장음표시 사용
251쪽
rans enm consent a non Mdetur . illiὶ L. Gerit 38. F. hoe tit. de aequirend. hereditat. ta s. a. , Fab. cod. de repudiand., vel abstinend. hereditat. II. s. tis. Ia. donis. I. , meis. 29. maiι I 643 . ref D. Abeeclesia in ea saBarellae, O Ambrosia in M. , Decisa r. maii 167 a. refer. D. Leone mcaussa Coppa, Sartoris, O Hietus eo ara Calligaris ira med. , Decis I .sep lembris I 68 s. ref D. Toerini in ea a Fabri contra praetendentes in princiP., Decis. 9. Octobris I 73 s. refer. D. M- eardo in eatissa Bianchis contra de M linertia num. 7. , ubi dicitur probandam Use immissionem a ereditaribus, eam samen non pνas, mi ex possessioris re-ram hereditatiorum.
t in L. Eum bonis 37. F. Loe tit. de
DEFINITIO VI. Hereditati pateνna se immisui se eeUtur fisus . qui bona hereditana ven
Faeilius praesumitur hereditati paternae se se imuit scuisse filius, qui ali. qua hereditaria bona privatim vendicterit cum non liceat creditor νpignus vendere , nisi admonito prius
debitore si , dc publico programmato propoluo , sub hasta νὶ: prae set tun si
nere pergat bona obligata pro dote matris Filius . qui bonorum paternorum , tamquam ObIigata uni pro dote matris , possessionem . defuncto patre, non apprehenderit, sed tantum retiis numit paterna bona, quae jure pignoris pro dote matris, eo adhuc vivo, jam possederat, non ideo videtur se immi Qui li); eum nemo praesumatur caussam possessionis sibi muta se saecipue si mutatio haec damis num allatura timesti pollit. Q Daeis io. fetumbris I s. refer. D. Torrini in eatissa Fabarri contra pratendentes , Fab. eod. de rinpuriand. , vel abstinend. hereditaι. lib. 6. tu. ι 1. don. 9 in princip. - αὶ Artum. L. Qui legatorum L. DF. MI pro hereia Ai. s.
252쪽
249 De acquirenda, vel omittenda hereditate. DEFINITIO VIII.
Qui aliquid faviι eirea res hereditarias, potius heredis iure, O nomine agere praesumitur , si ad hereditatem voea ius sit. Aditio etiam eos muris probari poιes. Cum quaeritur, utrum heres legitimus , vel testamento scriptus hereditati se immiscuerit, vel eam adierit, nec ne, seu utrum praesumenda sit immixtio, vel aditio, distinguere oportet , utrum aliquid fecerit circa res ipsas hereditarias , an extra illas. In priore specie, veluti si res heredita. rias vendiderit , locaverit, in domo
hereditaria moratus fuerit, potius creditur agere voluisse sito nomine, ade
rue jure heredis si in t in altera , putat defuncto funus fecerit , non intelligitur pro herede se gessisse , qui haec praestitit , quamquam consultius facit, rui protestatur, se pietatis rationeuci . absque consilio hereditatis adeundae sal; ne alioquin controversiain patiatur a creditoribus. Quare creditores hereditarii, qui contendant, ali quem pro herede se gcssisse, atque ideo ad onera hereditaria teneri , inprimis probare debent gestos ab illo, cui hereditas delata est, hujusis odi fuisse actus 3 res etenim haec facti est: quae non praesumitur, sed prohationum requirit ); ita uti nec filius, neutiquam probatis hυjusmodi actibus , paternae hereditati se im. miscuisse praesumatur is . Aditio tamen ex conlecturis praesumi pol est , puta ex lapsu temporis, maxime in hereditate opulenta
traditur , adisionem non praesumi.
in L. Ab ea parιa s , L. Quoties
opera i 8. f. de probalionia. saa. 3. sue in Get in pandea. hoc tit. de aea
quirend. hereditat. lib. 29. tit. 2. niam.
