Historia Hrolfi Krakii inter potentissimos in Ethnicismo Daniae Reges celeberrimi; ... per Thormodum Torfaeum, ..

201쪽

amen

natum interVIam, qVI exemineba

203쪽

t digna sunt relatione, quae fabulis sit-aac expeditione magis interspersia, si-sem ad dubdecim advenas tollendos: opus hahuisse, nec aperto Marte, idiis occidere potuisse , multos. re suorum ab iis impune occidi pas-sse, quis credat y experimenta foris is eorum, fama tunc temporis de-ssimae, capere voluisse, plausibili- Immissis, quos aulaea abscondi, sicariis, primum examen institi,

memoratur; qVorum tamen Vim, nodo represserant, sed damnum eo item amoliturus, suis gaviter increpari

Regem cum satellitibus ad convivium tavit. Circa focum sellis omnes insidet ibolfi milites, sine tamen consuetone, id temporis e composito confusio, utandi Regis causa, ne ab Adelse inosceretur. Suipdagus cum fratri- principem occuparat locum, iis pro-

204쪽

. in

ordine assidebant , Bodvar Regis latus, ubi visum erat, clausit. E regione Adesscum suis considebat ; qui eum magno desiderio privigni intemoscendi teneretur, artibus opus esse ratus est , hus tam anxie occultatus in apricum ceretur: ingentem igitur flammam nusque soco excitandos curaVit, qVopugiles Rege ipso patientiores su conjectabat, indicium a communi Rab aestu defendendi studio captum mulque sortitudinem singulorum, invictam prius deprehendit, hoc Vulcanio experimento exploraturus; vhis etiam ad exitialem patientiae prantiam accendere conatus: fama quit, vos, Hrottani pugiles, vio Arctos orbis circulo sparsisse fateor, nihil vero minus de vobis eam

205쪽

addite igni larga nutrimenta; nam relatum est, voto se Regem, VOSq; eiuS emplo, obstrinxisse , nec incendium, ne serrum unquam fugituros. Imperavitaque ministris, ut in focum prodigaliter ligna conjiCerent. Athletae quorsum tenderet , conspientes , objectu clypeorum Regem, qVantum poterant, diuamula ter tamen, ne proderetur, teXerunt. Ut vero ministerio famulantium, pabula aggerentium, flammas non pro foci modula, sed ad rogi magnitudinem , eXcreUis se , ardorisque vehementiam Adelsem Regem cum consessoribus, sellis remotis, fugasse comperiebant. Tum Rex: aut voti religio nobis impie & turpiter

deserenda, aut nosmet incendio comburendos ad necem usqVe praebere oportet: verum suppetit ratio, Ma utrumqVe summo cum decore deClinemus. Ne autem viderentur aeqVe atque Adeis imbecilles, aestum eousque perp risi sunt, dum vestes semiustulatae usum tegendorum, corporum ulterius praestare non possent, to resque scintillantes passim decidentes eos Obruerent. Tum vero BOdVar , qVira

206쪽

foco alia, inquit, insuper pabula prosipicv- mus , domumque Adelsis nobilitamus y arreptumre ministrantium unum in ignem coniecit: imitati factum Suipdagus& Belgadus, &Ηialtius GenerosuS, Pluresque primatum, singulos quisque focum initruentium in ignem praecipitato

eXurendos reliqVerunt, . ReX conJecto in G flammam clypeo, dum transiliret incendium sopivit; exclamansque ait: haut equidem ignem fugit, qui transit: quem

singuli secuti eodem commento funestum' incendium ruptique voti infamiam eVa serunt, Obstupuit ut flammas elusisse viderat Adeis, Cavataeque columnae ligneae se immissit inde veneficis artibus tectus ad Reginam acCedens, amicis eam Verbis affatus est: quae irarum aestum minime temperanS, iniurias in te suosque acerbis Verbis improperat, minitans , se qVaViS data occasione Hrolfo adversiis Adelsem opem laturam, donec ille praedam peti tam, hic aeternum dedecus, reportaret: filiumqVe accedens, maximo caritatis

studio complexa,in dive rsorium splendidissimum cum satellitibuis deduxit, subministra-

