장음표시 사용
261쪽
DEFINITIO IU. Substitutus pupillaris in possessione bo
norum praJertur heredi ab intestato venienti. s casus pupularis subsi-
fiat, nisi deficiente testamentario, Cujus potior est caussa in successionesi : pupillaris autem substitutus heres testamentarius si , licet secundo loco scriptus ta , casu eveniente, seu impubere d functo. jure placuit pupillarem substitutum heredi legitimo in possessione bonorum hereditariorum
cam , in princU. DEFINITIO V. 'mres legitimus prafertur pupillari subsituto, vel alteri heredi te meniatio in pofessione bonorum her ditariorum , s certa nori D caussat sati.
pillatis substituti praelatione odio heredis legitimi de fio. praeced.ὶ , in illis tantummodo casibus obtinet, quibus de viribus testamenti nulla stylobabilis quaestio; sed si non satis constet de caussa testati, vel non temere disceptetur de testamenti vI . heredi Iegitimo potius danda est bonorum hereditariorum possessio, quam substituto pupillari . aliive , qui se
testamento ad hereditatem vocatum alleget FI i). Atque hinc etiam ce fuit Saba udus Senatus , substituto pupillari in bonorum possessione praeferendam esse aviam ab intestato venientem ; quia implicata esset facti quaestio : adeoque legitimus contradicior videri deberet ille, qui , cessante caussa testati. succellionem ab intestato habiturus erat th . Qiὶ Deeis. 13. junii I 679. refer. D. Gabuti in eausa Patrum Doctriana chrisiana Moetii eontra B otium
DEFINITIO VI. creditor missus in possessionem bonorum auctoratate judicιs , sive ante , sis post moνι em d bi roris an pra- feratur heredi legitimo, vel regia
Si quaeratur, v rum potior sit interum hereditariarum possessione creditor , qui missus fuerit in possessionem bonorum debitoris, iudicis auctoritate , an vero heredis sive . legi timi , sive testaineniarii; distinguendum est, an creditori data sit posse ilio , cum adhuc in vivis esset debitor, an eo defuncto. Creditor, vivente debitore . & iudieis decreto missus in possessionem honorum lurinbari non debet favore heredis , cum Iuliinianus earum tantum rerum P Ls ilionem heredi testamentario danis dam caverit , quae legitimo modo ab
alio non detinentur crin . Major est
262쪽
De edisso Diui Adriani tollendo, Oe.
dissicultas, si fingamus , creditorem post debitoris, mortem m Tum fuisse a judice in rerum hereditariarum possessionem, cruditori favendum .i acri potest ex eo , quod Iustinianus ea rum dumtaxat rerum possessi nemscripto heredi concedit, quae mortis tempore in bonis defuncti suerunt, nec legitimo modo ab alio detinentur sa). Creditor autent, saltem hypothecarius , qui a judice in bovirum possellionem missus sit. Iegitimo modo res teneat s J , potior videri potest illius caussa et pro Letudo tamen contra creditorem pronunciavit Senatus , videlicet dandam heredi esse possessionem , tametsi creditor aucto
ritate etiam judicis, possideat is in ,γuia creditor non proprio nomine ,ed creditoris possidet , atque posse Dso. ii quam ha i , naturalis quidem dicitur , non civilis is in et proinde praeferri nequit heredi , cui vera,& civilis posse ino debetur: si tamen creditor in possessionem post debito. ris mortem missus paratas haberet de iure suo probationes, ipsi succurrendum esset , ne damni periculum subeat e maxime quia retentio facilius datur, quam imuit illo 6ὶ . si L. uti. fere in princip. eod. hoc tit. de edici. Divi Adtiam tollend. 6. 33ὶ , L. Cum unus i 1. ιn D. princF. f. de reb. auctoritaι. judic. pustriis.
i) D. L. ult. fere in med. cod.
6ὶ L. Per retentionem 4. eod. de usuris 32.ὶ , L. Paulus responditi . f. de dolo malo , O met. exception. 44. 4.
