장음표시 사용
101쪽
I. Ob caetera stupendanirabilia RomanorUm opera, luibus posteritati memoriam sui com-nendare annisi sunt. IL Ob genusHetruscum columnarumdhibitum. ΙΙΙ. Ob quatuor Triangula sequitate. alia totum opus distinguentia, cujus- nodi Romanis etiam cognita fuisse Vi-ruvius testatur. Qiiod ut eo planius in-elligatur, notamus, Ignatium Jonain liniverso operi circularem formam trimere, cujus diameter Ilo pedum est, ossa 3O. pedum latitudine cingente, quaeribus aditibus patebat Interiorem ream implebant circuli quatuor, qUΟ-um primus exterior Fig. Lit. A. npositis superne lapidibus continuum aurum frequentissimis velut portis di-linctum referebat; secundus Lit. B. lyramidales columnas; tertius Lit. C.)Milibus portis separatim dispositis at-ὲue e lapidibus maximae molis constru- s gaudebat, ultimus, sive intimus Lit. in. pyramidalibus iterum columni S. 'osteriores series hexagonali figura fa-it Jonas, leniter ab omni parte ascens D et den-
102쪽
denti clivo impositas, non sine bile exprobrans Camdeno, quod insanam fru- lcturam nominaverit eam, quam ipse omnibus numeris absolutam elegantissimamque existimat, & adjecta schema. ita dilucidius explicant. lFig. VI. interiorem dispositionem loperis Ignatiani monstrat. Lapides lcruce signati, jam Jonae tempore abe
Fig. VII. . exteriorem ejus faciem habet. IV. Ob duplicem porticum , eXterio rem unam & alteram interiorem. V. Ob justum & Romanis observatum spatium distantium columnarum ratione habita ad molem earUm. VI. Ob modum saxa per denteS memo ratas Connectendi, Romanis etiam
VII. Denique quod Romani frequentes in hac regione sedes fixerint. Rinutatio it g. III. Praeivit nobis in coinlarum ratio' futandis hisce argumenti: Num. Charisto)iius, cujus vestigia, additis plurimis ab ipso praeteritis, legeri non pigebit. Quod enim Ignatius Jonas primo loco memorat de majestati Romanorum Operum, cui maxime studel
105쪽
debant, illud minime dici potest de mole rudi, informi, impolita, cujusque vix unu. quidem lapis alii aut forma aut mole similis est. odsi quis oculis subjiciat magnifica illius populi monumenta, illorumque elegantiam cum nostrorum velut barbarie Conferat, nae iste non poterit non intelligere, quid distent sera lupinis. Neque enim sola vastitate &mole elegantiam aC majestatem operum mensurare fas erit. Ut taceam, in toto orbe terrarum nullum Romanorum opus eXstare, neque ullius vestigia, quod cum nostris aliquam prae se ferat assinia
ΙΙ. Genus Hetruscum ColumnarUm, quod Ignatius Jonas fingit, nemo inveniet in Monumento Salisburiensi, cujus zolumnae naturali ordine, sine ulla artis ope dispositae, tum inaequali magnitudine tum distantia plurimum abhorrenti genere Hetrusco. III. Ingeniosam operis digestionem, quam Jonas exhibet, forte videri posset omposuisse antequam ad lapideam nolem ipsam accederet,ianta est diversi ras nemini non in oculos incurrenS. cilicet calamo facile delineaveris, quae huilibet extra partes constitutus frustra
106쪽
requirat. Neque ipsi Jonae secum satis Convenit. Quo pacto enim 3. introitus persuadebit lectori, cum omnes lapides exterioris muri aequali spatio distare memoret, adeoque tot sint aditus, quot diastantium columnarum spatiaλIV Frustra operam consumit, Ut poditicus duplicesRomanis vindicet. QV is lenim hic porticus animo vel fingere lposset, cum hae fuerint ambulacra contra pluviae tempestatisque incommoda tecta atque sedibus ac palatiis conneXa, quorum ne minima quidem vestigia hic apparent. V. Pei aes alios judicium esto, quomodo moles diversae magnitudinis, situ Variante atque inaequali spatio dispositae, elegantem proportionem magnitu idinis columnarum ad distantiam earumlefficiant. VI. Connexionem saxorum per Montilesias sana ratio cuilibet dictabit, etiamsi
ne nomen quidem Romanorum Uin I quam fuerit auditum. ρVII. Septimo loco quod a sedibus
Romanorum in hoc tractu desumit ar gumentum CX numero eorum est, quae lux ajunt, plus probant, quam deben liprobare.
