Commentatio de Pindaro dogmatis de migratione animarum cultore

21쪽

XUII

Tubisioussim ui Tra opii τελουμεuo τυχεi ευχ0VTui, κύκλου ' V 'ξul a uvarrvεὐσcii κακoriar ις. Ac Platoni quidem ad Ana expiation om Persiciendam mille demum annorum poriodus sufficere visa est. Orphi Ci longe reviore spati Contenti fui SSo idolatur. Iodiam donique intor hos terminos viam Pythagorei tenuerunt. Praeterea unum observatione dignum est, in quo Convenit Pythagorei Cum Orphici S. Hi ambo non unum semper dom-que omnibu animabus spatium Commorandi apud inferos PraeSCri PSerunt immo prout unaquaeque in vita aut bene aut male Commeruisset, aut breviorem ei aut Porro tiorem commorationi apud inferos terminum SanXerunt. HOC X leCti S Ruma quadam apud Servium

disputatiuncula apparet qua S X Uberrimo doctrinae fonte quasi guttulam nobis adsporsit ad Verg. Aen. VI, 45: Ilaerifur, fruni a/Iimae Er assu 9Sin . . . 9SSius Ercri cr- seruam pacasionem quod non potes sieri. Ercn ur enim Emporis mulsi non torref ι, raris e quae male , cruns, fasim redeu/ufo quae nctius, tardius quae optime, fusissimo femtor suus cum uminibus. Praucae amen suus, quae et 'sac exist eus rufiones, lices arde co-ζuntur reperti. i5 Pindari locum celoberrimum l. II 63 qui paradoxon Continet: anima pro delictis apud inferos commissis hic in terra lecti, quomodo antiqui iam interpretos pingui inserva difficultato liberaro studerint. His ita constitutis ad Pindarum nun redeundum si qui in plerisque fere rebus Orphicorum et Pythagoreorum Signa Secutu in Una eaque gravissima huius philosophiae parte Singularem Sententiam profesSu est. Nam loco illo Celebratissimo, ubi do mutua ratione, quae huic in solis luco Vitae Cum illa umbrarum apud infero intercedat oxponit, haec alta OC dicit ambarum earum vitarum hoc esse vinculum, ut delicta illic admissalii Supra in terra poenas Pendant atque a Vi CiSSim, quorum hae vita scaena fuerit illic apud inforo plo tantur Pind. l. II 63 d. Chri St. Oibευ ο μεHOV Ori civ6vTin μευ

ri εχ0pti l λOTo ppuIai ovuΥκα. Hae Verba pondero Si SSima esse vel S, qui a limine tantummodo ea salutaverit, Confitebitur. Sed Confitendum Simul At ea quasi aenigma aliquod esse ex tripodes Delphico editum, quod Oedipo enodator segeat. Verba PS Clara sunt, se quid ibi velint, tam obscurum St, ut quo diutiu de ei Cogites, tanto in Certiora omnia fiant. Quid enim qua so hoc est, quod Pindaru dicit quae defunctorum apud inferos animae deliquerint, eorum in a vita ea poenas Solvere Num ea QS Umbrarum apud inferos conditio, ut dolinquendi eis faCultas cupido vel otium omnino sit Hi scrupuli iam antiquos interprete in hoc loco XPli Cando mirum quantum Sollicito tenuerunt, quorum pars, ut inauditum illud removerent, defunctorum animas apud infero SCelera Committer', ita statuerunt Pindarum in neutro eius sentontia membro de re reCondita immo in ambobus

