장음표시 사용
11쪽
re brevis tantum Scriptorum Ecclesiastici profani argutimui index inealce Eutychii vindicati apparet Natronus eius in 1llegio Maiiano Succestar, in praefatione Evopliae suae non.
nullos quoque recenset Hottingerus autem in Bibliotheca inseentali pleraque lute spei lautia ex Masiovi Hebed Jesu mutuatus est in Helbeloti iis de solis Scriptoribus profanis Arabicis Peris sicis&Tureicis sollici ius fuit. Uod perpendens clarissimus Λutor noster, ex Bibliothecae Vaticanae, cultis hi floriam in praefatione pertexit, C. dici biis parti in i in pridem ibi magnoi mero extantibus, partim itinelis siti, quod fusius hie persequbtur, sumtibus Clemediis XI in Syriam ct AEgyptum suscepti ope advectis, novam ac pleniorem Bibliothecam Orientaleui adini-
randa industriacono pre aggressus est, eamque inquatuor clas si diVist. Prima auctores syros Orthodoxos, Jacobitas, αNestorianos, sive iiii linum syriace scripserint, sive ex alii
Linguis in syriacam translati fuerint continebit altera Arabes tum Christianos tum Mohammedanos tertia Coptorum c hiopum libros quarta saeros Syrorum Codices Syriaee ver Arabice seriptos, ut Biblia sacra, rituales libros, d cetera hi jusmodi Mesesiastica montinent coniplectetur. Singes nivScriptorum nomina, aetatem, acta, reIeret, libros, libro sit inque aue Oritatent, antiquitatem. materiam, usum prolixe indi-
cabit. Prima ni mitem classem valde dissulam inquatuor itidein Tomos partiri necessum habuit, quorum primum scriptores SD, iaci orthodoxi secundia in Syri Jacobitae seu Monophystae.
tertium Syri Nestoriani,quartum Graeci Latini aliaruinq; gentium scriptores in Syriacum idi Cm eonveis occupabunt.
His appendicis loeo Catalogum Hebed Jesu supra memoratrina attexet, sed ex Syriaeviterum recusam,dita dices Vaticanos, emendatum Patriarcharum praeterea syrorum, Maronitarum
scilicet, Melchitarum, Jacobitarum . Nessoria nim seria em adjiciet. Praesenteigitur Tomo scriptores Syri orthodose
sequentes enarramur. a Simeon Barsis seu filius in formiit oui a parentum arte nomen haest,seleuciae ct Cresphontis Em scopus fuit, ac Martyrii coronam in persecutione Persica iiii, IV e sapore adesus est u Sanctus misi Graecia in Meti Disitia ' Corale
12쪽
SUPPLEMENTA. Toni. VIII. Seel. I
logio Milus dictus, Episcopus Suis initio sere illius perseeutionis sub Hormisda Giipli rigo Provinciae Rozichens Praesecto martyrium subiit. ' III abactues, Chaldaeus Episcopus. IUIsaias Adubi Arzunita, ex regione Aretusa de qua legendus Ualesus in notis ad libr. si Marcellini C. dictaagius ad annum
so 3ὶ Eques aulae Regis Persarum, assta Martyrum,quorumia mina adjecit Autor, conscripsit. 3 Sanctus Jacobus, Nisibia Episcopus, Ephrem Magister, qui Concilio Nicaeno interfuit, at Canonum illius Arabicorim Autor non est. nec Liturgiae. Inae Ins nomen praesert VI Sanimis Ephremus. Joctor Orbis et Syroni in Propheta didius, pluribus scriptis inclaruit, quae par- finia Synaee ct Arabice, partim Graeces Latine extant atquaa Xonto peculiari Syllabo exposita sunt. Γestamentum sanisti Ephremi, quod apud ossium in ejus Vita in nuper editione
Oxoniensi reperitur, mendis scatet, quae ex Syriaco textu Λutor nosser corrigit. A sta autem Syriaca Doctoris hujus nemini adhuc cognita ex optimo Codice Vaticano sexcentoriun sere amorum, magna ex parte, praemisso eorum compendio ex alio Codice Syriaco trecentorum annorum, subneelit vi Isaacuisnior, qui a multis cum Isaaco Presbytero Antiocheno confunditur. Huic librum de Trinitate ac Incarnatione a Sirmondo inter opuscula Veteriun Patrum dogmati caeditum adseribendum
esse eonjicit. VIII Bauus, Metri penta syllabi Autor, qui vari. os hymnos composuit. IX Zenobius, Sancti Ephrem discipuIus Eecles Edessenae Diaconus, contra Marcionem scripsit. Ab mias, Presbyter Edesseniis ab Hebed Jesu male Ablela. us vocatus autor hymnorum de Hunnis X Gregorius Cypri Abbas,Sancto Epiphanio aequalis Sermones a steticosin epistolas ad Theodorum Monaelium ac Epiplianium scripsit. XII Martilbas Episc urbis agri in Mesopotamia, quam ocMai Pherkin χ Maipharai'adc Medina Solidescum a1 tyropolin appellant, Liturgiaevi historiae Martyrum autor quorum seriem per summa capita Noster retexit, ac pleniorem ejus editio. nem promittit. Idem historiam Concilii Nicaenid Canones ejus. in Syriacum sermonem transtulit quod opus Vere aureum nondum inventum esse Nosser dolet. Sunt hi Canones, qui Ara.
