장음표시 사용
11쪽
Syracusarum qui anno Ol. 75 3 478 7 a Chr. deceSSit honorem Poeta compoSuerat. Hae ConieCtura AXum eo Commendatur, quod mira quaedam huic fragmento similitudo intercedit cum carmines Olympico II anni 76, quo Theronem inclarus celebrat et consolatur, in quo carmine mani Sta inest Gelonis, Theroni generi et quamdiu vixit Thoron CariSSumi, nuper Vero mortui atque in heroum numerum relati. Omoria. Cons Boechli, Explicati p. 2 l. in . . Pindarus igitur in hoc fragmento cuiu nobis Plato copiam focitin Menon p. th, hasce Pectori Sui ulClherrima visione eloquitur. No omnes mortales cladis illius priscae luctuosaeque παλαio Πευθεος), quae quondam Uiu noStra in terris peregrinationis origo fuit, poenas luimuS. A longe plurimi quidem diuturna migratio
per multa generatione et Orte eXhaurienda St. Sed Sunt electae quaedam animas. quibus maturiuS, quam a reliqui Pro Serpina poena ut Solutas accipit. Eas illa post octo iam annorum Patium SurSum rursu in 1Ominum Con Sortium dimittit ubi reges ve
dimitti docot ad instituta Delphica Se Appii Carct. Deindes quod Pindarus in illo fragmonto dicit Pro Sorpinam ab animabus illis pietate
0puartiva ψυχος. Denique illud quoquo in thren Pindarici fragmento Xplicatione eget,
12쪽
nono deinde urSum ad solis lucem dimittit: κεiv V vorini τε uubido 'ψυχας Πώλiv. Huius annorum numeri auSSam optime . uellerUS in Commentario ad oschyli Eumonidos Gottinga , 8 33 p. 143 docuit repetendam SSe X Ctaeteridis Delphicae Sollonini spatio. Octaotericlis cyclus in cultum selphico Celebrati SSumu et SaCrorum temporum anon atque fundamentum, in criminum quoque expiatione SaCratam quandam Vim ab i. Narrabatur in pili oria Delphorum Apollinem ipsum OS draconis aedem Per magnum annum apud Admetum servitutem Serviisse PlutarCh. Amator XVII, 8 'Absariri nup 0rirε0Gai με sau ἐς viaυTOM. Cons. O. ueller, oriens. ' 325 Deinde Herculo notum est per annum magnum et unum menSem Eurystheo audientem fuiSSe, quo Spatio clarissima pororbem terrarum ortamina XantlaVserit Apollodorus 2 5 ll P τελεσθεvrivi d riv 0λivεvi qui ai Tε si OKTvi. O. IVellerus CutisSum perSpexit. Unum illum mensem satis sestivo superadditum nihil quidquam reconditi significare, Sed mensem esse intercalarem PoStremum, quo Ctaeteris finiebatur. Orphicorum se recurrentium generationum et funerum orbe placita cur PindaromaXum placuerint. - Ogma OrPhicum animam Caelitus a ventis in corpora deferri religionem Atticam Tritopatorum redolere. Unum igitur est, quod pro certo nunc pronuntiare licet Pindarus Orphicorum illud inventum de peccato quodam primigenio propter quod e Superiore vita et ex deorum Cootu anima nostrae in huius terra tristes Xilium deiectae Sint ut pretiosissumum aliquem thesaurum in sectus Suum recepit et Carminibu sui Propagavit. Iam hoc priore expedito de altero nunc huius philosophiae Orphicae et Pythagoreae principio Videndum est, de orbe illo fatali κυκλt ), quo anima no Stra in an terram relegata Circumvolvi illi dicunt eum in modum, ut novi Semper generationibu in Corpora ingrediantur, OVis semper funeribus ad inferos deSCendant, donec Si modo unquam id On Sequantur, ab omni labo purgatae in illas sedes eatorum et ad eam felicitatem redeant, de qua tam pulchro Pindarus diXit Stob flor. 103. ): Ubai MOV V parrε Tai; υκ ITiu λβος. Iam Primum do his priscorum vatum et philosophorum decretis Si in universum iudicandum sit nonne hase quoque sublimi quadam implicitate praedita ingentem ad virtutem amandam impetum continent Ouae quaeSo unquam Peripateticorum Academicorum Stoicorum minutissimae in dialecticis Subtilitates et elegantia