장음표시 사용
61쪽
letu tanta tamen ejiis , tanquam Gai I. ciciijtisdam Palladi opiniori tantum ejus, quoad liceret, tetinendae studium Gallo rum animis insederatrum,ut non modo exi
minum memoria deleta sed nec a communi usu removeri potuerit: valet itaque vigetque adhuc in iudiciis, quatenus cum Concordatis aperte non pugnat. Nec tamen obtinere clerus potuit ut ex illius yra:-strieto Electionibus sacris pristina libertas. redaeretur: quamvis de his restituendis actitatum sit in publicis regni Comitiis re- gnante Carolo IX. eaque de re initio Constitutionis Aurelianensiis inserti quidam apticuli fuerint, res tamen exitu caruit,
VII Originem tam Pragmaticae Sanctionis , - ei q3- 'quam Concoidatorum Historic comple- his, eralbi Libertatum Ecclesiae Gallicana . errum' Commentator, speciali tractatu Gallico Concordatorum autem Defensorium sive Apologeticum conscripsit Helias Turonensis Archiepiscopus, post Cardinalis Ab res in aciem commentarios edidere tum Ioannes Dayma in Academia Tolosanatarum imprimis Pett. Rebustas in Parisiensi, Iuris Professores quorum hic ad rubrannatis, hic in tractatu nomina t. notat Concordata in iis quae contra Ecclesiae Gallicanae utilitatem constituta sunt, minia observari veluti in expressitone veri beneficiorum valotis diod ad Mandata de Reservationes vacaturotum beneficiorum spectat haec omnia Tridentina Synodi Decreto penitus sublata sunt. Sesti ad rem Armis ip Verum eorum in locum successisse videli possunt,eolem certe Iure rebsunt ut Regiae, variis de causis receptae, Acadentica Nominationes, de illi ibui Conm
62쪽
sulendi qui rem Beneficiarim nostris mori-btra tractarimi, cuiusmodi praeter Carolum Molineum .d jam memoratum Rebutam, sunt l. Duarenus.. Jo Corasius Petris Cregorius Io. Dartisius , Pastorius , novillime cum Ant. Bengio avo materno Fr. instantus.
Huic collectioni Concor tria Germa LQuid Co nica ideo inserere usum est , quod in coriar Ger- nonnullis hodie Regis Christianissi in di manica.tioni subjectis regionibus locisque vigeant,
Lotharingiae puta Episco 3.uibus ac lue Al- Latia Ea Concordata aitistione Pr.'gina i-ca posteriora, Concorditis Gallicis antiquiora sunt. An lao quippes cum de Reservationibus Pontificiis , aliisque Curiae Romanae , ut vocant , gravaminibus Germanica natio conquesta esset i iis temperiandis haec inter Ioannem Sancti Angeli Cardinalem Nicolai, a latere Legatum , Friseri cum si I. Imperatorem Planci 'enque Germaniae in ta sunt Conventa , quibus loco Mensitu misti altior per quos vacantium Beneficiorum Collatio, secundum Romanae Cancellaria stylum,ordinariis in sua cuique Dioecesi relinquebatur ei sex iisdem ira enses indulgentur , aliaque conceduntur
quibus et isdem styli spei ita mitigatur. De his videndus Georgius Brander Cano o uis
63쪽
nicus Augustanus in Collectaneis a ei
Concordata ubi quaestiones non paucas ad ea pertinentes tractat ac decidit. Cum a tempos Martini Lutheri secessitonem in servationes Apostolica per Germaniam sperni coepissent. QPraelati ac Principes reservatorii Beneficiorum Collationes contra Concordatorum formam sibi attogarent Clemens II ab his attentatari rita omnino pronunciavit, constitutione sua anni Gregorius vero XIII. alia Bulia anni is s. quod Nicolai V. Concordatis permissiim ordinariis fuit, Beneficia mensibit Pontifici assignatis vacantia conferre, nisi ciuis eis a talicta sede donatus Matra irimestre appareat id si esse accipiendum declaravit, ut ad excludendam ordinari collationem sussiciat intra illud teli us alicui concellium fuisse beneficium, licet is post trimestre ius suum in loco benesicis ostendat, exequatur.
