장음표시 사용
101쪽
IN M. M TONivat pestem vides comparatam. Vt quam Potentissimus sis Cassius atque Brutus Putes Censorinum dicere, aut Ventidium, aut etiam ipsos Antonios Cur aut in nolint potentes esse , non modo optimos et nobilissimos viros, sed tecum etiam in rei pubJicae defensione coniunctos7 Ninitrum eodem modo haec advicilis , ut Priori quae tandem Y castra Pompeii senatum amellatis. XII. An vero tua castra potius senatum appellaremus in quibus tu videlicet consularis, cuius totus
consulatus est ex omni monumentorum memoria revulsus duo praetores sine causa dissisi se aliquid habituros nos enim Caesaris beneficta defendimus; praetorii, Philadelphus Annius, et innocens Gallius aedilicii corycus laterum et vocis meae Bestia et fidei patronus, Daudator creditorum rebellius, et homo diruptus dirutusque Q. Caelius, columenque amicorum Antonii, Cotyla Varius quos Antonius deliciarum causa loris in convivio caedi iubebit a servis publicis septemvirales, Lento, Nucula tum deliciae atque amores populi romani L. Antonius tribuni pri
mum duo desionati, Tullus Hostilius, qui suo iure in porta nomen inscripsit qui quum prodere imperatorem suum non posset, reliquit. Alter est designatus,
potentes fieri Brutui et Cassium quo Dolabellam hostem iudicari a senatu passi estis. D. Corieus latertim Bestia In Corious es iste nomen Vo is sicuretii in hune tuler aedilietos istos omittat supra XI S nominatum 7 vel le .gendutu Coryotis . ut Corycia late-rtim et Oeis meae ait i. q. in quo defendendo olim latera et Mocem εα-us exercui. Nam eum quinquies a se deseus tin esse supra memoravit. Tum
sus sarina aut arena repletns . aquo impellendo et movendo exerce- Latitur attililae. I ro Corioia nonnulli habent C. Oricus. , porta nomen inser suo Quae
Hostilia dieebatur. Iure igitur quodam suo in porta
scripsit. AN. Imρeratorem utim) Caesarem adolestentem aut D. Brii tum potius
102쪽
PHII 1PPICA TERTIA DECIMA , CAP. 3 99Viseius nescio qui sortis ut aiunt clatro quem a
me temperantem suisse serunt Pisauri balneatorem. XIII. Sequuntur alii tribunicii, T. Plancus in primis qui si senatum dilexisset, nunquam curiam incendisset. Quo scelere damnatus, in eam urbem rediit armis, e qua excesserat legibus sed hoc ei commune
cum plurimis dissimillimis Illud tamen verum, quod in hoc Planco proverbii loco dici solet perire eum
non posse, nisi ei crura si acta essent. Fracta sunt, et ivit. IIo tamen, ut alia multa, Aquilae sertur acceptum. Est etiam ibi Decius, ab illis, ut opinor, Mu-xibus Decii. Itaque Caesaris munere, Deciorum quidem, multo intervallo, per hunc praeclarum virum memoria renovata est Saxam vero Decidium praeterire qui possum, hominem deductum ex ultimis gentibus, ut eum tribunum plebis videremus, quem civemininquam videramus Est quidem alter Sasernaci sed Omnes tamen tantam habent similitudinem inter se, ut in eorum praenominibus errem. Nec vero Exitius, Philadelphi Pater, quaestor praetermittendus est, ne, si de clarissimo adolescente siluero invidisse videar Antonio. Est etiam Asinius quidam senator voluntarius, lectus ipse a se Apertam curia in vidit post Caesaris mortem mutavit calceos pater conseri plus
Tetiu=erantem fuisse ferunt Pisauri incendio curiami loque ipsa conflagra- Iocus est in voce rem vit. ΕΟ riuato lege Pompeia de vii. Quis eoim dicere videa damnatum Caesar restituit Phil. x, lue σώρρογα ad balneatorum munus M. MAN.
Ciadiam mercemur, qvis aquam lem
I laneus , quo auuo Cloduis a II iloue Aquilia fertur a viaι- sui euinoccisus e trisuetorque uti, ut Clodii fracto rure Pollentia expulit Phicol Pu tu curia plebs ei eruaret quo lilop. XI. . Mavul.
