장음표시 사용
151쪽
atilique congruum magis esse, hostem beneficio
aerdere,quam vindicta. Convincunt id commile ationis lacrymae, soli inter omnes animantes ho qui Minnini a natura concesta. Convincit loquendi gra ziud
ia,singulari item naturae munere, in humanae s ietatis augmentum, simul&commodum, nobismpertita Convincit necessaria pacis nutriX, uuae,quam in dies experitur, opis indigentia. Quid:nim obsequium inter membra natura suadet, modium 8 sita tutelam, an perniciem Convincit lenique tam areta mortales inter naturae per om- ita paris assinitas, ut sine suo vulnere vulnus alterinfligere solus homo non possit. Similitudo certe laturae,jUXta Sapientum placita,mater amoris est, ton diffidit: nam laves concolores simul voliant,& pares cum paribus facile conaregantur. . i.
lam Vero quid aequius censes an ut Deo inuiolus ex aequo dicere potest , dicitque, Mihi in- 'ina . ego et Quam gladium ultionis eripias Θ:n, si tuus foret, illi transscribas qui eo ciuiliusnetur Macrius 8 Solet profecto inter servos Donini communis esse cognitio.Quin ora potius ut ec ille vindicet; sicli ossis tui crimen in tuamerteris salutem,quod multo est aequius. Quid aequius' an, ut Iudicem tuum pro adver-irij tui venia non interpellantem modo, sed im- erante dum ait, Da ite in ista 21sros,benignus audias;
152쪽
audias; an ut eum repellas injurius, a quo delicti tui, numero pariter offensa majoris quis enim vel unius peccati, quod laesae majestatis divinae reum te constituit, gravitatem intelligit o veniam postulare cogeris, exspecti are ZQuid aequius t an , ut ei, qui dum tibi corpus perdidit, sibi anima sustulit, dum te vita mortali, se immortali exuit;dum te perituris fortunae bonis evertit, si privavit aeternis misereare potius, an ut insultes ξ
id aequius taladio te persequentem dimit
teres an arrepta , quae tibi non studio sed errore pepercerat, inimici sica, tu arn ipsius mortem exeaqui, quam illa non potuit PQiud aequius calceum, qui pedem urget, an, qui urgetur a calceo, pedem exscindere Θ Nemo
non videt. Hoc itaque manet in causa, aequius
multo esse, inimicum venia quam odio prosequi. hbis,st, Quod si aequius est, certe dc honestius sit opor. tet Honestius siquidem est, rationis exemplar Simperium , quam inconsultum anim, suam is perniciem sponte ruentis, impetum sequi hone stius,tam feliciter a docente discipulum discere,ui vicissim magistro, quod imitetur, paradigma constituat, quam committere, ut perennis infamiae serulam mereatur,4 poenae. Sed quem magistrua
vocas, inquies,quem discipulum Z Discipulum te magistrun
153쪽
magistrum vero illum,qui hoc de se Vos me vocatis magister, cir Domine; cir benὸ dicitis , flum etenim Scis, quod ille tibi paradigma proposuit Z Pater, ignosce
illis, quia nesciunt quid faciunt. Hanc tibi in crucis cathedra tot ora quot vulnera , tot regulae quot exempla doctrinam enuntiant. Ecce propendet
illi vultus in oscula, brachia jam aperta sunt in amplexus. Scis praeterea, nisi tuas tibi offensas ille donaverit , aeterna judicis incorrupti sententia,
sempiterni dedecoris ac supplici reum te foret in igitui, quem tibi veniae modum a Deo statui postulas , illi tuo in hoste praefigis Z Si feceris; nae filium te suum ille scribet,& haeredem; sin minus, diabolus Vtrumque Jam doceo. Testamentum, quod Servator humani generis
Deus, non atramento, sed fanguine , non calamo,