4 6ὶ meis. 11. august. I G8 . refer. D. Oeeelli in ea a Rarmonia contra Beeeum , O Baccam.
Ius acerescendi inter duos coheredes Deum non habet post assitam ab uno
D stte ilia est quaestio , an ius accre
scendi locum habeat inter duos coheredes , postquam unus hereditatem repudiavit . Species haec olim Sanatui proposita fuit. Titius, cum filium Sempron: um, & Maeviam superstites teli queret, testamento condito, Mae- viam heredem particularem instituit in summa librarum bis mille solvendarum 3ntra annum post matri motitum; heresem vero universalem instituit Sempronium . Conventus a Maevia Sempronius , ut dictam summam solveret , Iespondit se non esse, nec velle esse heredem patris , nec tenere , aut possidere bona hereditaria paterna; dc, quatenus aliqua sorte possideret . ea velle retinere alio, quam hereditario titulo. Maevia in vim hujusce consensionis a fratre . Sempronio in judicio emissae, declaravit, se velle heredit
253쪽
tem patris ad ira cum beneficio inventarii iis eam libi debeti contendens jure accrescendi , quod inter coheredes ex iuris praescripto locum habet si).
Sc natus tamen contrariam sententiam
amplexus est videlicet juri accrescendi in proposita specie locum non fieri bib in I ea motus ratione, quod ius ae-ctescendi cesset post aditam a coherede hereditatem λ . . ii Ex L. uti. eod. hoc rit. de iur. deIiberand. 6. 3 Q. αὶ L. Quotus νοIens 9.. F. Si ex
Renunciatio hereditatis Delia non iaducitur et datur tamen immissio heredi particulari satque etiam creditoribus odio heredis universatis negantis se heredem esse. 'Neque visum est patribus, ex ver
bis Sempronii heredis univerniis a patre instituti , quibus dixerat , se her dem nec esse . nec esse velle. induci renunciationem paternae hereditati, &cessionem iurium sibi in ea competentium favore sororis Φι); cum renunciatio stricti juris sit . nec ideo admittuur , nisi de ea aperte constet. Quia tamen Senatus Pedemontanus solet odio heredis negantis mittere cre*torem in possessionem bonorum hereditariorum I Qin , data fuit imn illio bonorum hereditatis paterna sorori Maviae odio fratris negantis se heredem esse , quamvis pliuies , se i
pro herede sessisse constaret , a qua in duobus instrumentis se heredem nominasset ἡξi i D. Deeis 16. januar. I 6s 4. refer. D. Elina in ea a fratris, O sororis de Gisenga, S. Quo vero ad
4 1ὶ D. Decis refer. D. Hlippa versite. Verum quia Senatus noster. ex Abdeelesia observat. forens ya r. I. Ob
servat. I Fc . atque, licet num. 4. as
seraι fuisse hodio recessum a praedicta
observatione, tamen caussam a uir, quIa multa excogitabam malitiis , O in Ias vocabam eos, quos non tangebat
caussa sue sonis, ut obtinerent musi nem in posessionem , quα caussa in pra- senti casu cessabat, adeoque censuerunt patres , ab antiquo usu recedaniam non e . D. meis refer. D. Filippa ia a
Ius aeerescendi locum non habet inteν faeieommissarios universatis ιnνuos , sed tantum inter νolentes.
Jum ius Merescendi maxime nita
tur Romani juris regula , seu potius subtilitate, quae non sinit , ut paganua pro parte testatus, pro parte intestatus decedat si); quasi pugna sit inter duas hasce res ta et quamquam etiam niatitur praesumta testatoris voluntate , qui velle potius creditur, ut deficientis coheredis portio alteri coheredi acquiratur, quam suece lentibus ab inia testato; quos nec ad successionis patintem vocavit s , consequens est , huiusmodi ius non vigς re inter fideicommissἀrios universales invitcs , sed tantum inter volentes sio ); cessante vi-aelicet juris subtilitate, quae huseta di necessitatem induxi . .