103쪽
repente factus est. Non novi Sex. Albedium; sed lamen neminem tam maledicum offendi, qui illum negaret dignum Antonii senatu Arbitror me aliquos
praeteriisse de iis tamen, qui occurrebant, tacere non potui. XIV. Hoc igitur fretus senatu, Ρompeianum Senatum despicit in quo decem suimus consulares quis omnes viverent, bellum omnino hoc non suisset: auctoritati cessisset audacia. Sed quantum praesidii suerit in ceteris, hinc intelligi potest, quod ego unus relictus e multis, contudi et fregi, adiuvantibus vobis, exsultantis praedonis audaciam. Quod si fortuna nobis modo non eripuisset Ser. Sulpicium eiusque collegam ante, M. Marcellum quos cives quos viros 7 si
duos consules amicissimos patriam, simul ex Italia eiectos si L. Afranium, summum ducem si P. Leniatulum civem quum in ceteris rebus, tum in salute mea singularem; si Bibulum, cuius est in rempublicam merito semper laudata constantia ,si L. Domitium, praestantissimum civem si Appium Claudium, pari nobilitate et voluntate praeditum si P. Scipionem clarissimum virum , maiorumque suorum simillimum, respublica tenere potuisset certe , bis consularibus, non esset Pompeianus despiciendus senatus. Vtrum igitur aequius, utrum melius reipublicae suit. Cn. Pompeium, an sectorem Cn. Pompeii vivere Antonium Qui vero praetorii quorum princeps M. Cato, idemque omnium gentium virtute princeps. Quid reliquos clarissimos viros commemorem Nostis omnes. Magis vereor, ne longum me in enumerando quam
ne ingratum in praetereundo putetis. Qui aedilicii '
Consules' C. Mareellum , L. Lentulum, Pompeii comites ,rbem primum. deinde Italiam relinqveulis. AN. - Qui ero Praetorii Quid Mero se in e S.
104쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. 5 io iqui tribunicii qui quaestorii 2 Quid multa talis se
natorum et dignitas et multitudo fuit, ut magna excusatione opus iis sit, qui illa in castra non venerunt. XV. Nunc reliqua attendite. Victum Ciceronem ducem habuistis. Eo libentius ducem audio, quod certe ille dicit invitus nam de victo nihil laboro Fatum enim meum est, sine republica nec vinci posse, nec vincere Macedoniam munctis exercitibus. Et quidem fratri tuo, qui a vobis nihil degenerat, extorsimus. Africam commisistis Varo his culo. Hic cum C. fratreputat se litigare. In Syriam Cassium misistis. Non igitur sentis, huic causae orbem terrae patere te, extra munitiones tuas, vestigium ubi imprimas, non habere cascam tribunatum gerere passi estis Quid ergo ut Marullum , ut Caesetium , a republica removeremus eum ter quem, ut neque idem hoc posthac, neque multa huiusmodi accidere possent, consequuti sumus' Vectigalia Iuliana Lupercis ademistis Lupercorum mentionem sacere audet neque illius diei memoriam perhorrescit, quo ausus est, Obrutus Vino, unguentis oblitus, nudus, gementem populum romanum ad
Varo bis evio Quintilivm Varem bis reperat Caesar primis Corfini eum L. Domitio, deinde in Α- Diea, cui provincise prae uera Vide orat pro Ligario. FE R. Orbem terrae patere rate Ursinos egit tu eod. vet. Et praetuΙi Lam-hinus vulgato parer . caseamn Servitium Cascam unum e Caesaris percussoribus. AN. ii ergo removeremus it
melius interpunxi. Vulgo quid ergo '
ti Martillum ut Caesetium a re- Publica remoνeremus , eum i et Senis
mi est et Quid ' ergo nos . ut Caasar olim Marulliam et Caesetiam ob detraraiam statuae Caesaris fasciam
tribunatu moνit, nos Caseram a republica remOMeremus.
bunos pl. vos Caesar a rep. rem - erat,iniri quum statuae uae cor
nam lauream laseia eandida praeli gatam nescio quis e turba imposuisset, fasciam detrahi hominemque tiei in tueula iussissent Sueton. ivt. Appian Dio Mart. neque idem hoe N aeeidem posset id, quod aceidetat Marullo. et Caeselio. D.
sar dederat, eo mortuo senatu ademit. .