Donat artas , cui inter νivos donatum
M Elior est ici possessione adip
stenda conditio donatarii , quam cr ditoris , si enim deiunctus actu inter vivos bona sua alteri donaverit, cum per donationem plenum, dc irrevocabile dominium in donatarium trans feratur sil , nullum superest heredire medium ad obtinendam possessionem bonorum , quae pleno iure donat ario
quaesita sunt Pax ιὶ L. i. in princi' f. de don tionibus is s. s. , L. Si apud pr
vineis a. , L. Si donationem s. , Opassim cod. de revocand. donatiombus
sanι , S. Defuncto sub . DEFINITIO VIII. In iudieio de obtinenda possessione 1
reditatis judex, summana cogntiis, adhιbιta , desinit . Cinti maxime intersit, ne bona I, reditaria diutius vacent, de sue possessore sint, i a judicio de obtinenda rerum hereditariarum possessione vix ulla admittitur caussae prolixa discunsio; sed judex summaritane , ut aiunt, cognoscere debent de solemni tat ibus extrinsecis testamenti, an illa: adhubitae fuerint, si quaestio sit de suecu,-Kk a
263쪽
sore testamentario , vel de iure legitimae successionis , quo praellito, sta. tim fit locus possessioni favore her dis si). Nec exceptio dominii admittitur , cum haec , utpotequae altioris indaginis sit, in iudicio petitorio reservetur Φαὶ . i) L. uti. eod. hoe tit. de edict. Disi Adrian. tollend. t 6. H αὶ Decis a'. maii I 643. refer. D. Abecclesia in caussa Borellae , O Am.b osia , F. Omnis enim possessor. d. L.
De petitione hereditatis , seu
de acquirendo rerum her ditariarum dominis.
DEFINITIO LPetitione hereditatis obιinetur dominium rerum hereditariarum : arqvie actιo hac proprie realis est.
Iterum hereditariarum dominium
petitione hereditatis obtinetur e petitio autem hereditatis nihil aliud est, quam acti O, qua quis contendit hereditatem suam esse; eamque idcirco sibi ab eo , qui possidet pro herede , vel pro possessore , res litui postulat. Inter veteres utique disceptabatur , utrum bonae fidei . an stricti iuris actio haec dicenda esset, sed Justim nus , veterum dubitatione explosa, constituit, ut inter bonae fidei iudi
cia recenseatur ιὶ.; quatenus accedere videtur ad negotiorum gestio.
nem , quae ad honae fidui judicia pertia et ta) , atque proprie realis est quamquam Sc inter mixtas potest referri γ ; etenim actor non nititur iacto , vel obligatione ejus , qui hereditatem possidet, sed jure suo is .
contendens hereditatem vere suam esse , atque ideo sibi restituendam Hinc petitor hereditatis in rem agere dicitur is)r atque jure vindicationis uti so); sane apud omnes constat , vindicationis nomine significati actionem realem 7ὶ . i) L. uti. ulti eod. Aoc fit. de petit. hereditat. s 3. 3I. , L. Actio. .
num autem 28. instituι. de actionιλ
so. septembris II 33. refer. D. CasDiti in causa concurs Comit. Bertonide Balbis . F. Rerum autem hereditariarum , in qua traditur , heredes plures ino jurae pro rata parra dominos esse rerum hereditariarum.
DEFINITIO ILHeredem se probare inprimis delet , qui hereditatem petit: sed modus probandi ιn arbitrio heredis est , quem
I IE,E, s .e ex tectam erto, sive ab
intest. to hereditatem petendo obtinere non potest, nisi inprimis probet, se heredem esse Hii l qualem enim quis se facit, aiunt pragmatici , profundamento suae intentionis , talem se probate debet 1 et atque, conditione hac non probata, actor repetuitur,
264쪽
etiamsi reus eo ventus speciatim defectum hunc non objecerit H 33; ut enim apposte ait Ulpianus, qui hereditatem postulat. iure suo uti debet,
non defectu iuris in possessore t 3.