254쪽
De aequirenda , vel omittenda hereditate. 1 3 t i in L. Ius nostrum I. Τ. de νου.
c uin hereditas res individua sit ,
neque jus Romanum patiatur aliquem pro Parte tu statum , pro parte intestatu in decedere , si filius familias test mentum Condat de peculio castrensi , vel quiar α si renit . prout potest si dispositio haec extenditur ad bona , quae per mortem patris deinceps acquisierit ili) jure quodam accrescenis
samilias a. f. de castrens peculio s. 7ὶ DEFINITIO XIII.
Hereditus extranei non adita non transemittitur , licet heres morauus sis post
testaιorem, nondum tamen declaraιa adeundi volantiate.
Si heres ante testatorem decesserit. certum apud omnes est, hereditatem ab extraneo delatam non transmitti . seu heredem heredis non posse ea dem proprio iure, & nomine adire ;tum quia testamentum ex praemorte intia heredis nullum, & irritum fit; atque successio desertur ab intestato i); tum quia heros ante testatorem mortuus nullum ius habet in hereditate ; cujus dies tantum cedit a morte testatoris ix : quare heres tran ferre non potest ius, quod ipse non habet s3J. Immo nec transmittitur hereditas. licet heres testatori quidem supervixerit . sed decesserit ante aditionem hereditatis . nec vetere s uec novo iure, hereditatem etenim verba sunt Iuttini acii, nisi fueriι assim . tranίφ
miui nee νeteres concedebam, nec nos
255쪽
reser. D. Guillier in caussa CarIot eontra Santeri, f. Rupto autem , Deris. a . februarii I 6 8. refer. D. Abeeelesia in ea uisa Comit. Valtis S. Martini contra universiιat. Facti , O Ricealoretti. in sin. , Decιs. 18. april. I 6 3. refer. D. Piscina in caussa de Zuccharis contra corte, 6. Meunda successiι. DecifI8. januar. I 648. refer. D. Porta in
usta Ioliti contra D. Allois , 6. Actor M D. L. 3 ., O L. 11o. F. de
mreditas jure suitatis delata transmit
titur in heredes et tam extraneos,
quamvis agniIa non fuerit. Juamquam nullus est casus , quo hereditas , praemortuo testatori herede . transmittatur: plures tamen habet exceptiones posterior modo pro.
polita regula , qua diximus , hereditatem mmi me aditam ab herede, quitellatori supervixerit , non transmitti definit. praeced. : videlicet transmisitioni locus fit in quatuor casibus, seu ex quatuor caussis. I. Ex jure svitatis. a. Ex jure sanguinis. 3. Ex jure deliberandi. . Ex singulari alicujus personae conditione , vel caussae indole. In primis ex jure suitatis hereditas etiam nondum adita, seu cui filius nondum se ivrmiscuit, transmittitur ad heredes, non tantum suos , sed etiam extraneos H, ij, sive sei velint sui heredes delatam sibi fuisse hereditatem . sive ignoraverint sa). sive ex testat nento, sive ab intestato succedant 3ὶ: hoc autem jus nititur iuris regula. juxta quam filius ipso iure fit heres, non tam patri. Muam sibi; nec dominium acquirere, sed in eo perseverare intelligitur , nisi conuariam voluntatem demonstret ) . lNeque obstat rescriptum Theodosii,
de valentiniani, quo traditur hereditates omnes infanti devolutas, & non agnitas in hujus heredes non transimitti , perinde ae si ab initio noti sui csent ad eum delatae; sed ad illas personas pertinere , quae vocarentur, si hereditas delata non fuisset infanti uel: sive infans sub patris potestate constitatus sit, sive quacumque ratione sui juris effectus 6ὶ ; etenim . praeterquamquod verba legum, licet generalia lint, coerceri tamen possunt in peeuliari aliquo casu atque ideo, quod dicitur, hereditates omnes infanti
delatas . nec agnitas, non transmitti γ), apte explicatur de omnibus hereditatibus extraneorum exclusis tantum illis, quae ab asceadentibus proficiscuntur . Imperatores ipsi satis demonstrant, se non agere de successionibus, quae iure suitatis acquiruntur , quippequi utuntur verbis , quae solis extraneorum successionibus conveniunt , hereditates enim ascendentium non dicunt ut agnosci, sed suus
heres dicitur iis se immiscere ε). iiij Deeis tr. septembris I 676. refer. D. Gabutι in eatissa Baaductaeontra Paganinum , MnIem. Senal. s.februarii refer. D. Capra ineatissa Moncella eontra Lancellotti, L. Si fratris 3. eod. hoc tis. de jur. δε- liber d. 6. 3αὶ, L. unie. eod. de his,
qui ant. vere. talu t. hereditat. transmittunt. 6. 3 1. , L. Apud hostes 8 cod. de suis , O Iegitim. hererib. i c.
