ad fructus eolligetulos ad D lio a rege contendebant, ut in
512쪽
γενοντο συνθηκαι, τοῖς μυεν ἐργαζομένοις εἰς ἡ-νην ιναι, τοῖς Πόπλοφοροις πόλεμον. αυ-
λοιντο, ἐν τη εα υτων ἐπικρατεία την δὲ των πολεμιων λείαν γον, πόθεν δύναιντο, πως ει η στρατεία δίων τάῖς συμ μάχοις οιρον γὰρ κινδυνοι ι αυτοὶ κοί ἀνευ του λαμ- ζάνειν τὰ πιτηδειαι η δε εκ των πολεμίων Vo-φη κουφοτεραν την στρατείαν δόκει παρεχειν.
hic Ctyro accederet ac quam minimum belli reliquum faceret Assyrius vero, sive quod
EI gens iux PersuaSerat, sive quod ipse sic vellet, haec comprobavit pactisque adeo On-Venit, ut cum agricoli PAX S-Set cuni armatis bellum. H. aec
igitur de agricolis perfecit CyrusQ iumentoruni quidem Pa clua amicos suos, si vellent, inditione sua collocare jussit; hostium vero praedam ag antundecunque poterant, ut ni ilitia sociis jucunctior esset. Nan tametsi commeatus pararetur nullus, tamen eadem pericula propotita erant : at militiam leviorem efficere videbatur alimenta ex hostium regione quae .rendi ratio.
513쪽
Cum autem Cyriis se ana ad discessum pararet, aderat Ga latas cum alia dona multa variaque adferens adducensque, velut ex ampla copiosaque domo, turn permultos equo suis
equiti laus ademptoS, quibuSIa3 in propter illas insidias fidem non habebat Ubi propius accesSIS-set, ita loquutus est, Haec ego jam ad te adduco, Cyre, ut iis in praesenti si quid opus sit utaris. Existimes vero, inquit,
velint, etiam alia, Iraea quae sunt, esse tua. Quippe nenioeSt, nec erit unquaria, cui ex me nato domum ego meam relicturus sim sed necesse est, inquit, nae moriente, mecum et genus nostrui et nomen e
Suna perpeSScis, ait, deo Iuratus testor, qui et vident et audunt onania cum tamen illi l
514쪽
iniustum, nihil turpe, neque dixerim, neque feceram. Simulque haec dicens, Suam una lacrimis deploravit fortunam, neque loqui plura potuit. Quibus auditis Cyrus calamitatem Jus miseratuS, atque his verbis usus est. Equidem equos, est, accipio tuae enim utilitati consulam, homininus eos dando majori te benevolentia prosequentibus, quam quorum modo erant, uti quide, nadparet et Persicum equitatuni id maod iamdudum X petiverina celeriter explebo ad decem equitum millia reliqua autem pecunias opesque tecum avectas Servato, inquit, donec tantuan me habere videris, ut remunerando te non sim
inserior quod si ita abeas ut plura mihi des, quam a me acceperis; nescio profecto, quo
515쪽
αν δυναίμην μη αἰσχυνεσθαι. ΠΙζος ταύτα Γαδάτας ειπεν, Ἀλλα ταυτα θρον, φλοῦ, πιστεύω σοι όρω γάρ σου ον τρο πον φυ
της γαρ ἴχνεγίστης πολεως Βαζυλωνος εγγυς
pacto facere possim, ut pudore non Alficiar. Ad ea Gadatas, Equideria haec tibi credo, ait : nani ingeniuria tulina video
verim consideres, In satis ad hae conservamia Si in idoneus. Etenini quatridit Assyrio anaici eran US, paterna Sane OSSeS-
si pulcherrima esse videt atur: quippe cui ala uri e Imaxima Balbylone prope at Sit, quae Un-que coinnaoda ex icte ampla percipi possunt, aisce iunibius Toxi. II. Duebamur; quaecunque autenaniolestiana nobis exhisere poterant, at hi donatina huc profecti longe alberanius nunc cuna inimici si inus, lanifestuna est, ubi tu discesseri S, futuriana, ut et nobis et toti donaui nostrae insiciae struantum atqἰae ad naea sententia, vitam una dolole iis λ laque degentus, qui et oninino vicinos halbituri si naus hostes, eosque nol is ipsi potentiore con Spectum: For.
