Henrici Valesii notae et animadversiones in Harpocrationem et Philippi Jacobi Maussaci notas ex bibliotheca Guilielmi Prousteau antecessoris Aurelianensis

발행: 1682년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

3o8 H NA . VALEs II NOTAE quaerens patrem. At Suidas μοιςους ideo dici ait,

Ποιητων.J Καὶ συγχι εων. Laudatur a Laertio in Epimenide. Pag. et II. Macedoniae.J Ejus meminit Dem. Πολυκλε ι sub finem: ἀφι Ar- εκ Mε Θωνης ἡνίας ' σηρεῖον navicula) εἰς Θαων, αγον ἄν-α sic - λά-Καλλιις ατου. Et Scylax. Eit & Methone in Magnesia, de qua Solinus. Scyla X μοΘων .Legendum esse μνας ε8ημίωσα .) Sed praeterea leg. Μίκων. Ita enim dictus estis pictor, ut docuit Meursius lib. I cap. 32 Attic. leist. Hic Micon post Marathoniam Pugnam cum Persarum corpora proceriora pinxisset quam Atheniensium, 3 o minis ab Atheniensibus multatus est. Sopater in divisione quaest. seu controversi rum P. 3 O. MI Mαν Θωνα Mλων ο ΓωκάφΟ- τους βcάρους κάψας μ μος τ 'E'uων, κυνετ . quem locum non notavit 14 cursius. Varro lib. 8 de lingua lat. Mycon dicitur pag. I Is. TZetzes hist. I 29. ο ρ ζωκάῖ,εκαψε Πολυγνιῶ ν η Nικων ω πιικίλη τν , de Xanthippi cane. Item chil. Ia hist. 27. Plinius lib. 3scap. 6 & 9 & lib. 3 3 cap. ultimo. AElianus lib. P. Fo

dagogum. Et lib. 23 hist. Misc. Da em MVulum Jum. Papias in vocabulatio: mistus,eortitor gerulus,nutritor. Glaucus

322쪽

ut ait Laertius in Democrito.' Μοῖραι ς ω νομισμενιε .J Ita ex Cod. Vaticano legit Meurisius lib. I Attic. cap. 18, quod Xenophon confirmat in tract. de rep. Lacedaemon. p. 399. Sed fallitur idem Meursius eo loco, dum moras &λόχους Lacedaemoniorum confundit, quos tamen distinguit Polyaenus lib. et de Epaminonda. Λακβακμονιοι Hν άν, λοχους e

τ ολωλοτων. Et recte. Morae enim si omnino fuere. At λοχοι in unaquaque mora duntaxat, quod docet dia serte Xenophon: εκα θ τ mλιIκων μορων ἔχi πολεριαρχον ἔνα, λοχοιχους πραρας. Apud Aristoph. in Lysistrata pag. 86 Spartana mulier, γνώσοM Imρ υρον

Ad quae verba respexit Hesychius, cum ait: λοχοι Λακε-

Αi 1λης. Scholiastes Aristoph. in Acharnenses pag.

co Suidae leguntur v. λοχ . Sed & Nic. Cragius si ρας & λοχὰς distinguit lib. de rep. Lacedaem. Corrige

Xenoph. in ciελζω. Pag. 3 9. 3 τ εξωριορων , εαρ αὐτῆς ηλ)κίας. Lege εξ μορῶν. Tamen nil assirmo mutandum. Inter λοχους Λακωνι ιους unus fuit Pitanates dictus, cujus meminit Herodianus lib. l. Sed Hesychius commentum esse dicit. Erat & σκιροτης λο- de quo Meursius loc. cit. Suidae mi ses et 1ς. Equμtatus vero Laccd. in ουλαμους 3o dividebatur, teste Pluta

tarcho in Lycurgo sub finem. Xenophon lib I pag, 37 a.

