Hermanni Boerhaave ... Praelectiones academicae in proprias institutiones rei medicae. Edidit, et notas addidit Albertus Haller ... Tomus primus sextus Respiratio. Loquela. Semen masculinum

131쪽

giensis, aliud Amstes amensis, a, V es. Ε in docere, e in dicere . que hos omnes sonos, qui per a & e in η Grecorum , non sunt scribuntur , specifice a se invicem idem sonus, longitudine , aut bre differre s s . Plerique etiam ex vo- Vitate diversus , verum soni diver calibus compositis diphthongos f sissimi 6 . Hac enim ratione procerunt, sunt autem verae diveris nunciari eta Graecorum discimus ex

rimo diversas genter differre idem porro fare ur p. II. seqq. t 1 Omnes vocatia longa atit breves ossa possunt , sed haee Emessarnon in modo Pronuntiarionis est, vertim in duxatione, HOLDER. p. 8I.c 6 'eater vera mibi illa videmur

tinformis Germanorum prunura

PHEL. c. I. E asscitur lingua viso dentibus ita admota , HOLDER. p. 8s. tit angustior sit aeris via, quam in A, Os et aro, eiusque lainteribus patitum dentibus admotis

I Dissere ab E ωia intre linguam ω palarum adhue angustiore, ust ingua dentem molarem primum eontingas HOLDER p. M. Via. M. ἀδει M inser duas dentitim I

132쪽

versu bucolicorum . ubi ovium vox per ς ε 7ὶ exprimitur . Has obse uationes AMM AN Nus per plerasque linguas vivas Sc mortuas perlecutus est, in eo libello, quem in accuratissima naturae explicatione pauci adsequantus, & si, vixisset, Omnium literarum pronuntiationem dein finivisset ad leges aeternas, & adsiliando brutorum notos sbnos , &epicho organorum statu, quo quae

que sermaretur 8L Sed utilissimo

opere nos privavit mors praematu

ra .

Consimiantes In oninibus sere

Boerhaave Tomo Clinguis eodem modo pro clantur . Eae literat ex te ipsis non sa-ciunt sonum , & quoties consonantem pronunciare volo , una vocalis

elabitur ς , quae quidem cum

contariante nihil commune habet . Qui haec non observaverunt, docuerunt surdos ita loqui pe-a-lewer. cum Pater esset appellandus . Sea AMM ANNUS hoc incomm

dum evitavit , ita docendo discipulos, ut puram ideam cuiusque consonantis perciperent , nulla admista voealis idea V Consonantes dii rum fere generum sunt: alii pro-

ctione desperasse p. ss. deo saeuis est obser ra , in primis Dalo homiai , eui paucae . pu rae furet. U Angustia maiori oris differt ab G ι LLIs, p. 8. RAPHEL.

in ariee ιinqua pene dentibus anet is infeνioribus unicato HOLDER. p. D. Paulo aliter AMMAN. p. 66. Literae voeales missae aliquid habena de simplietum utraque

ea , quibus eomponuntur . AE

nasso Mania, si fides MONCO

NISIO D. I. p. 38. muro ceraefaritiorem, o magno consensu , etiam Peruvianorum, matrem se

nantem.

133쪽

i14 DE VOCE, LOQUELA &c..

nunc tantur ex solo gutture exhala- non bene di neque enim sonus esset, tione mera tio , cuiusmodi cst ad- si vocalem non haberet conium spiratio ir , qua soni a non ad- ctum . Altera classis est consonam spirantibus diversi redduntur .. Ita a tium cIῖ , quae per velum pen- eum adspiratione fit h Plerumque dulum palatinum, narium caveam, inter contonantes non recipitur ia , linguam , dentes & labia sormantur me literam in ore eum statum, ιιnguae ει organortim facere , qui titera Hebraica depingere

x. aliar eum vera modulata v ce , Me m. n. l. r. . ain m vocater reliquae

Uti in Gν ea lingua certe nu Ie i re, quae ιntre accentus Io πιι α Italicis eam em plerumque

vero operierem partem palato a pli eat AMMAM L. c. IVA LIS simili ceterum per nares tra

alis narium tremore.

Ain , culos in n finali Ga lorum L n. g. finali Germanorum,. O linguis hispanicae n. vestigia. sunt , si radice linguae ad velum palati applicata, ad ρην is cavea praeia a , AMMAM p. 60. WALLI, p. ia. R PHEL e. 3. qui tamen non be

ne nia res tune occludi negas , com aia in pronunciarioue τε uiri in manifesse tremant . Orales , eae eis semivocales

noe. Io. liquida: βηι R. ω L. Ilia fit linguae late, ibus aes denis

res moliares anteriores , apice ad palatiam anteitas admoto, Ac meaiana vallem interciZιente , ex qua aer , elevata. Iιngua , totaque in carne tremente FABRIC.

lingua pariter applicata palato , ni aer in rex superiores dentes . lingua latera e artir ex/re Aa

MAM I. c. HOLDER. p. 48. RAPHEL. sed paulum' et risuri facta oe angustiori HE LMONT p. 7ῖ. COLLINς p. 2ῖ8. Cre.

