Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

발행: 1682년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

1ych. Α'ταρνα habet. Isocrates in Paneg. pag. 137, &Xenophon pag. 7 9. Pag. 273. Hyperidem laudat χαλκω J E, Δηλιακωconjiciebam, cum Aristoph. legerem una cum Scholiis

ωαπερ - . i. absque virga actu & absque calcaribus. Apud Plutarchum sepe legitur, αλλ' - - . Possit legi G τω Κυθνιιικῶ. Sic enim laudatur Hyperides a Suida in ,ρρα λεον. Pag. 27 . Κι- m 5καν κυλη ν.J An sorte f mρ5κ aut mGκων κυλιγμα. i. bovinum fimum , semus. Sed

κυλιγμα a κυλι ν nolim amrmare. mGκων autem vide. tur omnino verum esse. Vide Hesychium, apud quem mμφοροι dicuntur οἰ - κρπνα. e V των α ων Κρομενοι.

Naale κρρρεια, legitur. An πόμακρν i. humidum, teste Strabone. Salmasius teste Maussaco in Appendice legit mλτ ἀναγκυλῶ. id esset, pestas, quae ansaretineri haud facile possient. Est enim ἀγκυλη, ansa, jaculi amentum. Ego malim miλτ ἀναγκυλη si . est enim παλτον, ἀκώδιον, ut nemo nescit 3 at mesον Graecum non

est: itaque errat Salmasius. Versus AEschyli intelligendus est de his, qui in extremo periculo se omni telo, quod obvium est, defendunt. Et jacula, inquit, sine

352쪽

Iu Norps MAUSSA cI. 339 amentis, & lapides qui ad manum sunt obvii, jaciens in

hostem. Sic Hra1γκυλωμενα τήξα, apud Suidam: probe tensi arcuS. & ἐ πηγκυλημενα ξύλα idem explicat δεο πλα ν , σιν. Porro Eschylus in ea fabula Graecos post epulas ebrios inducit: & inter se rixantes prorsus ut Lapithas ac Centauros, quolibet telo certare, ac matulas etiam in capita adversariorum illidere. Athenaeus lib. I. 'o δί' ἐς ν ος ποῖ ἀμφ' εαοι βελ ν

quod iisdem pene verbis imitatus est Sophocles in Α'χωων - δείπνω, ut refert Athenaeus lib. I pag. II. Sic ἀγκυλητους is σους dixit AEschylus teste Eustathio Iliad. β pag. 344, metaphora sumpta tam τ δογιταν, ἀγκυλτά κώ, μεσαγκυλα μαλουν. Strabo in lib. x palla amentis jaci sueta testatur his verbis. MN δι' ἡ λωτων χρῆσις, ἡ μεν ὀκ χ ρὶς , η δῖ ως πιλοῖς. Piltra Cluverius in lib. I cap. o Germaniae P. 3Fa. Φησῖ θ Α ολοδωργ.J Haec & sequentia, ouae a secmendata fuisse ait Matillacus, leguntur apud Schol. Comici in Acharnens ne una quidem syllaba minus.

cylidis descripti sunt ex Schol. Aristoph. in Nubes, ubi Schol. notat Athenis ἱήαις proprie dici feneratores, ut Aristophanes usurpat; debitores vero V v a &ειε

353쪽

πι, ων βουλον s. Sophocles in Ajace Mastig. pag. T.

2lscολους interpretatur. recte. Sic de Phaedra Suidas supra E ρριης επ πληλυλν.J Melius explico ex Servio in r En. ad illa, tum facta silentia tectis, notat: ut diis honos haberetur tacendo, qui mos cum intercessit inter coenandum , Graeci quoque λων παρουAαν di

cunt.

Pag. 278. In Pausaniae vero.J Alius est Pausinias, qui τι Α'ίιον λεξιον scripserat, quod illius opus laudat idem Eustathius commentario in Dionys. de situ orbis & passim comment. in Homerum. Citatur etiam a Scholiast. Apollonii lib. pag. 219,&a Photio in Bibliotheca sua cap. I 3. Duos Pausanias commemorat SuidaS.