Modus autem probandi in arbitrio heredis est: atque, licet unum ab initio modum elegerit, non prohibetur, quominus deinceps alia ratione utatur Mys). Hii in Decis ao. Aeembris I 68o. refer. D. Μalherba in eausa Ambrositi contra Pregnum, S. Quibus non obstantibas, Abdeelsa observation. forens.
eod. hoc sit. de petition. hereditat. Lb. 3.tit. at. definis. F.
a) L. Non ignorat 9. eod. de his , qui accusar. non possunt sy. r. B3ὶ D. Decis refer. D. Matherba, O d. s. , Abecclesia d. obserrat. I 3 3.
L. r. f. r. F. Si pars hereditae. petat. s. ηὶ, Abeccles observat. forens.
Heres nemo esse potest, nisi d. functus sit ille, euius successio petitur: atque
Duplex requiritur conditio ad obtinendam jure heredis successionem. Inprimis ui defunctus sit ille , de cuius iace essione disceptatur. a. Ut in vim testamenti , vel legitin aὸ hujus successionem quis vocetur. Inprimis pIobanda est mors illius, cujus hereditas
petitur , cum nuna vἰ ventis heis reditas sit 13. Praeterea probandum est ius testamentariae, vel legitimae successionis *b3ὶ , tamquam intentionia . seu actionis fundamentum, quod utpote facti non praesumitur ). Quare petenti hereditatem eius, qui mortuus negatur, interim suppeditandi non sunt a possessore honorum sumptus litis, & alimentorum, nisi actor sit
ex numero descendentium, vel ascendentium sue); quibus, s inodo constet
tales esse, atque de universa hereditate , vel legitima contendant, certa pecuniae quantitas pro quantitate patrimonii , ad alimenta, & litis sumptus,
pandente lite , praestantur, & quidem sue onere satisdationis so)s quia eorum conditici speciali omnino favore digna est 3. Profecto si heres testamentarius proferat testamentum non cancellatum, nec aliunde corruptum;
atque certo constet, defunctum esse testatorem , pendente lite , jure petit certam pecuniae quantitatem ad fere nodos litis sumptus , atque in caussam
alimentorum s); quippequi iuris praesumptionem pro se habet: atque ideo suadet aequitas , ut ei prospiciatur; ne ex improbitate adversarii litem bonam deserere cogatur. H u meis. 3 o. januar. Is 3. refer. D. Briegno in caussa utrinque de maristinis in princip. , Deris. 4. februariirs s. refer. D. de Ma 'tartis in caussa Felicis, O R , F. Quapropter alio non facto , Mecelesta observat. forens Parr.
265쪽
13 Fab. eod. hoe titi de petition.
Aereditat. tib. s. tri. 2I. definit. I. ιπ
consanguineus remotior jare non retis
he edιtatem a pulsore sibi restitui , licet hic extraneias sit. Legans est quaestio, quae interpy
tes, N pragmaticos in divetia scindit, utrum illie, qui successionem ab intestato petit , probare teneatur . se proximiorem esse in gradu ad succedendum. Dillinguunt aliqui, utrum
possessor hereditatis ipse quoque sit
ex num in consanguineorum , an ex
traneus . In prima specie concedunt, petitorem admittendum non esse . nisi
probet se proximiorem esse vinculo consanguinitatis ei, de cujus hereditate agitur, quam possessor ii; quia in hoc casu non in solo sanguinis vinculo, quod petitori, & postesibri Commune est, sed in gradus proximitate positum eli intentionis Radamentum : quo neutiquam demonstrato, melior esse debet possidentis conditio 1 . Si autem fiereditatis possessor extraneus sit. ita ut jure sanguinis suc. cedere nequeat, putant non requiri,ut pctitor probeti se proximiorem de uncti cognatum esse , sed susticere , dummodo ge aetatim demonstret , se
esse consanguineum et quo praestito , possessoris onus iit, ostendere , act rem, seu petitorem ab aliis proximi ribus , atque inde potiora iura habeatibus vinci , quia assirmanti , non neganti, prooatio incumbit ). Aliis tamen , quorum. sententiam amplexi sunt Saba us . & Pedemontanus Seis natus, aliud placet; etenim, quamdiu ei, quem sive ex testamento, sive ab int stato lex priore loco ad heredita. rem vocat, non est praeclusa via liae. reditatis acquirendae, nullus fit locus
sequenti is in t adeoque repelli potest remotior, si vel hereditatem, vel rem aliquam singularem, tamquam hereditariam petax ab eo , qui nullum sibi in hereditate ius adserit B6ὶ; quia petitor iuro, Se actione caret 7ὶ. Nerue dicatur, exceptionem hanc utae iuro tertii, quae plerumque non admittitur 83; etenim potius est de non iure actoris 9 : quae idcirco admitti debet si o)r maxime quia prius
quaerenduin est de jure actoris, qua inde jure rei : cum ex trito axi mate. actore non probante, reus absolvendas sit' rii. Minus nocet, exceptionem hanc ex earum numero esse, quae nouexcludunt jus agentis, nisi tertius velit; quae non recte objiciuntur, nisi Mee- dat tertii voluntas si a); cuin potius ex illarum numero sit, quae jus agentis excludunt, etiamsi tertius expresse non velit, dummodo nec nolit i 33; quarum utilitas reo non denegat ut
i ): cum actor non defectu juris iareo, sed proprio jure uti debeat cas). iὶ Gιι in pandecr. hoe ut. de hse
266쪽
De petitione hereditatis, Oc. 263
ix in L. Qtii eum herede L. F. de
s in L. i. f. i. F. Si pars heredit. petat. F. 4.