si L. Si quis filiusfamilias 7. f. I.
L. In suis heredibus i I. F. da liber. , O posthum. ta 8. 1.
256쪽
De aequirenda, vel omittenda hereditate. 113 1ὶ L. Si infanti i8. F. Sin vero 3.
Hereditas fratris non adita non transmittitur , neque ex iure deIiberanda.
si frater post annum decesserit. Fraternam hereditatem nondum aditam minime transmitti . nemo est, qui neget sΦr . transmitti quidem non potest ex iure suitatis , cum frater fratri suus heres non sit lain: n que ex iure deliberandi, si post elapsum deliberandi tempus, seu post annum decesserit frater sin. Restitutio autem non nisi ex justa, & magna caussa conceditur I ut infra expen
bibi) Decis. 14. april. IT O. refer. D. Guillier in caussa foror. Picheiti
contra Blavam , S. Tertio ex alio capite a
i) g. Sui autem a. in tui. hoc tit. de hered. qualitat. , O disserent. a. 19. st 3ὶ L. cum an antiquioribus I9. eod. hoe tit. de jur. deliberaud s. so. , Thesauri quaest. forens d. ob. 4. quaest. 78. num. Mit. , D. Decis refer. D. Guilli. r. in fin.
Restitutio conceditur ad adeundam he. reditatem, quam defunctus ob grassantem pestem adire non potuit.
Ciussae favor essicere potest, ut hereditas extranei, licet non adita, in heredes tamen transmittatur; vel salintem ut restitutio concedi debeat ad hareditatem defuncti nomine adeunis
dam ex generali praetoris edicto, quo omnibus. dc singulis auxilium restitutionis pollicetur, si justa sublit eaussati . Hinc merito placuit Senatui, re stitutionem indulgendam esse heredi ad adeundam hereditatem . quam de functus ob grassantem pestem adire non potuerat siffsiain et humanitatis r tio suadet, ut succurratur in hisco casibus et , cui nulla imputari potest
meis. I s. april. 1674. refer. D. Vitiono in eaussa de Durandis con tra Motinam . O mmam , ε. Quamvis
Radum paternum retinere potest agna lus , heressitatem raro repudιare: non filius , eui tamen here talem adita licea cum beneficio inventarii. suamquam agnatus paternum seu. dum retinere potust, relictu amaurem hereditatem, seu hereditaria bona repudiare , neque aes alienum a defuncto seudi possessore contriinum solvere tenetur: nisi forte defunctus reliquerit fructus, ex quibus, utpote
qui laudates proprie non strat, sed
257쪽
inter allodi alia de funisti bona computantur. hereditaria debita solvi aequum est si). Id tamen non licet filio defuncti vacilli ; dum seudorum legibus cautum sit, ne filius laudum habere possit , niti simul hereditatem
agnoscat & ita utrumque habeat, vel careat utroque 1 . Hinc iure placuit, non posse filium amplius repudiare heredita em , vel uti beneficio inuentarii , postquam seudum retinuit, ex quo censetur adita hereditas ἀιν . Si tamen filius inventarii beneficio utatur , poterit retinere smul laudum, saltem si mixtum sit , seu ex pacto. providentia iij Rudor. lib. I. lis. 43. . in princip. 1ὶ Rudor. d. lib. a. lit. 43. in med. V. Nas. decU. 162. His in Decis i6. jan. 1643. refer. D. Abeoelesta in ea a Ferrerit corura
comis. Losseum , Aliud tamen. Φώ Decis. 9. januar. Is 6. refer. D. Pergamo in causa comis. Ferrerit contra comit. Loseum , O praetendentes, S. Senatus, Os c. decis. 18O. num. II. U. O decis Is L.
