Imperatoris Iustiniani defensio aduersus Alemannum. Autore Thoma Riuio I.C. regis Anglia aduocato

발행: 1626년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

aduersut elemoram. Io3 de rebus ad religionem pertineno tibus disserentem reperiemus. Quid ipse Iustinianus an tan vigiliarum silarum rationem ubique redditi Oim sis , inquit, nobis dies & 41octes contingit cum omni lucubratione deis gere; semper volentibus ut aliquid utile & placens Deo, a nobis praebeatur,& non in vano vigilias ducimus, sed in eiusmodi eas expendimus concilia, per noctates, & noctibussub equalitate dierum Utentes,ut nostri subiecti sub omni quiete consistant. Videsne Alemanne, Iustinianum no otiosis deambulationi.

bus , sed ecclesiae , Religionis, Reip. &subditorum otio, paei', utilitati vigilias suas impendiiste Etenim quantum temporis alij saepe Reges & Principes

eommessationibus & epulis, quantum venationibus & ludis, quantum cithiarae & somno tribuunt,tantum4lle . iisnsolum voluptati & otio, verum etiam naturae fere ipsi subtracturni ecclesiae,& imperii negotiis tribuebat. Niter si res fuisset, nunquam . ille, tot tantasque res in imperio gessisset, non

illam ecclesiae formam suis legibus

142쪽

aduersas Aura Unum. ras, Seio te,Alemanne, nihil de Iustiniani laudibus in itius, quam illa eius in rebus ecclesiae procuraudis praecoma audiren sed eo me perduxis Iustiniani ab obscoenae libidinis eximinedefendendi via: Qujd enim, o Deus Mye, praemstat ratio e quid ieiuniae quid sanctissimorum hominum frequentatio 3 quid tot misericordiae opera λ quid nocturnae pro fide Ctasti lucubrationes e quiderantiati labor est quid suscepta peri

cula i quid bella gesta quia reliqua

pietatis officia. homini christiano praeissam, siarumum a libidinis furore liberum dc immunem non praestanti Hiis certe armis fretus lustinianus de teterrumo illo vitae humanae monstro triumphabat: extatque in eam Iem, Agapeti,

Diaconi, dolusiimi nima, sanctissimiq;. viri, in suis, ad ipsuin Maeneticis, elo- gium; vere, te inquit,Imperatorem dixerim, quandoquidem libidinibus imperantem,& pudicitiae corona fulgentem avideo. QEa de re, ιquoniam satia,tui hi nunc duulse videor, ad Pro.

143쪽

manus: Quid e virumne propte olam libidinem ista dicit, an ob reliquae vi tae sturpitudinem e imo , propter miauam di perditam totium vitae rationem: - Mihi enim , inquit , & mei ordinis plerisque nunquam ille homo visus 3 est, sed pernitiosus inemem, & funesta hominum pestis, quae omnes ho-

minum rationes, atque negotia,per' ditum iret, eoque humana indutus forma,quasi semi-homo furiassic uni uerssim terrarum orbem . comul

Nihil aliud a te hoc in loco, quaero, quam an ista bellua, tibi, Alemanne, historiei nomine dignae an in scribendo ullam historiae legem seruasse, an . denique qui isto modo rem agit, fidem ..in aliquo mereri videature Non est, D inquis, sic mtelligendus Procopius, quasi Iustinianum xe ipsa Daemo- nem fitilla diceret: sed communi loquendi consuetudine usiis, eum' Daemonem appellat; quem rem .prae' λ cipitem eg ste refert.- - agis;

