장음표시 사용
561쪽
a lege coactus destitit accusatione. An vi, an veritate7 In quo suspicionem omnem tollit C. Curionis virtus ac dignitas, et Q. Metelli adolescentia, ad summam
Legem, inquit, de libertinorum suffragiis Corne-
Legem inquit quae 'mei his annis non modo aerisa red etiam laeta arisael ΓΗ. Stilpicium in tribunatu hane eandem legem tulisse significavit. Tulitanti ni Sulla, qui postea Felix appellatus, Q. Pompeio e s. ante XVI annos quam hae dicta sunt quum Per vim rempublieam possedisset ab initiis honarum acticinum ad perditos progressus. Quod et initium bellorum ei Wilio suit et propter quod ipse Sulpieius consulis armis iure oppressus esse visus
lera ad eum modum quem dixi. Erroris Measio vit, quod libratiustum bis inaniter repetierat et pro Putre Parte reposuerat, et ante id verbum particulam a post id alitem
verbum partieulam iterum omiserat et pro adaestis quod erat Proximum, deiectus quod erit remotina osuerat et omnem in animi commutaverat Sigonius ad restituendira eum Ioeum hane in posteriore editione lectionem attulit semelimatim , t rumis e lege deiectus est ratione an Mero visionem enim lolliete. Nos utramque tu medio relinquimus, nee praeter additum verbiam iterum. quod et sensus requirit, et Asconius avgger it et recipit Sigonius, in conis
textu ipso quid lunm mutavimus nividelicti tanto expeditior ceteris quoque deliberandi saevitas relinquatur, si praeiudicium veluti nullum adseratur. Sed postquam seine in eius Ioci emendationem ingressus sum conabor adlive si potero opem ferre horum expositione Hos ex mPlum.
inquit abster hoc Moo, quod nati
probare, desistere eum debere M --cusationa quamquam nequa a MaaMerit
neque fecerit actionem. Puto enim
Pro iaccusa erit amotisattia fuerit esse
reponendum. Nisi sorte activum usur-Paverit pro passivo ut saepe alias usurpasse antiqui reperiun ue. AT . Fulvius Vrsinus ita legere malebat: iuιm bis iurasset, semel ri Matim Patri, iterum ubliea egi, is ausPicionem ammi lolli etc. cn. Legem inquit Cornelius cum Masenilio douit Legendum ex 'sa loel
sententia Cornelius C. JIanilis dedit; et postrinum ait nam tulisse ridieaου-lum est, pro tritisse legendum dedisse.
Id quod Paulus Manutivs vir aeutis. imo ingenio praeditus, vidit Slsos. Legem inquit mare ad consutationem videntur pertinere Verba enimadversarii recitari, verbum in t in-dieio est, qui ultra institutam accusationem maiestatis eriminabatur etiam fortassis legem de libertinorum suu
Iragiis a Manilio tribuno latam Cornelio suggerente desti mptaminis- M. Vereor modo ne pro υι- aliud quippiam sit reponendum, utPote
562쪽
lius cum Manilio dedit. Quid est hoc, DEDIT 2 an tu- Iit, an rogavit, an hortatus est 2 nam tulisse ridiculum est, quasi legem aliquam aut ad scribendum difficilem, aut ad excogitandum reconditam. Quae lex paucis his annis non modo scripta, sed etiam lata
In quo quum multa reprehensa sint, tum inprimis
celeritas actionis. Petivit tamen a me praetore maxima contestatione,
ut causam Manilii defenderem. Versia Aram DCCCCI.
Diei des eodem Manilii tribunatu.