22쪽

XVIII

xpovim ui Π00civovrες καθ' Aidoti diκci di boasiv. 16 ioci Pindarici difficultas a re augetur, quo tali Plerumque animarum Post mortem conditio fingitur, ut delinquendi ei nulla potestas relicta it. Sed hase explicatio, qua difficultas non tollitur, Sed fuco tantummodo blinitur nullo moto admitti potest. Pindarus enim tantum abest ut bis idem dicere Sustinuerit ut vel particuli με et di positis gravom iam cogitatorum oppositionem indicarit. Hi recte uti par fuit porpensis Aristarchus nulla difficultate doterritus audacter pronuntiare auSUSost Pindarum o vera duplicis huiu paradox auctorem Xtitisse defunctos apud inferos delinquor posSe o Pro ei delictis cum nova generatione in hominum Consortium redierint poenas Solvere Schol. Pind. l. II. 102 P. T. extrem. 'ApisTupxoc EriIεi Tai OUT p . . .etroivi iv lvoυσiv oi u Albo arapavox ri Favτες et ibid. V. 0 p. 6 init.: Ti i με ε Tu chvti avortivoυτες ε 'Aiboυ 0λudovrai, o b ευ Aid0 ε Tui iis ιετεpub tua. Iam igitur ut via Cratione di Sputatio noStra Procedat, Primum a Xaminanda sunt qua Contra illam AristarchieXPlicationΘm moneri POSSint, nam semper memorem S SQ porto aurpoli PraecePti Ari Stotelei primum Subeundum esse Toletropεi ut fructum deinde Capere poSSi IDUS TO ευπονε tu. Atque ne quidquam is simulemuS, re vera conCedendum HSt, Philosophorum, qui migrationem nimarum tuentur, omnino effata et Placita talia esse ut minum uentium favere videantur illi

AriStarchi intorpretationi. Nam in istis rorum apud inferos imaginibus tam tristis set infelixeS animarum impiarum conditio, ut malefactorum admittendorum sei nulla neque COPia, noque OCCaSio, neque cupido, immo ne otii quidem ulla particula fuisse videatur. Impiorum enim animae PoSt obitum Confestim in illa cruciatuum loca abiguntur Plat Phaedr. p. 249' i Tui37ro h bi Rui viri lpici λ000cycii diκia εκrivoυGiv. Orpheus in Tartarum ea ablegat apud Proclum

23쪽

ad Plat pol. p. l ed. Schoeli Oi ' cibi K pefaVTες π ciuiu, ηελi Oi, υβstiGrai artis vrai υπο Πλciκα ἘκυToto lTuprapo εις pυοεVTu. In Tartaro ero paludibus et Caeno obrutao Sunt peccatrices animae ut e Orphei Carminibu narrat Plato in Phaedon p. 69φ: ivdυvευουsi ut o Tu Tελε Tu illai OUTO KuTαστὶ σαVTες φαυλ0 Tivες ivcii, λλὰ Tub vri πώλα vivirTεG0cii, ri d a uiuuia TOς ut τελεστος is Albo uspiKriTui, ε post Opim κε i5εTui. Plato vero ipse de mille annorum aerumnosi SSima peregrinatione apud inferos loquitur quam impiorum animas Xantiare oporteat; lat. Ol. p. 615': Oia ru00iευ ai dote ε Tuυrro ' ΠOpεici. iva b Til ΠOpεia xi λὶεTri. Hae igitur Si rePutemu et Perpendamus vi fieri posses videatur ut statum aliquem defunctarum animarum tingamuS in quo elinquondi eis facultas et copia ulla fuerit. IT Pindari verba Ol. II 63 avovTub orruλalavo i φρευες intelle enda SSe se unimabUS, quae in magno Palingenesia Certamine Sensuum blandimentis obstrictae eligondi copia male utantur Platon m in Politia fino huic interprotationi mirum quantum RVere. Hoc testimoniorum agmine perluStrato quanto magis constat Pindarum in hac materia exornanda et Xpolienda ab illo Superiorum Philosophorum consensu paullulum recessisse et suo quodam proprio itinere ingressum SSe tanto magi nunc adnitendum orit, ut in sapientissumi poetae, qui nil molitur inepte, quique nunquam inani irmitu verborum indulsit Sensu et mentem nun quam alti SSum fieri poterit, o insinuemu et penetremus A nuda profecto est de Vero inveniendo desperandi Caussa Pindarus Cum de animarum migratione SenSu Suos intim OS OC effato praestantissumo locutus est l. II, 3 ori a- vovet in μευ v0ub' υTiκ cirroλα auo φpεVες roivos Tisau, non clo celeribus apertisque flagitiis cogitavit, sed de dilecti illi humanae natura peccatis, quae in medullis haereant quaeque nullis neque deorum supplicii neque boneficiis extirpari possint. Huius vero