tam efficace fuerunt ad virtutem XCitandam, quam haec simplicia effata qua caelestium rerum et divinae aura desiderio animas humanas implobant quae oculos hominum in idius Caelesti patriae imagine defiXo tenebant, neque unquam dextrorsum Sinistrorsumve ad terrae blanda fraudes et onocinia aberrare patiebantur Θ Hi Sunt profecto illi Sirenum cantus, qui Pindarum Ceperunt, cuiu anima ipsa quoque caelestem illam patriam unice intuebatur. Hae sunt illa divini potus pocula, quibus pectus cillo suum irrigare cupiebat Hae alta Voce clamabant: Ursum Cordal
13쪽
Iam cum in univerSum Constet, cur his philoSophi Pindaru dextram ad foedus porrexerit, de singulis nunc huius thesauri margariti videndum St. HOC tanto magis neceSSarium, quod cum in ipsis principiis illi sapientiae gubernatore ConCorde Sint in Singuli Suum unusqui Sque genium Sequuntur. Ne Pindarus otiosuS Si huius pacati certaminis spectator immo ipso quoquo in subtilissimis quibusdam definitionibu suo quodam proprio itinere incessit. Itaque ut rite ab initio Xordiamur Primum Orphici illum animarum nostrarum in hae Corpora torrestria ingressum atque introitum dulcissimis quibusdam fabulis circum vestierunt, qua minime illi tomere finxorant sed e popularis religioni quasi pratis studioso decerpserant. Praedicabant igitur illi animas humanas a monte divina SeiunCtas a sentis in terram adferri et respirando in corpora recipi Aristot de animari o P. 4l0 8 28 rofrob Πεπov0 ccii Tot 'OpφiκOi κδλOUuεVOυς ΠεIi 6TOς cpincti Tas , T l xpUχη εκ 00 λουεicyiεvai MurrvεOMT V φεpOμεvin Uri Tui θυε in uv. Iamblichu apud Ioann. Stob. Cl. Ilp. is init. d. Heeren uva TvεOvr i ii ii φε90μεvi iv aro vi ovε at V. Iam vero simile quid unde Orphicos mutuum hae ACcepi Ss apparet, apud Attico antiquissima religione traditum
VOCAnt naturam eo Contineri quod inter funus et novam generationem certa interValla constituta sint. Deinde quae porro ab Orphici traduntur haec Sunt. Anima in CorPUS reCΘpta VinCuli quasi Constringitur etenim nascitur se crescit una cum anima et illud artificio Si SSumum, quod erUorum, senarum ariseriarum neXibus continetur; urire enSU OCOn
14쪽
9 Philosophiae de migratione animarum principe plurimum inter Se discordare in inter 'allorum, quibUS mima apud inferos degunt amplitudine definienda. EXpenduntur Platoni et Orphicorum Super ea re placita. Nunc igitur ut eiu theologiae, quae in egregio palingenesiae invento illustrando VerSatur. Plenam ima in Om XhibeamuS, leges illaS, quibus ex illorum philosophorum
opinione omne animarum apud infero CommerCium Circumscriptum fuit, CCuratius Contemplemur. AC Primum quidem, quae Xoritur, quaeStio est de interValli illis, quibus bina vitarum spatia intor se dirempta Sint per quae apud inferos animabus degendum OSt. Plurimum enim refert Cire, quam ampla, quam late patentia illa fuerint. Ac Plutonem quidem notum est, spatium inter unu o novain generationem mille annorum statuisse. Ad hunc numerum Simplicissimo Calculo deductu est. Totus illo orbi S, quo Secundum Platon om post pinnula amiSSAS animae Peregrinandum St, quo ab Soluto demum
15쪽
annorum Patii a CauSSa est, quod decien tantundem unamquamque animam mercedis accipore oportet pro eis, qua in hac vita Commeruit; lat. POL p. 6l5' υπε tintivrus diκriv
At Ue, quod mirerct, ne ea quidem animae quae brutorum animalium Corpora in vita gestarunt, Velut aquilae ut Agamemnonis leonis ut Aiaci S, CyCni, ut OrPhei, lusciniae ut
b a κυυεο Tε ε uui pu Vrso papeia ilia iiivxpu, ospitatu priεi Tεvo ε x0ovi diri. His inter se comparatis Orphicos aliquanto breviore modulo illa intervalla duarum Vitarum menso eSSe, conicere licet; attamen ab altera parte cavendum St, ne nimium ea brevia nobi S fingamuS, nam