Unus ex pluribus eo eradibus p o pam e vocatιs non Potest hereditatem , vel rem hereditariam in solidum petere, quamdιu hetessitas a ceteris adiri
rano , tum Saba udo Senatui . coheredem pro parte institutum , si ea plu.ribus heredibus live testamentariis ,
sive legitimis quidam agnoverint hereditatem , alii nondum agnoverint, non posse hereditatem , aut rem hereditariam in solidum petere , nec actionem hereditariam in solidum exercere, quamdiu hereditas a coheredibus adiri potest il; quia interim ius non habet ad totam hereditatem neque jure proprio, neque jure accrescendi , quod vires non exe rit, nisi in portionibus, quae defecerunt morte , aut tepudiatione expressa,
vel tacita ta). Sententia haec iuri Romano consonat. Si ex pluribus heredibus, ait Gajus , ad quos eadem hereditas pertinet, quidam adierint, ceteri adhuc deliberent , utrum adire , an repudiare velint; ab illis. qui adierunt , major portio peti non potest, quam habituri sint , ceteris adeuntiis bus is . Nec eis interim prodest, quod ceteri non adierint; quia, cum adhuc adire pollini, iuri accrescendi no dum fit locus; ced tunc tantum locus erit huic juri, cum ceteri propria vo luntate, vel tempore adire prohibebuntur, in . Non tamen necesse est ad obtinendam ab intestato defuncti consanguinei hereditatem , ut quis se cyn sanguineum proximiorem ita demonstret, ne ullus supersit dubitandi locus, cum enim reus nullum in successione ius habeat, prout supponimus, leviores probationes sufficiunt, ut vi cat actor. Atque hine, qui agit petitione hereditatis, tamquam fratri4 ab intestato succetar, vincere debet, tu invis non praeciso probet, se fratrem esse, si se vulgo haberi pro statre, habitumque fuissa ostensat s .
267쪽
Gloriae eontra Garronos , 3. Pro herede igitur.
1ὶ L. Si ex pluribus 9. F. de suis,
3ὶ L. S ex pluribus a. F. si pars
mulari potest eum petitione hereditatis actio familia eres unda. tuamquam uno eodemque libella cumulari non potest petitio hereditatis tum ex testamento, tum ab intestato; quia una alteram destruit i): cum eidem defuncto si inui succedi non possit tum testamento , tum ab intestato, immo successio intestata I cum non habeat, nisi deficiente te. stamentaria li r nisi sere incertum sit, utra ex duabus actionibus institui d beat s3ὶν potest tamen cumulari petitio hereditatis cum xudicio familiae erciscundae issi in; licet enim petitione hereditatis actor consequatvll par em
pro indiviso, quae deinceps per iudicium familiae erei se undae is ividitur is),
una tamen aliam non destruit, cum
immo hereditatis petitio viam sternat judicio familiae erciscundae. si L. Cum filius 76. F. Variιs actio nidus 6. f. de legat. a. s I. I. , L. Qui servum 3 . F. de obligationib., O actiomb. 44. 7δ, L. Singulis conιν xersius 6. F. de exception. rei judicat. 44. 2.)sa in L. Quamdiu 19. f. de acquirendis, vel omittend. heredιtat. say. a. 3ὶ L. 1. . S. Quia amem A. F. quod DXator. 43. ιδ H o Deess. 1 I. avus. I 632. νο- D, Torrini in ea D Gloria contra Gamronos in fim princi . . L. Sed etsi legeas. F. penuti. f. hoc sit. de petition. hereditat. s. 3.ὶ , Brunneman. in paninde a. lib. s. tit. 4. si pars heraditat. petat. ad L. Non possumus 7. in D.
