Q. Horatii Flacci Opera omnia

221쪽

ARS POETI A. 20ῖ odibus ot victu laedo deterrui Orpheus, Dictus ob hoc luntro tigros rubidosque leones;

Dictus et Amphion, Thebanae conditor arcis, Saxa movere sono testudinis et prece blanda 395 Ducere quo vellet. Fuit haec sapientia quondam, Publica privatis secernere, sacra rosmis,

Concubitu prohibere vago, dare jura maritis, Oppida moliri, leges incidere ligno;

Si honor et nomen divinis vatibus atquo ιθρCarminibus venit. Post hos insignis Homeriis Tyrtaeusque mares animos in Martia bolla Vorsibus xacuit dictae per carmina SorteS; Et vita monstrata via si et gratia regum Ueriis tentata modis ludusque repertus ο)5 Et longorum purum finis ne sorte pudori Sit tibi Musa lyra sollers et cantor Apollo. Natura fieret laudabilo carmen an arte Quaesitum est: ego nec studium sine divit vena Nec rude quid possit video ingenium alterius sic l0 Altera posuit opem re et conjurat amice. Qui studet optatam cursu contingere metam

Multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit, Abstinuit vener o vino; qui Pythia cantat Tibicen didicit prius extimuitque magistrum. lo

Noe satis os dixisse: Ego mira poemata pango; occupet extremum scabies mihi turpe relinqui est Et quod non didici sane nescire fateri. Ut praeco, ad merces turbam qui cogit emendas, Assentatores jubet ad lucrum ire poeta 23 Divos agris, dives positi iri fenore nummis. Si vero est unctum qui recte ponere possit Et spondere levi pro Paupere et eripere atria Litibus implicitum, mirabor si sciet inter-Noscere mendacem Verumque beatus amicum.

Tu seu donaris seu quid donare voles cui, Nolito ad versus tibi lact0s ducere plenum Laetitias clamabit enim Pulchre benes recto lPallescet super his, otiam stillabit amicis Ex oculis rorem, saliet, tundet ede terram. 30

Ut qui c0nduet plorant in funere dicunt

222쪽

210 HORATII FLACCIEt faciunt prope plura dolentibus ex animo, sic

Dorisor ver plus laudatore OVetur.

Rogos dicuntur multis urgere ulullis Et torquere mero quem perspeXiSSe laborant 135 An sit amicitia dignus si carmina condes Nunquam te fallant animi sub vulpo latentes. Quintilio si quid recitares, Corrige 8OdeSHoc,' aiebat, et hoc ' melius te posse negares Bis terque expertum frustra delere jubebat

Et malo ornatos incudi reddere VerSUS. Si dolandor delictum quam Vertero malles, Nullum ultra verbum aut operam insumebat inanem Quin sine rivali teque et tua soli1 amareS. Vir bonus et prudens versus reprehendet inertes, 415

Culpabit duros, incomptis adlinet atrum Traverso calamo Signum, ambitiosa recidotornamenta, parum claris lucem dare coget, Arguet ambigue dictum, mutanda notabit, Fiet ristarchus non dicet: Cur ego amicum 450Ossendam in nugis Hae nugae seria ducunt In mala derisum semel Xceptumque iniStre. Ut mala quem scabies aut morbus regius urget Aut sanaticus error et iracunda Diana, Vesanum tetigisse timent fugiuntque poetam 55 Qui sapiunt agitant pueri incautique equuntur. Hic, dum sublimis versus ructatur et errat, Si voluti merulis intentus decidit auceps In puteum foveamve, licet, Succurrit ' longum Clamet, Io civest' non sit qui tollere curet. 160

Si curet quis opem ferre et demittere funem, Qui scis an prudens huc se projecerit atque Sorvari nolibi' dicam, Siculiquo p0etae Narrabo interitum. Deus immortalis haberi Dum cupit Empedocles, ardentem frigidus Aetnam 465Ιnsiluit Sit jus liceatque perire poetis: Invitum qui servat idem facit occidenti. 5 e semel hoc fecit, nec si retractus erit jam

Fio homo et ponet famosae mortis amorem. Nec retis apparet cur Ver8us factitet, utrum τοMi uxori in patrios ciueres, an tristo bident l

223쪽

ARS POETICA. Moverit incestus certo furit ac velut ursus Objectos caveae valuit si frangere clathros, Indoctum doctumque sugat recitator acerbus; Quem ver arripuit tenet occiditque legendo, Non missura cutem nisi plena cruoris hirudo.