105쪽
IOR IN M. ANTOMUM servit item cohortari y Veteranorum colonias deductas Iem et seniusconsulto, mutilistis. Nos sustulimus, an
contra lege comitiis centuriatis lata sanximus Vide ne tu veteranos tamen eos, qui erant perditi, perdideris, in eumque locum deduxeris ex quo ipsi iam
sentiunt se nunquam exituros. Massiliensibus iure
belli adempla reddituros,os pollicemini. Nihil disputo de iuro belli Magis facilis disputatio est, quam ne incessaria. Illud tamen advertite, Patres conscripti, quam sit huic rei publicae natus hostis Antonius, qui tantopere eam civitatern oderit, quam scit huic rei publicae semper fuisse amicissimam. XVI. Neminem Pompeianum, qui uisat, tenere lege Hirtia dignitales Quisquam iam legis Hirtiae mentionem iacit cuius non minus arbitror latorem ipsum, quam eos, de quibus lata est. poeniterea omnino, mea quidem sententia, legem illam appellare fas non est; et, ii sit lex, non debemus illam Hirtii legem putare. Apia lana pecunia Brutum subornastis. Quid, si omni . bus suis copiis excellentem virum respublica armasset'
quem tandem bonum poeniteret nec enim sine pecunia exercitum alere, nec sine exercitu fratrem tuum capere potuisset. Securi Percussos Paetum et Menedemum , croctate donatos, et hoVites Caesaris laudastis.
Lege et aenatiιseonstiti, In uiuitis MSS. eopula obest. Lege omittis enιtiriatis Inlao Sie Ferave. Vulgo oli in an contra legem mitiis centiιriatis latam. Illud tumen adseertite Ferror e ISS. animadPerlite. Neminemn In eod. Vrsini an ne sellis nemineιn quod errario quo qtie Plaeehat.1 se Lrti mane gem tulerat Hirtilis tribunus νι seu Prnetor, ne Pompeiani magistratus petere P sent. Sie etiam Sulla tulerat de proscriptorum filiis: nam tamen legem ne Caesar quidem ipse servavit FER . D gnitates aenestius malebat di
qui quasLium legis Ferrar qui quaeso. Non lebemus illam Hirti legem μιιare Sed Caesaris, cuius eam rus utulerit Hirtius praetor FER .
106쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. 6 Io 3 Non laudavimus, quod ne audis imus quidem Valde enim nobis in tanta perturbatione reipublicae de duo
bus nequissimis Graeculis cogitandum fuit Theoροmpum, nudiam . euutium a Trebonio confugere Alexandriam neglexistis Magnum crimon senatus. De Theopompo, Sum in homine, negleximus qui ubi terrarum sit, quid agat, vivat denique, an in ortuus sit, quis aut scit, aut curat Ser. Galbam eodem Pugione succinctum in castris Oidetis. Nihil tibi de Galba respondeo, sortissimo et constantissimo cive coram aderit:
praesens tibi et ipse, et ille, quem insimulas, pugio
respondebit Milites aut meos, aut elerianos Contraxistis, anquam ad exitium eorum, qui Caesarem Occide-r I. Eu eosdem nec opinantes ad quaestoris sui, aut imperatoris, aut commiluoniam suorum pericula impulistis Scilicet verba dedimus, decepimus ignorabat legio Martia, quartan nec sciebant veterani, quid ageretur. Non illi senatus auctoritatem, non libertatem populi romani sequebantur Caesaris mortem ulcisci volebant, quam omnes fatalem suisse arbitrabantur; te videlicet salvum, beatum, florentem esse Cupiebant. O miser tum re, tum hoc ipso, quod non sentis, quum miser si si XVII. Sed maxi inum crimen audite. Denique quid non aut probauistis, aut fecistis 'quid faciat, si reuioiscat . . . . Quis credo enim asseret aliquod scelerati hominis exemplum Cn. Pompeius ipse O nos turpes, si quidem Cn. Pompeium imitati sumus aut situs eius.
An i laud imus Ita recie eorrexit nain eommisso. PERR. Ε n. Vulgo laudamus. Quaestoris sui Quaestor Caesaris Ser. Galaam 'num ex iis qui Cae Antonius fueractu Gallia. Phil in Io. rei occiderunt. Sulpit e gentis. - Aut imperaιcris Dux eorum eiu ili proavum . teste Suetonio . Gilha im bello fuerat Antovius Levi Pharsalica peratori . Eius exstat lib. X ad Cice . etiam pugna filii strum coruu Caesar reveni epistola de pro lio ad uti praebuit. D.
