Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

152쪽

Pan. 213. Καλουν in δε.J Haec deleantur.

κλήρκου Ἀγνίου. Ubi Volsius errorem esse putavit: nam Hagnias erat Buseli filius. Et mox: Γλαίως m ο ἐξοιου vertit Glaucus mari stius. infeliciter. Scribe utrobique εξ Οιου. Et iterum post: Βουαλγμωήξοιου. Exa inlius, vertit male Volsius. Hujus Buseli filius erat Hagnias major. uterque ex eodem pago Oeo. Hagnias autem minor, cujus de haereditate agitur, erat Polemonissi. Hagniae nepos. Stephanusin ασσόπνο . Quem

Volfius. Atqui haec omnia cietuit aperte ct evidenter I scripta lex.sουψοφηδοδ.J Marius Victorinus lib. I cap. de Versu. Apud nos autem versus dictus est a versuris. i. a reperita scriptura ea ex parte, in quam desinit. Primis enim temporibus, sicut quidam asserunt,se soliti erant scribere, ut cum asinistra parte initium facere coepissent, O duxis

153쪽

338 HENα. VALEs II NOTAE sent ad dextram, sequentem versum a dextra parte imchoantes ad sinistram perducerent, quem morem frunt

et odire adhuc in suis literis leg. liris θ rusticos. me genus scripturae dicebant bustrophon leg βους αγδανθ a

Laertius in Aristippo. Photius habet ψηῶν. Aἰ2νης G τω V Klηιπφωνὶν J Pag, 69. O. 1ρους. J Deest in Photio. Κληταμ P .J Κλειτα Gm D res Alexandri scripse rat, de quo Quintiliani judicium est. Laudatura Curtio. Plinius non multum abfuisse scribit ab Theopompi aetate. Videtur autem haec vox ci μηροι primum usurpari coepisse sub ea tempora, ut Harpocration innuit. nam vix eo sensu apud vetustiores uiurpatam inveneris.) AEneas in Poliorcetico, vixit autem .Eneas r

ρους. Quae apud Hesychium corrupta leguntur in ροι, & sic explicantur: οπως μηκεπι ,λιαμοκυπνινν οἱάλγοωοι. sic lege, non ΠιMmν.b εμ ροι ἡν οι

154쪽

Mεληα γροιο dicitur Hesychio in επ' Gυ ν ἀγων. Hiin pocrates in Epistolis A MD1αι.) Uerum eos libros , qui Acusilai nomine ferebantur, Acusilai non esse plurimi crediderunt. Sic enim Suidas in scribit exau

minit Strabo lib. x, ubi de Cabiris. Cicero a de Orato re. Josephus. Optime Suidas in Α'κου πλαγ.A'γλ-2άλ.J ἀαλιωkάλ. Sic Deucalion uis scripserat & Φορωνίδα, teste Schol. Apollonii lib. 3, & Dionysio Halic. lib.'I. In co libro Hellanicus de Atlante usque siliabus septem, quae Pleiades dictae sunt, nar-S a r4bat.

155쪽

HENα. VALESII NOTAErabat. Una ex iis Electra ex Jove Iasium habuit &Dardanum, &c. Iasum vocat Dionysius lib. I p. 9. Jam Atlas Promethei & Monoetii frater fuit, filius Japeti de Clymenes Oceani filiae, ut ait schol Atachyli in Prometheo vincto p. 2 F. Isocratis locus est in fine illius orationis. Hujus operis Hellanici meminit schol. Euripid. in Phoenistis p. 3Ia. 'Eλανι κ γ 3 eλκοιφῆ Αἴλατ-δ . Celaeno Atlantis filia ex Prometheo Lycum MChimaereum suscepit. Electra ex Jove Eetionem MDardanum. Steropa ex HyPerocho Oenomaum. Taygeta ex Iove Lacedaemonem. Maja ex codem Jovo Mercurium, ut scribit Isacius TZetzes in Lycophronem 46. Aligone ex Neptuno Hyrieum. Merope ex Sisypho mortali Glaucum, quae proinde obscura est.

uροπιπιας4 Intelligo sacrificia quaedam, quae ab hac familia in urbe Chio publice peragebantur.

nysium Longinum υψους pag, 13 , ubi Demosthenis& Hyperidis virtutes inter se comparat. ο θ ΔημοΘενης

Eimν ομῆ.J Antiphanes in Philothebaeo, ομά omλ oοριου mρων ἐξ κε ιυγως apud Athenaeum lib. ult. Scholiastes Homeri in I'λ. ε p. II 6 ἐ,ς explicat, locumque Demost h. citat. Male ergo Volfius, sunt omnino.