I id ultum Apostolicum nihil est alis a
quam concessio aliqua contra regulas Iutis Communis in Clitia Romana usitati, exrcitia' privilegio, certae personae ratione ferane dignitatis attributo, a uinino Pontifice facta. Indultorum in Gallia usu receptorum
tria maxime sunt genera: : taeda n enuia
Regibus concessa sunt quas in otio ementum eorum quae concordatis deesse vid
64쪽
bantur, ii Clcri cum L loneum ad vacantem Ecclesiasticam digilatatem seu beneficium majus Pontifici nomina reiciant: quaedam iisdem Regibus data ut beneficium primo vacaturum alicui e numero Senatorum Parisiensium . sive et qucrn Senator elegerri . conferri maiidet alia vel Cardinalibus competunt ut Collationis suae beneficia liberius concedat quam Romanae Curiae usus ferat Insultum vero quo certa Beneficia a Nominario nim rex iam , vel Praelati Collationem pertinendia, Regulae vacantium in Curia edi inauratii , aliorum
accessio , re velut lacinia videri potest.
Nominationis ad majora Benescias, qua Coiscordatis non comprehensis dicuntur , rem bus de non Vacando in Curia. de .ue Monasteriis a lege Nominationis immunibus. CAP v VIII. FOEdetis Bononiensis a Francisco I cum et u fi
Leone X. contracti tabulis non m .iis rosiis nium maiorum Regiae ditiona beneficio I a uiarum Nominatio continebatur quaedam c. . natura sua, seu qualitate , alia si re vi I. chorione huic legi eximebantur, a ton q* aies .ruht. demisitus etiae cum lue post Carolum vi I. regno Francorum accessirant, ea omin/ .., tioni regiae subjacere Romana CVxo 'U -heris no in
bat. Etenim Concordata Bononientii velligit Pragmaticae Caroli VII. Sanctionis in-
65쪽
haerebant, uti de monil ratuin et . At ta .matica an aio nota niti Ecclesiarcim re Monasteriorum Regni Delphin attis meminerat, Delplai naturia regno exprcss di, stincto quasi Delphuratus extra regnunaeli et Ea distulistio in e ex pacto, sive ex illorum temporum errore nata nullo rever1 idoneo fundamento nitebatur. Ut ni in Delphinatus, Pro vincia, coeteraeque Burg lndi i olim aut Arelatensis regni regiones, suos quaeque Duces . Comites . Delphinos habuerint' quia tamen ab eo qui alteri subjectus sit, res sibi a Domino creditas. fideiquem administrationi suae commis asadversus Dominum usucapi , nulla Iuris ratio patitura apparet per Bosonem Uiennensibus vicinisque populi s a Carolo Calvo praepositum ejusque succenbres sive aurgundicorum , sive Arelatensium Regum tituluin ast hctantes, supremum earum regi
num dominium 1 Gallici nominis maj state propter autoris malamidem, pera duellionis vitium, nullo unquam Iure avelli potuis se. Quin nec Regum nostrorum consensus , si quis proferretur , summo illi juri quicquam in re ni regumque poste
riorum perniciem rite detrahereta Quod ad regiorum jurium commoda pertinet, quae in omnibus fere imperii Francici provinciis, earum moderatores paulatim , mutatis. in se uda patrimonialia praefecturis, dc regibus forte per calamitosa tempora non omnino reluctantibus, ad se traxerunt: Ea
cum ad imperi corpus successione cederibusve reversa, vel fisco vindicata sunt
Regum proventus, non regnum auxeranta. Unde quemadmodum Normannorum Du- cum Tolosanorum, Trecensiumque Comi
tum patrimonita regio adjunctis , non id r
66쪽
circo eo ritin titutis, quali ampli hcato regno, seorsimili unt Reges nostri, Regio titan ea, contenties sic nihil erae cur adiuncto Delphinatu, aliquod inter hanc caereias que egia provincias discrimen constitueretur. Quia tamen is eorum temporum usus
erat sacrae in Regno ac Delphinatu politiae Pragmatica Sanctione datae sunt Leges, atque hoc exenit ilo in Concoraatis regiae Nominationi addicti sunt Episcopatus Monas et Regno de Delphinatu Comitatibusque Diensi Nalenti nenii constituta , nulla Provincialium aut Britannicorum facta mentione , licet Provinciae Comitatus a Ludovici I temporibus regno adse iustitisset. Uticatus etiam Britanniae possiessito a Luso vicum XII. Linc ad Franciscum I. uxorio jure pervenisset. Sic cum in substantia linus institutis anelio
Pragmatica everteretur, in accessoriis hujusmodi scrupulose retenta est vertim Leone X. Indulto speciali quod hic pag. 3 .