107쪽
si domi possis esse Poterit mihi crede . a paucis diebus et in domum et in hortos paternos immigrabit. Postremo negatis Pacem osse feri, nisi aut emisero Bruttim austrumento tapero Alii istuc negenti ego vero, ne si ista quidem seceris unquam tecum pacem huic civitati suturam puto quid' hoc placetne ueteranis istis' quibus adhuc omnia integra sunt. Nihil vidi tam integrum, quam ut oppugnare imperatorem incipiant,
quem tanto studio consensuque offenderint . . . quIniam vos assentationibus et Oenenatis muneribus venistis.
Depravati ac corrupti sunt quibus persuasum est, foedissimum hostem iustissimo bello persequi Aemilisibus inclusis opem fertis. Nihil moror eos saωOs esse, et ire quo iubetis: si tamen aliuntur erire eum , qui meruit. Quam benigne denique usi liberalitate Antonii milites imperatorem reliquerunt, et se ad hostem metu perterriti contulerunt per quos si stetisset, non Dolabella prius imperatori suo, quam Antonius etiam collegae parentasset. Concordiae factum esse mentionem scribitis in Senatu e legatos esse
lenia sumus f Bene sie Een Vulgo
Si domitossit esse ρὶ Eas addendum erat vulgo omissum. Vidit Gn. Alii istud negent klla Ernestio an etore rescripsi. Vulgo Alii latue --
Quibus Madhue omnia istegra sunt Noud tim enim contra me in aetem descenderunt Lee iis utram velint, Partem adhue sequi. Besellit hoc Cicero, et ostendit iis qui Antonitim tanto studio eonsensuque reliqueriut, integra iam omnia non esse e unum quidem illud vere integrum iis esse, ut ipsum Antonium oppugnare inei-Piant quem iam transsuntes ad Caesarem Ufenderint. Si enim legorinon, ut alii defenderint. Quod in
Brutum reserri non potest, quem v terani armis defendere nolidum coeperant. Nondum enim Mutinam Perveneranti En .
enderint' Reete si plurimaeodd. IIS. Olim dehatur defenderant. Muneribus Honoribus, qui exitio vobis erunt. D. M eorrupti sunt ite Εm Edd. pr.
Non Dolabella prius m erratori suo mon privs Dolabella imperatori
suo Caesari Trebonii nee Parentas geli quam Antonius eidem Caesari. collegae suo, D. Bruto interseeto li
108쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. I. IOSConsulares quinque simile est credere eos, qui mayraeomitem egerint, aequissimas condisiones ferentem, et tamen ex us aliquid remittere cogitantem, Putare, aliquid moderate aut humane esse facitiros. Vix etiam risimile est, qui iudicauerint hostem Dolabellam ob rectissimum facinus, eosdem nobis Parcere posse, idem sentientibus. Parumne videtur omnium lacinorum sibi cum Dolabella societatem initam confiteriet nonne cer- ratis, Ex uno sonte omnia scelera manare Ipse denique latetur, hoc quidem satis acute, non POSSE EOS,
qui hostem Dolabellam iudicaverint ob rectissimum facinus ita enim videtur Antonio , sibi parcere, idem
XVIII. Quid huic iacias, qui haec literis memoriaeque mandarit, ita sibi convenisse cum Dolabella, ut ille rebonium, et, si posset, etiam Brutum, CaSSium, discruciatos necaret, eademque inhiberet supplicia nobis 8 Conservandus civis cum tam pio iustoque foedere. Is etiam queritur conditiones suas repudiatas, aequas quidem et verecundas ut haberet Galliam ultimam, aptissimam ad bellum renovandum instruendumque provinciam , Alaudae in tertia decuria i dicarent, id est, ut perfugium scelerum esset cum
tirpissi mis rei publicae sordibus; ut acta sua rata essent, cuius nullum remanet consulatus vestigium Cavebat
etiam L. Antonio, qui suerat aequissimus agri privati et publici decempedator, Nucula et Lentone collega.