Iura hereditaria per aditionem ipso Iura transum pro hereditariis porti nibus in heredes singulos. QMd de
Cum heres post aditam heredit tem in defuncti locum succedat, eiusque personam, quod pertinet ad bona hereditaria. repraesentet si , cons quens est, omnia desuncti iura in eum transire sx); iura utique realia, non
quae ita purionae cchaerent. ut. eadem
extincta, extinguantur , quippe ju-ux fictio, quae induxit . ut defunctus per heredem repraesentetur. probabIII quidem fundamento nititur in juribus realibus, non in personalibus. Iura
autem hereditaria transferuntur in heredes singulos, si plures sint, pro hereditariis portionibus ti ): nec unus potest a re io solidum, nisi cessis, vel mandatis actionibus vel nisites individua sit si ,) 3 vel nisi coheredes agere nolint, aut non possint , . Atque hic eaedem generatim servantur regulae, quae constitutae sunt de oneribus hereditariis s8 . Nec interest, utrum heres statim a morte te. statoris hereditatem adierit , an diu post eius mortem aditio enim retroistrahitur ad tempus mortis syὶ: atquctfingitur heres ab eo momento te misporis saccessisse : omniaque illius iura consecutus ιο . Romano quidem iure non transeunt ea, quae sunt facti: veluti possessi irin: sed plerarumque gentium moribus recepta est posseu, nis transmissio in heredem, quin eamdem apprehendi necesse sit tia . i in Novat. 43. in βα. pr ation. εὶ L. Nihil est aliud α . F. de Membor. signus L. Hereditas ga. F. de rem
t in Argum. L. Privilegia i 96. F.
t is) L. Per diversas 1 a. fere in med. cod. mandati s . 33 , D. Decis refer. D. Btuno, O d. 3. , .6ὶ L. Heredes ejus as, ea stipulatio ς. f. famil. erciscunae si . 23, D. Decis refer. D. Brano, de d. g.
Φ7ὶ L. Si ex pluribus a. f.si pars
hereditaris petat. s. 4. , D. Deci . refer. D. Brtino. O d. g. 8) V. Iuri rud. Tom. VII. pag. 222. .
258쪽
De aequirenda, vel omittenda hereditate. He ρὶ L. Heres quandoqua 14. f. hoc
tis. de acquirend. hereditati 29. 2.
tioὶ L. Omnia fere I93. f. de rese
iαὶ Reg. eonstit. lib. I. rig. I. F. I, Hoeti in pangea. hoc tis. de aequirend.
De edicto Diui Adriani to lenaeo , seu de acquirenda hereditatis possessisne .