apud Orphico quoque iuSta et plena bene vel prave in vita factorum merces inter principalia philosophiae postulata est Proclus ad Plat pol. p. 17 d. Schoet des Orpheo Thi μεv
16쪽
poscunt. Pulcherrimi Carminis Orphici Versus de beatorum praemii Ser ati Sunt pust Proclum ib. . lli Oi με T ευ aiε mu Π ux)Iuc in ελioi O,lluot cirro p0iμευο xiuλQKLbTε9OVolao εχουsi v jε κuλυ λεis iiiivi pa0υppo0 ula. 'Aχε poura. Diodorus Si Cul. I, 96 5 ut rem e- cantatam memorat e Orphei opsi: Tu . . . tDv Iεpi 0 ε 'Aido Titumpicii Kal OU T Vευσεβῶ λεὶμ V g. 10 tempor apud inferos inter duas vitas' gravi SSUmam et Permiram primo adspectu Pindarum sententiam hanc Proponere Ol. II. 63: efunCtorum animas dolinquore OSSe, at tu ea elicta Supra in terra Uniri, sicut delicta Supra terram admiSSa apud inferoS. Cum i itur de Oadem re duo contraria philosophorum decreta invenerimus, Platoni S, qui quam amplissima illa intervalla commentus est, et Orphi Corum, qui quam rΘViSSUma illa fingunt magni nun momenti erit Scire quid Super hac re Pythagoreis placuerit. Sectiam antequam id XPediamus audisper SuhSistamus. Nam cur hae quaeSti tam gravis Sit, aperiendum est. Etenim Pendet ab hac de intervallorum apud inferos magnitudine quaestione altera multo gravior haec num ea fuerit animarum apud inferos conditio ut delinquere potuerint num fieri potuerit ut in illa apud infero commoratione iusta ac pia animae felicitato Psa Corruptae mutato rursu cursu ad PQCCata relaberentur impiae Ver et iniustae assumpta Contumacia polores Otiam fierent. Ab hisce quaestionibus recte diiudicandis pendet magnifici cuiusdam et eximii apud Pindarum loci recta explicatio, quo is Suam de generationum orbo, de defunctorum, mirabilo di Ct - peccatis, deniquo de mutua omnino huiu vitae set vitae post mortem ratione proposuit, Ol. II 6 ed Christ: laci πλουTO . . . TU TaTO livdpi τε TTOς io vi ἔχω Ti Oidε To μελλov. l ori avovi v
ni Si hoc ab ofunctis apud in foro delicta admitti pro quibus deinde in OV supra terram Vita Poenae ab eis Xigantur; V. 63: civovi v με εv06b auri κ' ortuλci auoi p9ευες rotuὼς εTi Guv. Habemus igitur apud Pindarum novam quandam et plano Singularem orbi illius in Orphicorum et Pythagoreorum philosophumonis sollemnis definitioncm hanc ut vicissim defunctorum apud inforo delicta post novam generationem hic in terra viventium in hoc
Iovi regno maleficia v. 64 rti vocibε io uox uλirpti apud infero poona Pendant. Atque ita ius Verba rectissum Aristarchus intollexit in Scholiis in . ad Ol II l02
17쪽
rivousiv. Cum igitur constet Pindarum do Cui SSe, defunctorum animas in locis inferorum et posse delinquere et olere, iam quomodo id feri PotuiSSe Pindarus sibi persuasorii eruendum est. Id ut via et ratione Perfici poSSit redeundum nun Paulli Spor est ad eam quaestionem unde digressi sumus quid Pythagorei de intervallorum illorum, quae intordua vita interposita sunt, magnitudine docuerint. Hae Vero quaeStio omnis nititur iucundissimis et sua fissimi illis narrationibuS quibus ipsiu Pythagorae, Cholae parentis iteratae generationos et in hominum OnSortium reversiones a discipulis ipso iam praeeunte exornatae Sunt. De ei igitur quid Vetere tradiderint, examinandum nunc erit. ll. Pythagoreorum e rebus apud infero placita optimo cognoCi e fabulis de iteratis Pythagora generationibus prima eius in hac vita Commoratione qua Aethalides Argonauta fuit. Ac Pythagora quidem ceteri mortalibus ea re praestabat, quod Mercurii, ante multa Saecula in Prima generatione Patri sui, dono quali et qui ante hanc Vitam et vivus o mortuus Olim fuisset, clare et distincte recordabatur Iamblichus vita Pyth. . 63:
fuit Asthalidae Mercurii et Eupolemiae filii Apollon Rhod. I, 54ὶ qui in Argonautarum
18쪽
quo ambo immatura morte CCiderunt. Aethalida ofuncto post satis brevem apud inferos Commorationem, nam ab Argonautarum Xpeditione bellum Troiaraum Una hominum aetate remotum est Pythagorae anima Secunda generatione in Euphorbi Panthoi filii, corpus introiit, qui in ipso iuvontutis flore et robore a Menelao interemptu Il. l Homerum orti Suae praeconom invenit. Hos Pulcherrimo Homeri orsus Pythagoras tanquam epithaphium sibi
Panthoi domo Apollinis apud Troianos sacordotium hereditarium fuit Vergil. Aen. II, 430: a plurima Au; fmι l ab num si fas, nec Apollinis irexi . Polydamantem, altorum o Panthoi filiis Apollo in proelio omni Studio tuetur l. o. 521 o iust Anoλλvivit i IJuv00υ iov vi irpo; uxoisi da aquai Pythagoras vero Apollinem ut mirificum rerum
suarum patronum Colere Solebat, Cum quo intimo quodam caritatis inCulo coniunctus
QSset cons. Iambl. b. . . Posteaquam anima illa nobilissima e Panthoida Euphorbi Corpore immaturo fato disceSSerat, post temporis iterum haud ita longum intervallum tertia generatione atque omnino Sque ad Pythagoram quinque eiusmodi gradus ab Aethalida num orabantur in Hormotimi lagona enii speciem ingressa est qui Euphorbum Se aetate Superiore fuiSSe ea re demonstravit, quod in Branchidarum aede Apollinis Sacra Confestim SuSpensum ibi in pariete Clypeum agnovit, quem sibi. i. e. Euphorbo, olim inter spolia ereptum Menelaus Apollini sedicavisset Diog. a. VIII, . 5 επε idit εEυ popβος Π00tivo i. εTaβ'va Til q)Ux lv auros ἐς ' Epuori uou, o Ra αυτος ricyri bosvat ελαυεrravi'λθε εi B secisxibaς καὶ ἐσελθὶ εἰς To os Aaroλλ υος ε'ou ἈΠεdεiξε in Μευε λαος θυε-0 κε uσrriba cons. Porphyr. Vit Pyth. 45. De Hermotimo multorum Criptorum ore Οlgata est fabula satis mirifica eius animam per intervalla o corpore Xpatiari solitam in remota terra aCCeSSiSSe quaeque ibi compererit, nuntiasse Plin. at hist. VII. g. 74: perimit i/Iur ex mpla Prmotimi latom nil animam relicto corpore Errare soli amet' amque e longinquo mulsa adnuus, ares, quae nisi a tra ense Nosci non possent, corpore
19쪽
inurim Semianimi, donec cremas co ni Hirci, tu Canuari ac vocabansur, cm ausi animae petitsi adinam adcmcrius. LUCian. mu SCae enCOm. 7: TO Πεpi Epyiori 10 700 Κλαζομευi0υμ000v, ori Πολλtini o plεicia UTO in q3Uχη Πεda με κaθ' GUTRV, i Tu navελ000σα Πλiis ouciυ0i et Gilaci ai uviIT TO 'Ep adrilaov. l3. In schola 3 thagorea Canonem quinque Pythagorae inter homine reversionum sollemniter propagatum fuiSSe. EO numero quomodo Ennius poeta, philosos hiati Pythagoricae ultor ad Praenomen Suum Ouinti' explicandum usus sit. Post Hermoti mi ab inimi Ci interempti, obitum anima multum agitata Sortem minus conspicuam, Sed tutiorem Sibi Otiit; nam defunctorum anima libera Semper Voluntate novam vitae Speciem eligunt; etenim, ut ait Plato Ol. p. 6l7 atria λομεvoυ, εος ovairi ος Elegit igitur Pyrrhi PiSCatori CorpuS, in quo habitarot quom alii Dolium, alii Creten Sem perhibuorunt quippe quae terrae ambae propter florentissimum ibi Apollinis cultum animae Cum Apolline Coniuncti SSimae gratae QSSe debuerint cons. . uellerum, Doriens. ', 22, not. 2. De Pyrrho Vero, Cuiu vita quartum Pythagorae inter homineS
cum ossi a Pyrrhum Pyranthium desinae Ac haIi cu deinde ominam pulcra iacies cre-