Verte, praeter propter, apeu pres. Vide Scholiastem Apollonii. Is lib. 3 pag. 73 versum Menandri sic refert, μῆ ο ς πικήν -ρεψεν η Gρη. Plura habet Suidas in 'μου, quae sunt bonae notae. Dionysius Halic. lib. I de

Rhea

156쪽

Ιu HARPoc RAT. LEXI CGN. P PRhea Sylvia. . μ ομῆ πι τ κάρ υ εἰν πικτέν. Porro Athenae hunc fere civium numerum habuere, ut notavi ad Herodotum pag. 327. quibus adde Athenaeum lib. 6 in fine, qui ait. Idηmιλῆς δι' G me τη Ηονικων τῆ ι προς Θ

Pag et II. 'F μετέροις ἰέροῖς.J Forte κίνοις. Sic cepissime Peccarunt antiquarii, ut notavi ad decem Rhetoras. Dicta videntur Oxythymia a thymo arbore infelici. TZetzes Chil. V hist. 23 e. καθα μαὶ . ἐά ς μ ρα-

Hipponactis versus refert: λιμω sec Θρον. c. η τω D- μω ὀ Φαρμακρος ἀχθεὶς εἄακις ρα πιθείη. Scholiastes quo que Sophoclis in Oedipode Colonaeo. α Φιλοχορ

scribendi,

S templi

157쪽

et et HENR. VALE s II NOTAE templi antiqui Minervae, de qua Xenophon ι 'E L. P. af9. Ita censeo. Ob hanc conflagrationem compreliensi sunt & capite damnati Hellcnotamiae, de quo vide Antiphontem anta F Ηρώδου φόνου p. 123. Sed de alia hiasoria loquitur Antiphon. Varro lib. de ling. lat. Domus Graecum e B, ct ideo in aedibus sacris ante cel m.

tibi I edes Dei seunt, Graeci dicunt αὐοπιν ; quod pov

Κεραώνωνι.J Γσ. Κερκυονι. Vide Pollucem p. 361. Et ita Mausiacus restituit in appendice ad notas suas in Harpocr. monitus a Salmasio. Etymol. ορρο υν γεωργ-

Pag. zzo 'ροδῶν.J ' ρωδῶν. Caetem non legi hanc u Gm in prooemiis. Videtur intelligere locum prooemii 6r in siue.

158쪽

tores, qui pecuniam sacram aut publicam intervertis sent, contra hos decuplum, contra illos duplum. Et in

fius, Canes riti Boeotias habentes, vertit. Scribe καυα Galeas. Vide Hesychium in κ- Βοιωτα, & quae ibi

notavi. .

159쪽

notavi.

HEN R. VALESII NOTAE

lib. 3 Histor. Plant. cap. X de abiete, ἐχ θ ἄέρυγας τι

cum ex Suida & Hesychio correxit Leopardus lib. Is cap. II. Pollux lib. I cap. Io. κώνγ βοιωτουπές.

--. Quem locum intellexit Harpocratio. At mirum est eum in suis libris εορακικ. legisse, cum bis hodie in nostris εξακι κ. legamus, & ab Ulpiano ita lectum esse palam sit ex ejus scholiis. Λυθενὶ λ ον ταις ἐξ ς ἔλογου.J Nam et so talentis minus erat, teste Polybio libro et in fine, quod notandum. Vide omnino Plutarchum in Aristide sub finem. Necesse autem erat censum profiteri Athenis, quod declarat Iseus p. 6 I. Pollux in πωλη- . Sed Plutarchus non decensu, sed de tributo loquitur, quod ad Iroo talenta pervenit teste Andocide p. 23, & r8, ubi ab Alcibiade duplicatum ait esse. Polybii locus sic habet pag. I 8.

ταλαίνα

160쪽

IN HARPoc α AT. LEXI Corr. I s λάνπις. Hoc autem loco verbum elegans. Sic apud Schol. Hermogenis p. I. Gωαρ- τω δο- κειν - - - cmmis o mus κως ρυθμος. i absconditur rhyti m poeticus, cum interscinditur ita ut non appareat.

Lucianus in Jove Tragoedo p. 263'. Origenta contra Celsum lib. 7 p. 387. Sextus Empiricus passim. Pag. 222. οπι ξε-&c. Suidas in Φωκι- Libanius

τ αδελφον. De clementia Philippi loquitur. At idem

λγιτίως. Memoria labitur. Vide Diodorum lib. I 6 P. *FI. O mi οἱ άλονπς &c.J Tria verba dicere damnati poterant in carceris limine, priusquam ad supplicium ducerentur. Graeci paroemiog. Zenobius & Suidas in

rei illustre exemplum cst in oratione Lysiae κῶ Α'γου του

θείη το - ριον. Mos fuit in Graecia per praeconem educere, ei qui hominem proscriptum occidisset, certam Pecuniam praemio fore. Haec proprie diceban pur Um-