PQ, 2I9. Interpres Comici. J Interpres Comici

323쪽

3IO HEN R. UALE III NOTAE hujus emendationis non meminit , sed Λας in eo verse tantum agnoscit ε, docte tamen & acute dubium movet, aitque Arillophanem dicere ea, quae rationi temporum nequeunt convenire: quippe cum eo tempore, quo Plutum fabulam dabat, non potuerit Lais esse valde celebris , quippe quae a Nicia Imperatore capta sit in Sicilia septennis. Certe verba ejus Scholiastae obscura sunn

Fuit & alia Lais junior Damasandrae filia teste Athenaeo lib. 13 de Alcibiade: ετέως θ δυο ἐτέρος επινγγ ἀει Ο Α -

δοάω. Plutarchus in Alcibiade Timandram vocat , ejuLque filiam dici Corinthiam Laidem, quae ex Hyccaris Siciliae revera erat. Porro verba Lysiae resert Athenaeus

scio me legisse. Quin & Ulpianus ad illa Demost h. in

Dionysius Halic. in Dinarcho. inter ψchm e. λ υς

324쪽

ώων. Sic Leopardus lib. 7, nisi quod νοωκρ.J Nam νιωκλαυ- quidem legitur apud Schol. Comici in Nubes , non ut edidit Mausiacus is κλάρων. Addit ille interpres: I ο φαληρῶς ἄτω c m. - μααρχους

325쪽

3I2 HENR. VALEs II NOTAEhant, ut sacrificantes vel insanientes bacchae. Eusebius

μελης Ab hoc Semacho dicti sunt Semachidae, de quibus Hesychius, &Stephanus, ut notavit ad Eusebium Scaliger: δημο- Α' sos ς ωπὸ Σηρώχουου κν F θυμὶροισιν ἐπιξ νω, Διονυσοψ, άφ' ων αἰ ἱερεια - Hae facerdotes γωπι dictae. Aliter Arnobius lib. s. Eleusinia ilia inseria, memoriam contimuit Z Nonne illius erroris, quo in filiae conquisiitione Ceres fessa, oras ut venit ad Atticas , triticeas attulis fruges , Nebridarum familiam pellicula cohone sit hinnulae. Pag. 227. Isthmiam. J Imo Isthmiadem. Sic enim apud Demosth. contra Neaeram. Cassii. J Leg. Carsi. Sic enim apud Demost h. scribitur. Sed Demosth. non dicit Isthmiadem fuisse Carbsi servam, sed ancillam Nicaretae, quae Nicarcte erat Carisii liberta, Hippiae coqui uxor. In Athenaeo legitur

Leander.J Hic Leander citatur ab Etymologo. Pag. 228. Contra eum.J Non contra hunc Craterum , sed contra Craterum illum Alexandri successorem nobilissimum Alexis Paeana conscripserat.

se describit Sophocles in Oedip. tyr. pag. I97. Lυ

Pag. 23o. Aυρπις.J Suidas in MεSFης , -- inter ejus fabulas recenset. PaS. 23 I. Oiπμίαν, male hodie est Σερμυλία .J Imo recte

326쪽

urbem ait esse circa montem Atho, & Hecatarum autorem laudat. De oesyma Plinius lib. in Thracia. Ameridie Oleum mare, cujus in ora a JIrymone ApolD-nia,OG ma, Neapolu hujus meminit Livius lib. 38. J

assirmo haud aliter legi posse. Porro de more purgamenta abjiciendi eleganter Schol. AEschyli in ΣαφLροις pag. 232. ed. Hciar. Steph. ad illum, τα δι' ὀκχίου ni

οσν άμεὼ ρετίει ἀνεχώροtis. Nota αμε vεδει. Sic qui Eumenidibus sacrificabant, expleto sacrificio abibant, nec resipiciebant post se, apud Sophocl. Hinc chorus Athen. Oedipodi, quomodo sit illi sacrificandum, prae

Ovidius in fastis lib 6. Sicubi libasit strigibus scilicet)prosecta sub aethere ponit, Ruique a mi sacris respicere

327쪽

ρ . Omnino προορο-ον ἡ πολεως teg. & λεως una est syllaba. Sunt trochaici versus. Vide in cravis. Gallice ata irie.

Theoph. Characti J Pag. 3OI. Titia ὀργάδα. J o'ργιθα pro pascuis sumit Dionys lib. I p. 66. Etymologus item. Helladius Besantinous lib. 3.