Nam quum is tribunus plebis duas leges tulisset in
Tum in rimis einritas aetionis Celeritatem actionis significat quia Mani- Iios, sicut iam ostendimus post pauculos statim dies, quam inierat tribuna- um . legem eandem Compitalibus pertulit. Primi tamen a me praetore DC. Cornelium significati a te ut iam ante di
Nam quum is tribimus tibis J Dietum est enim supra de his legibus quarum una de libertinorum suffragiis , quae quum S. C. damnata esset, a ipso docuisse, vel avarissa, veI quid eiusmodi Sie e vim distinguo: Quid hodest, dediri an tulit ' an rogarit 'an
hortatus est nam Geuisse quidem ridie/ιum est videlieet verbiim deduquo usus erat adversarius, quadrisa viam interpretatur ut sit dedit vel tulit, vel rogaMit, vel hortatus est; vel denique ut nos legendum exempli causa suspiramur docuit, vel suasit. Et quoniam postremum maxime ex adversarii sententia esse videbatur, idcirco veteres interpretationes omittere hane autem postremam ridiculi
appellatione explodere atqne reiicere videtur. Quod autem legem nominat de libertinorum a Fragiis illam signiflevi, de qua seribit Pedianus in
Milonianam ut libertinis in omni stribubus a Magium esset. PATRIcIUS. versarii obiecta erimiuatione resteti videtur de Cornelio unum enim defendisset orator, legem ipsum Manilio non dedisse respondendum fuit, cur causam tamen Manilii siecurae haberet, ut eam a Cicerone Prae. tore defendi cuperet. Cui ego rei sta inlim responsum suisse credo. I AT IC. Nam quum is tribuntis plebis moni minuto, quod vir doctissimus Sigonius reposuit. Admoneo laniram apud me in Movio sic legi: IN VESTR DR-
dictis legibus Vt verbum vi videri possit non ad Ciceronis sed ad Afico .
563쪽
eo magistratu, unam perniciosam, alteram egregiam quod summam rempublicam laesit, id ab ipso tribuno abi tum est. Bonum autem in summa republica manet.
Diei de disturbato iudicio Maniliano.
Aliis illo in illum furorem magnis hominibus auctoribus impulsus est, qui aliquod institui exemplum
disturbandorum iudiciorum perniciosissimum, temporibus suis accommodatissimum, meis alienissimum rationibus cupierunt.
Versiciscare CXL Possum dicere, hominem summa prudentia clarum, C. Cottam, de suis legibus abrogandis ipsum ad senatum retulisse.
quoque Manilio abiecta est altera autem defensa est de bello Mittitidati Cn. Pompeio extra ordiuem mandando ex qua lege tum Magnus PomΡeius hellum gerebat. Aliis ilic meis alienissimum rationibus evieruntd L. Catilinam et Cn. Pisonem videtur significare. Fuit autem Catilina patrieius, et eodem inotempore erat reus repetundarum, quum proviuciam Λstimini obtinitisset eteonsulatus candidatum se ostendisset Aeeusator erat eius P. Clodius ad Olescens ipse quoque perditus qui postea cum Cicerone inimicitias gessit. Cnaeus quoque Piso adolescena potens et turbulentus , familiaris erat Latilinae, omniumque eius consiliorum particeps et turbarum auctor. C. Mutina te est Cotta, de quo iam saepe diximus, magnus orator habitus et compar in ea gloria P. Sulpicio et C. Caesari. Videntur istaterra ita rebus parvis suisse leges illae , qua quum tulisset retulit de iis abrogati dis ad senatum iam neque apud Sallustium, neque apud Livium, ne u apud ni commentarium pertinere. Illudantem IN B TRI ORDINI aliquo fortassis alio modo corrigi possit. Nam quod Λseonius ExTacoaDrNEM habet, non cogit nos illud in Ciceronem re ei re. Sed inmen, ut dixi, nihil muto, quia et sistentiam habet. Scie.
