장음표시 사용
11쪽
rationem reddo ex Diodoro L. XV pag. Ia I. Etsi enim Thucydides L. VIII. initio, eos ob Veteris cujusdam piaculi maculam Velut indignos, qui deo cohabitarent, submotos scribit, diVersiam adfert Siculus :
Athenienses Delios affinysitos clancularia cum Spartanis inita societatis insula expulerunt. Adcedit, eX iis, quae apud Utrumque historicum subjiciuntur, confici, Adramytteum Persis tum rursus paruisse, ita enim Diodorus : TU ὁ ἐμ
μυ ori Deliis Vero ejectis Pharnaces satrapa Atrai tuum incolendam dedit. Ut mari late nomen suum indidit, ita nec terra aretis limitibus oppidi nostri potentia erat circumscripta, nec suo ipsum splendore carebat; hoc satis ostendit cum Strabonis laudati testimonium, quo illud urbibuS ἀξιολογοις conmemoratione dignis adnumerat pag. 6Iq. Portu enim, & nuvium statione inlustrem iam diXerat Pug. 6O6. tum Ομ0ν0ια cum Ephesiis inita, ut discimus eX num o Caracallae maXimae formae in museo Theupoli; illud Vero paullo superius pag. CI 2. idem conprobat, ubi, cum campi Ihebes mentionem fecisset, de sua aetate scribens :Aὁραμη νῶι το πλέον. Hodie ter0 Adram=trent majorem partem obtinent. Late hunc agrum patuisse liquet, quia praeter Thebana, & Lyrnessum tum quidem defertaS, QVarum illa LX, haec XXC stadiis Adramytteo distabat, Cillam etiam, & Chrysam conprehenderat. B Sua
12쪽
Sua sponte hic se dat occasio de antica numi parte aliquid differendi, Sinnithei Apollinis caput satis cum ea Μysiae parte, atque situ urbis consentit; non de illo ad AleXandream coloniam, atque ad Hamaxitum sito templo loquor, in quo opera Scopae Parii signum Apollinis pede murem prementis proflabat, Vicinior Adramytteo altera est Chrysa, de qua superius, atque magis domesticus Apollo , de quo idem geographus pag. 6O5. Tώς-μῆ -
gis coiisentirent Cestigia, qtus in Thebes rampo, atque ibi P0-yita fa seliduntur, de hac pag. 6I2. ita noster: η OE
τι ιρρον Ty-A Kλωνορ. Ch sa oppidum fuit ad mare jum ibi Sminthei Apollinis erat delubrum. Ceterum si quis Cilleum Apollinem ex Vicinia maVelit, non repugnabo, quia ipse de hoc loquens Strabo loco indicato : Adri 0r, ριτε τον ἀυβον τω Σμιν θ Τι, δεδόΠερον. Incertis η, taeentae Au cum Smint eo, an alius ab est. Duo ad eXtremum monenda censui, primum : scriptorem nausei Therapoli turpi admodum lapsu numum Commodi in aversa ita inscriptum: AAPAΜ. M HI P. NEO ΠΡ. ΠON T. ET. PHO. Adramytteo nostro adtribuisse, quiS enim unquam Pontum ad Μysam usque extendit rLiquet sane, initium epigraphes ita dividundum esse: A P. ΑΜ. nempe Hadriana, Amasia, Metropolis, AEdinta; Prima Ponti, Anno CLXXXIX. qui ipse numus Ercelichii conjecturam ex numo Hadriani captam quat. Tent. pag. IZq. contra Vaillantium rursuS Conprobat, aeram Amaseae ab anno V. C. 744, aut ut in it. Elem. pag. 3. anno rq .clac,
13쪽
IIcirciter inchoandam esse, etenim si initio Valliantii 7 3 adjicias numi numerum, Ι 89, annum Amasenum in autumno 932 finientem obtinebis, quo Μ. Aurelius adhuc Vivebat; ubi Frcelichiano eXordio 744 cum anno Coimmodi primo 933 quam optime Congruit. Alterum est, mirari me satis non posse, Stephani praecepta de orthographia nominis Adramyttei tam male cum mmis consentire, dum habet: αλλα καὶ δ' ἐνος T, 6Ταν ὁδίφθογγον, κῶ ὁια δυο I μονως. Enim vero
cum simplici T fribi, dum diphthongum, cum duobus, dum I solum habet. Numi siquidem omnes ante meum editi imscriptionem praeferunt: ΑΔΡΑΜΥTTΗΝΩΝ, quod gentile consentiente ipso gralammatico non nisi a recto Ase 11υτῆ derivari potest; nec praesidium est anumo, quem eXhibeo, praeterquam enim quod scimus, Veteres in publicis monumentiS multum adcuratos fuisse , eX dimensione spatii satis tuto conjicitur , oram numi non cepisse literam T, quae Y Consequebatur.