ue L. Non possumus I. F. si pars
Heredisaias petitione an possint canu
niri , qui titulo singula ι po sident, saltem si ututam eonfecuti μι posmorιem ejus, de cujus hereditate agitur a
flereditatis petitione conveniri
posse eos, qui vel totam hereditatem, veI illius partem , aut rem hereditariam tetnent, si titulo universali eandem possideant, nemo est , qui neget ij, quod si quis nactus fuerit rei. hereditariae possessionem titulo singu- Iari , puta donationis . emtionis , aut similium , cum adhue viveret ille, docuius successione disceptatur, singulari potius iudicio, quam universali age uotium est adversus ipsum s*ain, curae intor rei sis gularis vice heredis haberi noci potnt; sed hereditati peti tio recte instituitur adversus possesso rem rei singularis, atque etiam compe tere potest interdictum quorum bonorum ad obtinendam possessionem, si post mortem illius, de cujus successione disputatur, titulum consecutus fuerit ab eo, qui iudicio universali conveniri poter i Φ3J, quatenus acquirens in locum auctoris succedit eo tempore , quo actio adversus auctorem iam nata
si in L. Regulariter 9, O L. sqq. f.
268쪽
163 De petitione hereditatis , Oe.
D. Torrini in caussa Comitifae Torniella
advocatum Romanonum, . Quoniam ve
Fructus veniunt in petitione hereditatis.
tate, seu rebus hereditariis prove. niant, agenti petitione hereditatis dijudicantur, eique restitui debent , ab eo die , quo hereditas delata fuit saei t atque, ii hereditas communis sit, unusquisque pro hereditaria parte fructus repetit' sis r). An vero testituantur quoque ulu Iae fructuum perceptorum , alibi expendimus 33. H. iὶ L. Item veniunt xo. 3. Lem
4 aὶ L. Qui scit fundum 1 s. f.
conventus tantum restituιt fructus e tantes tempore litis conte ara, vel
quatenus ditior factus est. Quιd de
possessore mala FGi iI Iereditati, possessor petitione he.
reditatis conventus sive bonae , sive malae fidei sit . triactus Omnes , tum naturales, tum civiles , nec non usuras ex pretio rerum hereditariarum, quas forte distraxit, quae fructuum vicem te ent si , restituere tenetur,
si post litem contestatam , immo repost motam controversiam percepti fuerint fructus , atque solutae uturae,
cum post hoc tempus etiam , qui pol sessor bonae fidei antea fuerat, scire coeperit, vel 'saltem scire fingatur, se rem alienam possidere si i adeoque iisdem oneribus subiici debet, ac ille, qui malam fidem semper habuit; quem nemo dubitat, ad omnium hujus generis fructuum restitutionem
teneri is j . Sed differt bonae fidei possessor a malae fidei possessore in
eo , quod pertinet ad fruchus pediceptos ante litem contestatam ; et nim ille extantes fructus utique re
stituit ι sed de consumtis tantum t DCtur , quatenus factus est locupletior ἀμ) , atque talis invenitur temporciret judicatae sue r hie vero, seu malae fidei possessor omnes omnino fructus
ante litein contestatam perceptos
stituit , quamvis inde ditior tactus non sit 6); nec non eorum usuras τ); immo etiam tenetur de porcipiendis, seu quos majori adhibita isiligentia honesto percipere potuisset s8 ; suad Monun aequitas , ut prospiciatυr indemnitati heredis potius, quam illius,
269쪽
qui rem alienam sciens ret; nere vult: porro inter malae fidei possessores recensetur non tantum ille . qui alienae rei seientiam ab initio habuit: sed etiam, qui, neutiquam mola contrO- versa , aliunde novit, hereditatem , quam possidet, ad se non pertinere, ex hoc tempore incipiet malae fidei possessor esse, ut de fructibus percipiendis teneatur , qui prius bonae fidei erat is); quia in fructuum acquisitione, non possessionis initium ; sed singula, ita dicam , momenta specta tur si o); cum fructus non semeI. sed saepius renascantur. An vero possessor malae si aut ad usuras pecuniae teneatur, alibi expendimus sit .
