Imperatoris Iustiniani defensio aduersus Alemannum. Autore Thoma Riuio I.C. regis Anglia aduocato

171쪽

Baptismo, de haereticis, de rebus dentisque ad religionem, ad fidem, & ecclestiae statum , quaquauersum, spectanti bus . leges suas prom9lgarum t an non eas ita in suo Codice collocauiti Iustionianus plane ut se, non nouam ecclesia.

stici Regiminis telam ordiri, sed ab illis

carptam, suis laboribus ivt vigilijs per- texendam Ssceillise i ostenderet nam quod eum iu am interdum sententiam de rebus fidei. explicares solitum affirmas, illamque iactantiam appellare soles, primum illud a te quaero, an solis Imperatoribus de salute sua mutire ne fas Θ Deinde ipse tecum cogites velim, virum Iustinianum an Constantinum Magnum magis reprehendere VIdeare. Is enim in ConcilioNiceno non solum sententiam is am inter Episcopos fe- quena proferebat, yerum etiam, quid per Homo sion qua Vr a voce, Teliis. uma fides eontra Arrianorum haeresin definiebatur. intelligendum esset toto Concilio a probantu , declarabat , ut

Q nquam Constantinus, in rebus ad religionum pertinentibus, praeterim

172쪽

ctain fidem S et eluin, quid habuit, cum Iustisiano comparandum i Tantonitarumisit illac. Jheologus quanto ille Dux me iurue, praecigr enim es illi

Eustitia, quantuimm a te. ad. Intur Iam ta j de illo sommemoratio: quaedMindi uinorum dogmatum inuestigatione, pam furiψse diligenterque Veris 3ffirmat, yt dies Dd .

rus uir, pysthinuis abj omnibus curis,

illam unam OlM 9, nunquam Inter mitteret; sed ad disputandum omnes haeretixos pro caret , eosque nunc probabilibusi argumentis , nunc dς- monstranonibus , nunc sacrarum stri , pturarum testimonijs confutaret. Praeclara, inquam , est ista' ingenij do- ruinae eri lavs S commendatio, sed

173쪽

is S eculares Prindipes ita eant ut Iustinianus. Iamdudum semte, Alemanne, mihi crede, fero: tribuo enim aliquid doctrinae tuae, d6mu in naturae meae,communi humanitati,wn cedo omnia Itaque dictum istud tuui Nec imprudentiae nec scelerishoc tempore accuso: lice t modo mihi in tanti momenti re a te libere dissentire. Insce.

Ex est ecclesia Imo sente scelicissita. Cum enim Deus se ecclesiae suae,hoc est,populo Christiano, veram fidei doctrinam amplexo, Reges olim Numtiosdaturum spoponderit,mid,ροπιψ, ei ad Aelicitatem uberius, aut maius optari posset, quam ut eos Phincipes dc Pastores habeat, qui praeceptisinstitu. risque Theologiae maxime abundarenti an vero, ea est Philosophiae in I & pra stantia, viqii, o regum

174쪽

vis, Theologia principum animis rece- .pta,Ecelestia intalice faciat,Remp. certe talicem facere non potest: inde vero, efficitur, ut Theologia minores ad foe licitatem, quam Philosophia, vires habeat; Imo quod Philosophia, non plus

adseruandam,quaTheologia,ad Remp. perdendam conferat.Quid igitur te miserius, qui ita contra Iustinianum pu gnas, ut Theologiae limul bellum indiacere, non perhorrescas t Quoniam vero hoc tam excellens,iamque diuinum immortalis Dei beneficium , damni dc i sortunij accusare libet, doce quaeso, quid inde incommodi Ecclesae obue-

D nerit. Hac inquis ,diuinaruin remna D scientia inflatus I ustinianus. Ecclesiuer tot leges praescribere, nouaq; dogma- ta tradere ausus est. Noli ,quaeso, Alemanne eXpetere, noli expectare, ut ego leges a Iustiniano latas, & tot iam, non annorum sed taculorum praescriptione.& laude munitas,contra tuam insaniam,

oratione & verbis tueri velim. Sed quae sint illa dogmata, quae ab illo in Ecclesia inuecta fuime criminaris, scire cupio. Erat inquis haereticus,erat Eutychianus,

175쪽

itane vero Z ego igitur hominem haere ricum t ego Einychianum, hoc est,Saluatoris mei hostem &doctrinae christianae pestem defendendum suscepi i me. hora Deus: Quoniam tamen plena periculi res est ipsam quaeso paulo attentius consideremus.Primum igitur Chalcedonense Concilium , quod contra Eutychetem institutum fuit, ante Iustuniani tempora fluctuasse, ab ills vero

confirmatum, per omnes ecclesias es

edicto receprum tuisse, testatur Euagrius. Deinde, extat eius iententia, lege Promulgata quai quid ille de Eutychi. ana haeresi leutire , apmissim eiactata Ntur. Anathematisamus, inquit Euty-D chetem mentecaprum, de qui cum eo Misendunt aut senserunt: qui Phantasi-

v iis . introducunt negantque veram riuitatem dc generationem Domini' de Saluatoris nostri Iesu Christi ex 'Sancta virgine, & Deipara, hoc est,

rasalutem noli ram. Quis igitur, Iulli Tiano tam aduersus, ut cum ista legerit eum ab Eutychetis doctrina, tanquam a salutis sita peste, toto animo abhorruisse non confiteaturi verum emana-

176쪽

rat hoc eius edictum vivente adhuc Epiphanio, urbis Episcopo , hoc est, ante decimum Imperii eius annum . certeοῦ potuit vero,post illud tempus, in haereista ineidisse: nilux recussi. Quaero igitur ,quo tu illum tempore in haeresin incidisse putas eodem, inquis. quo Anthymum Epiphanio in EcclesiaCoa .

