장음표시 사용
71쪽
Etsi minime decere videtur, Patres conscripti, alli,
decipi, errare eum, cui vos maximis saepe de rebus assentia mini consolor me tamen, quoniam vobiscum pariter, et una cum sapientissimo consule erravi. Nam quum duo consulares spem honestae pacis nobis attulissent, quod erant familiares M. Antonii, quod domestici, nosse aliquod eius vulnus, quod nobis ignotum esset, videbantur. Apud alterum uxor, liberi; alter, quotidie literas mittere, accipere, aperte favere Antonio. Hi subito hortari ad pacem, quod iamdiu non secissent, non sine causa videbantur. Accessit consul hortator At qui consula si prudentiam quaerimus, qui minime falli posset si virtutem, qui nullam pacem probaret, nisi Antonio cedente atque victo si magnitudinem animi, qui praeserret mortem servituti.
Vos autem , a tres conscripti, non tam immemores Vestrorum gravissimorum decretorum videbamini,
quam spe allata deditionis, quam amici pacem appellarent, de imponendis non de accipiendis legibus
Duo consulares Q. Fufius Cale Quam me allati de imponendisγnus et Piso. Et Gruli quam Me allata dediti nem quam amici. Pacem a Peliarent
72쪽
PHILIPPICA DUODECIM , CAP. 2 69
cogitare Auxerat autem meam quidem spem, credo item vestram, quod domum Antonii amictam moestitia audiebam clamentari uxorem hic etiam fautores Antonii, quorum in vultu habitant Oculi mei, tristiores videbam. Quod si non ita est, cur a Pisone et a Caleno potissimum, cur hoc tempore, Cur tam improviso, cur tam repente pacis est sacta mentio Negat se scire Piso, negat audisse quidquam negat Calenus, rem ullam novam allatam esse. Atque id nunc negant, posteaquam nos pacificatoria legatione implicatos
II. Quid ergo opus est novo consilio, si in re nihil
omnino novi est Decepti, decepti, inquam , sumus, Patres conscripti Antonii est acta causa ab amicis
eius, non publica. Quod videbam equidem, sed quasi per caliginem praestrinxerat aciem animi D. Bruti salus. Quod si in bello dari vicarii solerent, libenter
Ine, ut D. Brutus emitteretur, pro illo includi paterer. Atqui hac voce Q. Fufii capti sumus ne si a Mutina quidem recesseris, audiemus Antonium 8 ne si in senatus quidem potestatem futurum se dixeris Durum videbatur. Itaque fracti sumus cessimus. Recedit igitur a Mutina nescio. Paret senatui 2 credo, inquit Calenus sed ita, ut teneat dignitalem. Valde hercule vobis laborandum est, Patres conscripti, ut vestram dignitatem amittatis, quae maxima est; Antonii, quae neque est ulla , neque esse potest, reti-
Lamentari uxorem Emestios hie aliis negat Piso stare ee. aliquid excidisse suspicabatur. Insta Praestrinxerat metit aliiqne re- certe etiam liberi commemorantur centiores restrinxerat. Ferrari eod. Deinde idem eum Graevio dedit He unus yraestrinxerat quod receperunt Pro vulg. hine ut hie gigni licetian se Graev. Ern. M. et edd. vetti e
73쪽
IN M. ANTONIVM rastalis ut eam per vos recuperet quam Per Se Perdidit. Si iacens vobiscum aliquid ageret, audirem
sortasse: quamquam sed hoc malo dicere audirem. Stanti resistendum est, aut concedenda una cum dignitate libertas. At non est integrum Constituta legatio est. Quid autem integrum non est sapienti, quod restitui potest Cuiusvis hominis est errare nullius, nisi insipientis, in errore perseVerare. Posteriores
enim cogitationes ut aiunt sapientiores solent esse. Discussa est illa caligo, quam paulo ante dixi diluxit, patet, videmus omnia , neque per nos solum sed admonemur a nostris. Attendistis paulo ante, praestantissimi viri quae esset oratio moestam, inquit, domum ossendi, coniugem . liberos Admirabantur boni viri, accusabant amici, quod spe pacis legationem suscepissem. Nec mirum . . Servili Tuis enim verissimis gravissimisque sententiis omni est non dico dignitate, sed etiam spe salutis spoliatus Antonius. Ad eum ire te legatum, quis non miraretur De me experior cuius idem consilium . quod tuum, Sentio, quam reprehendatur. Nos reprehendimur soli Quid vir sortissimus Pansa sine causa tam accurate paulo ante loquutus est tamdiu Quid egit, nisi uti salsam proditionis a se suspicionem depelleret IVnde autem est ista suspicio Ex pacis patrocinio repentino, quod subito suscepit, eodem captus errore,
Quod si est erratum, Patres conscripti, spe salsa atque sallaci redeamus in viam Optimus est portus poenitenti mutatio consilii.