13쪽
biei vulgo dicuntur , quia ex Arabicis exemplaribus primum a Baptista Eliano e Societate Jesu i Alexandriae exseripti latine versi, deinde ab Alsonso Pisano atque Francisco Turriano, doctis ex eadem Societate Viris, publici juris saeli, tandem
ab Abrahamo Eechellensi Maronita ad sex editiones Orientales collati&cum elegantiori interpretatione publicati filerunt. Re-jiciuntur ut spurii a Pear no in Vindie. Ignat P. I p. 8 dc post Justiniani Imperatoris aevum conficti esse dicuntur, sed ab eodem Eceliellensi in opusculo hac de re edito, Ic nuperrime a P. Thyr- so Gonga leg Soc Jesu de infallibilitate Romani Pontis eis Disputat. III Sestione et g. 9 vindicati sunt. XIII Sane iis Aeacius Episcopiis Amidae, in cujus Epistolas dogmaticas Mares Persa ccmnientatus est. XIV Rabulas Episcopus Edessae qu Rabbulus vocatur ab Accem et apud Bollandum Epistola ejus ad S. Cyrilhun T.VConcit. Labb. extat; Canones in Edessena synodo ab eo sancitos asservat Bibliotheca Medice in C, id. SC cujus me. minit Renata dotius T. II p. 27a XV Iba Episcopus Edessae Nestorianismi accusatus, sede sua electus, sed restitiuus tamen fuit.
Famosam epistolam ad Marem Persam sci ipsit. XVI. Sanctus Isaacus agnus a Nini vita ab Ephrem discipulo diversus,
Abbas, Presbyter Antiochenus, multa ascetica composuit XVII Cosmas Phaniri in Coele-Syria Presbyter, ita Simeonis Stylitae Autor. XVIII Simeon Stulites in Mandra Telanesiae, columnas,
in quibus deinde commorabatur, conscendit, ibique diem obiit. XIX Sanetus Baradatur, seu Burhadat Syriace, & Jacobus in o. naehi. Diversiis hic est Bara datus ab homonymo Episcopo Te laed Baradaeo seu Langat Jacobitarum ecflae Conditore. XXMiras Episcopus Amidae a Mara Mono physita differt, epistolam synodicam ad Leonem Imperatorem dedit de synodo Chalcedonens, cui subscripsit. XXl. Nonni s Epri opus Edessae ejecto Iba Edessae praesectus suit mox autem eiectus Saracenoruin Heliopolitanorum conversioni incubuit Epistola eliis pro synodo Chalcedonensi ad Leonem Imperatorem extat. XXII Jacobus Diaeonus Edessentis, qui vitam sanctae Pelagiae Antioche nae seripsit. XXIII Mochimus Presbyter Mesopota mensis,quentCave male Moschi inum vocat,eum Syri m im, id est suscitator dica-
14쪽
SUppLEMENTA. Tom. VIII Seel. I. sdieatur. XXIV Petrus Presbyter Edesseniis XXV Samues Presbyter Edessentis. XXVIJosa S lito, Chronici de bello Perii eo sub Cavade seu Coba de Rege Persaruit autor. VXVII SanctusJacobus Sarugensis Batnarii in Episcopus seu urbeculae in regione Samgensi sitae, quae duo Renaud otius consendit ae Jacobuni nostium haereticorum Monophystarum antesignanum injuste vocat,ex Nostri sententia, qui prolixe illi respondet. XXVIII 1eorgius,Jacob Sarugensis discipulus Encomitam in praeceptorem sunm scripsit. XXIX Simeon Episcopus Betharsa mensis, cujus e Madegarsa una Episcopo Nisibeno, deque Nestor. norum