Segmenti t. insertu an habetur , attributa fuit Francisco I facilitas, quoad viveret, Nominandi ab atrius iticlaro vinciae Ecclesias ac Monasteria ta lecto , extra Concordata, pacto confirmandoriam privilegiorum'. quae clus generis Dacibus Britanniae Comitii, isque Provinciae concessa
fuisse probatetur. Promiisum, eidem Breve sive in ludium Nominationis ad Mediolanensis Ducatus beneficia.
Praetere per praemiis de regia ad ID Excepta
Praelaturas nominat exceptum nominatim etiam Ecc&s iterat diri Capitulorum c conventuum uiae O mon.
specialia libi praelatum eligendi, privilegia scripto lia Sede Apollo lira obtinentium : quae cum g nil privi- eo pacto a lege Nominationis regiae exem legio sussu-pta essent, Rex eadem in his Electionum a.
67쪽
mala in dies accidere videns, quae revom candis caeterorum Electionibus causa in praebuerant, contentiones cilicet rixasque perpetuas, pacta imoniaca . longarum litium ambages, sumptus infinitos a Cle, mente VII. rescriptum impetravit quo ingratiam ipsius Francisci I dum is in viviso geret, suspenso privilegiorum jure eidem facultas concedebatur . ad eas quoque Ecclesias atque Abbatias nominandi, exceptis ipsius consensu Primariis monasteriis quae per Generales suorum ordinum regi consueverunt, e vulgo ordinum capita di cuntur: quorum pleraque cum inprovinciis
regni limitaneis sit , fidos regi praepositos
desiderare viderentur , horum electionem. ipso non inconsulto de sub oculis delega: ia Rege magistratus, celebrari converrit Francisco I. ab hac luce subtracto, pol plura temporaria Indulta , Henricus II a Iulio III., postremo quandia ipse Henricus vitam duceret in humanis, aliud Indultum obtinuit e quod sua III in Francisci II., Caroli IX. gra tiam renovavit Pi haec posterior ulla quarto idus Mai an is 6 . data . fuse quae in hoc negotio gesta erant complectitur et Esus exemplum mecum ab erudito amico est communicatum , authenticum in regio
apud Fontem laudi Musaeo asservari
III. Indulo . Itaque licet Reges ChtistianisTimi suumta momii, illud Nominandi us ad omnium sitionum ac Arabarin suarum Ecclesias at drales ac Monaste-Proυ rias Prioratus Conventu ales lectivos
et . , porrigi debere contenderent tamen in
tritanniae Ducatus, inque Comitatus Provinciae Ecclesiis, monastellis, tollendaromati dubitationis causa renoyatii subiri,
68쪽
Indultis hacteirii, uti lint. Idem factitatuna est in Sabati ii ae sede monti majori-htis eiu ficiis . quo tempore a Regibus no sitis regiones illae positiebantur. Nam Iulius II l. Facultatem lenrico, indulsit ei parem quam Nicolaus V. Ludovico S baudiae duri atque hujus successoribus insequentes Pontilices antea concesserant
quod jus post restitutas Sabaudis Principibus provincias suas in eosdem translatum est Catholicos quoque Hispaniae reges pari indulto donavit antris Hadrianus V s. quod exemplum equuti sunt Pontifices reliqui.