Sed orales eaeque penittis mM-

134쪽

DE VOCE, LOQUELA &c. III

tur. Recte Hebraei, qui consonan- res suas distinxerunt in gutturales, P a pala

AMMAN. p. II. Hae sunt Fq. CH quod ab H differt linguaradiso posteriori gibba facta oe

nam Germanteum mollius et .

vero quod vox per naras non eas , Pod πιι r. affirmaro

Th Anglorum fi , nisi fallor,

135쪽

palatinas, dentales, si labiales,

Rasales. Hac ratione docuerunt totum alphabetum formari WALLI-sius ivi & AMMANNUs . Loqui vero vocamus , literas vocales cum praeposita vel subiuncta litera aut adspirante, aut contonante determinare . Ita V. g. possum a pr nunciare Ore sere utcumque dispo. sito e quando vero pronuncio ha , tune quidem non solum a pronuncio, verum conjureo cum a τε A

ι. M. G. Palatinae T. F. D. N. L. R. Labiatis o. u. m. f. P. b. m. Vertim rem inam non exhauriunt, ctim alia ex gutturalibus palatinis composit sint , ut Ch. Hiae ex dentalibus oe Iabia. ibas, tis L HOLDER pag. 27. Deinde male omittuntur nasa

dos ex labiorum motu voce proin aιas intelligenter memorat Cent. IV. Obs. 23. Porro apud MOMCONISIUM leto I ULLISIUM in nobili surdo eamdem fanati Mim serjecurio , suo cuHMob est applicatio labiorum ad se invicem cum curta positura limguae, nihil sonans ex se ipsa , sed addito b factum sonum M. His intellectis fit, ut surdum, qui nullam soni ideam mente percepit , interim tamen possimus docere i s sonos articulatos pronunciare. Nempe AMMANUs ante surdum se ponebat , & loquebatur lente, distimcteque , iubebat discipulum ut, in os suum intentis oculis inspiceret :

etiam vocabula pronunciare in

eiaisso in Praef. testatur .. Fuisse etiam iis Sisina Finitis artis . . peritum virum reperιο i. E. N. C. I. e. sed. Iongo βyera υit eor

vulgo annum impenderes p. 46. tum varias , duobus tantum ex

ceptis . in qu/bus di ebulistimi vitio ars frustra fuit p. M. to tamque metiadum ita per hieme tradidit, At RAPHELIUS eius ope propriam fitiam surdam I qui docuerit. Cel. etiam amicu metis ZIEGLERUS, civis AMMANNI, GR intellens s Profes-

ur eam artem exercuit . Dresdae

labiorum voces pronuntiatas re

136쪽

DE VOCE, LOQUELA &c. III& ab eo exemplo discebat 16

surdus imitari voces humanas, dum similem organorum vocalium positionem molitur , & eamdem exha- Iationem spiritus , quas in magistro videt . Puerum surdum natum , etiam nunc superi fitem, ita docuit oculis audire AMM ANNUs , ut imtegram homiliam ex ore concionatoris excipere , literis pingere , &domi clara voce pronunciare didicerit . Ergo loquela est, quando iuxta regulas loquendi a Praecept re, vel consuetudine sola perceptas eas voces pronunciamus, quibus res humanae in ea gente desigruntur .

p. et γ' obf. s. tum in TUGPII obs. 18. L. IV. aliud exemplum in E. N. C. Dec. I. an. I. sis. 33.

I i5J Rationem Meendi surdos tradite. III. nempe oe se spectaendum

uiserent distinguere , in oe. etito Meebat motus Im1 repetendo aeetiratius discere p. 84. tum feruere iubebar ιiteras, Ieriptasque pronuncia re p. 86. me. Sed ipse legendur est . Hae arte is Puerum pinguia Druenti inrea mensem loqui , tegere , ct fer here Geuis pag. 98. RAPHE. LIVS otiam nonnulla nora in ' edimmoda addidit de aecentu , de addiem is vocum Figrificati nutis oee. HOLDEως denit e peculiaria habet in Ordin iterarum , matbina pro palatianis CN. Vitia suis υaria faut . MI titas plerumque a furditate fit , i'tegris organi3 υocalibus e id Vei ex eo apparer , quod surdinati loqui discant . Est rames

