Specimen iuris ecclesiastici apud Gallos usu recepti, quo pragmaticae sanctiones, concordata, indultorum genera varia, legatorum pontificiorum mandata, eorumque modus, ... Cum praefatione, quae horum omnium historicam enucleationem complectitur, oper

21쪽

Gallicano in genere. Arabs I. r. Quasi I ciuili soro inreb iis prosanis, ho-

Latio P . dic partim ex Romanis,per universa innsncia Ciui fer Europam velut communi iure receptas, Uniu. --.bique legibiis, partim ex constituti sitas prae nibus Principum . dc ciuitatum moribus ius Comini. negotia deciduntur ic in foro Episcopali,ne , aliquid acclesiiasticis causis, Nationes. Provinciae,prabrii iuris piscopatus, Collegia, praeter commune habere p. Canonum justa proprijs quaeque iistitutis vita reguntur. Cum enim duo sint circa quae Ius Canonicum, Ecclesiastica scientiae versatur. res Fideiri Morumque disciplina talia longe ratio est dogmatum fidei. in quibus , cum ea una, innino im mutabilis sit, Orientem cum Occidente, omnes denique faeles convenire necesse est talia Canonum seu regularum quibus disciplina e ritus continentur. Haec quip- sine Christianae unionis dispendio, pecto a terrarum regione sive variantur. Ita, drorum se genus liberas habeat obser Dationes quemadmodum D. Aug. loquitur in can. illa autem , ij ds i et satrare . Gregorius in an nos consuetudinem, S ea d. di P. Consuetudinem , ita contra fidem Catholicam nihil usurpare dignoscitur . immotam permanere concedit. Idem Ecclesiae Doctor de

Pontifex , Augustino Anglorum Episcopo

rescribens in .in nouit. o. ad quoque

. E. testatur sibi placere, ut siue iu

22쪽

na, siue in Gallicana sue in qualibet Ecclessian aliquid inuenerit . quod plus ommpotenti Deo positi placere , sollicite eligates Leo. IX. in cari s ibidem , ad Michaelena Episcopuna Constantinopolitanum sic scribit: sit sane a Romana cci pia quod iihil obsunt saluti Credentium diυersa pro loco tempore Consuetudine . si illis Canonica

non obsistat autoritas. Et sane in inaure nostro non pauca oc st. Quem currunt , quae universa Ecclesia ab institu dam ex usulis Ecclesia Gallicanae mutuata est, quam Ecclesiama orum personarum scientia, O honestate Gallicae deprafudere testatus est Alexander III cap. prompta qua to, 3 in parte decisa ex de ac agistri, Is in Ecclenis duo sunt imprimis notatu digna alae sie uniuersabendae nimirum per namquamque Eccle sum traii fiam Magistris humaniorum sacrarumque sata sunt. literarii in ali ignandae, re Matrimoni publicein parcetciis denunciandi usus. Etenim cum Carolus Magnus Scholas in .et tdivini humanae literaturae per singulasistri, as MEpiscopiam Monasteria institui jussisset, haud p is

ciuemadmodum ex eius Epi Tela generali duda unconstat cujus exemelum augulso Abbatir ut densi inscriptum, a Iac. Sirmondo editum est Tomo t. Conciliorum Galliae sub an. 88. ex Capitulari quistranensi anni 8 p. cap. r. Ea constitutio tum Cabilonensis et Con et ij an, Sis . habiti aps tum a Ludovico Pio apud Attiniacum an iret. 6 Capitu inta sequenti anno Miliis dominicis dati ea is confirmata es , a Conciliorum si densis an et s. cap. s. valentini'. n. 8s . cap is re quadriennio post Lingo eum

sis cap. io renovata. Hunc sum per Itali ni seruati praece pete in Synodo Romana

Eugenius et re Leo . ut pater ex cari de

quibusdam 12 di 2.3 . Cum deinde

23쪽

res tacilius exit tim sortiretur, Episcopi per omnes fere Ecclesias maiores Gallicanas. Praebendam seu beneficium aliquod ad sustentationem eius qui scholas regeret, is gnassent, teste Alexandrosi in Epistola ad Bellovacensem Episcopum scripta, quae rem fertur ea'. n. de Magistris in a compilat. Eiusmodi salutare institui uni decretis suis partim sequutae sunt, tabique recipi sanxerunt, partim amplificarunt generales synodi Lateranensi s. in . quarum Canones habentur cap. t. O cap. quia nonnultis . . ex.de Magiste quod rati dentina Syno lucrenouauit,s d. s. in decreto de A formar.

