Mundi lapis lydius, siue, Vanitas per veritat falsi accusata & conuicta

발행: 1639년

분량: 288페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Gratum mendacium.

132쪽

OLEBAT ut sertur, insatiabilis quidam nostris i-ms , temporis Euclio, dum auri lustrium facit,po-- lygoni perspicilii genus oculis addere, non

modo, ut ne quis visum nummus effugeret, sed eo maxime, ut vel mendacio sibi dives esse videaretur Dum singulos igitur aureos , artificioso vitri scenore,toties augeri numero cernit, quoties in angulum crystallus extuberata manus confricat,

tollit supercilia,caput scalpit ,& si triste genus hoc hominum aliquando ridere posse credibile est ri det. Vsque adeo gratum est illi, quod splendide

fallat,vitri mendacium. Miraris, ut video, ridiculum avari studium. ria

sudis de amentiam ego vero magis rideo tuam. Nihil

-..z enim designat hic Euclio , quod non omnibus proprium. Divitias quippe avarus quilibet magis videt esse suas, quam sentit, earum Visu dives, non z-- usu tu vero dum fallacis penicilli dum colorum

juri ad invidiam vitae viventium mendacio gaudes, eam tibi fieri laetaris injuriam, quam nemo non vindicet.

inis enim elia si 'ferat, qui ciens volensque

his aem fraude se circumveniri in tamen hoc tibi charior, ... Misi'. hoc jucundior, hoc pretiosior pictura quaevis aut

133쪽

PICTU RAE Iasstatua, quo te pluribus aravioribus naturae mendaciis ludit Certe si durum statuae cujuspiam marmor animetur in hominem, mollescat in carnem , hilarescat inrisum, maerori impallescat, liquescat in lacrymas, nihil tibi hoc naturi mendacio gratius. Iam vero si ad stuporem omnium sine flammis ardeat tabula sine anima floreat, rideat sine vita; si fontem in arido, montem in plano stadium paene νο-k, non in spatio fingat; nullo non auro illius etiam 2 ' sum os emes quin vero indignabere, sit quid in illa videris,quod te fallere, quod ptiestigiis fascinare non didicit. Quid multa miramur, solos Apellem, Pyrgo gielem, Lysippum fuisse delectos, ut eorum primus PAlexandrum pingeret alter sculperet tertius fin- i r -

geret Uelegit gratum hoc naturae mendacium omnes --

Legimus Androcidae, Parrhasii, Zeuxidis Aristi

dis,&Patarchi opera incredibili pretio, nomina vero etiam immortalitate donata Donavit gratum hoc naturi mendacium. Audimus aut videmus in dies etiam nobilisssimis aevi nostri pictoribus, quibus, ut in paucis praestat, sic in plurimis cedit antiquitas, non disparis aliquando pretii famaeque spem fieri Facit gratum hoc naturae mendacium Denique quidquid aut Pictura, aut Statuaria, aut Plastice, aut Fusoria, aut Callatoria de

3 signat

134쪽

signat insolitum, id omne grato huic naturae de

betur mendacio.

Vt enim praeteream quod pictura tacita quaedam oesis sit, atque adeo certior falsi materquam Veri , quis botrum Zeuxidis, quis Parrhasii velum nosset , nisi illa volucres, hoc artificem ipsum fefellisset Quis ejusdem plotidas tanto in pretio habuisset , nisi alter in arena currens siu- dare visus esset, alter arma deponens quasi spiritum reciperes Aristidis profecto Trotogenis in hunc diem fama non viveret, nisi aegro illius vi-Vam quodammodo mortem ars astinxisset, hujus vero cani spumam fortuna. Nec tanta nunc esset regiorum plane fisculi nostri pictorum gloria, nisi Florus artificem humani corporis fabricam , Bosschius inferorum spectra,rtara, Brillius, Brugelius sales lagrestia, culina Beucelarius, redem annus optica, VrOmius naVigia, omnia denique Petrus Paulus Rubenius ad naturae invidiam fingere se posse ostenderet.

Verum ut illos summopere miror qu bd adeo scite peritissimos quoslibet in fraudem inducunt; sic insanos ejusmodi praestigiarum praecones accuso, quod adeo pretiose se decipi patiantur. Ad. jungitur quidem ipsorum erroribus non minus

auctor auctorum pondus quam annorum; sed, ut nihil

errori

etiam

modernorum: nec errorem hunc aut tem-ρ- , aut

135쪽

:rrori detrahit errantium magnitudo, sic nec furo- is diuturnitas rabiem minuit. Vide itaque, qua de re quam in glorie glorieris, tuisquis picturie mendacio, quisquis corroboratalon exigui lapsi temporis in lania gaudes.