III. Quid enim per deos immortales potest reipu-
Quis non miraretiar Ernestius a Nune antem idem dicit ea si tu adlebat miretur. Recte si iam pro certo eum ire legatus, quia non mirare
halis ei Sem ilium legationem obire turp
74쪽
PHILIPPICA DUODECIMA, CAP. 3 ihlicae prodesse nostra legatio Prodesse dico quid si etiam obsutura est obsutura quid, si iam nocuit7An vos acerrimam illam et sortissimam populi romani Iibertatis recuperandae cupiditatem, non imminutam ac debilitatam putatis legatione pacis audita 2 Quid municipia censetis quid colonias quid cunctam
Italiam suturam eodem studio quo Contra Commune incendium exarserat An non putamus ore ut eos poeniteat professos esse, et prae se tulisse odium in
Antonium , qui pecunias polliciti sunt, qui arma, qui se totos et animis et corporibus in saltatem reipublicae contulerunt Quemadmodum vestrum hoc consilium Capua probabit, quae temporibus his Roma altera est Illa impios cives iudicavit, eiecit, exclusit. Illi illi, inquam, urbi sortissime conanti, e manibus est ereptus Antonius. Quid 2 legionum nostrarum nervos nonne his consiliis incidimus. Quis est enim qui ad bellum inflammato animo sit laturus, spe pa- eis oblata Ipsa illa Martia, caelestis et divina legio, hoc nuntio languescet et mollietur, atque illud pulcherrimum Martium nomen amittet excident gladii; fluent arma de manibus Senatum enim sequuta, non arbitrabitur se graviori odio in Antonium esse debere, quam senatum Pudet huius legionis, pudet quartae, quae pari virtute nostram auctoritatem probans, non ut consulem et imperatorem suum, sed ut hostem et
oppugnatorem patriae, reliquit Antonium pudet optimi exercitus, qui coniunctus est ex duobus qui
id . si iam noenit In M. aliquot Ferrario testes quid si iam no-etiit atque Uuit unde illo conieeit legendum quid si iam obfuit. Est ereptus Antonius Pirilipp.II:
OMemadmodum illinc abieris . .el otius Paene non abieris, scinatis. MAN.
Rurtium Manutio vide hatur interpolatum. Ex duobus' voteilii Hirti significat cum Caesaris exercitia coniunctum. MAI.
75쪽
in lustratus, qui prosectus ad Mutinam est; qui si
pacis , id est, timoris nostri, nomen audiverit, ut non reserat pedem , insistet certe. Quid enim , revocante et receptui canent senatu, properet dimicareΤΙV. Quid autem hoc iniustius, quam nos inscientibus iis, qui bellum gerunt, de pace decernerest nec solum inscientibus, sed etiam invitis An vos A. Hir-lium , praeclarissimum consulem, C. Caesarem, deorum beneficio. natum ad haec tempora, quorum PI- stolas, spem victoriae declarantes , in manu teneo,
pacem velle censetis Vincere illi expetunt pacisque dulcissimum et pulcherrimum nomen non pactione sed victoria concupierunt. Quid Galliam quo tandem animo hanc rem audituram putatis illa enim huius belli propulsandi, administrandi, sustinendi princi patum tenet Gallia D. Bruti nutum ipsum, ne dicam imperium, sequuta, armis, viris, pecunia, belli principia firmavit eadem crudelitati M. Antonii suum totum corpus obiecit exhauritur, Vastatur, uritur. Omnes aequo animo belli patitur iniurias, dummodo repellat periculum servitutis. Et, ut omittam reliquas partes Galliae nam sunt omnes pares , Patavini alios excluserunt, alios eiecerunt, missos ab Antonio: pecunia militibus, et, quod maxime deerat, armis nostros duces adiuverunt. Fecerunt idem reliqui, qui quondam in eadem causa erant, et propter multorum annorum iniurias alienati a senatu putabantur. Quos minime mirum est, communicata cum his republica, sideles esse, qui etiam experies eius, fidem Suam Semper praestiterunt. His igitur omnibus victoriam sperantibus pacis nomen asseremus, id est, desperationem victoriae 2
Quid enim Ita tutelas e M. Cum his republiea Int civitatis
antea quis enim romanae iure accepisse Caesarem.