lisse misee ad illud pertinere videatur. Quum euim Cornelius naiestatis esset accusatus, idque eo Primiam quod signissim Boethius in theo aedilferentiis πιcιs, quod malaria legem tulisset necesse sui oratori ad eam obieetionem respondere, e a lege tu malam tulisset, tamen maiestatem populi non minuisse Corneliram, quod quidem hoe loco exemplis legistri Ara. retiarum duarum et Licinia Muciae
564쪽
Sequitur. Possum et eiusdem Cottae Iegem de iudiciis privatis anno post, quam tuta sit, a fratre eius abrogatam. Statim. Legem Liciniam et Muciam de civibus regundis, quam duo consules omnium, quos vidimus, sapientissimi tulissent, video constare inter omnes, non modo inutilem, sed perniciosam reipublicae suisse. Quatuor omnino genera sunt, iudices , in quibus Per Senatum, more maiorum, statatur aliquid de legibus. Vnum est eiusmodi placere legem abrogari: ut Q. Caecilio, M. Iunio consulibus, quae leges rem militarem impedirent, ut abrogarentur. Alterum, quae lex lata esse dicatur, ea non videri
Fenestellam vilius alterius latae a eo legia tnensio , praeter eam , quam iucoueione tulit, repuguaute nobilitate magno populi studio ut ita inis tri-htivi pl. fuissent, alios quoque magistratus capere liceret; quod lex a dictatore Sulla paucis ante avnis tuta prohibebat. Neque eam Cottae legem abro satam esse si guificat. Possum et eiusdem Cottae I M. Cottam significat. Fuerunt autem tres. Duotii C. et M. tertius L. Cotta, qui lege sua iudicia inter tres ordines eommunicavit, senatum , equites, tribunos aerarios adeptique sunt om ues cousu-
Legem Deisiam et Muciami L. Licinium Crassum oratorem . et Q. Mucium Scaevolam l ont max eundemque et oratorem et iurisconsultum significati II enim legem eam de qua loquitur de regendis in sua civitate sociis, in suo consulatu tulerunt. Quum enim summa eupiditate eivitatis romanae tali ei populi tenerentur et ob id magna pars eorum pro civibus romanis se gererent, necessaria lex visa est, ut tu suae quisque civitatis ius Te ligeretur. Verum ea lege ita allevat auim suu principum lialicorum p pi, lorum , ut ea vel maxima causa belli ualici, quod post talennium exortum est . suerit. Quatuor omnino genera suntl Q. Caecilius Metellus Numidicus, M. Iunius Silavus de quibus saei metitionem, eoiisules suemut bello Cimbrico, quod uita prave simul et infeliciter gestum est. Λl lii ipse quoque hie Iunius inalerem adversus Cimbros gessit ac plures leges, quae per eos annos , quibus iae sic gerebautur, populo latae eraul, quibus uilitiae stipendia, iuuetau-ltar, abrogavit. Auertim quae tu i ut vos reminisci, has esse leges Livia quas illis
565쪽
populum teneri ut L. Marcio Sex. Iulio consulibus,
de legibus Liviis. Tertium est de legum abrogationibus, quo de genere persaepe Senatusconsulta fiunt, ni nuper de
ipsa lege Calpurnia, quae derogaretur.
P. Africanus ille superior, ut dicitur, non solum a sapientissimis hominibus, qui tum erant, verum etiam a se ipso saepe accusatus est, quod quum consul esset cum Ti. Longo passus esset tum primum a populari consessu senatoria subsellia separari.