lib. 7. tit. I 8. desnis. 64. num. F. in cory. , Decis. 3. manu 1732. res. D. Provana in caussa Dulias νιώa Coatia contra cottiam per toti
Fab. eod. hoc tis. lib. I. ιιι. 21. d. definit. s. num. 6., O T. in cor .
τὶ L. Heres furiosi s i. g. r. f hoe
fructus . f. hoc tit. de herad. petit
eo autem s. f hoe ιὰ., L. Qui bona fida 1 3. f. a. f. de aequirend. rer. δε- min. I. r.
De hereditariis actionibus, O oneribuS.
Heres hereditatem adeundo obnoxius somnibus hereritariis oneribus; atque
gri alieno . Glam ultria τι res Eeria2- talis .
uemadmodum heres, hereditatem adeundo , jura omnia hereditaria consequitur IJ; ita etiam hereditariis oneribus subjicitur ii in; ne commoda ab incommodis dividantur is r neribus, inquam . tum necessariis . tum voluntariis, idest tum illis , quae a defuncto in heredem ipso jure transferuntur , tum quorum dela actus ipse auctor est , prout contingit in legatis, fideicommissis , M similibus. Quare te- .netur ad exsolvendum aes alienum a defuncto contractum , etiam ultra defuncti patrimonium sῆ ὶ; atque tu in personali is , tum reali actione co veniri potest 6 : de reali quidem . cum res transeat in quemcumque successorem cum suo onere ὶ : personali, quia heres, & defunctus una,& eadem persona finguntur ig): praeterquam quod sicut heres personales obligationes acquirit s). ita ex coutra se admitte re debet ii o).
270쪽
De hereditariis actionibus , O oneribus. 13 L. Heredem sy, L. Qui in jusi 8. f. de rex bur. 1ὶ L. ult. f. si famit. fura. feris
Nemo tamquam hora conveniri reteg acreditoruus . nis probent mm heredem se. Quid de regula et filias. ergo here .c um ea, quae facti sunt, non Prae sutriantur, sed ab allegante probari debeant si , defuncti debitoris creditores neminem vuluti heredem convenire possunt, nisi prius qualitatem hereditariam probent cisal , tamquam
sundamentum suae intentionis 3 . vulgatum autem axioma, fraua, ergo heres, locum non habet in excipi eu-do Φ ὶ sed tacitum in agendo quatenus filius ipso jure . si velit, paternorum bonorum dominium conse quitur , seu potius ita eo perseverat 6 . Quod autem de patre in sorore ceptum est, iure regio protractum fuit ad maternam hereditatem 7ὶ . Quare adversus herodem debitoris non potest fieri executio instrumenti , licet a statuto , vel lege municipali habeat executionem paratam, nisi prius coninstet , eum vere heredem Oue 8ὶ ; immo , quamvis statutum dicat, ex uintionem fieri posse . neutiquam citato debitore lyὶ; quia licet , dubitor νο- candus nou sit, attamen prius stiti debet, quis sit dubito t. quam illius odio instrum tam executioni dema
Iiano contra Marchiona de Angrctgna a,. Et merito . O seqq. . Decis a 3. δε-
refer. D. Pa rini in ea a de Certa tis contra Vredianam , in fine , Decis f. marni I 648. refer. D. Patariatioca a catini, Rem L, castanea in princi .i3ὶ L. Si, cum dotem a1. F. Transgrediamur ra. f. solui. matrιmon. L . .i