76쪽
V. Guid si ne potest quidem ulla esse pax quae enim est conditio pacis, in qua ei cum quo pacem facias, nihil concedi potest Multis rebus a nobis ad
pacem invitatus Antonius bellum tamen maluit. Missi legati repugnante me; sed tamen missi Delata mandata non paruit. Denuntiatum est, ne Brutum obsideret, a Mutina discederet oppugnavit etiam vehementius. Et ad eum legatos de pace mittemus, qui pacis nuntios repudiavit Verecundioremne coram putamus in postulando ore quam fuerit tum, quum misit mandata ad senatum Atqui tum ea petebat, quae videbantur improba omnino, sed tamen aliquomodo posse concedi nondum erat vestris tam gravissimis, tamque multis iudiciis ignominiisque concisus: nunc ea petit, quae dare nullo modo possumus, nisi prius volumus nos bello victos confiteri Senatusconsulta salsa delata ab eo iudicavimus. Num ea vera possumus iudicare Leges statuimus per vim et contra auspicia latas, iisque nec populum nec plebem
teneri. Num eas restitui posse censetis Septies millies avertisse Antonium pecuniae publicae iudicavistis. Num fraude poterit carer peculatus Immunitates ab eo civitatibus, sacerdotia, regna venierunt. Num sigcntur rursus eae tabulae, quas vos decretis vestris refixistis. VI. Quod si ea, quae decrevimus, obruere volumus, num etiam memoriam rerum delere possumus 2
Quando enim obliviscetur ulla posteritas, cuius sce-
Ignominiisque eoneisus sod. Lang. en alii id deleverent quia quid in posset fieri quaereretur , non quod Possiamus iudieare rabbines, post vellent sacere M illud obrvere de-
lactinam sonra notatam redit . . . .. - ereta utique erat voluntatis. Erue-
Obruere Moltimus Wolumna omis flaus malebat legere obruere possumus sum in M. Vatie. rgo Graevius et in sine tantum delere.
77쪽
lere in hac vestilus foeditate suerimus V centurionum legionis Martiae Brundisii prosusus sanguis eluatur num elui praedicatio crudelitatis poterit Ut
media praeteream quae vetustas tollet operum circa Mutinam tetra monumenta, sceleris indicia, latroci
niique vestigia Huic igitur importuno atque impuro parricidae, quid habemus, per deos immortalest
quod remittamus In Galliam ultimam, et exercitu in ΤQuid est aliud, non pacem sacere, sed differre bellum Τ nec solum propagare bellum, sed concedere etiam victoriam 8 An ille non vicerit, quacumque conditione in hanc urbem cum suis venerit Armis
nunc Omnia tenemus auctoritate valemus plurimum; absunt tot perditi cives, nefarium sequuti ducem. Tamen eorum Ora sermonesque qui in urbe ex eo numero relicti sunt, serre non possumus. Quid censetis, quum tot uno tempore irruperint nos arma posuerimus, illi non posuerint nonne nos nostris consiliis victos in perpetuum sore Ponite ante oculos M. Antonium consularem sperantem Consulatum
Lucium adiungite supplete ceteros neque nostri ordinis solum , honores et imperia meditantes; nolite ne tirones quidem , Numisios , et Mustella. Saxasve contemnere. Cum his facta pax, non erit pax, sed pactio servitutis. II. L. Pisonis amplissimi viri, praeclara vox, a te
non Pacem Haere. Recte quum delevit Ern auctoritate eod. Vatie.
eodd. SS. Nonnulli olim rorogare. Armis nune omnia tenemus Ernestius post Graev reposuit quum suis armis venerit. Nunc Omnia tenemus. Vulgatum tante verum. Idque Faernus firmavit avetoritate eod. Vatie.
Nain armis omnia tenemus opponitur sequenti euthro auctoritule Malemus. Praeterea si Antonius erat auis Venerit, per se intelligitur eum cum armis venturum.
Illi non postierint Postierint Pro quo nonnulli eodd. habent deposuerint servandum duxi ab Em de- Dium.
78쪽
-iLiPPICA DUODECIM , CAP. non solum in hoc ordine Pansa, sed etiam in concione iure laudata est. Excessurum se ex Italia . dixit, deos penates et sedes patrias relicturum , si quod dii omen averterintlyrempublicam oppressisset Antonius. Quaero igitur a te, Piso, nonne oppressam rem publicam putes , si tot tam impii, tam audaces , tam facinorosi recepti sint Quos nondum tantis parricidiis contaminatos vix serebamus, hos nune omni scelere cooperios tolerabiles censes civitati sore Aut isto tuo mihi crede, consilio erit utendum, ut cedamus abeamus vitam inopem et vagam persequamur, aut cervices latronibus dandae atque in patria cadendum. hi sunt, C. Pansa, illae cohortationes pulcherrimae tuae, qmbras a te excitatus senatus, inflammatus populus romanus, non solum audivit, sed etiam didicit, nihil esse homini romano foedius servitute
Idcircone saga sumpsimus, arma Cepimus, iuventu tem omnem ex tota Italia excussimus, ut exercitu
forentissimo et maximo, legati ad pacem mitterentur Si postulandam quid timemus si accipiendam Cur non rogamur In hac ego legatione sim, aut ad id consilium admiscear in quo, ne si dissenser quidem a ceteris, sciturus populus romanus sit Ita siet, Ut si quid remissum aut concessum sit, me semper Periculo peccet Antonius, quum ei peccandi potestas
VIII. Quod si habenda cum Antonii latrocinio pacis
Patio fuit, mea tamen persona ad istam pacem On
cilianda in minime sui deligenda. Ego nunquam le-
Exetissintiis rite Novius Mareellus de pace Num si quid indulgeti re mi, Mille Vulgo exeisimus concessiti sue in Antonio dissen- Aue ad id consilium J In eorum uenie me, Populus tamen existimaraumero sim, qui gaut cum Antovio hit me quoque Mensun dedisse.