sed clavis in cutis su et membrana virgine scriptum mortalibus condidit, illud inter non parum multa praecipit: Diligite inimicos laestros, e benefacite his, qui derunt astos ut sitis situ Patris avestri, qui in His est. Porro si filii, certe lemedes. Nec mirum: Ut enim malefacere benefacientibus, diabolicum , benefacere benefacientibus, humanum; sic benefacere malefacientibus,divinum est. Hinc statim ac lapidantium se misertus Stephanus , filium Dei se praebuit, vidit caelos apertos i cum hostibus a Deo veniam supplex expetiit,obdormivit in Do. mino:
154쪽
mino: quae vox indubitata Numinis, Stephanum inter indigetes referentis, 3 ut prius nomine, sic modo gloria coronantis est syngrapha. Hoc igitur tu Patris tui mandatum ultimum, hoc testamentum furibundus laceras. An nescis una eademque te manu debita tibi prius' redi. tale te secludere,& istius scribere filium, cujus illa, quam tanto facinore procaris, haereditas ignis est,&quidem aeternus ξTestis mihi ejus, quod assero, qui mentiri non potest, Deus ad Iudaeos enim vindictae stimulis in se concitos, Vox exput e diabolo esse, inquit. Testis etiam siccedaneus Sapricio martyr Nicephorus. Vocabatur ad martyrii palmam Sapricius, cum
V μβη semel iterumque Nicephorus ad genua euntis accidit, lacrymantque commilli veniam rogat: daret
hanc moriturus pro Christo, si non sibi, certe ipsi Christo mortuo inter preces pro hostibus fusas. Audiebat haec Sapricius neque tamen vel verbis vel oculo dignatus Nicephorum est. Ergo non placuit Deo haeredem hunc scribere, qui dum holi benignum se negat, negat Deo filium.
Cervicem praeberejussus, mortem turpi vita redimit, christi Sacerdos,facere Iovi promittit,ne- quidquam per omnes superos obtestante Nice-pnoro, non dimitteret, quam jam prehenderat, haereditatem. Ne tamen gratis lictor gladium strin-
155쪽
strinxisset; accurrit ipse Nicephorus, succeda, neam se victimam offerens, alienum involat in
bravium. Vides hinc,ut credo,quam consona naturae,rationi, honesto,utilique sit ultio,aut distana,verius lixerim: Madhuc vindicta caecus amor in odium stimulat Video, inquis; sed malorum impunitas, semen est malitiae. Quid Zan ergo supra Deum tibi sapere lubet, aut licet Non quid lubeat, sed quid liceat,
aestimandum est: ne, si quantum potes velis nihil M pud polle iit melius melius et amicum quaerere, is, aranquam hostem tollere , sed utrumque simul opti- - mum quod numquam melius feceris, quam si O parcere studeas,cum potes perdere. Multos vindi Izasse, poenituit;neminem pepercisse Vltionis de G ectatio momentanea est, clementiae sempiterna. - Vindictae dolor aeternus est, misericordiae ne momentaneus quidem. Omnes vindicta perdidit, neminem Venia.
156쪽
Clarilrogenies obseura Patris.
157쪽
Huc oculos huc animum adverte, quisquis
paternam tibi claritatem obscurus arrogas b
cumque igni splendorem, Muim tene uris,mmbras videris nega, sodes quod tibi luce meridiana clarius fumosa nox aperit obscuram au quando claro ex patre progeniem nasci nec enim video, cur homini accidere non possit, quod igni. Obnoxius lignis ignis est obnoxia corpori anima. Offuscat ignem vapor,quem fome eviscerat Obnubilant animam organa quae sensum hebetant. Iam vero, si facilius longe deficit natura, quam perficit ii fiunt ex singulis imperfecta defectibus, i. E.
persecta vero perfectis dumtaxat omnibus ab sol tis mil.-vuntur; quis non videt, lae plus male animam ha να---bitare,quam bene8quis non videt prolem non ita facile majoribus, praesertim exim ijs simile gigni, quam dissimilem ' Vidit Homerus , licet oculis captus, cecinit:
asparentumpejor a Metulit Nos nequiores mox daturos Trogeuiem ruitiosiorem.