haeresis Persiam invecta, ab Autore adjicitur,d commentario
pallan addito explicatur. XXX Chronici Edesseni Λutor, qui totus inseritur,ae notis doctissimis illustratur. XXX lainsiti Episcopiis,qui iturgiam quae in Missali Romano& Renua dotii Li- turgiis reperitur Malia opuscula Asceti ea scripsit XXXII Johannes Apameensis Monachus, quem Andreas asius cum Chry- si stomo confundit. scetica varia meditatus est. XXXIIIIohannes Sabai. e. Senex, qui monasterio trans Tigrim sito Johannes Milesta vocatur, varia scripta ascetica quoque composuit. XXXIVI Gae Vibiivita ab Isaaco, Λutore libri Causae Causarum diversus de monastica institutione scripsit. XXXV Abraham Nephtharenus ex loco Mesopo anaiae Ne phtar, Sobens Nethphar dicto XXXVI Ose Ii Episcopus Tagri tens pro synodo Ch alcedonensi & duabus Christi naturis ad monachos S. Matthaei,quod coenobium Ninivensium est seripsit. XXXVII Constantinu Episcopus Haran contra Mono physitas expositionem Synodi Nicaenae e Chalcedonensis edidit. XXXVIII Leo Episeopus Haran. Epistolam ad Eliam Iaeobitarum Episco. pum ci edit,cum ad Monophysitas transiisset. XXXIX Phoeas Ε-desianus Dionysium Areopagitam Commentariis illustravit XL Iacobus Episcopus Edellinus, cum Iacobis Nisibensi &Iaru-gensia alio, Hottingero, Britto Natrono. Caveo confunditur, ae a Rena udotio in Monophystarum numerum salso reis fertur, Nostro teste, qui multis hunc refellere studet, ipse tamen deici nonnulla argumenta contra Iacobi orthodoxiam aliis diseu.tienda proponit. Infinitis fere scriptis inclaruit, κατ-ξ χην
15쪽
Commentator vocatur, tum quia Canonicos Scriptura libros, Commentariis illustravit, tum quod variae Graeco in Syriacum
sermonem vertit, ut Aristotelis seripta Dialectica, in quae aeque ae in Porphyrii Isagoge commentatus est. Primus Syriacam Grammaticam conscriptit, item epistolam de Orthographia Syriaeaxpunctis Vocalibus.Chronicon quoque, Liturgiam, ir-dinein sanisti baptismi edidit XLI Georeius Episcopus Arabum de Chronico seu Calendario Carmen elegantissimum seripsit α ' in praefatione Syriacos versus Arabicis esse elegantiores contra Arabii cujusdat iactantiam ostendit. XLII Daniel Episcopus Salchensis seripsit expositionem in Psalmos. XLIII o Sirimensi Patriarcha Antiochiae contra Monophysitas &Ne sorianos seripsit. XLIV Theophilus Edessenus, recentiorum
punctorun Vocalium Syriacorum ad Graecorum morem for . oratorum Autor Homeri Iliadem in linguam Syriacam vertit Chronicon composuit XLV Iohannes Lephediensis Patriarcha Maronitarum XLVI Mosesaccarensis Patriarcha Maronitarunt XLVIIJohannes Sulaea vel Sibia Chaldaeorum Patriarcha.