136쪽

VANITAS

Ietem bibliotheca.

137쪽

BIBLIOTHECA. 129

HεM Euchari pictor, ancoquus es Vtrum hiat, a.

que penicillo siquidem,in coloribus me visui lius quam veru, aromatis carnes XcΟ- quo, cibos condio, mem elaboro. Reetius eludo, diceres , facile enim vides id genus epulas δ' uiparari, non ului. Video , sed majorum exempla sequor Helio

gabalum imitor, qui dum ipse 1 caeli terraeque iam Hiatu

delitiis infarcit, cereis eburneisque ciborum ludi Γ'h'h briis parasitos fallit, ut, qui Principe fucatis dumtaxat verborum lenociniis pascere studerent,pictis quoque apum simulacris abunde pastos se cre

derent.

Recte quidem ille sed quid hoc tua, cui nihil cum istiusmodi muscis negotii est. Nihil nihl . .,

quidem cum parasitis negotii sed condixi ad i ii tb c coenam hanc quidam Bibliothecae, quam a libris omnibus pereleganter instructam habet, insolens praeco; ita tamen illorum sordide parcus, ut, cum mihi nuper magnis multisque precibus ad Bibliothecam ejus lustrandam adducto, liber unus aut

alter picturae, quam exerceo, peraccommodus arrisisset, commodato petitiim impudenter negarit, ne tabernae, ut opinor, librariae aut numerum tur-R baret,

138쪽

sastidiis cruci potius est,

iso BIBLIOTHECA.

baret, aut ordinem. Huic ego, mox ubi queretur

fallacibus hisce deliciis famem suam exercitam Verius, quam expletam, Quid quereris reponam: tu mihi Bibliothecam, ego tibi mensam sui , non Visi servientem propono. Quid enim, me hercle librorum, quam tan ltopere praedicas, ingens copia, nisi studii nausea, chaos memoriae, ingenii desiperati, Sint enim ti bi Tyrannionis olim Grammatici supra tria libro rum millia sint quadraginta Ptolomaei, sint Sereni Samonici duo supra sexaginta , aut si mavis, quae Pergamenis quondam Bibliothecis fuere, ducenta quid habebis aliud, quam laboriosam ingenii crucem , etiam mille lectoribus gravem,

uni certe funestam

Etenim ut nihil aliud agas in vita, quam utl , -- studeas librorum titulos, Auctores, nomina, foro di maS,numerosque cognoscere, ne dicam scriptores

j bonos a malis, veros a falsis discernere, finem vitae=u, prius in Veneris, quam Bibliothecae Pulchra sane

ars,quae de Sapiente librarium facit,& de temporis studiosos tempori perdam. Crede mihi, non est hoc nutrire scriptis ingenium, sed enecare, vel ad minus, in mediis fluctibus Sc fruct ibus Tantalum ludere, inhiantem omnibus, gustantem nihil. Accedit , quod ut nonnullis ad vincendum multitudo pugnantium sic librorum turba multis ad

139쪽

BIBLIOTHECA. IsΙ

id discendum nocuit; quod Doctorum copia,dΟ- strina inopiam parere soleat. Fallit profecto via- um multiplicitas viatorem,& qui uno calle cerus ibat, he reo bivio; quid si in centivio stetitset ρUulta sunt onerosa discentibus, doctis pauca sunaciunt, nimia utrisque sunt noxia. Finio, si hoc te prius rogavero si vel solos tamnsolentis numeri titulos memoria complectiaon potes,qui omnium argumenta, Mea quidemispe ambigua, confusia, longeque longius ab in hvicem remota, cerebro complecteris ρ Sin autem erebro non complect eris, tamen eb magnus

haberi vis, quod variis sapientum lucubrationibus abundes.& alieno gloriaris. scrinio tuo ni-ail est doctior, certe multis inhumanior. hoc siquitem usui libros servat, tu visui, imo risui. Ridet profecto te Ausonius, praesago vatum spiritu a multis jam annis hunc Bibliothecae tuae titulum Iraefigi voluit: Empti quod libm tibi Biblistbeca referta es,

Doctum e Grammatissim te, philomuse, putas: Hoc iniere e r chordas plectra, . barbita conde,

Omnia mercatus, cras citharoedus eris.

140쪽

VANITAS

VERITAS

Subitis hostis.

SEARCH

MENU NAVIGATION