장음표시 사용
581쪽
β. I. Articulus CLI. & sequens CLII. non ad ho De ossietomicidium, sed ad ossicium judicis in genere pertinent. et Scilicet judicis criminalis est Caesare jubente IJ ut rei aestinianda. crimen consessi exceptiones audiat ab reum, an illas probare possit, interroget 'I 3 easdem per actuarium, vel hominem juris peritum ' et annotandas curet vi ipsas adhibitis in consilium juris sapientibus ponderet, aestimet' 3 utrum probatae consessum a poena criminali liber, tum sint. Tandemque S) hujus indolis & essicaciae ea dem deprehendit, ut reum ad probandum admittat, &hanc probationem servato juris ordine, reprobatione a cusatoris scit. peragendam curet. Quodsi dubium aliquod
emergat, iudex sciscitatum ire debet e JCtis, quid comsilii capiendum. ' Α ' . .
a Plane si reus stlapidus, hebetioris ingenii, juden circa De reo fim. ipsas allegationes miserum juvat. ne forte ex simplicitate P Loxtima exceptionum momenta praetervideat vid.Apr. Art.
582쪽
oder durch den Gerichis - Schreiberi unde colligeres: Protocollum criminale non a solo actuario, sed & ab alio homine fide digno & juris gnaro praesente judice scriblIosse. Interim olim in aliis Articulis vi XLVII. CLXXXL eq. scribendi officium in solum actuarium transscribatur, protocolla in soro criminali conscribi debent ab actuario auram. Quod si absit, vel aegrotet, ab alio viro idoneo, qui ad acta IVRAVIT. 3 Hujus quaesiti causa raro transmitti solent acta, nec prae cise ita praeceptum, sed judex tantum secum reputat rei ablegata; ni eadem rejicere Velit, de quo ad Artis. Jeq. 4 Ceterum nimia est compilatoris negligentia hujus Articuli in fine verbis: Geseraei ut lammi euiolien, usque ad: Gehandeli, quae sensu carentiq. 2. Ceterum ex textu articuli probatur quidem j dicem ex causa per alios quidem viros honestos, prot collum conscribendum curare Posse, non autem, quod
ipse scribere possiti ARTI C. CLII.
583쪽
NOTAE AD ARTI C. CLI. CGL f. I. inrod si allegata & exceptiones rei consessi adhibito ji iri sprudentum conlilio ' I nihil ad statum cau- i. e i l e facere deprelienduntur, nec ex illorum probatione relevantia. ullum pro reo praesidi tun sperandum: judicis non est
probationem rei inanem admittere, & testes nominatos ab eodem audire, sed ea agere, quae restant contra delinquentem consessum ' a & notorium. i Ad hoc consilium Caesar judicem ablegavit in Artic. usiae milia CLI. Ergo nil e suo cerebello decidere debet, nisi fit Pς superior: ein Homericlite, Regierung. Nam talia sta- ueniast.' tuum imperii judicia nulla lege imperii coguntur ad actorum transmissionem. Modo ipsi non plane contra substantialia processus quid audeant, de quo infra ad Artis.
a Agit quidem Caesar diserte de reo confesso F notorio: Be- An omne 'haniaten und offenbahren Thater, ut dicitur in textu. In- Q Π ς V. 'terim aliorum reorum, qui nondum consessi, in hae spe- ' ii i is cie est eadem ratio, nec credendum a Caesare hic statuta ex singulari in confessos odio. Allegatio frustranea est ibique frustranea, nec in ullo judicio attendenda, nec in ejus probatione per van i juramenta testium nomen Dei. unquam sumendum in vanum. Itaque nemo sive in Civili, sive in criminali judicio habet, quod quaeratur, si probatio ipsius rejecta, ii testes desentionales non auditisuerint, modo civiliter certum sit omnem defensionis prohationem inanem fuisse & irrelevantem. Alias communis est, quod in dubio allegata rei sint potius admittenda
j. a. Annotat hic defensionis hodiernae & veteris
584쪽
fore olim de notario Tum risu olim hoc te luchie.