Romam proseistus fidei suae consessionem edidit ac a Papa Iu lio III inauguratus suit. XLVIlImles Alardenus, ex urbe quadam Mesopotamiae Mardi Romam ad Pontificetia Iulium III missus, Consessionem fidei edidit, a Masio translatam, si snnae noVOTestamento Syriaco imprimendo eum Albertosid- manstadio operam dedit. XLIX AbdR Patriarcha Chaldae rum cuni Metropolita Sobensi abaechellensi, Natrono 'e 'naud otio confinditur Carmen de laudibus Romani Pontificis composuit ab Isaaco Sciadrensi latine versum quod apud Petria in Strozzam in Synodalibus Chaldaeonim extat, tria alia de Johanne Sulaea Carmina item professionem fidei scripsit. Ilias Patriarcha Chaldaeorum ad Paulum V Pontificem cum fidei consessione missus fuit. LI Adam sedat rheus Episcopus Λ-midae, postquam ad eundem Pontificem legatus. Nestorianuni errorem eiurasset. LII Gabries Hasan Zephae urbis quae ιθ HeLno dicitur Archiepiseopus, duo carmina in laudem Pauli
Pontificis composuit quae apud Stroagam loco citato compa- rent in L Georgii Zmira, Patriarcha Maronitarum, Romae primum Disitiro b Coo l
16쪽
primum studiis incubuit, ubivi Grammaticain Latino sermonε edidit anno Is 69, cum pro legomenis de eius linguae praesta tia Mantiquitate, qua me braeam superare opinatur. LIVIOae Seiadrensis Episcopus Tripolis, Romae quoque literis ope te dedit, ac Grammaticam Syriacam, bina carmina in Urbanum III Pontificem laestiones Theologicas Ara- hic scripsit. LUIosephaccurensis, Maronitarum Patriar mina, Carminum Arabicoria in de Maronitis & Melchitis, ad Calendari restitutione adversus Orientalium callinanias autor. LVI. . ligarui Edessae Rexin Archelaus Episcopias Cascarae Ceterum eruditissimas passim notas Autor inspergit, ex quibuν palica delibabimus Pag. I9 occasione Bardeianis haeretici, qui Syriace Bardaizan appellatur, annotat, fluvium propotaessam vocari Daietan i. e. Saltator, quam vocem Graeci per σιμον expresserunt. P. III de Cuehitis haereticis observar. autorem eorum Syrum quendam suisse Cueli, quo Cuellitae, vel phorarii dicti. Ab his autem distingui debere alios orthoatos uehitas, qui id zzz i. e. artem figularem exercuerint. R. et os in originem Nestorianismi in Oriente inquiritin Renati. dotium resellit. P. 26 omnes Toparchas Edessetio praenomen Abgar habuisse, quod claudum significat, nec cum Span- hemio Acbar i. e. magnus ejus loco ponendum esse censet P. z9 Nomen Tabelitae, quo Jacobus artigensis insignitur, explicat ac doctorem liniversalem Syriace significare, Canones Me Conciliorum Oecumenicorum Tibe e vocari
ostendit. . s de regno Indorum dc quomodo belli eausa Chrisianam religionem amplexi sitit, historiam Johannis Asiae Episcopi apud Dionysium Patriarcham in Chronico,&p. 364
epistolam Simeonis Betharsa meti sis de Homeritarum martyriodos is ommentationibus illus rat. P. 46 Johannem Seldmnum emendat ac Edessam Mesopotamiae urbem a Syris Aracborrhoa, Arabibus vero Robis Ossa appellari monstrat, Iune provinciam Edessenam Graecis Latinisq; Seriptoribus eor-xupto nomine Osri hcenam dici observat. P. 'o de Metellitarum, Mardaitarum x Maronitarum origine disserit, ac nomi
17쪽
na illa Melchitarum ct Mardaitaru in coaeva Mopposita suisse putat, eaque non religionis aut ritus,sed civilis duntaxat factionis disserentiam indicasse putat. Nam rebelles adversus Imperatorem Syriae Mardaitas, sed obedientes Melchitas, i. e. Imperiales di flos suisse existimat P. s Epistolam Abgari ad Christum nullo,eΘευσεως vitio laborare alserit, suamque sementiam variis argumentis tueri conatur quae pariter atque illa quae ad harmoniam Ecclesiae orientalis Moecidentalis stabigendam attulit examinare nostrum non est. Adjectus est in operis hujus ealce Index 'torum, quae in Codices Nitrienses, Berroen. ses, Amidenses, Graecos, Ecchellensis Petri a Valle dispe
B. F. n. h. Doct. O uusd Facuit in Academ Hamderouic Pros. Prodromus I sicus continens Exercitati
ne Philologico Theologicas in V. N.