516쪽
Tάχ' οὐν εἴποι τις ἀν' κοί τι δη ταυτα, υκ
ψυχη κου, διὰ το ἔρίσθαι καὶ ὀργίζεσθαι,
ἁγαθε, ἀνδρὶ μάχεσθαι, αλ ἐκέῖνος τουτω
tasse dixeris, cur ista non cogitaram prius, quana deficerem tollia, Cyre, alii naUS meUS propter acceptam injuriam et irain, non quod esset tutissimuria considerat,at, sed hoc perpetuo parturiebatn ecquando licet, ii ulcisci hominem et diis et hominibus invisunt, qui non deSinit Odisse, non si qui eum laedat, Sed si quena se praeStantio-rena suspicetur Itaque, uti opinor, cun malus ipse sit, omnes etian Se deteriores socios halbebit. Quod si quis ιto hos eo praestantior Visus fuerit, certus esto, Cyre, nequaquaintilbi adversus Uusinodi virtinae regium diimicandum esse, Sed illius industria ad ioc machinandunt sufficiet, quonam idelicet pacto se praestantiorena Enaedio tollat. Veruna ut mihin OleStiis sit, D eo, quanavis mali
517쪽
ἔφη, ὼ Γαδάτα, ουχὶ τα μὲν τείχη φυλακη
Superior eSt, ut Opinor, suturiis. Haec uni Cyril ait ESSet, visus est ei digina consideratione licere : atque mico Statilia,
Quid ergo, iri quit, Gadata, nonne castella praesidiis naunivisti, quo tuto sis uti tibi liceat, curri ea si ieris ingressus ipse verono huc nobi Scurri , ii expeditione, ut Si diu perinde ac modo nobiscum suem ni hic te naetvat, non tu ipSuna ' Ouin il te- curri libens quidquid tuorun Idspectu tibi iactandum sit, aut clijsis conSuetudine delecteris, Inectini profici Sta tor niamin/et tu niihi, ut equider artat: ror, admoduin usui fueris, et esse tibi ego conat Or, ut potero. Haec a lata iam audisset, respiravi aes dixit, mitin
518쪽
τους furi αυτων καὶ γυναῖκα. ἄγειν, τουὶ δε
possim res araea citiuS colli poSset, colleg it Praeterea suO-gere, quani tu li8ceda tisana Una cona plures secum abduceis et matrena, ait, mecum at bat, tum siclos, quibus delect ducere volo. Poteris, iii luit, ibatur, tum quisus diffidebat; profecto citius etenim gula quorum alio cogebat secti insistam, donec ibi commodun UXores ducere, alios sorores, ut esse lixeris. Itaque digressius his quasi vinculis eos con- inde Ga latas, castellis quae com strictos teneret. Itaque Cyrus munierat, una cum Cyro prae cum Gadat iisque qui circumsidia imposuit, et omnia quibus I se essent, albi ibatu qui et index ainpla dornus instrii commode ei viarum eSset, et aliarurn, et
519쪽
οτι εγγυτατα ἀγειν της πολεως, να και ἐπιοείξης αυτοῖς το στράτευμα, τε σοι δη
pabuli, et inimenti, Ut caStra semper locis in ulmurimis habe
Curii vero pergens iter Babylonioruin urbem adspiceret, atque ei via, qua iace lebat, ducere propter ipS uctis moenia videretur, arcessito Gobrya Ga- data liue, aliane via esset interrogabat, ut tam prope ad moenia copias non ducerent. Et
Gobryas, Sunt, irrituit, domine,
perniultae quidem vi. sed existi naalbana equidem te quam proxinae an ad uri en iter facere velle, quo ipSi conirnOnstrares Xercituni tibi nunc et Inagnurn SSe et praeciamaro: nana una etiana illi nainor esset, ad aurum ipsi in accessisti, et vos illi haud inultos nunaer Spectabant nunc autem tarnetSi parat ita Sit Assyriust ibi queniadi nodum dixit ipsun
520쪽
ad pugnandula Se parare, Scio futuruna, ut, copias tuas conspexerat, iamparata rursiis ipsi sua videantur. Ad haec Cyriis ait, Videris mihi, Golirya, mirari, cliuod id
tempori quo naulto cum nainori exercitu veni, ad ipsa usque moenia duxerina nunc na OIibus copiis instructus eos ducere Sula muros nolim erunt ne inireris, ait non enimi dei in est adducere, et praeterducere Onanes enim sic instructa copias adducunt, uti Se quam optime pugnaturos arbitrantur at qui sapiunt, sic ab lucunt, ut quaena tutissit Deiron quar celerrinae abscedant. In praetereundo autem expor rigi plaustra necesse est, et impeδimenta moPim caeterλ