Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

발행: 1811년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

DE VENATIONE CAP. XIII. 26 I

O σοφισται δ ἐπὶ το ἐξαπατα λεγουσι καιγράφουσιν επὶ τ ἐαυτῶν κέρδει, και οὐθένα

νετο οὐδεις, οὐδ' ἔστιν, ἀλλα καὶ ἀρκώ ἐκά

me recte cognita Proferre: cupio. Nam verba quidem ut parum a tristitutioneam conseriant ita sententiae sunt utiles, S ci tramna egre an contineant. Vituperant autem et alii plerique professores isto sapientiae ineculi nostri, non Sapientiae tu Eow mio in verbis, non animorum M-bus, Sapientiae suae acumen Ostententi Nec me latet, quod praestaret haec a me scripta non e Sse. Nam facile ipsis erit, aliquid cito, licet non recte, reprehendere. Scripta tanae ita sunt, ut recte se habeant nec ostentatores Sapientiae, Sed reapse Sapientes ac

bonos efficiant. Neque enim haec videri urado, viam Me

662쪽

26, DE VENATIONE CAP. XIII.

ους ηρωνται, οἱ δὲ φιλοσοφοι πασι κοινοὶ καὶ

χειρω Tάς τε γαρ των οιωτων Ουσιας αφαιρουμενοι, καὶ τα της πολεως, εἰς ας κοι - νας σωτηρίας νωφελεστερο εισι των διωτων

τα τε σωματα προ τον πολεμον κάκιστα και

utilia ut nunquam refutari possint. At illi sapientiae professores ad falleia luna et proferunt et scribunt sua lucri sui cauSa, nec quidquam ulli horninuna prosiint. Quippe nul- Ius eoruna nec fuit, nec Si sapiens sed unicuique sufficit habere nonaen professori sapientiae, quod apud recte sentientes ignoininio Sum est. Qila- propter horum sapientiae pro- sessoriam praecepta cavenda moneo, sapientiae Vero studiosorum inventa cog itataque nequaquani rejicienda. Nam ut illi sapientiae pros essores auctipantur eos qui divites Sunt, et juvenes ita communes Sunt

et amici onanibus, hi sapientiae studiosi Fortunas hominum si leni ut in pretio non halbent, ita nec ignominiosas ducunt. Non illos item moneo tibi ae-

663쪽

ἴηοία, οἱ δ' ἐπὶ τους φίλους Καὶ οι G επιτους φίλους ἰόντες, δυσκλειαν ἔχουσι παραγ πῶσιν οι δὲ κυνηγέται ε τὶ τα θηρια ιοντες,

λοκερδεία ερχονται. Ἐπειτα εξ αυτου τουἐ πιχειρη λατος βελτίους γίγνονται 'o πολ

mulamiOS, qui ad captandas conditiones meliores temere se intur, sive privasis in rebus, seu publicis et hac quiden in consideratione, quod optimi ex illis ob res bene gestas Oti sint tanquana labori Obi quum improbi turpiter in aerumnas incidant, et flagitiosi e rebus clari sint. Quippe quum et privatis auferant bona sua, et rempublicam expilent, minus ad Qutem communem utilitatis adferunt, quam honaines imperiti et habent corpora bello ineptissima, foedeque con Stituta, quiana laboribus serendi impares sint. At venatores et corpora et bona Sua civibus bene comparata in medium exhibent. Et hi quidem seras invadunt, illi amicox Qui amicos adgrediuntur, apud omnes infames sunt: euato iares, dum feras adoriuntur, laudem inveniunt. Nam si seras B. ε

664쪽

c64 DE VENATIONE CAP. XIII.

νυ ς αγωνιζομενα, καὶ ἐν τη αὐτων οἰκη-

O μγεν Ουο κατα πολιν βουλόμενοι πλεονεκτεῖν, μελετω νικα φίλους' ι δε κυνηγεται, κοινους ε ρους και του μ ν η μελετ αυτ η

τους δε πολυ χείρους καὶ τοῖς μεν η ἀγραμ ετ σωφροσύνης, τοῖς δὲ μετα αἰσχEA 'ά- σους Κακοηθεια δὲ καὶ αἰσχροκεροείας οἱ

ceperint, belluas o tiles vincunt; in minus, laudaritur tamen . prinavim, quia civitatis totius ininaicos adgrediuntur deinde, quod nec ullius honiinis clanino, nec lucri cupi litate ii faciant. Ex ioc ipς deni- itie conatu ad pleraque naeliore et peritiores vallunt ex ratione qualia ostendenui S. Quippe nisi labori latis, et coiritation uni invetitis, et magna