lemanne, rem ipsam astruere eona

tari di ab ipso Daemone genuum tactvult

144쪽

m vult: ferunt, inquis, eius nratrem,n nonnullis ex necessarijsnarrasse,eum ' non Sabbath coniugis,aut hominum ' euiuspiam laiise sobolem, sed ante ' quam grauida facta fuisse qdacitioni ian um quendam, ad se uentitare solitum qui non ad visum sed ad contactum, se praeberet, & accubaret sibi, de D quali maritus coniugem - iniret. 4id e an non aperte vides, id agere in eo laborare Procopium, ut eum ab Incubo, ad mortalium peniiciem,gen, tum fuisse, populo persuadeat at quam ridiculet esto enim , eiusmodransOmnia passa est Iustiniani matet: sed di aliae plures 3 quaeliberos inde ad patriae suae immortale decus S gloriam pepererunt. Olympias, Alexandri M vi re ter, negabat eum a Philippo Maeedonum Rege iuisse genitumi te enim sibi, qua nocte eum utero coneiperet ingenti serpente voluntati Wisim mahat. Africani Maioris lanatet, quid 2 an licin simila quid tibi in loristit, acci-dille driit. Et tamen quantuin ille Macedonum , hic Romanorum gloriam aeuxis, quis non inrelligit e lita enitiaiz: H, in

145쪽

insomnia, quoties animis obversanturaeon rurpitudinis & infortunij,sed latu. xae plerumque amplitudinis , clarita.

Est praesagia existimantur. 3 At enima anulti ex seruis spectrum quoddamIu-μustiriani specie, aliquoties palatium ο- berrare viderant. id Z in ipse pro κopius aliquando vidit e non : sed ab .alijs audiuite Quid ρ an non intelligis Alamanne. illum, cum Metaota ista scribere instituisset, omnes undiqnefa-hularum rumusculos collegisse e Huemun pertinet, & illa de monacho qumdam fabula: qui cum ad Imperatorem

Priuata legatione missus aculentasset, mullo verbo emisso sola vultus maiestitegerritus, gradum retulit; ad suos vero reuersus, & facti causam interrogatur,

respondit, se in Regio solio Damosum Principem residentem vidisset , quemi Erec adire, nec rogare quicquam esset nimus. Itaque a te rursus Alemanne,

Togo, an ista tibi eiusmodi esse videan .eur , quae historiam deceant an tu eisdem in aliquo habendam essePute' qui mulierum insomnia , seruorum mendacia, monachorum Osiria ad cla,

- tissimi

146쪽

' aduersus Almonum rostissimi viri & summi Imperatoris famam laedendam inducere non dubitauit sed ista tamen, ut i a vitio & st Ido scriptore, utcunque ferenda sunt: Illud vero, quam nefandum' quam im .pium c quam blasphemum e lis Iusti- v niani, inquit, consilijs ministram sev praebuit, fortuna, ad mortaliu perni. P ciem: quandoquidem sub idem temis' pus, & terrae motibus Sc pestat ijs,

dc fluminum eluuionibus,tot accIde V rant vastationes, ut illa etiam a Iustiis v niano, non humana vi facta videantur. o scelus τ quis unquam fortunae tantam vim e tantam in rebus humanis potentiam ρ tantum numen tribuit sed - nolo ego hominem Gentilem, ad christianae religionis libram expendere ue ad rationem venio 3 euius ego in conuitiatore maledico, & furioso vim & medullam non requiro et umbram ipsam &imaginem si tenuerit, satis ad Iustiniani v linamiam esse volor Prostratae, inis' quit, sunt terrae motibus Antiochia,' urbs orientis primaria,&Seleuciati' in Cilicia inelyta urbs, Anabusus. Opinor, Alamanno, ora esse quaena

147쪽

rat Procopius: sed quid ad rem erat lAntiochia urbs,cum coeteris rebus clara, tum praecipue Christiani nominis praerogativa. Veruntamen diuino iudicio, tantas illa, tamque frequentes clades, quantas non alia fere per uniuersum terrarum orbem ciuitas passa fuisse re- Peritur. Quoties a peste occupata lquoties seditionibus agitata 8 quoties ab hostibus vastatae quam infinitis prine terrae motibus subuersa e ne nimis antiqua repetam:Traiano olim praesente terrae motu funditus euersam iuille testatur Dion: iterum Leonis magni tem pore, simili casu oppressam fuisse meis morat Eu agrius; rursus Imperante Iustino Seniore,anno a Christo incarnato, quingentesimo vicesimo sexto, pene deleta est ν biennio post,eodem Iustino adhue superstite . quatio terrae motu corruit: Iustiniano vero regnante, bileodem casu prostratar iacuit. Bis ab eo,

dem restituta , & pro Λntiochia Theo. polis appellata, hoc est, ipso nomine,

Deo consecrata fuit et nec unquam postea similam calamitatem subijsse legimus. Hoccine igitur, m, Alemam