107쪽
Illud tandem Contra JOnam etiam mi litat, quod CaindenUS memorat, tempore Henrici VIIL Regis Anglorum tabulam aeream prope Monumentum hoc fuisse inventam, quae tamen, CUm ignotos Characteres exhiberet, quos doetissimi illius aetatis viri legere non poterant, neglina atque deperdita fuit. Neque enim dubitaverim fuisse Anglo Saxoni-Cos aut Danicos,quia si Romani fuissent, eruditionem Thomae Eliot & Lilii, Grae-Cae, Hebraicae ac Latinae linguae peritisi
simorum, qui eoS inspeXerunt, non potuissent effUgere. g IV. Videamus nunc qui- Eorundem
bus rationibus Jonas induetus Templum fuisse crediderat. Ait primo, spatiosam tonderunt,rem
aream, quae fossam & molem stitanis, ipsam interjacet, ejuS rei testimonio esse. Huic argumento idem respondemus, quod ad septimum superioris g. regessimus, cum area latissima etiam pluribus usibus sit conveniens. Insuper notandum, fossam ipsam, quam toties allegat Ignatius Jonas,nataleS λrte non nisi ingenio ipsius debere, cum nullibi certa ejus vestigia restent.
108쪽
gratia grandiorem lapidem, quem supra ldemonstravimus in interiore opere Ori- lentem Versus fuisse inventum, & cui lin schemate Fig. adscripsimus lite- iram E. Ipse lapis planus ac vix su- lper solum surgens ideo Jonae visus est laram referre, quod Vitruvius i. 4. C. 8. ldiserte scribit: arae spectent ad orientem. lVerum cum reliquum opus circulari ac rotunda forma, ut putat, si constructum, mirum ipsi videri debuisset, aram lnon in medio ipso interioris areae fuisse lcollocatam superabundatate ubique spatio ad sacra idoneo. Ratio Vero, quae impulit Romanos, ut aras & idola in orientali latere erigerent, ista erat, Ut ingredientes Templum ab occidentali plaga proni statim atque imagines Deorum intuentes adorarent, quod quam male conveniat introitui quem Jonas orientem inter & Austrum efflagit. ipse non vidit. Ut taceam apud eosdem Romanos Jovi atque coelestibus numinibus his enim & Coelo imprimis dedicatum Templum putat Jonas) quam
excelsissimas aras fuisse constitutas, testante eodem Vitruvio l. c. quorum sacris inde humilis ac in terram depressus lapis non poterat inservire. Atque ut
109쪽
ut etiam concedamus, lupidem hunc arae vice functum fuisse,non tamen inde sequetur, templum eodem loco exstitis se,cum sacrificia etiam ad sepulchra facta infra ostendamus. Suggerit quarto, ejusmodi templa rotunda sine Continente pariete, tectis etiam destituta a Romanis olim fuisse exstructa. . At idipsulii, in quo cardo rei VertitUr, quodque veterum testimoniis erat firmandum, sicco, quod ajunt, pede transit. Ultimo loco illud quoque in subsidium
Vocat, quod Capita cornuaque boum &cervorum ibi nonnunquam effossa memorant incolae, reliquias, ut putat, sacrificiorum ibi peractorum. Verum, etiamsi vere talia capita fuissent eruta,
quod tamen alii seque fide digni pernegant,) ea tamen pari ratione ad sacra prope sepulchra facta trahi possent. Et si fides accolis habenda, qui tractum silvestrem in tota illa planitie usque ad Ambresburiam fuisse perhibent, nihil
vetat statuere, ista cornua δ ossa tali in loco posse inveniri, ubi neque arae neque templa fuerint unquam. g. V. Quae cum ita sint, Unde eotabi- longum nimis foret argu- tu on π-
menta discutere, quibus hoc D s tem-
110쪽
in hunc finem adducit si ) de planitie a.) tecti absentia, G forma circulari, 4.) ordine Hetrusco, s.) sacrificiis taurorum , 6.) pyramidali
bus ac flammae aethereae similibus lapidibus, deque duodecim angulis ingeniose structurae suae, aut ficta aut in- CongrUa nemo non existimare debet. BidamDru- β. VI. Progrediamur ad
eos, qui ad remotissima tempora ascendentes, ipsorum Druidum antiquissimorum que Britannorum templum fuisse au- ltumant. Qua in re non aegre ferent lViri quidam Doctissimi inter Anglos, lmihique ob singularem erga me favorem lsemper colendi, si ab eorum sententia discedere cogar. Publicis scriptis qui
inserta libello cui titulus: Miscellante Oii severat curious subjects: nom sirst pii blisti d Dona their respective originals il Lin1d. 17sq. P. 22. seu.