Beneficium a Iustiniano inductam faνore
heredis testamentarii ad Obtiarendam rerum heredaratiarum possesonem ex Uufori heredibus ab intestato venien-
I uod pertinet ad ius , & modum
obtinendae posscssionis rerum hereditariarum , jus vetus a novo, dc novissimo distinguendum est. Iure v tere, quod ante. imperatorem Adri num viguit, comparatum erat interdictum, quorum bonorum , ita dictum a primis edicti praetorii verbis si , quo cautum , ut rerum hereditari
tum pcssessio detur saὶ illi, qui se ad
hereditatem , vel bonorum possessionem legitime vocatum , & admissum ostenderit t3ὶ . succedentibus temporibus lata fuit lex Iulia ab Augusto de vigesima fisco inserenda , seu vi- gelima parte danda fisco ex heredit tibus, quae testamento relinquerentur; eo etiam addito, ut testamenti tabulae statim a morte testatoris aperirentur . ne mora fieret heredibus , legatariis , aut necessario vectigali, levfisco ratione vicesimae is in . Adrianus Imperator haec duo lepis Iuliae capita, videlicet de vicesima hsco ex hereditatibus per testamentum delatis danis da, & de aperiendis statim a mortatestatoris tabulis confirmavit : atque adjecit, heredem testamento scriptuin, si urgeat , atque intra aunum petat, in possessionem statim mittendum effaterum hereditariarum , quas testator tempore mortis habuisset, neque legitimo modo ab alio detinerentur 6ὶ idummodo testamentum, ita ut oportet, oblatum, & publice recitatum fuisset 7 . verum Iustiniano displicuit Hadriani edictum, quo proinde in omni .hus abrogato ob multas illius ambaoges , ut ipso ait, & dissicultates , dcindiscretas narrationes S): antiquatis
etiam aliis omnibus , qua circa repta tionem , vel interpretationem ei deme Hai promulgata sunt , sanciuit , ut heres institutus possit a judice quocumque tempore mitti in possessi nem earum relum , quae testatoris fuerunt tempore mortis , nec legitimo modo ab aliis detinentur , dummodo judici exhibeat testamentum rite CO ditum , non cancellatum , aut imperfectum , sed quod in exteriore sgura, testium subscriptiona, & numero integrum appareat sy): haec ita, si nemo obstet, quominus heres in posisessionem hereditatis mittatur. Quod si aliquis contradictor existat, & conintendat sibi deberi rerum hereditariarum possessionem , caussae missionis iapossessionem, & subsecutae contradiis ctionis in iudicio competenti perpendi debent, eique adludicanda poc
259쪽
sessio, uui potiora jura habere noscatur, sive hie jam teneat, de alteri possessionein avocanti obstiterit , sive egerit adversus alterum , qui bona hereditaria praeoccupavit sto . Hoc autem adipiscendae possessumis reme. dium quocumque tempore praesto est ri r ita ut live tardius, live citius quis in possessionem hereditatis misissus fuerit , seu mitti postulaverit , sola missionis, vel contradictionis caussa inspiciatur sta , nisi tantum essuxerit tempus a morte testatoris ,
quod ad praescriptionem complendam susticiat si 3ὶ ; quippecuius vi noutantum possessionis , sed & dominii quaestio perimitur si Heredi testamentario competere remedium posse sorium a Iustiniano inductum , apud omnes constat; quippe de eo apertissi ine Ioquitur Iustinianus si sin. Cum autem de heredibus ab intestato succedentibus ne verbum quidem fiat, hoc bene sietum ipsi denegandum videri potest , maxime quia Iustiniani constitutio novum , & singulare jus continet , quod extra terminos a legislatore positos extendendum non sit
destituitur herea legitimus, sed habet interdictum , quorum bonorum 17ὶ . In foro tamen magis placuit sequi Iegis sententiam , quam Illius verba, ideoque jus testamentaria h redis favore inductum protrahere ad heredes legitimos ἀι is . Sane eodem favore digni sunt heredes, quos Iex ipsa ad successionem vocat, ac illi, qui hominis voluntate successionem habituri sunt. i) L. i. S. L. F. quorum bonorit 3. a.