δiligenti, longe praeStarent,

praedas nullas caperent. Nani hostes eoruna pro vita dimicantes, et in suo ipsoriam donaicilio, imagnu in robur habeant. Itasiae venator frustra laboraret, nisi seras industria majori, ac prudentia copiOSa Superaret. Ergo quotquot in civitate melior esse supra caeteros conditione voluiit, amicos Vincere contendunt venatore autenr, conaniunes inimicos. Et lios

qui deni haec exercitatio prae-

665쪽

ε tantiores iacit adversus aliostio te . illos multo deteriores :et sua utri*qtie venatio, his cum prudentia, illis cum turpi audacia conJuncta Malitiam et quaestum hi contemnere possunt, illi non po8sunt: VO-cem hi bona proferenteni e-naittunt, illi turpem. Adversus ipsum numen nihil illos ab impietate det..rret, at hi reli.

enim antiquo mortalium Sermone, Deo Ptiani hoc opere

turn faciunt lo tum spectando voluptaterii percipere. Quo fit, ut juvene haec ad animos revocantes, quae ipse moneo, si ea faciant, religiosi sunt et pii, tu uiri haec ab aliquo nurnine spectari arbitrentur sidentitue in parentes, in patriani universam in unumquem que civium, in amicos egregie

666쪽

se gerent. Neque viri tun foeminae, quibus haec Diana taxia, quotutio venation uno largita est, ut Atalanta, Pro- fu e Didioqi l. v lem praecla cris, et si qua praeter has alia rana auerti stini Sed itiani l fuit.

667쪽

ΠΡΟΣ

XENOPHONTIS

AESCHINEM.

PosTEAQUAM ni convenisset sophiae studium sequereris: Heri Iogenes, cum alia quae t ident, respondit, quod Socra-dan narravit, tum me de tera es. Ego vero etiam quum

interrogante, quodnam philo Athenis ageres, propter hunc

668쪽

καλεῖν τον Σωκράτους η γουντο βίον ' τι

σω δε της δόξης ἐκ πολλων α καίρων καὶ κενων

animum te adimi ratus sum. Quemadmoduni igitur adimi rara te coepi, Sic nunc quo que prae quovis alio philosophiae studioso animi tui constantiana demiror. Maxinauna enina, iit niihi videtur, argun .entUITI Stvirtutis tuae ; quod is vir te ceperit, si modo vitam Socratis mortalem aliquis licendam putat. Caeterum numina Supra nos esse, cuivis constat. Satis quidem est ea naborem cit potestatena venerari. Quales auten et qui sint Dia nec inveniri sacile potest, nec inquiri fas est. Quippe Servo runt etiam non interest scire naturani aut facta donainomini Suortina ut quibus nihil praeterea conVeniat, quam inservire. Quodque naaXimVna St, quanto majorem adrnirationem merentur, qui res humanas

tractant; tanto plus hoc sis adsere oneris ac molestiae, qui

669쪽

αινουντος μανθάνειν μου κην με γαρ σμεν

τοτ αυτοῖς λέγων τί καλον, και τί ἀνορια

ἀλλα η δυνατα ἀνθρωποι ἀλωναι φασκεν, η μυθων εἰναι συγγενη, ἱλετ ολυος σοφιστων παίγνια διεξιόντων. και υκ ελεγε μεν ταυτα,

gloriam de multis intempestivis ac vanis rebus adsectant. Nam quando audivit quisquam, Aeschines , Socratem de re. bus coelestibus disserentem, Vel ad lineas ac figuras emendandae vitae gratia Aciendis hortantem ' Musicum enim clinus ipsum intellexisse non ultra judicium auriuna. Ouin Semper

aliquid egreg ii suis dicere non desinebat, quid esset fortitudo, quid Justitia, quid ,hrauit

caeterae. Vocibat autem haec bona humana, caetera vero vel homines adsequi non posse, vel fabulis esse comata dicebat, qualia superciliosi sapientiae professores ricticula commemorarent. Neque ero Verba haec ita tradebat, ut factis eadem non praestaret Veriam ad te illa non morantem pra scribi, quae a Socrate gesta sunt, quamqvana ingratum futuriun non sit tamen et pro-

670쪽

ραννιδος, καὶ Αντὶ διαίτης λιτης, Σικελιωτις

Exum fuerit, et alibi a nobis eSt praestitum. Desinant igitur convicti, vel ad id accedant, quod probabile St, quibus Socrates non placuit quum ei vivo sapientiae testimonium Deus exhibuerit, interfectores vero ejus poenitentiae suae purgationem moi invenerint.

Illi vero egre ii vixi, Aegypti

et pro ligiosae Pythagorae Sapientiae amore capti Sunt, PaOrum Supervacaneum et incon- Stans erga Socratem studium tyrannidis amor redarguit, et Sicula ventris ini moderati mensa magalitati victus anteposita.

SEARCH

MENU NAVIGATION