stantinopolitan1 Succellarem dedit.H ic nimirum a te, narratura ab Anastasici Bibliotheeario olim Vaticano. in hanarem vel temere credita, vel improbe conficta fabula: Cuius quidem is scopus est , ut fidem faciat, IustinIacium, Anthymum, haereticam Eutychianui in sede illaceollocasse a deinde ab Ag rpeto Pontifiae Romah rauissime in i crepitum, de per conuitium. Dioclesianum appellatum, fidem iamelius comis muralia. Utae ud opinor, poe Martiarius Naticana iussis, bitas uenenum: ista Vero, quaesiicxx Anal alio commemorantur, quid aliud sitiat, quam, vi eiu dem Poetae versu 'tar,la Vaticanis con diminusta cassisti Eratoquidem, ut ais Alamatino Anthymus Eutichyana hae

rasi imbutus, sed Orthodoxam prae se

177쪽

ferebat fidem. Hoc Nicephorus CD listi, hoc Liberatus, hoc Concilij Con- istantinop. generalis acta,ubique perso' nant.Id igitur, cum Agapetus, qui tum forte a Gothorum Rege Legatus adera . persensiisset, Iustiniano rem aperit: An 'thymo ipsit communicare renuit: Iustinianus vero quidi Causam ipsi Agapoto , & alijs Episcopis Synodaliter mi locatis cognoscendam delegat: illi maium inuentum a Sede Constantinopolitana deijciunt et Imperator rem ratam habet: audi vero de Imperatoris hac in re studio testi nium ex doctrinali quodami ut vocatur, in synodo generali porrecta desumptum z Agapetus , in- quit, iniuriam Catholaeae fidei vin- dicans,Anthyminn extra posuit, densacerdotali Sede afidalissimo aepissu ' mo Imperatoremostro Gatholicam is

N dem &dminorum Canonum autoriri Ntatem adiuuante. Extaretiam de eius.

dem Anthymi depositione constitutio eius Novella quadragesima secunda: ex qua liquidissime apparet, Iustinianum non solum Anthymo inhaeresi non tauius, verum suam inle ob infama sua

178쪽

reuotando, omni verborum animique contentione, laborasse: Demum vero cum se aethiopem, quod dicitur, lauare mereri non solum depositionis senitentiam confirmabat, vexum etiam ho

minem ipsum procul ab urbe relegabat. Itaquemera erat illa Bibliothecarij vestri fabula,ad gloriam Pontifici cum Imperatoris dedecore conciliandum comparata : Probabilior certe est illa Eua- Srij narratio:Quanquam,quid ego hancilla probabiliorem esse dicol Cum Scilla nulla veri similitudine nitatur, Sc certissimis non verborum, sed rerum argvimentis refutetur. In Eutychianam haeis resin prorupiste Iustinianum asserit E- ω,inquit, tum Com Reuoluerigitur Concilij illius Codicem: ibi Iustinianu,pijssimu,Pietitissimu, Christianissimu, Orthodoxu, hoc est verbis ad recta eius fide ostendendaexquisitistimis copellatu reperies. Nam si a fide in illo Cocilio defecisset, unde illaePatrum ad Menua Patriarcha Cocliij Praeside voci feratio Seucrum dc Petru Eutychianos

uagrius: quo temporet illo ipquo concilium generale quinstantinopoli celebratum fuit.

179쪽

I Anathematha et orthodoxum imper . v ratorem habes, i Quid times i Vinestu fides Imperatoris z Orthodoxusreg- π nat Quid timesd Seuerum & Petrum D Anathematani Quod si non plane a fide defecisset; sed tamen in e dubius haesitatIet, unde illuviennae ad Patres

de ea tam clarum. ta IIIque certum test,

monium Putamus vos fratres non ignorare, voluntatem& Zelum vij Imperatoris nostri,que habet ad Orthodoxam fidem nostram. Percurre, Alemanse,

omnia Concilij illius gesta , nullam in illis paginam inuenies , quae Iustiniani

fidem toto illo tempore rectissimam fitissenon confirmet. At enim, remin- credibiliorem facit, uod illo tempore effretis animi corporisque viribus essetIustinianus: Ita prorsus, Alemanne,& te di Euagrium sentire video : sed vide quam appossite et Concilium illud vice, simo septima Iustiniani anno finem cepisse, ex ipsis eius actis demonstraturum

de ad Iuli inimi mortem, duodecim amni numerantur. Quid s antatos duod cim aetatis annos antam nitima lasordivisitat Edc non adium taxiamnor m

180쪽

aduersus Alemonum. I 43

rei infamia commouisset e deflexit olim ab Orthodoxa fide ad Amanos Constantinus Iunior: deiecita Chriito ad ,-

monas Iulianus: si testes requiris, non hoc testtatur Socrates Historicus,magis quam terrarum orbis.An igitur de Iustianiano ad Eutychianos delapso fluisset hic tu me, scilicet, Euagrium interrogare iubes et ego te, leges, edicta, i udicia aduersus Eutychianos seuerisiime a Iustinia constituta, Anthyma damnatioonem, Concilij generalis Quinti acta,

rerum euidentiam, totam denique vitae illius rationem,non interrogare sed toris

quae iubeo, indς, si potes,tatui sceleris confessionem, inde infamiae argumςntum,inde ad suspicionem Indicium e primen extorque; Ad hunc usque dium, nymni a Iustinianocompossiti neisque enim vel a musica, i vel 3 Poetica, animus ille,tot alioquini egoti js disten-

tua, abhorreb t inter sacrorum solemnia in Graecis ecclesiis decantantur. Λu vero δc hae hunc honorem hae cicodeis tulissentλhuc acceditquod tuter sanctos eum apud Graecos olim relatumsuillis