Iriccm cui nomen uera Alco. In hi quae o Stremo loco de meretrice dicta Sunt ad ana illas luXuriantesque fabula pertinent, quibuS o Sterior aetas Pythagorae inter homines deverticula et peregrinationes puerilem in modum auXit et Xornavit, cuius farinae ea quoquo sunt, quae habet Cholia Sta ad Polion Rhod. I, 645 Eυφoppou tua . . . επεiT IJUppO . . . ira 'Hλεio Tiva. Ohi To volu vivoε irai. In universum florente antiquitate Sollemni quidam quasi Canon quinque Pythagorae μεTεμ ip Ux Iem hominum ConSonS COInprobatu videtur. De intervallorum temporibuS, quibus haec inter homines Pythagorae deverticula inter se dirempta fuerint, locu gravi SSumus est apud Diog. a. VIII. . 4. quo 1 Se Philosophus narrat. Septem et ducento anno PraeterlaPSOS SSΘ, POS QUOS UnC domum in hominum Consortium denuo redierit: λλὰ cii Uro ε Triopa pia pricii di επTuκui diaco si V Tεω ε sit dein rapaTεTευ' F0ui ες V0ph Πους. Iam postremo huic de Pythagorae in terra hospitiis narrationi Coronidis loco nunc mirificum et cognitu sane digni Sumum O. Enni poetae testimonium adiciamuS, quo quinarius cillo numerus sollemni egrogie confirmatur. Etenim innius, mirum dictu
20쪽
praenomen Suum Quinti inde explicandum, O Cuerat, quod PS a Pythagora quintus inmigrationi animarum Serie numeraretur. Tota re amabili SSume ab ingenioSissumo poetaeXcogitata St. In prooemio enim Homerum Patrem in omniis ibi obversantem finxerat, qui, quoniam illa anima salva Semper memoria Per RQCUla migratitit, animam quondam suam in pavone fuisse, Ennio narraSSet; Pud ChariSium p. 5 d. utSch. memini me cre sapom. Tertullianus de anima 33 p. 1047 d. Oeliter Ruponi se meminis Homerus Ennio somnians . . . DamyIasu Eu igitur Howcrus in paPom, non honoratris Pavonis vero illius animam quae in Euphorbum, e Euphorbo in Homerum, ex Homero denique in Ennium transiisset vetusti Ssimi olim temporibu Pythagorae fuisSe quem Ennius ad noscio quam remotisSumam antiquitatem relegarat Totam rem Sati perspicue explanat Scholiasta
animam bua oras an laetonem ranslatam, de pavone vero ad Euphorbum, de Euphorbo ad Homerum, de Homero unum ad Ennium. A de pavone quidem quae Ennius finxit, ea non omnia merus ingenii lusus videntur immo ex votustiore aliqua fama Pythagorica assumpta. Nam in Patria Pythagorae inSula Samo in Iunonis honorem greges pavonum ali solitos osse notum est Athenaeus IV p. i 55' rivodoro ς ε ausui oc visu, πεpi et Buκur et iεpo τῆς Tovici pu cpri Giw oi uoi ε pol is Tia 'bipaς. cii 34TOT 77960TiITO RuiεIεvoveto at Tpti priIuV V civim at Vrε00ευ i Tobς Et Torroυς diεdo0risau. Cons. Varroclo r. r. III, ii p. l, Hi p., deinclo elcker, Grioch Go etteri II 323.14. Orphico et Pythagoreos secus at tu Platonem non omnibu animabu idem commorationi apud in foros spatium ConStituisse Sed pro eis quae in Vita
Haec igitur philosophorum, quibus dogmate animarum migratione cordi fuit effata
Si inter Se comparemus Communem eorum sententiam an fui SSe apparet intervallorum inter inas vitas, id est inter funus et novam generationem interiectorum Spatia satis ampla et larga Statui opertere, quibus plene et Cum usuri S, quod aiunt, rerum in UPeriore vita actarum ab animabus ratio reposci potuerit. Hoc nim in universum totius illius animurum migrationi Summum propositum atque consilium fuit a dis ipsis immortalibus ConStitutum, Ut gradatim animae per Saecula progrediendo et Poena Solvendo tam ab
prisca illa peccati primigenii culpa convalescerent, quam omnen labem in pSa generatione Contractam eXuerent; quod pulchre Vergilius elocutus eS Aen. I. 45 nec longo tesser- cfo Empori orbe l concrctam exemi labem surtimque relinqui eucrium cnsum affueaurai simplicis idnem; et Proclus ad lat. Tim V, 330' p. 80 init. d. Schnesider): φυTri