CL. Autor in ea versatur opinione, totam Veteris Testamenisti. historiam sacris literis comprehensam esse Typicam, ac Iudaeorum caecitatem infidelitatem in eo consistere, quod lite in cortici legis ierum gestarum inhaererent. nec ad finem legis Christum iespicerent quod studium typieum ex Mose is Historiis sacris Veteris Testamentitum statim in praefatione, tum quoque sub finem huius Prodromi vindicare satagit: nec enim causam allegari posse, cur non eum de rebus sub Mose gestis hoc unanimisere consensu concedatur, idem quoque desaera historia in Mosen assirmari debeat 3 cur verbi gratia exitus ex AEgypto sub Mose esse possit typicus, & non item intro- duello in Canaan sub Joseat eur introduistio in Canaan sub I sua, ct non confirmatio Israelitarum in ea per illustres liberationes sub Judicibus Τ χ ita porro Sane essἡ has res ejusdem natura desindolis, ac proinde idem de illis, quod ad essentialia.
18쪽
asstium debere, id est, omnes res gestas esse picas, Ma Chrithim ejusque Ecclesiam respicere. Diversitates vero rerum gestarum rerum antitypicarii in diversita lena designare, iisque etiam absque hac relatione rationam reddi posse cur illae potisJuniim historiae&non plures aliae ex inmmieris, quae aeque , communis providentiae continebant, a divinis Scriptoribus literis consignatae sterint, eum liber bellorum Domini, liber ust - , nun&e. eadem nos docere potuissent. At vero delectum talei habitum effect ex annalibus populi Dei multis paucas reservataetre ad ruminandum traditas elle has lii storias propterea, suod sita Christi&Christianae Ecclesiae continerent. Eandem esse rationetia, curpost Iohannem non reperiantur divini amanuenseq.qiaiatinales Christianae Ecclesiae compoticant, eo hiod tunc Ecclesia Christiana ad tempus implementi typorum venerit, quae proinde non indigebat divinis amanuensibus, qui Ecclesiae res gestis componeretit, utpote quae ab Ecclesia non debebant ut typicae spellari, uec propterea annotari ac Ecclesiae piae legi sicut quod ad Hilioriam Veteris Ecclesiae attinet, res se habebat. Hisce argumentis studium Typicum Autor munite in pillens allaborat, quae alibi accuratius se persecuturum esse pollicetur. Ut autem inlioc studio felices progressus facere pollet faeile iii ani-r fit
Inuin induxit, ut crederet, clavem prophetiariam, qua vel Israe-
Iecn, vel hostes ejus de aliis jam non disputat non tantum lite-raliter sed & mystice proponunt, ex Historia si depromendana esse. Nullum enim tempus ipsi videbatur esse, ubi populus
Israeliticus, ejusque adeo hostes, typice aut nystice conscierari nono ossint aut debeant. Et propterea tutius nunquam sibi inc dendum esse Autor existimabat, quam ut Historiam . . tota in saceret parallelam cum Historia Ecclesiae, ejusque hostium sub N T. inde enim juxta suam hypothesin certus eue poterat, intra quos terminos Prophetia de Israel vel ejiis hostibus agens, continenda erat ; quae Ecclesiae aetasin hostes sub N T. indigitabam tur. Cum vero ipse usu expertus sacri Autor, non ea, ac quisdem, ut ipsi saltem videtur, decebat accuratione Typos esse trae atos, necessirium duxit Dissertationem de Typorum usu deabus conscribere, ut eruditi percipiant, quid Λutor desideret
19쪽
α quid ipsi ab eo expectare debeant. Primo igitur ii laudata dis.1ertatioli Autori displicet, quod inulti subjectuin argu- p. g 8-- rhiatuin typi, non, ut in prophetia verbali faciunt, accurate explicent, sed observatis quibusdain inlogiis ex quibusdana phrasibus nunc hoc nunc illud sublectuna, nunc Christiuia nunc Ap stolos, vel fideles designent, cum tanaen 3Si sint umbrae, adeoque praedicata in sua connexione omnia lustrari debeant, ut subjectum antitypicum inveniatiir. me in ininus probatur Autori,
p. g. , quod alii in typis explicandis, praeterquain quod longe plurinias
citcumstantias non attingant, nescio quos saltus committant,atque materiam typicaan υτερον προτερον tractent. Ex gr. relatum legi.