Aquila stans. Tab. I. x 2-U. De epigraphe agam inferius ; caput barbatum pileo aliquo tectum AIUION. Caput muliebre turritum Tab. I. M 3-
14쪽
Non mediocrem apud antiquariOS gratiam me consecuturum spero duobus AEgiensium numis exhibitis , idque eo magis, quod horum primus unici hactenus editiaenei lectionem corrigit, alter noVam forsan eruditionem adfert. Unicus, cujus memini, aeneuS neque enim moror argenteos singulos a Cl. Sigest. Bayero T. C. Comm. Petrop. pag. 36I & ab Inl. Μusellio Tab. I. N. 5. propositos, aut alterum Harduini metalli incerti lindicatur a diligentissimo Gesnero ex obserVationibus Begeri, Verum erravit scalptarum iconum conlector, dum eum mus eo
Brandeburgico adtribuit, neque enim quidquid libello hoc titulo : 0θervationes, θ' conjectura in nrumismata quaedam
antiqua Colonia Brandeburgica C ΙΘΙ DXCI. Continetur,
Begeri est, duas praeterea Inl. Spanhemii epistolas conplectitur, atque priorem longiusculam, in qua inlustrissimus autor in haec Verba: qua utique egregie jure irat - - insignis ac rarus admodum cimeliarchii Gallorum regii, cujus ectuum forte interscheras meas opp0rtune reperist. Descriptum deinde numum, atque caelatum etiam si stit, ut a Gesnero depictus fuerat: antica scilicet caput Joris laureatum praefert, cum eadem , quae in praesente est, epigraphe; postica eundem JoVem inberbem puerili aetate, di Varicatis cruribus stantem, dextra fulmen, sinistra aquilam gerentem exhibet, inscriptionem ita legit: OEOΞΙΟΣ KPHTAIOΣ, quae ex minuS Conservato nu-mo hausta lectio mirum quantum Virum eruditissimum torsit; ad Doricam dialectum aliasque literarum mutationes confugiendum erat, ut hum deorum ex ΘΕΟΣ & ΣΙΟΣ; 'odem cre)yntem ab aut ab οξυνειν iratum,
15쪽
ISNec minus laboravit, ut adpositum KPΗTAIΟΣ cum 2Egiensi moneta conciliaret; hae omni molestia illam liberasset elegans hic musei mei numulus, in quo certissime inscriptum est, ΚΛΗTAIOΣ, quam lectionem error Cl. Arrigonii etiam confirmat, qui ex suo museo Tab. L. N. I. geminum Spanhemiano numum protulit, in quo : ΘΕΟ-ΞΙΟΣ. ΚΑΝ ΙΟΣ. sibi videre Videbatur ; norunt e
perti , A facile cum A , II cum N permutari posse
in numo minus integro , ut adeo quae Iovis habebantur cognomina, unius, aut duorum urbis archontum sint nomina, in quod postremum inclinaret nuntiis Hadriani: MDCTOAAΜOC. A. inscriptus, nisi ex infelliano suspicio Bayeri confirmaretur per nimiam his in rebus lubidinem Harduinum A. ex consueto Achaeorum monogrammate abstraxisse. Quod signa utriusque partis adtinet, Spanhemii numo meus multum praestat, ut enim de pulcerrima caelatura nihil conmemorem, unum JoVis cultum, etsi sub diversis signis ille nos docuit, quem ipsum in praesentis parte aVersa signata aquila satis declarat, hanc enim seu Jovi Ho-ma gyrio adstituas, seu JoVi puero in manum tradas, seu ad utrumque referas, tantundem est ; De alia apud AE-gienses religione numi antica nos conmonefacit, Liberi nempe ; ejus ad theatrum aedem fuisse, scribit Pausanias