poneret atque recenseret, hodie autem moris esse, ut sine causarum speciali allegatione, generatim concessionem defensionis petat et Hoc plane ampliari, ut licet reus aperte dicat, se nescire qua ratione se defendere pollit, nihilominus pro tortura, vel capitali poena avertenda, ipsi eκ officio defensor hodie ad. ungendus iit, Cum olim summaric tantum reum pro sua de sensione interrogaret judex Art. XLVIIJupr. 30 Olim fundamenta, quae reus allegabat, a scabino, vel actuario, in Articulos certos deseripta fuisse, hodie vero id negotii advocato defensorique datum esse. 4) Olim judicem vel certe ejus commissarium, testes desensionales, cκaminasse. Consersi r. Artis. LXXIV. verbis: so dennden Ricliter v. s. w. Hodie autem Notarium ad examinandum adhiberi posse. Enimvero licet regulariter I) judex curam quondam dein sensionis habuerit, & reus ipsi momenta defensionis exposuerit, judex autem de inae eadem in Articulos redegerit, ponderaverit atque e consilio prudentum super illorum admissibilitate statuerit. Nihilominus tamen olim quoque licuit adhibere defensorem, sive cinen Fit pre-Cher vid. c. LXXIV. Specvl. Suretc. Hinc dicitur apud
reorum ad defensorem provocare, quam sibi confidere maluerit, sane laetere potuit, ut defensor defensionis capita Congereret, atque judici articulatim exhiberet, ut proinde discrimina n. I. 3. non videantur Universalia esse. Porro e diplomatibus constat v. c. e diplomate Friderici IV. quo Norarium creat, quod novo Notario Petro Francisco collatum fuerit officium IUDICIS ORDINARII &Notarii, per Omnes mundi terras, quae Romanum profitentur imperium &c. viae UGI ELL T. II. p. 9Fδ. Igitur probabile est quod quondam testes quoque examinare potuerint. Ut adeo certa non sit clitarentia quarta.
585쪽
rata fuerit prolixa innocentiae deductio, qua hodie imprimis se efferunt causidici. Circa hoc non adeo repugia nitis. Interim. Clericos aliquando ad decisiones causarum suarum, transmillis actis response cum rationibus
expetiisse jam Seculo XIV. patet e sormula Responsi aDoctorihus canonicis conscripti P. I. V. I a. allud I. E V C Κ-ppLD. in Walleni se . Quamvis in soro criminali seculari ut verum fatear, silmile qhi id nondum observaverim. Ulia De clusens terius notat BE YER I quod Causidici nostri seculi, ma rub, pis curam habeant lenociniorum in verbis floridis ad anteetiim judicis ciendum, quam ponderum rationum, quae
judicis intellectum instruant a) quod allegata legum &Doctorum, insuper habitis argumentis aequitatis, quae leges interpretentur, cumulent, ossicium judicis circa justitiam, Confundant CC m principis potestate circa gratiam delinquenti impertiendzm. Nos addimus 3 quod in partem adversariam, V. C. Cccisum in homicidio, nimia um quantum invehantur, in laudes clientis sui autem immodice evagentur 4 quod priuination es in utramque partem disputabiles, cum veris probationibus in gratiam inquisiti commisceant f quod testimoniis generalibus se injuratis amicorum de vita inquisiti ante acta abutantur 6 quod probabilitates contra inquisitum non admittant, textoque juris de probationibus luce meridiana clarioribus loquente, nimium quantum se esserant & illum ad
abusum trahant quod minutus, & anxiae formae processus plus justo inhaereant 8 testimonia testium prohatorialium cavillatorie saepius anatomizent, captiosissima interrogatoria forment, talemque distinctitanam omni-tim minutiarum testium probatorialium scientiam desiderent, quae vix a spectatore alicujus actus ex spectari, aut in Virum alias bonum cadere potest. 9 Quod indicia. quae conjunctim circa fiustum contra in quisitum pugnant, separent & seorsi in excutiant, quasillussiceret: singula . non probare. Cum tamen indicia, jungenda sint, & in criminalibus etiam obtineat regula:
586쪽
a Sino quae singula non concludunt, conjuncum concludunt.
Artic. A. VII supri ARTI C. CLIII.