354쪽

IN NOTAs MAUsSACI Ad Inserenda dissertationi is notis. , Pag. 28 I. Suidas proprie εων appellat. &c.J Errat. Ait enim Suidas: deest το, Sic enim intelligenda est parcemia. αίτο το Hoc res ipsa stat Iaciet. Recte ibi Andreas Scholius locum Platonis adducit. Utitur & Julianus ep. ad Alexandrinos, &d schines contra Ctes ph. pag. 6o. - ἀυτο ἔδειξε τοεων. Aristoph. in Λυσiv ατ Pag. 8F9. τίργον ἀυ Pag. 282. Anaximandrum.J Anaximander Milesius ηρωολογίαν scripserat teste Athenaeo: id opus erat prosa oratione scriptum, in quo ea narrabat, quae de Heroibus dicuntur: ipsa ejus verba refert Athenaeus. Cave ergo quicquam mutes. 'IIρωολογέα, dicitur, ut -ολογία, quo nomine Dionysius & Iosephus a Pαὶείαο suam vocavere. Strabo lib. 2. ράλον δι' ἄνας-ι

Sed quo loco ρύον Aι mιο legitur, reponendum Α--ιο.J Nihil mutandum. Omnino enim eram us rectum est, teste Plinio lib. s cap. ult. ubi & 2Esepum non longe a Pario colonia ponit, quam Homerus Adr istiam vocavit. At AQpus Thebanum & Plataeensem agrum intersecat. Pausan. Corinth. Adde quod Abω--ο scrib. esset, non A rito. Sed super omnia cst Homeri autoritas ιλ. β pag. 88, qui locus notandus est, &Strabo lib. I 3, Apollonius lib. I, Florus lib. 3 cap. FO apum vocat, Schol. Apollonii pag. 1 , postquam

355쪽

3 r HEN R. UALESII NOTAE de Esepo dixit, ait, ο θ Καλλίμαχός φη Πν G μιν μααNέμεαν ένοι , τ το λον ἡ νηπειας suppleb κατέχουσαν. HI E σπλις καλουμένη ΑΣ- ου ἰθυσαμενου. Lege, ii fPag. 283 . VJo alicui epistolam quam reddat alteri.J Livius pag. 1 33. Legatis propere, priusquam res valgaretur , remissis, in ricam literas dat ad Regem. Et pag. 798. Motus his Senatus titeras L ciis ad Rhodios

Sequuntur ea, ET Valesius in primis c in postremi, paginis notaNit, partim ad antiquos Graeciae oratores jectantia, partim ad Harpocrationem, Hae suis locis ob certas causas posita non sunt.

Omisit quid sit αν δοσις. de qua Isocrates orationem scripsit. Porro in permutatione & actiones omnes adactorem transibant, quas reus cedere debebat. Sic tu

γων in a contra Aphobum. Semel atque iterum sic ἀνῖλδονιη usurpat Demosthenes, contra Leptinen bis& contra Midiam.

356쪽

Demosthen cν τω πK F e. Xερρονήσω. explicat H sychius: utitur Andocides p. 28.

Omisit 'πατο ιαζειν. Demosth. orat. 9 in Philipp.

sive Hyperides πῶ ' dici A'λ-Huius

meminit Demost h. in epist. 3 pro Lycurgi liberis, &popularem ac Θοῖιών fuisse ait, cumque eo Nausiclem, haretem, Diotimum, Eudoxum, Eudemum, Ephialtem, cujus meminit Dinarchus contra Demosthenem,9 Lycurgum. Hos quidem ait sua& fatali morte ablatos eue. Ipsos autem Athenienses cxpulisse viros, qui populi partes tuebantur, Charidemum, cujus me minit Dinarchus ibid.& Philoclem & se ipsum. Mω- vα ηας meminit Dionysius Halicarn. in D narcho in sine. ubi male νεμελειως legitur. ἀνθ ρωπων. hominum insidiatorum. Demosth. in epist. 3-τ Λυκάργου - δων.Eισι ργοι dies erat, quo Senatores primum magistratum inchoabant, sicut quo deponebant ἐξιπυα, reste Hes vchio. Suidas in ώσιέρμα addit, κα- adit -πιοι πζωτὀ- ζ ετους νενομικασι. Demosthenes πει