praVitati S, quae tanquam Venenum in animi graSSatur, unum an maXUmum et gravi S-Simum apud inferos documentum est. Id eo specimines continetur, cum animae finita illa in inferorum sedibu peregrinatione in palingenosiae sublimi Pectaculo ad OVam rurSUS vitam eligendam vocantur. In o gravissumo negotio, in quo de futura nova vita praeiudicium fit plurimorum hominum animae gravissime decipiuntur. Permultae enim blandis fraudibu captae et obstrictae ambitioni et avaritiae stimulis agitatae perniciosi SSima pro salutaribus eligunt ideoque ipsa sibi uis suffragiis poenarum acerbissimarum esseCtri CeS sunt. Hae igitur Sunt illae Ypud Pindarum defunctorum perUersae mente Propter quaS in hac terra lectuntur et poenas pendunt l. II 63 ori avovetu) μευ v0ub' υri κ' arti-λαμVOi φpευες roivus Tissau, ubi Verba v0ud' UTiκ ultionis, qua illa perversitas unitur, properatam et inevitabilem praesentiam indicant. Atque hunc vore Pindari. Num illa. Scriberet Sensum fuisso luculenter Platoni S

24쪽

gemella Plane disputatione in comParationem OCata Comprobari potest. Nam Plato inextroma Politiae parto in Sublimi et divina illa imagine, qua animarum, post mille annorum peregrinationem, primum Sollemnem in Prato' CongreSSum, deinde palingenosiam et reditum in novam vitam eodem Peni Cillo inXit, quo Michaelis Angelus Euonarrotti immortale illud supremum iudi Cium in aede SaCra Sancti Si Xti, Plato, inquam, eloquentissumum commentarium a Pindari illum locum ScripSit atque omnino perSuasum mihi est, Platonem et hos Pindari versus et simile nun dePerdito ante oculos habuisse. Oua igitur Plato do magnifico illo palingenesiae spectaculo docet his e Sunt Plurima longe animas act

philosophando innocentes fuerint. Id Pindarum voce unuλa avoς posita indicare.

Unum praeterea maxume notabile St, quod in hoc PalingeneSiae dogmate exornando atque Xpoliendo et Plato eximie vidit et Pindarus quoquo, si verba ad aurificis Stateram XPendamus, statuit. Error et incuria in eligendo OVae vitae Simulacro napu-beii auri minum rerum in Solo impios et On Sceleratos cadit, qui suppliciis potius edocti cautiores in eligendi negoti eSS Solent. Immo Saepissume OS, qui Propter innocentiam et pietatem in priore ita Probatam in beatorum Sedes recepti fuerant, UaCillare VidemuS. Etenim ei ipsa lenitate sortis suae emolliti facilius titubare solent. Plato pol p. 619β:0υ ελuTTOυςεivat V Tois OiOυTOiς λiGKOμευους Ους ε TO Oupauo ilκ0VTuς, τε Iovii v Tυ-vvucyT0υς ovi b εκ Tri TR TOυς Πολλους, T aυTOυς τε ΠεΠΟυηκOTui 6λλους ε paKOTaς, Ουκε Errib0O ast Tui ui9εσεiς tolεiG0al. Hae Si reputemu apparet, VOCem Πολatuvog, qua Utitur Pindarus , subtilissum, delectu positum esse, neque tam impium significare, quam ioni