De mutione T. Ne temere, accusati facinus confessi, ad Varata eaeceptioneS coniugiant, atque ita inanibuS sum. tibus -
587쪽
tibus accusatorem onerent, juhet imperator, ut cognati qu i i accusati, caveant I de refundendis in casum succumben '2 P tiae expensis accusatori. ' Quantitatem vero cautionis pru
dens judicis arbitrium definit. ' 3
i Sine dubio supponendus eli calus, ubi accusatus pauper. Nam si ipse habet. unde sumtus accusatori restituere posisit, non opus videtur cognatorum satisdatione. 'a Εκ hoc Articulo colligo i quod delinquens, qui eri en Qua pensetetur, neC prolixam inanemque defensionem praetendit :'' sed patienter poenam capitis subit, expensas accusatori ex mente Caesaris, perque argumentum a Contrario, non re refundat, et fundat a) quois vice versa reus confessus vana defensione iam eapitis usus, a TEMPORE defensionis susceptae, teneatur adrcia dε natu landendas accusatori expensas, licet capitali supplicio anfectus sit, per verba: durch die unierstandene unerfind-
liche Ausnilimng u. s. in. Unde simul 3 colligo, quod
accillarus non Ulterius, nec quoad reliquas eXpensas ante moram, quam inani defensione fecit, at, accusatore erogatas, ad refusionem teneatur. De expensis aurem execUti Ο-nis dicetur infra Art. CCIV. quod has serat judicium.' a Dicitur in fine: der Massimng wegen Rechis pnegen.: Unde concluditur, quo i moderatio expensarem in criminalibus petenda sit a Collegio aliquo Juridico. f. I. Cautio autem agnatorum ex collatione hujus Agnali an
articuli cum siequ. Artio. ex mente Carolinae videtur esse et 'necessitatis, ut etiam ab invitis exigi possit. praecipue si .....hi. jungimus h. artic. cum articulo CCXIX. Quod usu forensi nec in processu accusatorio, nec inquisitorio obtinet vid. infra Art. . 3. 4. ' a Nisi sponte agnati rei de sensionem suscipere velint. Quamvis in processu inquisitorio nec in hac specie judici caveant, sed suis sumtibus agnatum defendant. f. 3. Certe ex hoc articulo non potest procudi An ex art. regula: quod accisatus victus, in genere acclatori V y y 3 victo lea de rapen
588쪽
victori praestet expensas. Nam hoc ne quidem in civili judicio verum est. Non tantum Veritate, sed etiam SPE- cIE VERI, carere debent TEMERARII litigatoris al- legata, ut in expensaS condemnetur. Nec in universum asseri potest: ad mortem damnatum, condemnandum esse in expensas per Carolinam. Ita enim nullibi in illa, nec in accusatorio, nec in inquisitorio processis. Nec in hoc ipso articulo nostro, qui intra terminos accusati: der
589쪽
nec amici, vel cognati cavere velint. Respondet Cassiar,
quod nihilominus defensio ipsi concedenda & expensae ab ipso Magistratu suppeditandae sint.
Nec aliter fieri potest ex rei natura. Modo res dubia ali- Quo si aperquatenus sit. Nam si aperte constet quod frivola & Llla sit allegata defensionis causa, frustranei sumtus utique 'suppeditandi non videntur. Propter verba: und dochzweiselich ware. Quamvis cautius agat judex, qui hic superiorem suum consulit, ut ipse textus indicat: und derobriglieit v. f. - οβ. I. Pauper autem in criminalibus dicitur: qui . Qui nihil plane habet. In civilibus: qui juramentum pati iR ' ς' pertatis praestitit. Cum illo itaque durius transigitur, ut ad paupertatis iuramentum non admittatur, in ipsi non relinquamur v. c. 8O. florent, ut alias in formula juramenti paupertatis hinc inde definitum. vid. plar.
MARTINI ad tit. I. I. 3. proc. Saxon. b tu amniti ibid.
590쪽
Qiiid si ni- f. I. Nova species adducitur in argumento de sen- lux prςhφη sionis, nempe banniti, statuiturque, quod etiam in bandi η num declaratus, si dein capitur, non obstante sententia in ipsum lata, suam innocentiam deducere possit. At, inquis, cui bono processus hanni, si defensio inte
gra manet hinnito λ R. bannum tamen Operatur praesumistionem contra bannitum, quod delictum commiserit, alias enim contumaciter non emansisset. Itaque bannitus ac
cusatore quoque nihil probante non absolvitur, sed quo stioni subjicitur CARPE. qu. CXL. n. Ios. Nisi probabiliter contumaciam eκcusare atque indicium inde desumtum elidere, Vel alias innocentiam suam probare possit. Quamvis rectius dicatur, quod facto eveniente omnia committenda sint prudentis judicis arbitrio, qui fugae causas aestimabit, &ex regellis, protocollis, aetisque reliquis, quatenus bannitus gravatus sit judicabit. Minimum lekCarolina nihil habet hic de tortura, propter solam contumaciam, absenti deprehenso applicanda. Ceterum ubi processus baiani non est in usu, nec tamen secundum fit. f. de Requir. reis hona ah sentis simpliciter annotantur, nec processus fuga pendente quiescit, sed reus varie I ad