장음표시 사용
2쪽
Nec tamen desint, quae contra Egra muri possura dubia..
i co filio emigravi, et bona exportandi Emolumentum, quod ex detractis,e eo, . princi Princeps vero, alia iura re alia, sic in
detrabendi, GIPI priuatis conminuauit
3쪽
cundum f. IV. mollimentum ex detractu pertinet, aeqW sic ignobiles sunt sumiecti, bona illorum non miliΗΓ, sic ignobilium, detractioni furit obnoxia. H
si aeritur an etiam inferior magis res, ius detractus in bona nobilim exerceat, et quatenus nobileS iurisdictioni oppida- nileiu ne pvIII. uvatenus nobilis nobilem, praedis equestrispo e orem iudicem Ulioscere teneatliry
Exceptiones a regulis, quae 3. VII VLLI. LX continentur
4쪽
AJ A us est, quod a maioribus accepimus,
iiij d si nunc etiam in plerisque Germa
niae prouinciis: via seruamus, Vsi, qui, sede mutata cum bonis su is in alium concedere locum instituunt, vel hereditatem, alicubi sibi delatam, ad lares domicilii transferre cupiunt, quandam patrimonii exportandi deminutionem pati teneantur. Sed unde Originem ceperit hoc ius, ad circumscribendam manendi discedendique libertatem comparatum, tam constat, ut magna potius lCtorum dissen-
parum constat, ut magna potius t torum amensione debuera eius ratione videam disceptari. Sunx enim, iique non minimae viri auctoritatis. qui tum censum, a ciuibus emigranxibus dependendum, tum deductionem de hereditate, a peregrino adita fieri solitam, ex prisca seruitute Germanica deinscendisse, eamque ob causam eque1trem nobilit,tem ab hoc onere semper immunem fuisse, q) aTNmant. Et haec quidem sententia eo propius a cedere ad verum mihi videtur, quo certius est, eam etiam hodie esse hominum propriorum Conri
5쪽
'.ditionem, ut ne, inuitis dominis, quorum glebae adscripti sunt, nec, nisii dato aliquo manumissionis redhostimento relinquere domicilium queant. S)E contrario autem in liberorum hominum prae- 'rogatiuis numeratur, quod pro lubitu alicubi morantur, vel etiam una cum honis suis inde abeundi licentiam habent. Hac enim formula saltem in Wurtenbergico ducatu liberorum hominum conditionem describi, ab Hon TLEDERO A annotatum esse lego. At nihilo tamen minus in alia omnia discedunt alii, et quoniam tutelam, qua Cives in republica fruuntur, pro non minimo beneficio habent, aequum esse iudicant, ut, qui abitum ex Ciuitate parant, patrimoniumque in ea acquisitum secum aufferre in animum inducunt, relicta huius parte in loco pristinae habitationis, gratum anι mum declarent. ') Enim vero, quia haec ipsa ratio non satis conuenit extraneis, horeditatem alicubives ex ultima posses oris voluntate, vel intestato ex lege sibi obuenientem aliorsum transportaturis, nimirum pro desentione, qua nunquam usi sunt, munime obstrictis; aliam causam superadduntolli,non minus, Ut opinantur, idoneam, ob quam idcductio . de bonis, vel ab ipso domino emigrante; vel ab he. rede eius extero, in lilium locum trans serendis,fieisti possit. Etenim cum eos, q ub semel sese societati ciuili adiunxerunt, ad rempublicam et Opibus, et opera, iuuandam, iobligatos esse, videant, non imme- , rito pollia lari aiunt, ut, quod aerario damni ex honororn et ributo adhuc obnoxio tum: sed postea in
perpetuum ab*turorum, eXportatione imminet,
6쪽
ivRI DETRA Tvs OBNOXII s. 7 qui origines introducti iuris detractionis indaga
runt. Sed fuere tamen, qui paullo altius repetendas esse iuris toties nominati caussas, artesque i perantium subcsse crediderunt. φὶ Nam ut mari me interest rei publicae, augeri potius numerum ciuium, quam imminui, ipsas vero opes semel ill itas cumulari magis, ct in dies noua accipere incrementa, quam eXhauriri. arcano quodam consilio introdulium elle censum emigrationis et de tractionis volunt, ut, qui sponte in ciuitate subsistere nolunt, proposito dispendio facultatum, a consilio abeundi et bona xxportandi avocenturi
torum iἡris Germanici L. I. tiri ai f. 6 I. p. 43. o io. NrCOE. ME R et ius in dissertat. de hominibns propriis, secti IlI. f. a. vol. I. tomo II. Opusculorum
. i. o. FRI D, RHET us in diis. M sarcina emigrantium . ; c. m. f. a. inter disserti iur. Publici p. sa9. IO.' NICO L. HEPTIus in dissi de superioritate tertitoriali. f. s s. 'Ol. I, T. II. OPustulor, P. 3Ia..