Iv. Item Ab Ecelesia quoque Gallicana fluxisseque consuetudinem Edicta publice in Ecclesiisserimonium troponendi , vi Matrimonium contra laere centrahen volentium nomina pannis seu denunciatium nomi tionibus per Presbyteros populo innotescena in Eccle cerent . ocii furtiuis de illiciti, coniun-fa venun ctionibus occurreretur, palam praedicat In Gnndi acycnocentius III in cap. cum in tua de sponsalib. O matrimoniis in . Compilat. Idem vero specialem hanc quorumdam locorum consuetudinem ad alia generaliter prorogauit in Conc . . Lateranens generali, cu-aus exstat Decretum in cap. cum inhibitio 3 ex . de clandes. despo,, quod a Tridentini postea Concilis patribus iterum cautum

Selis id decreti de reformat matri in cap. r.

Rai mundus Barcinonensis cuius opera in sua Decretalium collectione ex umqtre maxime antiquis concinnanda sus est Gregorius IX. licet decreta leniri Iam san centu III. tim in tua sub tit de fonsa-- lib. cap. I. inseruerit illa tamen verba secundum consuetudinem Ecclesiae Gallicana omitum cuius de laudes ex ante citato cap.

quanto, ex de mugistiis expunxit ac in eodem

24쪽

titulo decretalem Alexandri III ad Rhemensem Archiepisse in qua deputandi agilito Benefici mos per Uicam Ecclesias oleuisse memoratur , omnino praeterijt. Quod quidem ab homine Hispano ex minus bene affecto in Gallicum nomen animo profectum suspicari liceret, nisi viri religiosi , aliunde cognita sanctitas, iabreuitatis potius studio adscribere cogeret. Quod igitur Clerus Gallicus in multis . V. Non ad juras disdictionem atque ad disciplinam iratur clara pertinentibus singulari jure uti turri id nec Gallico vivitio vertia quoquam, nec cuiquam mi tio verten-rum videri debet praesertim cum pleraque dum aut in iuris nostri , breui Deo ante singulari idendum , opusculo me demonstraturum spero ex nuod in non communibus priscorum Canonum sonti nulli spebus derivata sint. Horum quidem observa diali iuretioni maiores nostri paulo arctius quam itatur, linici menationes inhaeserunt. At eademi is concessa facultas erat: quam si qui . nonnullis in rebus sibi praeripi passi sunt nihil est quo nunc de nobis querantur aut vero nobis inuideant. Praecipua iuris hujus capita subjecti articuli breuiter explicabunt.

DE EPISCOPORUM AT STEAbbatum Electione , ac prisca, enesciorum Collatione, cap. II. EPiscoporum Electio , primis Christia. I. Omnet

nae religionis seculis iuxta exemplum initio Fide- ab Apostolis in eligendo, Matthia, atque les Electio

in Diaconis constituendis traditum a toto mi Epi PDdeliu in unaquaque in Ecclesia coetu si bat op ilium

participe a

25쪽

c PRAEFATIO.

donec in Oriente ablata est turbrs id est plebi , facultas pristina futuros

Lacerdotes eligendi Laodicenari nodi canoas. In Occidente tamen dii pol ea temporari ad nonum usque , decimuniue lectilum, uniuersa Plebs, aut certe eius o o Honorati, id est Magistratus, 3 qui honoribus functi erant , in Episcoporum Electionem se aliquatenus interposuereri ita ut autore Metropolitanota praesentibus

Episcopis comprouincialibus, Clerici noli sine ciuium consensu eam celebiasse videantur. Idque non solum ex eo probati potest quod de D. Ambrosii Electione Theodoret narratur lib. . s. Ecc s. cap. O 6. Sed ex Romanorum Pontificum Leonis i. Gelasiij, Pelagij, Gregorij, Nicolai, aliorunaque epistolis colligitur relatis inean io b sqq. iv. O can. 23 dist. 6s Eum veto sum in Gallia nostra obtinullge demonstrant, quae de Elciniones Hilaris Pictauensis, s Martini Turonensis os Germani utilisodorensis, s Remigi Rhemensis Simplicis 3 ituricentis, C et sati Arelatentis, aliorum apud Fortunatum, Sulpitium Seuerum . Hinc marum Sidonium c Gregorium Turonensem le-

Principes initio non nisi tanquam po-II, Dein e puli capita Electionibus interfuisse credi-

bile est. Et enirn Valentinianus junior Au-

his tectio Med lanensii successorem inuitan-mbui P graecti ius ichi Prouincia Episcopis , nomina et I 'ic recusa iit , uti ex Eccletiastica historia re-M uer ira fereti in ean . . ante laudata di . s. At postquam in Gallia vicinisque regionibus, alii it filiis Romanis 'potentia Regum chi cum ob praesulum apud populum autoritatem, sua interesse putare iu