Simsonem cum tribus mulieribus rem habuisse, o de singulis distinctam posteritati histoliam relictam esse, cum vero de Sinas nisantitypo agatur, tres illas iustorias ita inter se confundi, ut nihil supra. Quemadmodum etiam saepe in typis multa ut minutiae vel περ εργα considerentur, quae tamen saepissime subje flump. 8. S. L. determinent, sicut parvi ductus dolineamenta suum Archetypo u quandoquidem etiam sapientiae divina non conveniat, in Typis
dari περυργα, quae a principali abludant scopo nec ei subordinari queant. iamvis enim possit in typis principalis scopus a minus principali distingui,&dignosci, nihil secius tamen omnia etiani quae περιεργα dici possint, sibi lub ardinanda dc pirituali sensu illustranda esse. Porro miram plane rem esse dicit Autor, quod,
p. o. 3. r. cum ab una parte multa ciscum stantia materia Tvpica dieaimitu esse supervacantae ratione sensus spiritualis, ab altera parte multa vel ex S. Scriptura, vel ex ratione, vel ex Judaeortim traditionibus materia typicae addantur, uec mystico sensu explicentur, cum tarne typi legales a mente divina ita sint concepti x circumstantiis circumscripti, ut religio nobis eis debeat,aliquid addere: quidem τι pi legales unice ab arbitrio divino sint
determinati, ubi moralitas i immutabilis ratio non datur ubi propterea quoque unum ex alio legitima ratiocinati )ne dediici non potest. Ex gr. Lev. XXI, I -3 prohibetur Sacerdotibus se polluere propter quemcunque mortuum : sed permittitur propter Patrem, Matrem,Filium &Filiam, Fratrem & Sororem virginem. Ude Judaei ero sua A; ησιος ζία ratiocinantes cogitant omnino alienum Dis j Ied by. Orale
20쪽
s UpPLEMENTA Toni. VIII Sec'. I. Hlienum,Uxorem hic praeterinitti,tit pote quae onmium res: quoi unarropinqua magis si marito, ideo sub voce Net: ilhun iiitelligi sei-seunt.Verum si cogitassent non rationem aliquam moralemPraecepti hujus rationem esse, sed arbitriumDei, ita ratio ei nari destillent. Etenim si ratio valeret, luna propter sororem maritatam, liberos que post se relinquentem, major luctus materia esset, quiuia propter lororem Virginem, quando fato concedit una. uualtera. Abusu typorum,ab Autore enarrato,progreditur lioque ad recta inexplicationis eorundem methodum; hic ante omnia requirit p. 3. g. 4.xstealem interpretationis melliodus adhibeatur, qua in proph
ius verbalibus ut scilicet investigetur subjectum, dc praedicata pro subjecti natura explicentur. Cum vero subjectum in prophetia verbali non ex his vel illis taedicatis, sed ex omnibus in sua connexione d forma consideratis innotescat, idem in Typis. prophetiis realibus, observandum csse id quod Autor variis exemplis illustrat,&quid speciatim in typis legalibus, historicis propheticis observari debeat, uberius disi erit, ac inter typo legales&llistoricos hoc potissimum discrimen constituit, quod Legales habeant usum quodammodo generalem, ad universam spe-
istantem clesam; Historici autem particulares tantum d*linq*nt, hia aeasus, ita ut veri, gratia Lege Mosis, quae tabernaculum sacrificioriam appa tum tempora personas lacras respiciunt, systematicam fere Theologiam contineant, Historiae autem hujus aut illius temporis sata depingant. Quemadmodum lacriscia, prout iii Levitico descripta sunt, in genere Christi vel sidelium sacrificium delineare, sacrificium autem a Samuele oblatumin viistoriam contra Philistaeos promovens I Sam VII singulare temporis iijus dam faetium adumbrare Autor existimat, qua ratione itidem Paschatis leges mysterium agni nostri Paschalis, Jesu Christi deseribere; sed paschata tempore Iosiae&Hishiae celebrata, singularia respicere tempora censet Ut jam alia exempla taceamus,ab Autore in pretesenti stri stim adducta, sed quorum plura tum ex Le. galibus nun Historicis typis ac inter alia Historiam Sinisonis juxta datam methodum elucidatam,publici juris sacere constituit hi-terim speciminis loco in praesenti prodromo explicationem unius typi legalis, de iacerdotibus lontifice ex Lev. XXI. alteri ua