At feliciter apud nos regnantis Ludo. V. vici IV victoriae jus illud ultra pristinos Lothari
fines produxerunt. Cum enim pace inter a. eum de Ferdinandum III. Imperatorem
anno cis die et . Octobris, MonasterijVes phalorum . compositata ejusque cap. 66. cautum fuisset supremum dominium in Ciuitates, Episcopatus Metensem Tullensem WVirdunensem , jam ab Henrici II temporibus a Francis, patrocinii jures possest os , in posterum ad Coronam Gallia spectare debereri Alexandri prim tini Vt I. rescripto anni 1 cc . Regi nostro, quoad viveret attributa est facultas personas idoneas ad trium illarum Civitatum Ecclesias Nominandi et quod postea ius Clemens X dieris Martii an 668 ampliavit, edito in gratiam Francorum regum Indulto perpetuo Nominationis ad omnia illorum Episcopatuum secularia cregularia beneficia, praeterquam ad parochiales Ecclesias, ossiciaque claustralia , 5 S. Io Hierosolymitani Hospitalariorum. Quae quidem Indultoruna brevia , cum
vim Indutiis, Regiisque ad ea literis , m
69쪽
acta Praetori. ni consilii relata sunt, eccura . . Lud Francisci Henne quini gener ilis in eo consilio Procuratoris renit .
v. Pacis vero ad Pyrenaeos T. Novembris ustitionen anno ris p. initae articulo. dc s. Atreba- tensi urbe ac civitate . iternitu art. 1 c 3. Ruscinonensi regione cuia appendicibus suis cumque omnibus ad eos spe stm-tibus acris e pro inis iuribus a Rege Catholico in Christiani: simum tran criptis, Clemens X. Indultis duobus v. Aprilis anno iss8. millic eidem Christia i illimo Regis eiusque successoribus, tum ius pareon tua ac praesentandi personas idonetas
Ruscinonen im Sedes atque ad monaueri consistorialia intra fines locorumper eum tractum possessorum , etian apti l Romanam curia. acaturas tum etiam Ius Nominandi ad Atrebatensem Ecclesiam competere deerevit: quae Indulta hic inieria iunt a Segmentiri pagina 8. Denique invictissimus Rex ab eodem Pontifice par ius in Ecclesiam Tornacensem l . Augusti an iιs obtinuit, ea Civit, pro Regina in Belgicas pro incias iuribus eorum e parte anno superiore expuniaria
eiusque omni Iure ab Hispanis abiicatos ederis die et Mai eiusdem anni apud Aqui ranum initi tabulis , art. 3 vI. ves Episcopatus Nonas etiad h. p PPinden tum obicum apud Sedem Roma arid. qn 'm vac/ncia a iure regiae Nominatio m per Concordata mih debet ad prael,
tempore sibi caveri Rex curat per inve
70쪽
Apostolicuit , quo exeeptioni ante dictae
Pontifex derogat donceditque ut etiamsi beneficia haec vel illa, certa personae Cardinalis puta ad ea nominati, morte, in Curia vacent ea tamen nisi personae quam Rex nominaverit, conferri a Pontifice ne queant. Eiusmodi Rescripti formula exstarpag. 2 Segmenti a dicti. Sed haec aliter obtinebant ante Concordata, cum nec Epi: eopatus nec Abbatiar in Curia vacate Censerentur , sed ab ordinariis electoribus
ad eas dignitates promoveri praelati sole
Generalibu suis praepositis reguntur VII. Mo-Primata Monaltetia quae vulgo Capita Or nasteria ad- D. um appe antur Cuiusmodi plura uerelictis fallor, in Gallia quam in alia ulla Chri Da.s Lini orbis regione occurrunt. Ex his sub D. Benedicti Regula militant , Cluniacum. in Dioecesi Matisconensi , Grande montium in Lemovicensi Cistertium in Cabilonensi, allis Cautium in Lingonensi , Fons Ebral-di ita iis avensiti Regulam vero D. Augu
nensin de sancti Ili si in valentino Episcopaturi Praemon stratum in Laudunensi , Cerri in id in Meldens religiosa domus unde
originem ducit ordo sanctissimae Trinitatis ad Redemptionem Captivorum institutost, Uallis Scholarium in Dioecesi Lingonensi. At Cartrisia in Gratianopolitan aDioecesi pro-rtiam sibi Regulam servat. Haec fere omnia, tum aliis decretis, tum praesertim edicti Ble sensis anni is p. cap. . a lege Regiae Nominationis exempta sunt una cum primi Cisterciensis Ordinis Coenobiis , quas Cisterci filias vocant Henrici I verba haec sunt in ea Constitutione, ou resta-