148쪽

aduersus Memoram. IIves natiuis Iustiniani furiis, vel fortunae se dii ad tam inclytae urbis perniciem, ministram praebenti tribuendum iuisse putas ξ Quid Seleuciat nunquamne

ante lustimani imperium, terrae motu conculsa ξ frequentissime : nam quod ad Anabarsum attinet, satis quidem ex Euagrio constat, eam non Iustiniani sed lustini Senioris tempore concidille.

Sed quae haec est Procopij insania Nili in Ψgypto, Cydni in Asia eluuiones Iustiniano tribuit. Quid ' Tibris Romana, nunquamne inundatione sua urbem afflixit f equidem Alemanne,

in urbe superstitionibus deditissima, fluminis illius excrescentiam, prodigio semper habitam, & ex libris Sybillinis hostijs maioribus plerumq, procuratam Dilse non ignoro et sed quis tamen 6- quam eum vel Regis, vel Consulis, vel Dictatoris auspichs imputabat Verum& grauis pestilentia, Imperance Iustianian .Romanum orbem inuasit;fateor,

sed & aliAs Depe. Neque vero : Ale manne, deerant qui tantae cladis cBrissas, sermonibus inter se illo ipso tem apprς, agitabant * quorum alis ex T

149쪽

νra . Imp. su lim. De Igyptiorum& Chaldaeorum libris, rem

ad temporum reuolutiones, & pessi lantium quorundam siderum periodos, ct coitiones, quas illo tempore contiis gisse compererant, reserebant: alij di uini nummis iram aduersus mortalium peccata concitatam memorabant, ut refert Agathias : sed quis unquam prae ter Procopium eo impudentiae proce sit, ut eam vel soreunae malignitati, vesImperatoris meritis adscriberet dum ista scri ho quanta Londine sim noustram ciuitatem pestis inuasit quam fera qu in mortifera supra quinque mille & ducenta funerum, unica septimana elata vidimus, et Quid is, tur si peccatis nostris sae exigentibur,

eodem accederent,bella, tumultus, iis,stium incursiones, fames, fiuminum

aut marium eluviones, terrae motu Aliae

deniq; si ges t quisquamne tam a grestis barbaras, ram Paganus &im pius, ut ea, non a Deo, i ed a sacrati limo nostro P incipe Carolo , tumst ei ad perniciem itostiam ministram Prassi te, proseo -absit. βο me in isto ves Alman cm in

tiorum

150쪽

tiorum caeno & Iab: iamdudum versa ri taedet, ad crimina redeamus: quorum illud grauissimum fere affertur, quod Imperator, nequam scilicet & malus in Christianis ad unitatem fidei trahen dis vehementissime laborabat. Saepe, Alemanne, negaui Procopium tuu hominem fuille Christianum , id nunc rursus nego: eumque plane Ethnicum& riganum fuisse dico: cur enim sanis ctisimum istud Imperatoris studium damnabat, nisii quod Christianorum de Deo sententiam, non stultitiam, sed insaniam elia iudicabat e Legatos olim Iustinianus ad Iohannem Fontificem Romanum, misera qui ei significarent

quid circa impia Nestorii & Eutychetis

quorum ille diuinitatem.hic humanitate, risii negabat dogmata statuitiae Hinc vero de Rei christianae sumim, de fide. de spe, de salute nostra sollicitudinem, ἀπονοιανμανιωδη hoc est furiosam quanda stultitia appellat Procopius. Audiamus igitur hominis sapientis sentem tia:tutius,inqui haec ego silentio praeteribo, sola tanta credulitate venera

tusesquide de Deo,nihil ipse praetere

SEARCH

MENU NAVIGATION