장음표시 사용
3쪽
AD SU-- - Ps Εο--- HONORES INTER PUBLICA SOLEUIA ECCLESIIS ANTE TRECENT ANNOS IN DANIA REFORMATAE RITE OBTINENDOS SCRIPSIT
4쪽
nane dissertationem ordo philosophorum, aeα- demia muniensi dignam enset, quin ad summos ire pMlosophii honores Metori parandos publiem disputationi subseeiatur.
5쪽
3. ioci seriptorum Latinorum. 4. mori seriptorum Grasteorum. o. aestimonia ex antiquis Ithrorum Aristotelieorum indiethua desumpta. in Iures fuerint problematum eo lectiones. s. aestimonia ex ipsorum problematum natura et dieendi genere desumpta. 7. De textu, qui dicitur, horum pristematum. I Quaeritur, unde orta sit hae disputandi forma et ratio.
6쪽
Pro egomena. si argumento sectionis X Xnae. 2. AE eritur, quanta haemonima aetis eientia itistruetus fuerit Aristote m. 3. Explieantur quaedam ad harmoni in veterum pertinentia. 14. De textu et interpretandi praesidiis. Commentarii.
7쪽
vuum in harmonica scientia Graecorum tractanda, cujus partem quandam libello n. in edito xplicare conatus sum, ad sectionem decimam nonam problematum Aristotelieorum atque ab ullus lemtione ad refiquas sensim delatus essem, non potui, quin totam hanc ollectionem eum rerum multitudine abundantem tum scriptoris acumine insignem diligentius pervestigarem. Quae de natura et origine eius vel 'gnovisse vel probabiliter suspicari mihi videbar, ea ieeum, lector benevole, communicanda putavi ea spe ductus, te, si res eum suapte natura obseuras, tum a doctorum studiis sere desertas in hoc libello paullo accuratius tractatas et vel recte vel probabiliter saltem explicatas invenis-
8쪽
ses, levioribus erroribus ignoscere non dubitaturum. Quod ommentariis explicare conatus sum sectionem XIX quae seetio omnium saetis obscuri sima est, id non solum ipsius argumenti ausa seci, sed etiam quod universam problematum naturam et textus, qui dicitur, conditionem hoc exemplo retim illustrari posse putabam. Valet
9쪽
tio est exemplum utrum voti pias εἰ bonum necne, pos erioris ioe sitne mundus aeternus annon. Manifestum est igitur, eiusmodi esse oportere problemata, deqnibus dubitatio al;qua moveri jure possit; ουδεις γαρ vvου θωv προ ιαλι τὸ πασι φαυερο mi es atχε σαοις οp. 3, 30. Neque enἰm omnia quaerenda videntur Aristoteli, sed ea sola, quae dubἰtationem asserre possint ei, quis Diogenes Laertius in reeensione Iibrorum AristoteIis nominat librum περὶ 'οβλημαεων. Hunc tamen non peeuliarem librum fuisse probabiIe est, sed aut ad initium lib. 2m mpicorum referendum vide Bulli de libris Aristotelis deperissiliscit eommenti. oe Golt voI. vhaut ad lib. 1 opp. vide Titet de Λristotelis operum serae et distinctione Lips. et Prag. 82M. Eundem librum in Anonymi vita Aristotelis, quam in animadu ad Diog. Laert primus edidit enagius, designari voe. προβληματων et exeidisse τορι putat utile.
10쪽
doetrina et demonstratione, non aut poena aut sensuum
pereeptione ) egeat Top. Sunt autem probi mata aut ethlea, ut sitne parentibus potius an leti bus, si inter se diserepent, parendum, aut logiea, ut eademneseient; contraei eontineantur neene, aut b3stea, ut sitne aeternus mundus anno Top. 4. Quo accuratius autem percipiatur problematis vis et natura, Meviter explieanda videntur ea voeabula, quae ad problematis significationem cognatione quadam propius aee unt. Sunt autem κοις, et oτασις διαλεκτικη , οιπορία ).Τhesis est Toληψις παρα οξος - Πωρι, o τινος κατα φιλοσοφίαv, ut illud Heracliti omnia moveri Top. I, l. Itaque quaevis thesis ad problemata revoeari potest; eontinet enim sententiam a vulgari opinione abhorrentem, non vero quodvis problema ad theses, quoniam pr0blemata sunt, de quibus nulla sit in utramvis partem opinio. Protasis est λογος καταφατικος ἰ αποφατικοῦ τινος κατ τ ος. Distinguenda est autem apodictim pro
tasis a dialectica Apodietica est Hi hic θατέρου μοριο.πῆς αντιφασεως dialectiea iuvθαvotav ua ἐρωπqσις ς αντιθασεως, συλλογιζον uti oὲ λῆψις του φαιvομώου καὶ Δορξου Analrt. r. I, 3. Quae quum ita sint, protasis simplex a problemate ipsa Arma differt; nam si quaeritur: sitne animal bipes' definitio hominis, hoe intem
rogandi genus ad irotas . reserendum est sim adi Sensuum p non perveniri ad seientiam, sed fieri tamen interdum, ut alia propter sensuum imbeeiIlitatem ad proble
mata reserantur, alia, quia in sensus ineurrant, non quaeran
tur, docet Aristoteles Analyt post l, 31 et 2, 2. In Mensionibus librorum Aristotelieorum varia enumeran-