207쪽

nistratisque famulis , dapes & opiparasercula, potionisque varia genera apposuit, Inter famulanteS quidam, nomine Voggus, staturae proceritatem, habitu que Regis, faciei decuS, VultusqVe gra clam intuitus primum, deniqVe miratus et Ecquis, quaeso, inquit, Κrakius trun cum vertit SaXO, pusionem Magnus Olafius in Versione Eddae, cornicem Stepha nius) solium occupat ReX: cognomen,

inquit, mihi indivisti, quod quoad vi

vam gesturus sum: donum vero comi tari solitum quid affers 3 illud vero si1bi, utpote homini pauperi, non suppetere cum regessisset; par est igitur, inquit Rex ut qui abundat, donet; simulque armiulam brachio detractam muneri dediti Laetus admodum Voggus temerariae compellationis tam felici suCcessu; omnium, in quit , Regum felicissimus dederis, nam cimelium longe pretiosissimum donasti. Rex donum tanta alacritate plausuqVe exceptum ut vidit; Parvo Voggus gaudet, inquiebat, quod dictum in proverbi um postea abiit. Voggus Regiam muni licentiam, donumque ipsum debitis eXtu. Κ a '

208쪽

hine laudibus haut contentus, altero pede trabe calcata: Equidem, inquit, religiosissime voveo, quod si ista me tibi supe stitem servaverint, humanoque consilio vel opera, sive vi, sive dolo Occubueris, necis tuae & strenuum & fidelem ultorem me futurum. Rex intrepide quidem vovisse amrmat; alios tamen propinquiores , quos illa caussa tangat, eXtare-Hunc hominem, licet non magna in re, fidei tamen plenum, ipsorumque selutis conservandae studiosum cum observaret. tuto & ex animi sentia inter se collocuti sunt, atque inter caetera VOggus referte, Adelsem praeter modum eXemplumque Pythicis artibus deditum esse; aprum enim colere, cui nec mole nec ferocia uulus par esset. Inde somno se quisqve d derunt, nec prius e citantur, quam immani fragore concussam domum, vel tae

jamjam lapsuram, sentiunt. Hic R-gus , AppropinqVat, inqvit, aper , illatae Regi ignominiae ultor; cui resistoexcisupra humanas vires esse compertum ea Erat Hrolfo caniS, nomine. GramuS,

hore pollens, ferocia insignis hunc Bocl-

209쪽

var adversus aprum concitat: nec mora,

velut iurati hostes hi duo in certamen

proruunt. Sed nec otiosius spectator Bosrar, cani, qVa posset ratione, suppetias laturus, in medium apri tergum ensem vibravit, sed frustra: major enim Vis veneficae artis feram armaverat, quam ut ferro laedi posset, Iamque in tantum gemnerosi caniS rabies excrevit, ut aureS una cum genis hosti morsu abrumperet; qVievestigio terra absorptus nusquam inde e paruit. His peractis Adeis iterata jam vice incendium advenis parans, ma gno suorum numero comitatus adVenit. domus undiquaque flauamam concipit nec omnimodis ignium fomentis parcis tur. Boduar intra hostilia tecta incendio vitam claudere, mortem esse minime

honorificam ait, nec dignam sermidato toto jam diu Arctoo orbe Rege: quod si

optio daretur, malle se aperto campo pu gnantem in mediis hostium copiis fortirer occumbere, quam nullo edito sub discessum insigni virtutis specimine, incendiariis hisCe in praedam cedere. InVenit nobilis viri virtus consilium viamqVe ly Κ et , - -

210쪽

nominiosam mortem effugiendi: namque eo suasore suo quisque loco parielmus magno conamine , magno nisia, effractis, in coopertas armato milite plateas imp gre proruperunt. Fit strages, domesticis undiq; occumbentibus, Ηrolso quoque &athletis validius longe quam ulla de tam exiguo numero speS polliceretur, impugnantibus. Haec dum geruntur, Habrola Regius accipiter scujuS antea mentionem fecimus) ovanti similis advolat, tandemque qVasi parta victoria laetus humero Domini consedit. Miratus custos , allocum ubi accipitres servabantur, illico se recepit. Cumque Adelssianos omnes morti datos, HrOlfianos vero nusquam Conspiceret; novo pavore perculsus majorem in modum obstupuit. Interea plurimis urbanorum peremtis,qui reliqui erant,

vitam pacemque Hrolium supplices postulabant, atque ab eo impetrabant. Hicisnis pugnae, hic exitus iussidiosi impiique

Conaminis erat. His ita feliciter gestis , victor Hrolsus cum suis aulam au dacter ingreditur, interrogatusque a Bod-vare , quam sedem ipse elisere vellet g