Haec tota loquelae ratio pendet ab organis definita ratione dispositis , una cum definita exhalatione : Mhomo dicitur loqui voce articulata, quando organa definito modo diseponit , & definito modo exhalat . Quando nunc cum his sonis per o gana spiritualia & vocalia editis , coniungimus certas notas scriptas , tunc cogitationes verbis amici ex

pressas perinde legimus , ac si ip

sum audiremus pronuntiantem , &hoc ipsum potest surdus discere , etsi nihil sciat eorum, quae ipse agit. Sed loquelae varia vitia i sunt: sunt qui balbutiant , alii stridula

Iq. Cent. VI. Ex easu ab alta Uxempla non rara fune , nervo rum praeuι dubio visis, m exemin

r. 6. oe hue refero apbouia ea sum a venae fectione rauinarum HILD. cent. Ul. sis. 36. aliora fulgura eiratos a I LFIowithungen der natur nu. 32

xum mutitatem , in qua Hι quaeant ilIatis relistia mansit T. MC. Dec. II. ann. Io. Obs I97. Ex vomica vocis languorem m

137쪽

lula voce loquuntur, alii in quibusdam literis pronunciandis peccant , alii blaesi sunt : Haec vitia possimi arte medica corrigi . Ita AMMANNUs balbos blaesosque , r

elidentes stridulum i8 , intra

unam alteramve horam reddebat persecte loquentes, unice demon-lirando , qua Tatione linguam aliis ter oporteret disponi. Ita DEMOSTHENEs , parens ille graecae et quentiae, vitium innatum in se ipso edomuit referente PLUTARCHO.

Nempe fluctuabat ipsi in lingua

τε r, quae rhetoricae , artis suae inbtium ordiebatur : ergo in solitudinem se recepit, & lapillos dorso linguae imposuit, ut lingua depres

la tremere nequiret , dum pronun

ciabat legitimum ν rq . Similem

Curationem AMMANMus adhibuit in nobilissimo viro, qui loco τε A tro pronunciabat literam d , & Caesarem, cui familiaris erat, non m alia iuυenis eui loquela μ' alia

quota tempus retarata fuit Gen. t lemans Magaetine. I Z. M. Ian idemque fieri monetur , si juniori homini is usa furiis A. AI Mart. --. exemplum A e reperio aptiae LINDENIUM Phyi L p. 3 g. Lingua nimis adstricta, fientisi arctiori . r in i malo pro ocis3 AMMAN. p. III. Dii nimis δrmis th anglicum male exprimit HOLDER P. 25. Eadem nimis libera peecat in i , sanabuis, si Getieris

VALLIS p. M. Lingua n/mi mraua blaesos faeis ARANTIUS

tur IDEM p. 36. forte ob labia anulis perforata , qualia apud ιν A p E RU M o aIior videre. Vt . a Iabio luseriori nimis exstis non pronuneiabat puer A MANNO dιctus p. 74. III. Ex Aentium defectia Ienos s. f. . imale pronti oriant IDEM p. 3 p. idemquo vitium est , s vel niamia rari , via nimis dens D rint ID. p. II. fanabile υAdemutis eburneis. υώ spatio in

rer vicinos parato . Nares nimis Famia faciunt ut h. t. m p per nares pronuncientur ID. p. IOst. Eaedem impe iis via obstructavie m nclaus Hieras m. n. cirmatas essetant ID. P. II uia deleta, fere uti ro naria ιαν patulis , Iiteras h. t. P. D eis per nares exire P. II g.

s ao J Danum is eui linguam duobus di ias depressit. tia legitimum k-rabundus ederet p. III. Idem bomines naribus nimis ampli vel Iamina mota , veι --

pressis

138쪽

DE VOCE, LOQUELA Rix II P

ser vocabat, sed deifer . Eum vi-Tum AMMANNus intra ictum oculi docuit literam h pronunciare , iubendo ut linguam paulo magis deprimeret . Aliud specimen artis edidit in cognatae oratoris Britannici , qui Hagae ad Belgii foederatos ordine legitis habitabat Nobilis semina literas. aliquas male pronum ciabat , opponebat magistro , non posse fieri , ut ab eo veram Pr nunciationem disceret, qui nesciret

loqui Britannice .. Ergo Savit L Ratum , ut pronunciaret litteras illas dissiciliores, quas addiscere opor te bat cognatam . AMMANNUs i gato aliquoties pronuncianti intemtus observator adllitit, didicit ex visu motuς musculares, a quibus eae literae se antur, & continuo sanavit seminam edocendo , ut cos. motus imitaretur

63 I. Quin vero Cantare sit, sonos. Iuxta gravitatem , acutiam , celeriter, Vel tarde, sortiter ,. vel blande , aequabiliter, vel flectendo , pronunciare , ejus actio ex praedictis intelligitur et cujus gratia pendet a voce , t ius, tempore, flexi

63I. Cottatur Cantus duo genera sunt : Aliquando enim verba pronunciantur , & haec species homini propria est : alias absque Vertas canimus. : utrumque genus distinguunt nomine reristia σ recismtiva, quarum prior ad modulos &saltus in usu eu, in altera verba intelligi potant. Haec species Veteribus notissima fuit , uti ex PLUTARCHO novimus , qui de T. GRACCHO scribit tribunum hunc pressir naribus sanabat p. I p.