357쪽

λενον τωνιερων. Ulpianus in Midianam: εἰ mi γα 3 im

Διασπαραμε νγ, qui malis artibus & ambitu aliquid perfecit. usurpat aschines in eadem oratione saepistsi mer

358쪽

IM HARPOCR. LEXI CON ' 3 ysme, p. 8 I. tamen & in bonam aliquando partem viamitur a Demosthene & aliis.

Κοι-ον pernoctantem. Decretum Callisthenis Phalerei apud Demosth. pro corona. Κλιαω, aut κ σίαρ, ut est in MS. Demosth. pro corona P. II 9. προς τω κοιλοιμιτη ἡρω. Vide Hesych. In

niens quod in Sicula calamitate captivis Atheniensibus frumentum dederat, & postea Reip. Ath. talentum ιω-- επαγλλομεν di & sua sponte dederat. Demosth. in Leptinen. Κορυφιυῖ- ηγμων in unaquaque tribu, qui chorum ducebat in Dionysiis. Demosth. contra Midiam p. 393. A'χε mens . est θημο ς. Demosth. contra Midiam. Nικημι -&AEschines in Timarchum.

nem suam saepe jactando se illum & illum accusaturum, aut aliud quid faciendo, ut calumniando eos homines

quos accusare velis, & testes adversus eos exarando.

Demosth. contra Androtionem versus finem, ibique Ulpianus. Est & proagonors quaedam in comoedia. Sic praetonem AEBarnensium dicit Scholiastes Comici Pag. 3 F. Occurrit etiam apud Demosth. ut certo scio, forte G τω iaci imo apud AEschinem pag. 6 Icontra Ctesiph. at Ulpianus in Leptinianam versus fianem pro praejudiciu usurpat, & e 2 γνωrem utitur Plato de legibus p. 796.

359쪽

346 HENR. VALESII NOTAE

men, qui diversus o Harpalo eo qui postea Alexandrum fugiens Athenas venit. Σπιδοκιμάω differt de

ι' ι m. Demosth. si' A' κώτους versus finem, ubi de Charidemo: quae post haec verba sequuntur, vide ad

Euhρκης quidam nominatur a Demosth. in fine ora tionis καὶ' Α'υ κροτους , quem in gratiam Cersobleptae civitate donari una cum Charidemo, Aristocrates decretum scripserat. Zia φιλοψυχήσοήας. Demost h. G Tmmopta λογω ad

finem

360쪽

tur. Dem. προς Πολυκλεα.

ram, id est, injuria & factionibus ops.ssiis κήι

g ra ι. usurpat Demosth. contra Eubulidem: viro

ossicina infructuosa aut fructuosia'; cum ex opere aut negotiatione fructus percipitur, ονεργον dicitur; cum vero ossicina vacat&clausa est, Vide ad Strabonem & Isocratem 29o. E, ususfructus, apud Demosth. ibidem. &tota oratione pro usum fructum percipere. &in 3 contra Aphobum in fine: ολοι - κεφάλωα κω τὰς c)λκαρ mora; απι ρ σε. Le principal ct les arrierages.

Sic semper opponit. pro fructibus apud Andocidem pag. 13. pro proventibus μκαρm Aristoteli Oeconom. 2.Α'πέκλιαι pro eo, quod Iurisconsulti dicunt, excepi mihi: je me sivis reserve. Demosth. in χ κατ Α'φούου. Γομ' pro onere Sc mercibus navis, apud Demosth.

contra Zenothemidem initio, - ἔγεμίcει , quod est

X x a onerare

SEARCH

MENU NAVIGATION