Vidit Sabellicus,qui perditos Severi liberos paucis abunde perstringens, tandem asserit, fere semper
158쪽
observatum, summos viros aut sine liberis mori, aut tales relinquere, ut Latius sit filios non habere.
Polydorus vero Virgilius etiam id populis qui-ῖα busdam singulare fuisse testatus est; dum tradidit,sψ- Londinentium filios,peculiari quodam fato raro
parentum virtutibus aemulos esse.
ἡ γ Et sanes, si degeneres a patre liberos non semel
a optio is experta est, quae consilio , usu fulcitur adoptio:
qui, retur, si ea , quae neutro nititur, aciderum
humorum vicissitudini Deo moderante, plu- rium debet nativitas,siepe ispius fallaciFallit profecto fallit frequenter adoptio , fallit nativitas. ἡ Sensit illud Augustus inTiberio, in Nerone Claud. .,ὸ an dius,in Ildeberto Sigebertus Austrasius hoc vero ne sacra forsan exempla desideres)luxit in Caino Adam,Noemus in Chamo, Isaac in Esaia,Samuel in Ioele, David in Absalone, Salomon in Roboa, Iosias in Ioachim,Ezechias in Manasse, ne profana requiras praevidit in parato Pericles, Aristides in Lysimacho, Phocion in Phoca, Aristarchus in Aristagora, Chabrias in Ctesippo, Antoninus in Commodo, Charus in Carino me denique recentiora exspectes: expertus est Casimirus in Bo-leslao,Carolus VII. in Ludovico id nominis II. Vinin suis nonnullos patribus conferam Z Forum Romanum, Satris Curionis gravissimum supercilium , fili sexcenties stertium aeris alieni,
159쪽
alieni, famosa nobilis cujusdam juvenis injuria contractum, vidit, itaque eodem tempore,&hsdem penatibus, diversa faecula habitarunt, seligalissimum alterum . alterum iniquissimi prodigij. Qitinius Fabius Maximus, auinti Fabi Allobrogici, civis, Jmperatoris clarissimi filius, quam perdita luxuria vitam egerit, at docet publica severitas, quae degenerem patris illius haereditate
lectu sit,ctius ipse se virtutibus ex haeredarat Germanicum non Romanus tantum populus, amice que gentes; sed barbari quoque, ceu communem parentem, morte persecuti sunt: at Caligulam,
ob scelera, ne publica quidem sepultura dignatus est quispiam. Quid de tribus Constantini Magni filijs dicam,
nisi tantum a paterna indole in omni genere laudis atque officij recessisse, quantum ille superiores Principes omnes animi magnitudine superarat ZNeque enim Constantino filio quispiam ad vitam incautior Constante ad indecoras volirptates proclivior, Constantino denique aut levior quisquam aut ob arrogantiam intolerantior fuit. Quid de Ioanne Galeacio , Francisci Siarciae Ducis Mediolanensis filio,referam Fuit FrancisDcus in omni virtutis genere,Christianos inter principes facile Princeps: at Ioannes vitiorum studio, omnium ferme mortalium abjectissimus.
160쪽
Sic habuit omnis aetas, omnis ordo, Omne stu dium degeneres a patre filios qui virtutibus nudi, solis se majorum meritis induerela, fumosarum etiam imaginum , quibus oppido splendebant, praeter colorem habuerunt nihil. Quid, quod ipsa qua parentes fulgent, claritas, obscuros liberum mores latere non sinit Z Vtjuvant hebetem visum tenebrae, sic lux ipsa perstrin. git. Multos singularis patrum gloria in glorios reddidit, quos communis communiter celebrasset Clarebant videlicet etiam suis illi virtutibus, sed non illustribus adeo, ut clarioribus compositae vinci non possent, aut hebescere. Non deficit sua candelae,non deficit stellis, non deficit lunae clari tas , sed eam tamen mox illustrior solis splendor obscurat ac proinde claritas ipsa etiam lumini te. nebras ossundit, Et miraris, si homini ρ