Puerum, qui non poterat edere , Meuit labium fueritis addenter inferiores ad eoro , sic noυa ratιone s pronunciaυis ' 4 7s. Heliam tuam Haris mensem forum T pronuntiantemistra eres menser perfecte loqui

popula . dum quotidianis & el que ni issimis pleiam incendebat ora tionibus, saepe ita se ipsum excita visse , ut vox paulatim gracile iceret, seminina fieret , & tandem eum deficere a ,, ergo servum phonascum praelio fuisse perorantiqui fit fula sua in os heri eum s num daret , ad quem orationem oportebat modulari . Itali in operis

hac specie 3 utuntur , ubi cho

rus non cantare , sed verba intellis

gibilia

pust, ex una adeo simpliei dia

gentia .

s i J λο vero Me maxima es eantur

vetis it a recentiorum eantis diis

tur .

139쪽

iro DE VOCE, LOQUELA δce.

gibilia pronunciare debet . Ex hac sumus enim cantilenam modularilpecie cantus Oritur, ut alii homi- vocem elevando & deprimendo abs nes suavillime loquantur, alii ina- que litteris . . . moene. Omnes enim oratores, si ex Gratia Saepe summi musci , longinquo velint intelligi, quodam dum maximo artificio cantant, non modo coguntur canere. Alii in ca- placent: cum alii vix literam pronendo suaves , alperi sunt in com- nuntient , quin continuo auditores muni sermone , alii vicissim . in admirationem rapiant. Sed alius Camus fit lota voce, pos

632. Superficies glabra, lubrica, in organis , suavita tem voci conciliare videtur; ut & gutturis, oris , Palyti nasi, conformatio.

632. Glabra Haec omnia pen- ars nihil addere potest. dent a naturali consermatione , &633. Agilitas musculorum movenda glottidi servientium ; laxitas obsequens ligamentorum cartilagines t ryngis nectentium; magnitudo disterentiae, quam fabrica glottidis in apertura sua admittit; oleosus glandulae ma gnae Thyro ideae succus copiosus, imprimis ope musculo rum incumbentium sternohydeorum , & sternothyroideorum , expressus '; videntur essicere facultatem aptam varios tonos distincte, & pure, formandi.' Morgagn. -υ. I. T.

6 3. Militas i Maxima pars persee ionis in canendo est , si musculi glottidem arctantes & laxantes , hoc munere velocillime & constan-

vHidam actionem ea utores brevi

. in cantu nem e undulariones

f i, has a loquela abesse , non

ter desungantur, & ab utraque prinprietate oritur id , quod adeo ad miratur auris musice erudita. Quando nempe κIRCHERum i r γ' legi

mus ν

140쪽

mus, de hominibus, qui Romae in

canendo excelluerime , reverimus eos non solum hemitonia, α Commata distinguere , sed commatum Commata &..distinguere , Se disti cte formare, neque pauciores, quam Philomela, senos edere.

rimum facit ad vocis amoenitatem, 1 ehordae laongis cartilagines unim me per 36. tonos adscendebat. &destendebat a .

pituitae exsiccata, ex hae tantilli muci absentia. gratia cantus pereat, accedat iterum reparata ea guttula. Isabella, deliciar aulae Mantu iuit, quam immani precio ad cantandum iu dramatibus t opera conducebant preceres; huic frenae. vis quasi musicae fuerint , & obis uostquam semel cantaverat, effusquiosissimae. Dat cochlear unum stlterumve -

Magnitu Si gloesidem suam ei crassi & adspectu horridi , &

maxime dilatare potuerit , in vicis- ne lineam quidem canendi facultas sim quam arctissime constrings' Hanc facultatem admiratus sum in

homine Geldriensi , qui distinctissi

suecrerar. Postodie, post unius diei

quietem, redierant vocis illaeebrae, aI733. triduo quievisse PRAECEPTOR. Q. 434. Pa L. . g3 . Pulmonum, thoraci que, constructis, explicabilitatem ossiciens, videtur .causa praecipua robur, & longitudinem, animae concilians. Tum suavissimis cantoribus singularis nexus ab Iis omnibus simuI Iaendeta