quamobrem os potius animaduersiae, utrum si elegantius, e partibus utilitia . Trebonii mortem persequi, an Caesaris et utrum si aequius, concurrere nos, quo facilius reνipisca Pompeianorum causa, toties 41-gulata, an consentire, ne ludibrio simus inimicis. Si
109쪽
io Im M. ANTONIVM esset iugulata, nunquam exsurgeret quod tibi tuisque contingat 'trum , inquit, eleganιius. Atqui hoc bello de elegantia quaeritu es et partibus utilius Partes,
furiose dicuntur in foro, in curia. Bellum contra patriam nefarium suscepisti oppugnas Mutinam; circumsedes consulem designatum tellum contra te duo consules gerunt, cumque his pro praetore Caesar; cuncta contra leatalia armata est. Istas tu partes P . tius quam a populo romano desectionem voca. Potius Trebonii mortem , an Caesaris persequamur Trebonii
satis persequuti sumus, hoste iudicato Dolabella; Cae. saris mors facillime defenditur oblivione et silentio. Sed videte, quid moliatur. Quum mortem Caesarisulciscendam putat, mortem proponit non iis solum, qui illam rem gesserunt, sed iis etiam, si qui non
XIX. Quibus utri nostrum ceciderint, lucro futurum est. Quod spectaculum adhuc ψsa fortuna Ditauit, ne indere unius comoris duas acι es lanista cicerone d mi
cantes qui usque eo felix est, ut iisdem ornamentis δε-c erit vos, quibus dec rum Caesarem dormius est. Pergit in me maledicta, quasi vero ei pulcherrime priora processerint quem ego inustum verissimis maledictorum notis tradam hominum memoriae sempiaternae. Ego lanista' et quidem non insipiens. Deteriores enim iugulari cupio meliores vincere. mri ceciderint, scribit lucro nobis suturum. O praeclarum lucruma quo , te victor quod dii omen avertantio, beata mors eorum sutura sit, qui e vita excesserint sine tormentis. Α me deceptos ait eisdem ornamentisini lium et Caesarem. Quod , quaeso, adhuc a me est tri
Lanista Cicerone' Quasi cives ita Et quidem Ita errarius bene. inter, committeret, ut lanista gla Vulgo erat se uilem.
110쪽
bulum Hirtio ornamentum 2 nam Caesari plura et maiora debentur. Deceptum autem patrem a me Caesa
rem dicere audes Tu, tu, inquam, illum occidisti Lupercalibus cuius homo ingratissime, flaminium eur reliquisti Sed iam videte magni et clari viri admirabilem gravitatem atque constantiam Mihi quidem constat, nec meam contumeliam, nec meorum ferre;
nec deserere artes, quia Pompeiias Odisit, nec peteranos seibus stiis Ooeritali, nec singulos ad crucia
tum trahi, nec fallere dem, quam dedi Dolabellae.
Omitio alia fidem Dolabellae sanctissimi viri, deserere homo pius non potest. Quam fidem an optimi cuiusque caedis urbis et Italiae partitionis suis dandarum diripiendarumque provinciarumet Nam quid erat aliud, quod inter Antonium et Dolabellam, impurissimos parricidas, laedere ac fide sanciretur Nec L id societatem riolare, piissimi hominis. Tibi cum Lepido societas, aut cum ullo, non dicam bono civi, sicut ille est, sed homine sano Id agis, ut Lepidum aut impium aut insanum existimari velis. Nihil agis
quamquam assirmare de altero disiicile est , de Lepido
Praesertim, quem ego metuam nunquam aene sperabo, dum licebit. Revocare te a surore Lepidus viniuit, non adiutor esse dementiae. Tu porro ne pios
mus Plist. 2 Limine I Caesaris , quem nenuina ei anquam deo decrevit, M.
Antonium suisse Legimus et Phil. X l. Iuuin L. Valerius Flaccus consul, idemque Ilvineta Martialis ad bellum iturus esset, P. Crassum, eius collegam qui pontifex max erat, multam dixisse si a sacris discessisset, n-minemque pontifici iussu populi, Paruisse. Cur tum igitur , inquit Ci-eero staminio Caesaris relicio, adhelim prosectus es t Ea . Sedibtis stiis Agris a Caesare assignatis. M ad conciliandos athi ue
teratiorum omnium aut mos, quum revera de iis tantum laboraret, qui cuin ipso erant. D.
De altero ita MSS. Ferrae et Cra mi Olim edebatur de alιquo. Metuam nunqtiam' Nunquam soro
credam foetum sororis tui. Aut, hiscum erit aut quiescet. Vel Ne tuam nunquam, quia tiou is est qui nocere posse vi dentur. FERB.