7쪽
Placebat mihi, quod fateor, opinio, primis
loco recensita, prae caeteris, multum quippe adi menti allatura caussae nobilium, si sorte quis eorum immunitatem ab hoc onere assertum iret Neque obesse illi crederem, quod municipes, nomminus, ac rustici, hoc, de quo ago, vectigal exoluunt, Cum non minima eorum pars ex libertinae conditionis hominibus originem ducat, adeoquo
secundum Germanorum mores non multum supra seruos emineat. Illud tantum vereor,ut probari possit, nobiles nostros, eorumque maiores nunqUam
fuisse obnoxios censui, quem dicimus, emigrationis et detractionis. Euoluenti enim mihi diuersorum iure consultorum libellos,et in obseruantiam inquirenti in manus incidunt complures, qui nobiles ad censum emigrationis, dum principi,tum ciuitatibus, in quibus domicilium constitutum habuerundobstrictos, hereditates etiam eorum detractioni subiectas esse, testantur. Nec deficit, quod obiici potest illorum sententiae, qui ex officio grati ciuis censum iam distium promanare, perhibent. Non, iam multis commemorabo, quod Ill. RH ET I v S, animaduertit, non magiS aa remunerationem CL .ues abeuntes, quam remanentes obligari, qui, ut
ut eodem beneficio affecti sint, ad parem tamen pensationem non obstringuntur. Illud autem non parum obstare opinioni isti existimo, quod Ill. academiae Vitebergensis ICtus Ausus Tl Nus RLEYSER monuit, non gratis praestari ciuibus illam, qua frumtur tutelam, utpote quam non minima redituum suorum parte redimere cogun-
8쪽
H Denique cum is, qui iure suo utitur nemini iniuria facMe censeatur, q) non esse ait illustr. Dominus RRLTivs cur ciuis, nulla in ciuitate manendi necessitate obstrictus, damnum, quod forte ad reliquos redundare possit ex abitu, resarcire teneatur.
G I O A CH. . Sc u EPLIT et ad consuerudities Μarthiae Brandenburgentis P. IIL tit. 8. u. I. n. g. 9, P. 322, MATTHIAs BER LICH vs P. III. COncius. s a. n. aa. I OsIAs NOLDEN de statu nobilium ciuili c. XUL, . n. IO a. p. 398. DAVID ME VIus in commentario ad ius Lubecente,' quaest praeli ua. III. n. 6 S. P. a P. b) io Fn in. RII ET ius de sarcina emigrantium C, 3. n. q. et S. P. sa9. c. l. o Ausus Tl N. DELEvs Est in Medit. ad Pandecias l. c. d) l. 13. I. I. V. de iniur. et famos. libell. . - e, R H E T I v s l. c.
III. Sola igitur illa ratio superest, quae in auer
tendo, quod, imminuto Ciuium numero, et opum extra ciuitatem auferendarum iactura, ad rem p blicam redit, detrimento consistit. Quam ego quidem ante oculos fuisse ciuitatum rectoribus, census nostri auctoribus, eo certius mihi persuasum habeo quo magis est expeditum, non tutius facile remedium ad rem publicam in summo felicitatis gradu Collocandam inueniri posse, quam Copiam ciuium, et assiuentiam opum . ad reS gerendas necessariarum. Si enim verum cae quod nemo dubitat, multitudini ciuium respondere tributa'. aliasque praestationes in ciuitate usitata praeterea potentiam, ipsamque apud exteros au
9쪽
cto itatem, ex tributis vero, praesertim, publica necessitate id suadente, auctis, eo vheriorem qua stum capi posse, quo maior est ciuium opulentia, nihil sane prudentissimo cuique reipublicae administratori aeque euitandum erit, quam ut ne decrescat ciuium numerus, et abundantia diuitiarum. In . Flandria obtinere traditum est, ut tam ciuis emigraturus, quam extraneus hereditatem ex loco, Cuius ciuis non est, exportaturus, ad decimas de-. Pendendas adigatur. Cuius rei, cum mentionem facit NICOLAvs BunsvNDus ) huic ipsi instituto opulentiam ciuitatum Flandricarum deberi scribit. Fallor igitur omnino, aut certe has ipsas, quas antea recensui, rationes animo prorositas h huit B ARTO Lus cum non soluin statuto interdici, sed plane poenis coerceri, emigrandi licenistiam posse, defendit. LVDovicus ROMANvs M saltem argumentis nostriS usus est, quando reu cationem ciuium Fanensium, a Pandulpho quo- dam per edictum factam, a nota iniquitatis et iniustitiae liberare conatur. Atque etiam cum P trum nostrorum memoria, Argentoratum, non ultima olim inter liberas imperii ciuitates, a Gal- Iis occupatum fuisset, ideoque opulentissimi qui-ὸ que, quibus nouus princeps non satis placetat, patriam rςlinquerent, non minimo urbis ac re- manentium incommodo, auctor factus est Viricus Obrechius, praetor urbis regius, ut census em, grationis olim in ciuitate Argentoratensi non auditus, quin et libertati, a maiorihus acceptae, inimicus, introduceretur, eoque ciues a consilio deserendae urbis auerterentur. i
10쪽
G a ARTotus in Commentario ad l. 6. D. de decreti ab ord. fac.. a d Luno VsCvs ROMA Nus cons. LIX. n. 1. 2. sol 4r. - e). I ACOBus WENCκER de Pialburgeris, Vsburgeris, et u Gleuenburgeris, in supplemento I. P. 1 3. seqq.
. Vidimu causas, quibus permotii Jmum et statutorum conditores de honis exp-ndis doductionem fieri voluerunt. Sequitur, Ut, ad quos emolumentum inde redundans, pertineat, dispici mus. At etiam hic in tot tamque varias opiniones discedunt lCti, ut implicare magis, quam explic re quaestionem videantur. Sunt enim, qui ius exigendi Censum utrumque, quem disputamus, illiustae contendunt, apud quem est superioritas.te ritorialis , ' aut saltem regalium ulus. Sunt e iam, qui hoc ipsum ius mero adhaerere imperio asseuerant. Sunt denique, qui illud iurisdicti nis fructibus annumerandnm esse putant. q) Et hi posteriores quidem, ut censum emigrationis et detractionis cum iurisdictione coniunctum esse, d*erent, permoti forte eo fuerunt, quod illum a Plerisque magistratibus, etiam inserioribus, exigi EntelleXerunt. Enim vero cum non desint alii magistratus, tum municipales, tum nobiles, qui ut ut iurisdictione gaudeant, hoc iure tamen C rent, facile quidem est ad colligendum tam a