consulibus M. Livius Drusu tribunus pl. tulerit; qui quum senatus mira
triendas susceμdsset, et leges pro optimatibua tulisset, postea eo laeeuuae est pingressus, ut nullum in ii morem servaret. Itaque Philippus consul. qui ei inimieua erat, oblinuit a senatu . ut leges eius omues a senatu tollerentur. Decretum est enim contra auspiei esse latas neque iis teueri popu
Decima lege Calatirnia' Lex haec Cilpurnia de ambitu erat Tolerat eam ante hiennium C. Calpurnius Piso eos. ininus, Praeter ullas Poeuas. Pecuniaria quoque Poena erat adiecta. P. irieantis ille avertor Hoe iactum est hecundo consulatu Seipionis, post septimiim annum quam Cartha iii ietisibus bello secuties data est pax. Faettim id esse autem Λutias tradidit ludis Romanis, quos fecerunt aediles evrules Attilius Serranus, T. Scribovius Libo id eos secisse iussu censorum Si x. Aelii Paeti C. Comelii Cethegi. Et videtur inhne oratione hunc quidem auctorem sequutus Cicero dixisse, Passum esse Scipionem aecerni a cetero eonsessu spectucula senatorum in ea autem, quam post aliquot annos habuit de alii spicum est, auso non assum esse Scipionem, sed ipsum auctorem suisse dandi eum locum senatoribus, videtur signis re Verba eius haec sunt: Nam quid ego de illis tassis loquar, quos ire Palatio nosιri miaiores ante temptim Matris magnae feri colebrarique Molιιerunt quιbus primum Maia ante Populi oonsessum se tu locum P. yrieunuε I. Os et collega eicis Sempromus Longias Me tribuitim esse senatui seribiι, sed sine mentiona Megalenatum. Aediles enim eos itidos sacere soliti erant Votivis ludis iactu ni tradit, quos Scipio et Longos Cosa secerunt. Non Praeterire autem vos Volo esse oratoriae calliditatis ut quum opus sit eisdem rebus ab utrisque parte vel a contrariis utantur. Nam quum secundu ut Ciceronis opiniouem auctore ipione eonsule aediles secretum ante omnes locum spectandi senatoribus dederint. eodem illo saeto Scipionis in hac quidem oratione, quia causis Popularia erat, premebaturque seliatus auctoritate, utque ob id dignitatem eius ordinis quam ι-sit maxime elevari ausae expediebat, P uituisse ait Scipionern quod passus esset id fieri , in ea oratione de haruspicum responso, quia ita scitatu habebatur cuius auribus erat lavdiendum et magnopere illum laudat et non auctorem fuisse dandi, nam id erat levius sed ipsum etiam edisse dieit
566쪽
Quo loco numerat, quum ex seratur quot loca intercessionis au ut iuboa dicere.
Est utique ius vetandi, quum ea seratur, quamdiu
non perfertur quamdiu qui suffragii serundi causa
conveniunt, huc et illuc transferuntur dum privati dicunt; dum tabellae diribentur; dum sitella desertur; dum aequantur sortes dum sortitio ii ct si qua sunt huius generis alia.
me utique itis Metandi et si qua sunt huius generis alia mis peraelis quum id solum superest ut Populus sentantiam serat iubet unumquemque is, qui feri legem, discedere. Quod verbum non hoe significit quod in communi consuetudine est, de eo loco, ubi ex sertur, sed in suam quisque tribum discedat in qua est fusi rogium liaturus. Populus enim conlusus, ut semper alias ita et in concione.
Est titique ius Metandi tiransferuntur id est lex' iistuli Lee id est lex , quae videntur in albo libri
posita sui se eis vocibus declarandis. quum ea seratur, et locii liunc per
se satis mendosiun, mendosiorem red
dunt. Illa auteni quavidi Ierundieransferuntur lioe siguificant, quamdiu feruιusio ragii ausa in suas tribus tranu eruntur. Quod ita esse declarat sconin hoc loco, num alta His peraciis, quum id solum averest, tilio rulus sententiam ferat. iube unumquemque is qui fieri legem, diseedere, id est in suam quemque eratim discedere in qua est ausi Ἀ-gitim laturusci Verba alitem Asconii, quae ita leguntur Circa medium,
quo loco numerat, quum ex Ieratur, quo loca intercessionis sunt iubeat dicere manca esse et eorrupta priis legenda autem ita esse Quo loco numerat quum ea ferretur suo loca intercessionis sunt antequam , quae-gem fert pomium iubeat discedere. Quod ex verbis quae sequuntur, declaratur SIGON.