αν μενόω ψ Αρκῆς mi ξυ e se M In cum locum pro)iciebantur facrilegi & proditores, quos in agro Attico sepeliri jus non erat. Teles quidam in libro de cxilio apud Stobaram serm. I 8. ῶκἀ δως γάρ πις των

Mε αυκῆ. Plutarchus in Phocione ad finem. Mirum est Schol. Apollonii lib. I pag. contra omnes sentire:

Καὶ ὀργαν c. αἰτν. J Thucydides lib. 1 in sine & ibi Scholiastes, Plutarchus in Pericle. E'ν τη λυδν βειε. J Α'Hάμεχ G Λυδν simpliciter, absque Φεα quod rte ad versum ipsum pertinet)laudatur ab Schol. Apollonii & aliis pluribus. Plutarchus in consol. ad Apollonium, ait Lyden fuisse Antimachi conjugem , quam ipse emictim amabat. Ea cum mortem obisset, clegiam scripsit Antimachus, quam Lyden vocavit, in qua se ipse consolabatur

328쪽

Ιu Nor As MAUssACI. 3Is exemplo Regum ac Principum, quorum casus atque infortunia ibi recensebat, ut lenire dolorem suum ita posset. Ovidius I Tristium elegia s. Nee tantum Clario Lyde es dilecra poetae , Nec tantum Coo Battis amata suo. Vetus Epigramma in Anthologia nondum editum,

quod nuper legere memini. . . Hesychius, Καζαρνοι οἰἱερῆς, ως Πάροοι. Pro Α'cακλεὶμ in Antimachi versu Bochartus legit ἀγα-λέαι pag. 7 de coloniis Phoenicum , ubi etiam Parum insulam dictam esse Cabarnem notat a Cabarno quodam , qui silice Proserpinae raptum Cereri indicavit. Hujus ergo Cabarni posteros Ceres sacerdotio honoravit, ipsumque primum sacerdotem constituit. Id narrabat Antimachus in ea elegia, Cereris se exemplo consolans, quae filiam amiserat. Itaque legendum videtur εινα. poetice enim ἄνα dicitur pro Lycophron: Aχνης

talentis oppigneratum esset χωρμον seu οἰκια, idque ο&dicebatur. ορους πιλνα iit Demosth. testaturin 2 contra Onetorem, & sim ibidem. Latini libellas vocant. Seneca in lib. de beneficiis cap. xo. ct se pensium amici bonis libesiam dejicio, creditoribus ejus me obligaturus. Sic Cicero i n oratione pro Quinctio: libellas AD fenus procurator P. Uuinctii dejicit. κα , αμορους dixit Demosthenes adversus I imotheum. R r a Pag.

329쪽

6 HENα. VALEs II NOTAE Pag. 23 . Quia in ca τε ζ κ δου ἀδείας.J άδtiis sibi a populo dari petit, aut confirmari potius, cum jam data esset, ut idem in fine orationiS memorat. καὶἀVide p. 233. Pollux lib. X initio, 'Tm-

Pag 236. De venere vulgivaga.J Contra has leges, quibus scortatio publice permittebatur, invehitur Dio

. yag, z 37. Oγε έοκλειδης J Orestes illo, qui fabulae huic titulum dedit, non erat Agamemnonis ille filius, Electrae frater, sed quidam grassator nocturnus, qui furiosum se simulans, noctu viatores spoliabat, ut memorat Schol. Aristoph. in Acharnens &in Avibus p. 17s,

ηρωων. Sophocles in Oedipode Coloneo p. 23s trans.

Cuntes

330쪽

IN NOTAs MΛUssΑCI. 3II euntes Eumenidum ante fanum prae metu silere ait: κώ--άὸερκὶως , ἀφωνως, ἀλογως. Videtur autem Orestes iste id cognomentum habuisse ex eo, quod furere simulabat, ut Agamemnonis filius furiis agitatus Orestes: neque enim id ejus proprium nomen fuisse crediderim. Ac sorte verum ejus nomen fuit Autoclides, unde fabulae titulus Orest Autoclides. λ' in Lesbicis citatur a Schol. Apollonii pag. 2 6. Sic

Diocles quidam iii ιλεος cognominatus esse Orestes ditacitur ab Isaeo παι Κιρωνν κληρου, initio: ubi Φιλιερι lego ex Harpocr. Themistius pag. 389. Διοκλῆς ὀ λωπο-

Pag. 238. Saepissime Comici fabularum nomina comis posita ex diversis nominibus fingebant.J βις ανθρω-- ρ Lu. Caecilius in Duloreste laudatur a Nonio &aliis, nisi in his ριώςu scribendum, pro eo qui occidit, ut

nis dictum, quod in remota ac secreta urbis parre erat positum, teste Pausimia Atti Pag. zo. τηψν ota καλ-ε

Pag. 239. Πρέψεια.J Falsum. Imposuit Suidasei in

SEARCH

MENU NAVIGATION