αὶ D. L. I. 3. I. in M. 3ὶ D. L. r. in princip. Is quorum
1 Paul. d. lib. 4. q. uti. in M. 61 Paul. receptar. sententiar. d. tib. 3. tit. s. f. Scriptus heres II, L. Mit. ιn prancip. 1. de appellationia. recipiend. 49. I. in 7ὶ PavL receptar. sementiar. d. lib. 3. tit. I. g. In eo testamento I 4. 8ὶ L. uti. in princ*. eod. hoc titide edict. D. Adrian. tollend. 6. 33. 9ὶ D. L. Mu. fere in princi . cod.
hoe tit. ioὶ L. uti. in med. verse. Sin amem aliquis eod. hoc tit.
iiὶ Nullis angustiis tet oram hac missione eoarctanda. D. L. Mu. pos med.
260쪽
Dου edicto Divi Adtiani tollendo, Oe.
Possidentis in dubio, cum de bonoram hereditariorum possune agiιur, melior est condιtio, nisi jure familiaritatis po uideat.
Quoties plures sunt , qui du I
rum hereditariarum possessione eontendunt, distinguendum est, utrum omnes eodem iure utantur , puta ex testamento , tamquam heredes primo loco scripti; an diveris; quia aliquis testamento sibi delatam hereditatem asserat, alter lintestatae succensionis jure eandem libi deberi contendat, vel etiam unus primo loco, seu gradu heroa scriptus sit, alter secun do gradu, seu substitutus vulgariter, pupillariter . aut per fideicomnussum.
Si omnes eodem titulo rerum hereditariarum possessionem sibi deberi eon. tendant , quia testamento eodem in do socati sint ad hereditatem , rumsus interest , an neuter sit ia posse Diione , an unus possideat. Cum bona hereditaria a nemine possidentur, iu-
die is est definire . summatim perpen sis singulorum iuribus , cujus potior fit caussa , cuique idcirco possessio
adiudicanda sit si . Quod si aequalia
videantur utriusque jura et puta li am-ho proferant testainentum legitime conditum ; nec tamen sciatur , utrum
prius , vel posterius lit; quia vel ea.dem die utrumque conditum , vel diei mentio ita inducta sit , ne legi possit , neuter in possessionem mitti debet , non iuris , sed probationis defectu sal et atque curator bonis interim dandus est , donec rei vetitas
elucescat . Si vero alter ex contendentibus possideat , ceteris paribus , melior esse debet possidentis condi- . dic. Tom. XI.
tio , utique si veram, dg propriam possessionem sine vitio adeptus fuerit
3ὶ , sed vix prodest possessio iure
familiaritatis , qualem habet frater possidens pro indiviso paternam hein reditatem B l. i in L. uti. feri in med. eod. hoc titide edict. D. Adriani tollend. s6. 3 3 . a in Argum. L. Duo sunt Titii 3 o. f. de tutamentar. urtet. 16. a T. 3 in L. Nemo ris, 3. r. , L. In pati causa 11s. F. de rex. jur. - meis a o. iunιi I 68 s. refer.
D. Gabuti in caussa Mada contra Pr tendentes , 3. Censuiι tamen Senatus, O seqq. , Argum. L. P deri 3. f. Sι remis , L. Sι quis ante Io. S. I. F. de aequirend. possession. i. a. DEFINITIO III.
Heres testamentarius in possessione comstitatus in ea retinetur o. o heredis legitimi , quamvis dubitatis deinceps emergat de viribus es amantι.
Cum possessionis maxima sint Commoda , atque possilentis in dubio melior sit conditio Defio. Praeced. , consequens est, facilius dari retentionem, quam immissionem si . Hinc, cum species proposita Senatui fuisset de herede testamentario in possessione constituto, licet dubitatio emersisset de viribus testamenti, attamen potior interim habita suit illius cotiditio , quam heredis legitimi, donec in pi natio judicio de rei veritate certo constaret εχ). iὶ L. Per retentionem 4. cod. da usuris i . 3aὶ , L. Paulus responssit I .