Est vii e ius Metandi Ante huius fragmenti initium sie lego in Asconio:
Cima medium quo loco timerat quum ex feratur , quo loca inter-ees Onis sunt. R. liqua esse corrupta
iudieat asteriscos in meo libro appositus. Ipsa autem verba Cicerouis in meo seonio sunt perseripta: Estulique tus Melandi. qutim ea Ieriatur
quamdiu 'Ierundi transueruntur. Id est ' lex dum riseati di ne dum dum uella defertur. Quibus sane verbis tot esse appositos steris os, indicium est Ioel eorrupti et villati. Quid nos possumtisue aliquam iacere medicinam Z vix puto. Sed la-
me conatui nulla est Poena propo sita. Itaque sensum fragmenti hunc ex Aseonio cistenderim numerari hoe quidem loco ab oratore quot loca intemessionis sint quum lex possit: Est titique ius Metandi, quum ea feratur, quamdiu idelicet non Perserintur et quamdiu Mariis adhiae Uini
567쪽
Vnum tamen, quod hoc ipso tribuno plebis sactum est, praetermittendum non videtur. Neque enim
Vnum tamen quod hoc ipso nec eriminosius tribus ac legem acciriendam Nanifestum est de ea lege Ciceronem nuuc dicere . qua Cn. Pompeio bellum adversus piratas datum est L. autem Trebellius tribunus pl. quem non nominat quo perseverante intercedere, nam senatui promiserat, moriturum se aut quam illa lex perserretur intro vocare tribus Gabinius coepit, ut Tre-
dum sitella defertur ete Totum autem his ne inorem de privatorum conci tithus tabellis deserendis sitella deserenda aequatione sortium , sorti
tione ipsa , copiose ante me explicarunt Nicolaus ruchi iis . qui de comitiis, et Paullus Manutius qui de legibus ronianis eruditissime scripsit. Ego sensum tantum Ciceronis paucis illustrabo. 1 a, inquit legi interee-dend De Proρrie magis Metandi hoe
eitim verbo solemni, qui intercedebant utebantur' est eo die, quo Psa tertur, non ante φιum trinundino promtilgatur. Alioqui enim ante tem
piis, ut Livius lib. XLV ait intere si seri videbatur. Neque post, quum inm perlata est id quod Plato etiam in libris suis Dominatim prohibuit, sed in ipsis comitiis legum
serendarum cavsa , tibi ex iam a Praecone recitata a populo autem
nondum iussa et accepta est; dum privati dicunt, producti in conelouem ningistratu legem suadendi aut dis. Miadendi gratia dum tabellae duabus notis . n. ella insignitae, populo diri hentur i. e. di, tribuuntur; nuisitella, in quam tabellas diribitas
coniiciant desertur per rogatorcs dum aequantur sortes, hoe est dum sitella ita agitatur ne qua sorti 1ubsultans exsistat sed ut pariter omnesvequata iaceant dum sortitio sit, id est dum sortes ipsae et tabellae. ex urna extrahuntur dum alia denique sunt eiusdem generis. Haec ita ad verbum ex priore editione nostra. Nunc enim quum Sigonium intueor hune istum locum quem priore editione intactum reliquerat Gatigantem . si corrigendum esse existimarem : Est utique ius Metandi, quum ea feratur quamdiu indellae nori erffertur et quamdiu in tribus suas ιι qui si rogi e Meniunt gratia δε-rundi, tranueruntur id est prorsus
antequam fiat lex , dum prioati dicunt, dum tabellae iuribentur , dum auella deferrur. Plaeel nimirum Si-gonianum illud quamdiu Uragi ferundi causa in tribus suas transfe
Vnum tamen quod ipso tri noplebis Cornelium ipsum intelligit.