79쪽
7D IN M. ANTONVMgatos mittendos censui; ego ante legatorum redi inmausus sum dicere Pacem ipsam si asserrent, quoniam sub nomine pacis bellum lateret, repudiandam ego Princeps sagorum ego semper illum hostem appellavi, quum alii adversarium semper hoc bellum, quum alii tumultum. Nec haec in senatu solum Pea
dem ad populum semper egi nec solum in ipsum,
sed in eius socios iacinorum et ministros, et prae- Sentes, et eos, qui una sunt, in totam denique M. Antonii domum sum semper invectus. Itaque, ut alacres et laeti, spe pacis oblata, inter se impii cives, quasi vicissent, gratulabantur : sic me iniquum eiurabant, de me querebantur. Dissidebant etiam Servilio Meminerant, eius sententiis confixum Antonium; L. Caesarem, sortem quidem illum et constantem Senatorem, avunculum tamenn Calenum , procuratorem Pisonem , familiarem. Te ipsum, Pansa , vehementissimum et sortissimum consulem , iactum iam putant leniorem non quo ita sit, aut esse possit; sed mentio a te facta pacis suspicionem multis attulit immutatae voluntatis. Inter has personas me interiectum amici Antonii moleste serunt quibus gerendus mos est, quoniam semel liberales esse coepimus. Proficiscantur legati optimis ominibus sed ii proficiscantur, in quibus non offendatur Antonius. Quod si de Antonio non laboratis, mihi certe Patres conscripti, consulere debetis. Parcite oculis saltem meis, et aliquam veniam iusto dolori date. Quo enim adspectu videre potero mitto hostem patriae, ex quo
Bellum lateret Gruter e SS iurabant Eiurare est iureiu- addidit reipublieae. rando recusare aliquem , ut sibi in iis Si me qutim' nimietina IIS quum et suspectum. FER . Gneis. Sed erum eat et proprium tiberales esse eomimus Mittendis in hae sormula iniquum iterum legatis. D.
80쪽
PHILIPPICA VODΕClMA, CAP. 9 77 in illi odium in illum commune vobiscum est , sed quo. modo adspiciam mihi uni crudelissimum hostem , ut
declarant eius de me acerbissimae conciones Adeone me ferreum putatis, ut cum eo congredi, aut illum
adspicere possim qui nuper, quum in concione donaret eos, qui ei de parricidis audacissimi videbantur, mea bona donare se dixit Petissio Vrbinati, qui ex naufragio luculenti patrimonii ad haec Antoniana saxa proiectus est. An L. Antonium adspicere potero' cuius ego crudelitatem ellugere non potuissem, nisi me moenibus et portis et studio municipii mei defendissem. Atque idem hic mirmillo Asiaticus, latro Italiae, collega Lentonis et u curae, quum Aquilae primi pili nummos aureos daret, de meis bonis se dare
dixit. Si enim de suis dixisset, ne aquilam quidem
ipsam credituram putavit. Non serent, non serent, inquam, oculi Saxam, Caphonem, non duos praetores, non tribunum plebis, non duo designatos tribunos, non estiam, non Trebellium, non Plancum. Non possum animo aequo videre tot tam importunos, tam sceleratos hostes nec id fit fastidio meo, sed caritate reipublicae.
IX. Sed vincam animum, mihique imperabo dolo-Tem iustissimum , si non potero frangere , occultabo. Quid vitae censetisne, Patres conscripti, habendam mihi aliquam esse rationem quae mihi quidem minime cara est, praesertim quum Dolabella secerit, ut optanda mors esset, modo sine cruciatu atque tormentis vobis tamen , et populo romano vilis esse
a voce Aquila , quae enturionis suum DolabellaIeeerit Dolabella. Momen erat, et totius legiovis. a. tuterfecto erudeliter Trebonio, esseeit ut optabilis mors esset sine erueiati