26쪽

non alienos a partibus rebusque suis Antistites ciuitatibus praelici eos non nisi arbitratu aut consensu suo eligi a Ciero populo permittebant nec nisi probatos sib a Metropolitano, coepiscopis cce: eris, per rescripta sua ordinari vi ex quampluribus Gregorii praesertim Turo: nensis., Hinc mari locis , exQue formulis Malcul ostenderunt eruclitis simiviri Hier Cignonius ad lib. s. Formula rum eiusdem Marcui cap. s. 6 dc T. ac Iac Sirmondus in Appendice ad Tomum a Conciliorum Galliae. Id vero non inuitis omnino praesulibus primum opinor . Clodoliae esse introductum reo certe postulante antistites n. 3oT. Aurelianensis r. Concili can. . decre-uerint , ut nullus secularium ad cleri arui oscium praesumatur . nisi aut cum

Hegii sustolle aut eum Iudicis voluntare. Quod autem sequentibus temporibus

plures Galliae Synod Electionem Episcopi secundum Canones a Ciero dc Ciuibus coram comprovincialibus Episcopis feri

jubent, contra vero eas damnant irritas

que pronunciant quae Principum jussi aut

potentiorum patrocinio sunt et id non tam ad Regum excludendum consensum pertinet, tiam ad improbanda violenta potentiorum extra ordinem facta indignos ali ita uado praesules cletaeis ac plebibus repugnantabus obtrudentium. Id imprimis a Clotari, Chariberto in gratiam Emeri Episcopi , Santonensibus . sine leti populique suffragi j dat ita, nolentibus

cum Metropolitano Episcopis, actum refert Cregorius Turonensis lib. . hi Z. cap. 6. Hunc autem sensum colligo ex crbis Usis earum synodorum. Nam Cureli :

27쪽

nensis in Cruernensis i. an. Io id tan tim calletur, nulli Diicopatum pra-mbs aut comparatione liceat adipisci sed cum Voluntate mis . iuxta electionem Cleri ac plabis, sicut in antiquis Canonibus tenetur scriptum , a Metropolitano , vel quem vice sua permiseritu eum comprovincialibus Pontifex consecratui Cataone autem sequenti constituitur dumtaxat . t uulius inuitis

detur Episcopus sed nec per oppressionem potentium personarum ad consensum faciendum Cities aut Clerici, quo diri nefas est,

inclinentur. Suod si flectum fueritu ipse Episcopus . qui magis per isto lentiam

quam per decretum legitimum ordinatur,

ab indepto pontificatus conor in perpetuum deponatur. Nec alia mens fuit Parisiensis 3. Concilii an it quo decernitur ut nullus eluibus nubis ord netur Episcopus , nisi suem populi Clericortim elee io, leni ima quassuerit voluntate . non principis ini eivo, neque per quamlibet conditioncm id est pactionemra contra et opolis volun attem vel his oporum comprouincialium ingeratur. Principis hic merum impetium absoluta voluntas intelligitur , nullo eligentium consensu adiribito, ut secluentia docelli, quae habentur in an si per ordi tionem s. disp. s. Idem vult etiam .irisiensis synodus can. i. cum Canonum instituta obseruari iubet ut decedente Episcopo , in luco ipsius ille Christo propitio debeat ordinari , qui Metropolitantis a quo ardι- iandus est , eum prouincialibus iis clerus vel populus ciuitatis , absque etali commodo vel datione pecuniae elegerint. E cd si alitera aut potestate subrepat , aut quacumque et dimis , a que electione Metropolitani, cleri consensu , vel ciuium

28쪽

rit in Ecclesia intromissus ordinatio ipsius, secundum statura patrum . irrita habea

Eodem pertinere existimo Decreta a 'conciliis per ea tempor x extra ait idni iure holida habitis edita vel in. Nicaenae et sono . si unoedi an . . quo secundum si Canonem thri. Aoostolorum irrita pronunciatur E e s i. io Episcopi et rei teri et diaconi a principibus facta . per totestatem nimirum, coaetionem , non si ab Episcopis , principum consensu interueniente facta uetit quomodo accipiendus etiam

hi erit Octauae synodi oecumenicae canonret qui definiuit Promotiones es consecrationes Episcoporum , Clericoraim Electione ac

decreto Episcoporum Collegii feriri, neminem laicorum Principum vel Potentum semet inserere lectioni vel promotioni Patriarchae

vel Metropolitae aut cuiuslibet piscopi, ne eit et inordinata hinc inconL ua fiat confusa , vel contentia. Si enim abscisse suma. tot hi canon , pugnabit haud dubiEcum certo eorumdem saeculorum usu. Etenim saltem a sexto seculo desinente, imperatorum assensu in Italia. lyrico Graeciaque constitui solitos Episcopos euincunt