pro quo habetur oratio. Quum autem deinceps de re alia, alium trib. pl. Gabinium nominatis dicit Pliastinius collegae sui oratorie loquitur. Nec enim minus L. Roscius Gabinio tunc intercessit ut significa ut hist rici, quam L. Trebellius ut exponit hoc loco Asconius inni quidem locus Asconii post aliorum emendationem etiam mea sententia sic legendus est: L. autem Iebellius tribunus plebis
esk, quem non nominat. best enim
verbum est ab exemplaribus sicut et
paulo infra Neque Vud Sallustium
568쪽
maius est legere codicem, quum intercedatur, quam sitellam ipsam cum ipso intercessore deserre nec gravius, incipere ferre, quam perferre nec Vehementius ostendere se laturum invito collega, quam
ipsi collegae magistratum derogare nec criminosius, tribus ad legem accipiendam, quam ad collegam red
dendum privatim intro vocare quae vir sortis huius collega Aulus Gabinius in re optima secit omnia; neque, quum salutem populo romano atque omni-hus gentibus finem diuturnae captivitatis, turpitudinis, et servitutis usserret, passus est, plus unius collegae sui, quam universae civitatis, vocem valere
At enim de corrigenda lege retulerunt. Idem, nisi haec ipsa lex, quam C. Cornelius tulit,
bellio magistratum abrogaret sicut quondam Ti. Gracchus trihuntia M. Octavio eollegae suo magistratum abrogavit et aliquandiu Trebellius ea re non perterritus aderat, perstabatque in intercessione, quod omnia magis quam Pee severaturum esse Gabinium, arbitrabatur. Sed postquam X et VII tribus rogutionem aeceperunt et una mens esset Populi qui supererat, ut iusstim coiiiiceret remisit intercessionem Trebellius atque ita legem Gabinius deliratis Persequendis pertiitit. A enim tetulerunt Diximus iam in principio, Cornelium primo legem promulgasse, ne quis per senatum lege solveretur deinde tulisse, uti tum de nique de ea re S. C. fieret, quum adessent in senatu non minus CC. haec est illa, quam appellat, correctio. Idem nisi oportere Quia desuerat superioribus temporibus in aerario p unia publica, multa et saepe eius rei remedia erant quaesita. In qnibus hoc quoque , ut pecuniae Publicae, quae residuae apud quemque essent, exi gerentur. Id autem maxime pertinebat ad M. Cornelium Faustum . dictatoris inquit neque apud LiMium, neque apiad Fenestellam tillius alterius latae
ab eo legis menti praeter eam etc.
Pro mentio est. Gabini historiam eam. cuius hic meminit. praeter Asco. Dium . qui eam hoc loco explicat,
vide in Dionis XXXVI, et Plutaretii Pompeio et Appiani bello civili, et
Cicerouis ipsius ea, quae est Pro lege Manilia Ferebat enim tum Gabinius trib. l. rogationem de bello piratie Pompeio mandando quantu hocinii idem in loco rem optimam
appellat orator ita in ea quae est P. red in sen haec verba habet A. Gabinius nisi in tribunatu rosulionem de iratio bello tralisset, myecto et egestate et imρrobitate coactus pirati- eam ipse Iecisset. aTni
569쪽
obstitisset decrevissem id, quod palam iam isti defensores iudiciorum pugnaverunt senatui non pla
cere' iudicium de Sullae bonis fieri. Quam ego ausam longe aliter praetor in concione defendi, quum id dicerem, quod iidem iudices postea statuerunt, iudicium aequiore tempore fieri oportere.
Antea vero quam mu)tarum rerum iudicia sublata sint, et quia scitis, praetereo, ct ne quem in iudi
cium oratio mca revocare videatur. Paulo PDst.