in Achate. c. 23. Διονυσου δε πρὸς τω ΘραJρμγ πεπονζαι σφροσιν bρον. Bacchae caput signatum esse, primum quidem indicavi, a fluentibus capillis potissimum persuasus, nequa quam Vero repugnaVero, si quis pro Baccho ipsis pronunciandum censet, cum laudatus autor continuo subjiciat:
16쪽
u. Eetypon alterius eodem in Achaico oppido percussae monetae cum aliis pluribus debeo lalustrissimi Μarchionis Antonii SaVorgnani beneVolentiae, qua eX ditissimo suo gazophylacio quidqujd ad antiquariae rei limites proserendos facere potest, identidem mihi subpeditat. Anticae partis ledtionem huc distuli; Erat, qui a deXtra exorsus BE-AINHMIO adjecto Σ. JOVjs cognomen arbitrabatur, Verum ab istiusmodi conjectura me cum recenS Vestigium operae ab Inl. Spanhemio in ΘE OZIOΣ perditae, tum alia non pauca abstinuerunt: atque primum illud: in omnibus his cognominibus Vel loci, ubi cultUS erat, Vel radicis alicujus Graecae indiciUm elucere , qUorum neutrum hocce invocabulo deprehenditur: deinde, ut nihil dicam, caput parum admodum JoVem spirare, pro Σ sane sum ciens fuisset spatium, cujus tamen forte eXtriti ne minima suspicio indicatur: denique ViX unquam ObserVabitur, scalptores monetariOS eodem in numO a diVerso latere anticae & posticae
epigraphes initium duXisse. Quare, cUm in postica parte absque dubio lectio ab sinistra, seu ab humero, more fere solito, incipienda sit, etiam adVersae partis inscriptionem ΗΜIOBEAIN legendam censui, cui in aversa ΑΙΓΙΟΝ. ita responderet, ut semiobolum δε ensem denique haberemus. ΑΙΓΙΟΝ Γη- hic adhibitum, persuasit ci Vitatis mOS, cujus nomen quemadmodum numis inscriptum non .Vidi. ita gentile Abs b
17쪽
magis me haesisse ad insolentem infeXionem: nempe an dialecto mihi ignotae, an monetarii caelatoris lapsui tribuerem dubitari, Verum moX ereXit an mum ASΣAPIN. ΗΜΙΣΥ. , quod inter Chiorum numos musei Theupoli reperi, praesertim cum ab lat. Sa rgnano edOetus essem , nequaquam typographi errore o omissum, sed eandem omnino epigraphen numum ipsum praeserre. Bis eadem in Vocate, di Versis in urbibus, caelatorum tam simile accidisse, quia tam facile non per suadebitur, morem Graecorum pene arguerem fuisse, quaedam diminutiva, ut dicimus, ita saltem in Vulgari sermone proserendi, quo factum fuerit, ut in eadem urbe Chio,
quod infra mox ostendam, & ΗΜΙΑΣΣΑΡΙΟΝ, & ΑΣΣΑΡΙΝ. ΗΜΙΣΥ. in aere publico Videamus, etsi in tribus monetis: AΣ ΙΗΟΝ inscriptis nuspiam o desideretur.