Epistola Gregorii l. Stephani g. 'eonis itidem . quarum sententiae in can. p. o. id O egi iam sapius laudaratis. d. referuntur. Idem Ius Gothia Hispaniae regibus decreto Concilii Toletani et an no Si alitibulum ostendit Canon E s.

eid di i quod Angliae deinde , aliique

Reges sibi quoque vindicarunt. Narrat in chronico sigebertus Carolo IV. Prin- magno , sub impias Papiensis obsidionis, cipum iustis a debe Nati Desiderii Longobardorum Re Pontificumtis Romam profeci , inodi apud Late- probatione.

29쪽

ranensem basilicam celebratae consensu ab Hadriano i pontifice collatam fuisse potestatem eligendi Pontificem Romanum di ordinandi Apostolicam sedem , atque Episcopo per sua gulas prouincias ante consecrationem approbandi quod sequutus est Gratianus cap. Hadrianus et r. ccap. seq. dist. s. Sed quos ad Episcoporum Electionem approbandam pertinet. id Iuris sibi iam antea Principes arrogaban cuti superiori articulo et est demonstratum In ipsorum summorum Pontificum promotione . non secus ac in caeteris conuentibus Ecclesiasticis , recepto etiam usu interveniebant ni fallor, Imperatorum Legati, ita ut haec Carolo non speciatim , sed tanquam Regii fastigii vatriciatus Romanorum , qui postea in Imperatorium ritulum transiit, appendices, adiecta fuisse

crediderim Et tamen sigeberti hanc narrationem variis argumentis convellunt. ennalium Ecclesiasticorum scriptores. Vt

ait , qualecunque hoc jus remisisse putatur Ludovicus pius pacto illo donationis, seu confirmationis quod adducitur in caue eo Ludovicus o. iam saepius laudata di- sirict. 63 ab eruditissimo ac religiosissimo

viro Iac Sirmondo S. I. Presbytero accuratius refertur tomo et Concilior Galli Apparet nihilominus jus illud initum aliquatenus confirmatumque fuisse a Stephano s. eiusdem di Z. cap. quia sanctaris. At

in Hadriano et promouendo minime ser uatum memoratur ibid. ean. seq. Hadrianus autem 3 tempore Caroli crassi decreuit

ut pontifex delignatus sine praesentia Imperatoris aut legatorum ejus consecrari posset , est Sigonio lib. s. de regno Italia quamuis Leo . an in synodo is ibi . Othoni

30쪽

thoniis Ius idem in electione Pontificum concessisse legat tir quod Hadrianus r. a rolo magno attribuiste dicebatur et seruntur

tamen non tantum Henricus i. qui cu-tonico regno contentus, Italica minus

curauit; sed, ipse Otho lectionis illius libertati nihil se allaturina impedimimenti Paeto interposito cautile can, reead di . Othonis successores , tum Saxonicae, tum Sueuicae stirpis Caesares multum sibi in constituendis atque amouen dis Pontificibus sumpsisse, tota illorum temporum historia docet. Francorutare iam Regum tanquina praecipuorum Ecclesiae defensorum honori datum , ut de electione celebrata confestim certio te fie

rent.

Ad Episcoporum Electionem quod spe Pa 'οδt, Caroli magni Constitutione quae Pr m iuid&ante ra Italia citatae distinctioni Gratiano inserta Germaniam est can Sacrorum s. sancitum fuerat ut que tem ii canonice id est secundum priorum Con tum ciliorum placita crearentur. Ab eo tamen usu recessisse Lotharistia Carolii filium p- v. Mol. susque posteros indicant Leo . aliique an edicti Pontifices in cati. Reatinario, antem 'ribusque seqq. anombus extae lex ab imperatoribus Germanicis non semel viorata ingentibus inter eos atque Pontifices turbis atque adeo bessis causam piaebuit a Concilium usque Laterancus i anno i ira in quo Henricus s. Imperariis inuesti xurae Episcoporum quae per annulum re ba cuium fiebat, tandem renunciauitu conce sitque in omnibus Ecclesi fieri Electionem . dc liberam consecratiouem vl- Callistus . consensiit ut lectio tris, Porum, d Abbatum Teutonici xc -