Non Cn. Dolabella C. Volcatium, honestissimum virum, communi et quotidiano iure privasset. Non denique homo illorum et vita et prudentia longe dissimilis, sed tamen nimis in gratificando iure liber, L. Sisenna, bonorum C. Cornelii possessionem
filium . quia Sulla per multo annos quibus exercitibus Praefuerat, et rem publicam tenuerat, sumpserat pecunias ex vectigalthus et ex aerario populi romani, eaque res saepe erat agitata, saepe omissa partim pmpter Sullanarum partium poteutiam partim quod uiquum videbatur post tot annos, quam quis Deoianiam acceperat, eius reddere rationem. Antea Me Mocare ideatur Bello Italico , quod sui adolescentibus
illis , qui tum in republiea vise ut quum multi Varia lege inique damnarentur, quasi id bellum illis auctoribus consinium esset, crebraeque desectiones Italicorum nuntiarentur, nunc ob eius tristitiae occasionem senatu decrevit, ne iudicia, dum tumultus Italieus esset, exercerentur. Quod deeretum eorum in concionibus populi saepe agitatum erat. Supererant autem ex iis qui illa iudicia melverunt, vigentes multi, maxime C. Curio Curionis adolescentis Pater eius qui bello ei vili Caesaris sui partium. Non Cn. Dolabella Duo suerunt eo tempore Dolabellae . quorum alterum C. Caesar accusavit, alterum M. Scaurus. Non denique sermo a Siserina solum hi annotandum est hune esse L. Sisennam qui res Romanas scripsit. L. Sisennao L. Cornelius Sisenna praeto inter cive et peregrinos M. Lepido Q. Catulo Cois descriptiis est in vetustissimo senatusconsulto, quod Graece scriptum exstat apud me in aenea tabella. Erri v οἴ-ου Λυτατιου olim uis Κατλου, καρMαρκου Atu0ιου Κοιντο ut ου, Μαρ-
570쪽
ex edicto suo P. Scipioni ait olescenti summa nobili. tale eximia virtute praedito, dedisset. Quare quum ambitum populus romanus videret, et quum a tribunis plebis doceretur, nisi poena a cessisset in divisores, extingui nullo inodo posse, legem hanc Cornelii flagitabat illam . quae ex senatusconsulto serebatur repudiabat idque vir is doctissimus duorum consulum designatorum calamitate E eodem de re aul POM. Vt spectaculum illod duorum designatorum consulum calamitate, re et tempore salubre ac necessarium, genere et exemplo miserum ac sunestum videremus.
Quid ego nunc tibi argumentis respondeam, POSSeseri, ut alius aliquis Cornelius sit, qui habeat Philero temet res nota est, vulgare nomen esse Philerotis, Cornelios vero ita mullos, ut iam etiam collegium comstitutum sit.
At enim extremi ac dissicillimi temporis vocem illam
V amet tiliam illiti duorum designatorum o siaum P. Stillam et Autro. niuin signifieat quorum alterum L. Cotta alterum L. Torqliatus, qui quumbaee Cicero dice L eonsules erant, ambitus damnarant, et tu eorum loeum
Vt iam etiam Oollegium constiιiatum sit 'requenter tum etiam coetus saetiosorum hominiim sive publiea auctoritate malo publico siebant propter'nod postea eollegia S. C. et pluribus legibus sunt sublata praeter pauca atque eerta quae utilitat civitatis desiderasset ut sabrorum lictorumque. At enim adessent M. Piso qui consul eodem anno fuit, quo Cornelius trib. pl. erat, quum legem de ambitu ex S. C. graviorem, quam suerat antea. serre et propte multitudinem divisorum, qui per vim adversabantur e soroeiectus esset edixerat id, quod Cicero significat et maiore manu stipatus ad legem perserendam descenderat. νου --υ Λm-ου στρατηγου δἐ κα- τα πολι , καὶ σπι - ζευωv, Λευκιου Κορπιiiis Σισει- etc. M. Illa qua ex S. C. ferebatur. ytidiabae Fortassis a urniam in intelligit quam legem repudiatam eum auctore ipso luisse significat infra Pedianus tu fragmento: in enim ea- tremi. Quam aulem aut euiusmodi legem tune promulgaret de ambitu Cornelius , quam hie a popillo R. uagitatam esse dicit aliunde perqui
At enim extremin Non est miruinquo superius dixerit S. C. de lega Calpurnia factum fuis e ut deroga