His ita constitutis nihil antiquius habui , quam ut a patrono nobilissimo SaVomnano peterem, Velit, non solum AEgiensem semiobolum ad libram NorinbergensemeXigere, Verum etiam obolum Chium musei Thehipoli, tum omnes assariorum species seu in laudata, seu in propria gaZa adserVatas eadem bilance eXpendere, eXPens -rUmque numorum pondera ad me transmittere ; ad assaria usque mea industria se eXtendit, quia cum Viderem obolum Chium moliου ejusdem cum numo: AΣΣAPIA I PIA. inscripto in Theupoliano indicari, suspicari coepi, forsan
nec pondus admodum Variare, posseque hac ratione Cum oboli, tum semioboli certiorem aliquam rationem inUeniri,
18쪽
ad quod etiam magis incitabar, quia neminem sciebam, , qui hoc modo in pecunia Graeca aenea, eaque minima is situs, de re numaria bene fuisset meritus. Dum haec Venetiis agerentur , ipse quotquot Viennae, aut in Vicinia ejuscemodi nUmos tractare poteram, diligenter non solum expendi, sed scriptores etiam de V lore, & partibus pecuniae Graecae aeneae, seu qui in thesauro GraeVii conlecti, seu qui singularibus libris sunt editi, non parVo labore perVolvi, atque utinam fructu majore; cujus causa potissimum , quia fere omnes superiore seculo modum aliquem disserendi tam Varia rerum multitudine confusum adsumserant, ut apta hic mihi Videatur nostri Cevae in silvis carmine : Somnia. U. 6O, F seqq. COMParatio :qualia murorum in limbis aescripta videmus In quibus interdum g ybi de uertice natam
Con spicimus sorem, cui satis in culmine Siren AEdiculam manibus gestat, quam taenia long a uigat, atque hanc adFreniam grus siustisset ungue, Cui rostrum in frutices in baccas, cristaque in udas Desinit.
Nempe constipantur Veterum autorum testimonia, quin saepe adVertatur, quo tempore, quaVe in regione scripserint; multus hinc inde quidem est de obesis sermo, Verum an de argenteis, an de aeneis, haesitabis frequentissime, quia autor in emendationem alicujuS Veteris lectionis e Currens, quod instituere coepit, deserit nimia eruditione distractus. Obolos aeneos Velut se indignos alii aut negi, Sunt
19쪽
gunt omnino, aut indicasse sunt contenti. Non major est de alariis adcuratio: hujus pecuniae nomen a Romanis ad Graecos perVenisse, fuisseque numos librales, & quae istiusmodi sunt alia, qua in re, qui mihi fidem non habet, Uadum tentet vel in solo Sperlingio de numis non civis. Labes haec praeter nimiam eruditionis febrem inde potissimum
Promanarit, quod nemo ad ipsa Vetera monumenta adsidens ponderibus de libra armatus , ut conqueritur Celeb. Eisen schinidius, negotium tractaVerit. Adest interea Venetiis epistola, qua me duplici beneficio, quorum alterum omnino singulare, sibi obstrinxit XVir ornatissimus, cum enim pro Re Publica legatione fungeretur ad aulam Gallicam Inl. Thiepoli, inde potestatem sibi fieri petiit amicus inconparabilis, ut saetae hujus
monetae arcae hero absente recluderentur. Haesi ad pomoerum indicatorum discrimen non parum , Vidique insulae Chio idem eVenisse, quod de Romana re publica Erceli, chius in libello: AnimadDers in quosdam num9S UetereS urbi . Florentiae CIDI OCCLI recuso demonstraVit pag. 37. F sqq. solliret monetam per gradus quosdam , eosque minimos diminutam esse. Placet hic tabellam ponderum inVentorum mea inda- stria paratam, alios forsan in usus, ut ad palaeographiam numismaticam eX ponderibus deducendam aliquando servituram Objicere, eX qua demum consecutiones aliquas deduzam; in columnas di Visa est, quarum prima Graecos numerOS COR tinet, quibus deinde proportionem diminutionis arithmeticam conficiam: altera Assariorum numerum eXhibet: tertia& quarta pondus libra antiquaria, quam Norinbergens C habeo,
20쪽
habeo, eXpensum: quintam in illorum gratiam aleel, qui drachmis evolvendis minuS sunt adsueti, redegi has nempe ad grana, ejusdem tamen librae, etsi minutiis neglectis: in seXta musea adscripsi, eX quibuS haec cimelia depromta sunt.